Ordsprogene 29
1 Den Mand, som forhærder sin Nakke, vil tidt blive straffet; hastelig skal han sønderknuses, og der skal ingen Lægedom være.
Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
2 Naar der bliver mange retfærdige, skal Folket glædes; men naar en ugudelig hersker, skal Folket sukke.
Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
3 En Mand, som elsker Visdom, glæder sin Fader; men hvo, som omgaas med Skøger, vil øde sit Gods.
Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
4 En Konge befæster Landet ved Ret; men en Mand, som tager Gaver, nedbryder det.
Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
5 En Mand, som smigrer for sin Næste, udbreder et Garn for hans Fødder.
Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
6 Den onde Mands Overtrædelse er ham en Snare; men den retfærdige kan fryde og glæde sig.
Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
7 En retfærdig kender de ringes Sag; den ugudelige forstaar sig ikke paa Kundskab.
Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
8 Mænd, som ere Spottere, ophidse en Stad; men de vise stille Vreden.
Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
9 Naar en viis Mand gaar i Rette med en taabelig Mand, bliver denne vred og ler, og der bliver ingen Ro.
Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
10 Blodgerrige Mænd hade den retsindige; men de oprigtige drage Omhu for hans Liv.
Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
11 En Daare udlader al sin Hidsighed, men en viis skal omsider stille den.
Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
12 Naar en Hersker agter paa Løgnens Ord, blive alle hans Tjenere ugudelige.
Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
13 En fattig og en Undertrykker mødes; Herren giver begges Øjne Lys.
Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
14 En Konge, som dømmer de ringe efter Sandhed, hans Trone skal stadfæstes evindelig.
Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
15 Ris og Revselse give Visdom; men en Dreng, som overlades til sig selv, beskæmmer sin Moder.
Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
16 Naar der bliver mange ugudelige, bliver der megen Overtrædelse; men de retfærdige skulle se paa deres Fald.
Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
17 Tugt din Søn, saa skal han skaffe dig Ro og bringe din Sjæl Glæder.
Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
18 Naar der ikke er profetiske Syner, bliver et Folk tøjlesløst; men den, som bevarer Loven, han er lyksalig.
Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
19 Med Ord tugtes ikke en Træl; thi han mærker det nok og svarer ikke.
Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
20 Ser du, at en Mand er hastig i sine Ord, da er der mere Forhaabning om en Daare end om ham.
Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
21 Forkæler en sin Træl fra hans Ungdom af, da vil han til sidst være en Søn.
Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
22 En vredagtig Mand opvækker Trætte, og en hidsig Mand begaar megen Overtrædelse.
Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
23 Menneskets Hovmod nedtrykker ham; men den ydmyge vinder Ære.
Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
24 Hvo som deler med en Tyv, hader sin Sjæl; han hører Besværgelsen og giver det ikke til Kende.
Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
25 At forfærdes for et Menneske fører i Snare; men den, som forlader sig paa Herren, bliver beskærmet.
Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
26 Mange søge en Herskers Ansigt; men fra Herren er en Mands Ret.
Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
27 En uretfærdig Mand er de retfærdige en Vederstyggelighed; og den, hvis Vej er ligefrem, er den ugudelige en Vederstyggelighed.
Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.
