Ordsprogene 29
1 Den Mand, som forhærder sin Nakke, vil tidt blive straffet; hastelig skal han sønderknuses, og der skal ingen Lægedom være.
Məzəmmətlərə baxmayıb dikbaşlıq edən Birdən yıxılıb çarəsiz qalar.
2 Naar der bliver mange retfærdige, skal Folket glædes; men naar en ugudelig hersker, skal Folket sukke.
Salehlər artanda xalq sevinər, Pis hökmdar olanda xalq nalə çəkər.
3 En Mand, som elsker Visdom, glæder sin Fader; men hvo, som omgaas med Skøger, vil øde sit Gods.
Hikmət sevən atasını sevindirər, Fahişələrə aşna olanın əlindən var-yoxu gedər.
4 En Konge befæster Landet ved Ret; men en Mand, som tager Gaver, nedbryder det.
Padşah ölkəni ədalətlə möhkəmləndirər, Ağır vergilər qoyansa ölkəni süqut etdirər.
5 En Mand, som smigrer for sin Næste, udbreder et Garn for hans Fødder.
Bir kişi ki qonşusunu yağlı dilə tutur, Onun addımları üçün tor qurur.
6 Den onde Mands Overtrædelse er ham en Snare; men den retfærdige kan fryde og glæde sig.
Pisin günahı özünə tələdir, Saleh sevincindən haray çəkir.
7 En retfærdig kender de ringes Sag; den ugudelige forstaar sig ikke paa Kundskab.
Saleh kasıbların haqqını görür, Pis adam bunu dərk etmir.
8 Mænd, som ere Spottere, ophidse en Stad; men de vise stille Vreden.
Rişxəndçilər şəhəri çaxnaşdırar, Hikmətlilər isə qəzəbi yatırar.
9 Naar en viis Mand gaar i Rette med en taabelig Mand, bliver denne vred og ler, og der bliver ingen Ro.
Hikmətli səfehi məhkəməyə versə, Səfeh coşub lağ edər, dinclik gedər.
10 Blodgerrige Mænd hade den retsindige; men de oprigtige drage Omhu for hans Liv.
Qana susayanlar kamil insana nifrət edər, Əməlisalehlər can qurtarar.
11 En Daare udlader al sin Hidsighed, men en viis skal omsider stille den.
Axmaq həddini aşıb özündən çıxar, Hikmətli səbirli dayanar.
12 Naar en Hersker agter paa Løgnens Ord, blive alle hans Tjenere ugudelige.
Hökmdar yalan sözə qulaq asarsa, Bütün xidmətçiləri şər insana çevrilər.
13 En fattig og en Undertrykker mødes; Herren giver begges Øjne Lys.
Yoxsul insan və zalım bir-birinə bir şeydə bənzəyir: Hər ikisinin gözlərini işıqlandıran Rəbdir.
14 En Konge, som dømmer de ringe efter Sandhed, hans Trone skal stadfæstes evindelig.
Padşah kasıblara həqiqətlə hökm versə, Taxtı əbədi möhkəmlənər.
15 Ris og Revselse give Visdom; men en Dreng, som overlades til sig selv, beskæmmer sin Moder.
Kötək və məzəmmət hikmət gətirər, Özbaşına qalan uşaq anasını rüsvay edər.
16 Naar der bliver mange ugudelige, bliver der megen Overtrædelse; men de retfærdige skulle se paa deres Fald.
Pislər çoxalanda cinayət artar, Salehlər görəcək ki, onlar necə yıxılacaqlar.
17 Tugt din Søn, saa skal han skaffe dig Ro og bringe din Sjæl Glæder.
Oğluna tərbiyə ver ki, canın dinc olsun, Könlün bundan ləzzət alsın.
18 Naar der ikke er profetiske Syner, bliver et Folk tøjlesløst; men den, som bevarer Loven, han er lyksalig.
İlahi söz nazil olmayanda xalqda hərc-mərclik olar. Qanuna əməl edən nə bəxtiyardır!
19 Med Ord tugtes ikke en Træl; thi han mærker det nok og svarer ikke.
Qula sözlə tərbiyə vermək olmaz, Çünki başa düşsə belə, qulaq asmaz.
20 Ser du, at en Mand er hastig i sine Ord, da er der mere Forhaabning om en Daare end om ham.
Düşünmədən danışana baxmısanmı? Axmağa ondan artıq ümid var.
21 Forkæler en sin Træl fra hans Ungdom af, da vil han til sidst være en Søn.
Kim ərköyün qul böyütsə, Axırda bu ona dərd verər.
22 En vredagtig Mand opvækker Trætte, og en hidsig Mand begaar megen Overtrædelse.
Qəzəbli insan dava yaradar, Kəmhövsələ günahı artırar.
23 Menneskets Hovmod nedtrykker ham; men den ydmyge vinder Ære.
İnsanı təkəbbürü alçaldar, İtaətkar şərəfə çatar.
24 Hvo som deler med en Tyv, hader sin Sjæl; han hører Besværgelsen og giver det ikke til Kende.
Oğruya qoşulan öz-özünə düşməndir, And içsə də, məhkəmədə həqiqəti söyləməz.
25 At forfærdes for et Menneske fører i Snare; men den, som forlader sig paa Herren, bliver beskærmet.
İnsandan qorxan özünü tələyə salar, Amma Rəbbə güvənən arxayın yaşar.
26 Mange søge en Herskers Ansigt; men fra Herren er en Mands Ret.
Çoxu hökmdarın hüzurunu arzular, Amma insan ədaləti Rəbdə tapar.
27 En uretfærdig Mand er de retfærdige en Vederstyggelighed; og den, hvis Vej er ligefrem, er den ugudelige en Vederstyggelighed.
Salehlər haqsızlardan, Pis insanlarsa əməlisalehlərdən ikrah edər.
