Ordsprogene 29
1 Den Mand, som forhærder sin Nakke, vil tidt blive straffet; hastelig skal han sønderknuses, og der skal ingen Lægedom være.
Defalarca azarlandığı halde dikbaşlılık eden, Ansızın yıkıma uğrayacak, çare yok.
2 Naar der bliver mange retfærdige, skal Folket glædes; men naar en ugudelig hersker, skal Folket sukke.
Doğru kişiler çoğalınca halk sevinir, Kötü kişi hükümdar olunca halk inler.
3 En Mand, som elsker Visdom, glæder sin Fader; men hvo, som omgaas med Skøger, vil øde sit Gods.
Bilgeliği seven babasını sevindirir, Fahişelerle dostluk eden malını yitirir.
4 En Konge befæster Landet ved Ret; men en Mand, som tager Gaver, nedbryder det.
Adaletle yöneten kral ülkesini ayakta tutar, Rüşvet alansa çökertir.
5 En Mand, som smigrer for sin Næste, udbreder et Garn for hans Fødder.
Başkasını pohpohlayan kişi, Ona tuzak olur.
6 Den onde Mands Overtrædelse er ham en Snare; men den retfærdige kan fryde og glæde sig.
Kötünün başkaldırısı kendine tuzak olur, Doğru kişiyse ezgi söyler ve sevinir.
7 En retfærdig kender de ringes Sag; den ugudelige forstaar sig ikke paa Kundskab.
Doğru kişi yoksulların hakkını verir, Kötü kişi hak hukuk nedir bilmez.
8 Mænd, som ere Spottere, ophidse en Stad; men de vise stille Vreden.
Alaycı kişiler kentleri bile karıştırır, Bilgelerse öfkeyi yatıştırır.
9 Naar en viis Mand gaar i Rette med en taabelig Mand, bliver denne vred og ler, og der bliver ingen Ro.
Bilge kişiyle davası olan ahmak Kızar, alay eder ve rahat vermez.
10 Blodgerrige Mænd hade den retsindige; men de oprigtige drage Omhu for hans Liv.
Kana susamışlar dürüst kişiden nefret eder, Doğrularsa onun canını korur.
11 En Daare udlader al sin Hidsighed, men en viis skal omsider stille den.
Akılsız hep patlamaya hazırdır, Bilgeyse öfkesini dizginler.
12 Naar en Hersker agter paa Løgnens Ord, blive alle hans Tjenere ugudelige.
Hükümdar yalana kulak verirse, Bütün görevlileri de kötü olur.
13 En fattig og en Undertrykker mødes; Herren giver begges Øjne Lys.
Zorbayla yoksulun ortak bir noktası var: İkisinin de gözünü açan RAB'dir.
14 En Konge, som dømmer de ringe efter Sandhed, hans Trone skal stadfæstes evindelig.
Yoksulları adaletle yöneten kralın Tahtı hep güvenlikte olur.
15 Ris og Revselse give Visdom; men en Dreng, som overlades til sig selv, beskæmmer sin Moder.
Değnekle terbiye bilgelik kazandırır, Kendi haline bırakılan çocuksa annesini utandırır.
16 Naar der bliver mange ugudelige, bliver der megen Overtrædelse; men de retfærdige skulle se paa deres Fald.
Kötüler çoğalınca başkaldırı da çoğalır, Ama doğrular onların düşüşünü görecektir.
17 Tugt din Søn, saa skal han skaffe dig Ro og bringe din Sjæl Glæder.
Oğlunu terbiye et, o da sana huzur verecek Ve gönlünü hoşnut edecektir.
18 Naar der ikke er profetiske Syner, bliver et Folk tøjlesløst; men den, som bevarer Loven, han er lyksalig.
Tanrısal esinden yoksun olan halk Sınır tanımaz olur. Ne mutlu Kutsal Yasa'yı yerine getirene!
19 Med Ord tugtes ikke en Træl; thi han mærker det nok og svarer ikke.
Köle salt sözle terbiye edilemez, Çünkü anlasa da kulak asmaz.
20 Ser du, at en Mand er hastig i sine Ord, da er der mere Forhaabning om en Daare end om ham.
Sözünü tartmadan konuşan birini tanıyor musun? Akılsızın durumu bile onunkinden daha umut vericidir.
21 Forkæler en sin Træl fra hans Ungdom af, da vil han til sidst være en Søn.
Çocukluğundan beri kölesini şımartan, Sonunda cezasını çeker.
22 En vredagtig Mand opvækker Trætte, og en hidsig Mand begaar megen Overtrædelse.
Öfkeli kişi çekişme yaratır, Huysuz kişinin başkaldırısı eksik olmaz.
23 Menneskets Hovmod nedtrykker ham; men den ydmyge vinder Ære.
Kibir insanı küçük düşürür, Alçakgönüllülükse onur kazandırır.
24 Hvo som deler med en Tyv, hader sin Sjæl; han hører Besværgelsen og giver det ikke til Kende.
Hırsızla ortak olanın düşmanı kendisidir, Mahkemede yemin etse de bildiğini söylemez.
25 At forfærdes for et Menneske fører i Snare; men den, som forlader sig paa Herren, bliver beskærmet.
İnsandan korkmak tuzaktır, Ama RAB'be güvenen güvenlikte olur.
26 Mange søge en Herskers Ansigt; men fra Herren er en Mands Ret.
Hükümdarın gözüne girmek isteyen çoktur, Ama RAB'dir insana adalet sağlayan.
27 En uretfærdig Mand er de retfærdige en Vederstyggelighed; og den, hvis Vej er ligefrem, er den ugudelige en Vederstyggelighed.
Doğrular haksızlardan iğrenir, Kötüler de dürüst yaşayanlardan.
