Ordsprogene 27
1 Ros dig ikke af den Dag i Morgen; thi du ved ikke, hvad Dagen vil føde.
あすのことを誇ってはならない、一日のうちに何がおこるかを知ることができないからだ。
2 Lad en fremmed rose dig og ikke din egen Mund; en anden og ikke dine egne Læber!
自分の口をもって自らをほめることなく、他人にほめさせよ。自分のくちびるをもってせず、ほかの人にあなたをほめさせよ。
3 Stenen er svar, og Sandet er tungt; men Daarens Fortørnelse er svarere end begge.
石は重く、砂も軽くはない、しかし愚かな者の怒りはこの二つよりも重い。
4 Hidsighed er grum, og Vrede strømmer over; men hvo kan staa for Skinsyge?
憤りはむごく、怒りははげしい、しかしねたみの前には、だれが立ちえよう。
5 Aabenbar Irettesættelse er bedre end skjult Kærlighed.
あからさまに戒めるのは、ひそかに愛するのにまさる。
6 Saar af en Elsker ere vel mente, men den hadefuldes Kys ere rigelige.
愛する者が傷つけるのは、まことからであり、あだの口づけするのは偽りからである。
7 En mæt Sjæl vrager Honningkage; men alt besk er sødt for en hungrig Sjæl.
飽いている者は蜂蜜をも踏みつける、しかし飢えた者には苦い物でさえ、みな甘い。
8 Ligesom en Spurv, der flagrer om borte fra sin Rede, saa er en Mand, der vanker omkring borte fra sit Sted.
その家を離れてさまよう人は、巣を離れてさまよう鳥のようだ。
9 Olie og Røgelse glæde Hjertet, og en Vens Sødhed glæder, naar den kommer fra hans Sjæls Raad.
油と香とは人の心を喜ばせる、しかし魂は悩みによって裂かれる。
10 Forlad ikke din Ven og din Faders Ven, og gak ikke i din Broders Hus paa din Nøds Dag; bedre er en Nabo nær hos end en Broder langt borte.
あなたの友、あなたの父の友を捨てるな、あなたが悩みにあう日には兄弟の家に行くな、近い隣り人は遠くにいる兄弟にまさる。
11 Vær viis, min Søn! og glæd mit Hjerte, paa det jeg kan svare den, som forhaaner mig.
わが子よ、知恵を得て、わたしの心を喜ばせよ、そうすればわたしをそしる者に答えることができる。
12 Den kloge saa Ulykken og skjulte sig; men de uerfarne gik frem og maatte bøde.
賢い者は災を見て自ら避け、思慮のない者は進んでいって、罰をうける。
13 Naar en gaar i Borgen for en fremmed, tag saa hans Klæder, og tag Pant af ham for den fremmede Kvindes Skyld.
人のために保証する者からは、まずその着物をとれ、他人のために保証をする者をば抵当に取れ。
14 Hvo som velsigner sin Næste med høj Røst aarle om Morgenen, ham skal det regnes for en Forbandelse.
朝はやく起きて大声にその隣り人を祝すれば、かえってのろいと見なされよう。
15 Et vedholdende Tagdryp paa en Regndag og en trættekær Kvinde ligne hinanden.
雨の降る日に雨漏りの絶えないのと、争い好きな女とは同じだ。
16 Hver som søger at skjule hende, skjuler Vind, og hans højre Haand griber i Olie.
この女を制するのは風を制するのとおなじく、右の手に油をつかむのとおなじだ。
17 Jern skærpes ved Jern, og en Mand skærpes over for hans Næstes Ansigt.
鉄は鉄をとぐ、そのように人はその友の顔をとぐ。
18 Hvo, som bevarer et Figentræ, skal æde Frugt deraf, og hvo der tager Vare paa sin Herre, skal æres.
いちじくの木を守る者はその実を食べる、主人を尊ぶ者は誉を得る。
19 Ligesom i Vandet Ansigt er imod Ansigt, saa er et Menneskes Hjerte imod et Menneske.
水にうつせば顔と顔とが応じるように、人の心はその人をうつす。
20 Dødsriget og Afgrunden kunne ikke mættes, saa kunne og Menneskens Øjne ikke mættes. (Sheol h7585)
陰府と滅びとは飽くことなく、人の目もまた飽くことがない。 (Sheol h7585)
21 Diglen er til Sølvet og Ovnen til Guldet, og en Mand prøves efter, hvad han roser.
るつぼによって銀をためし、炉によって金をためす、人はその称賛によってためされる。
22 Dersom du vilde støde en Daare i Morteren med Støderen midt iblandt Gryn, skal hans Daarskab dog ikke vige fra ham.
愚かな者をうすに入れ、きねをもって、麦と共にこれをついても、その愚かさは去ることがない。
23 Du skal grant kende dine Faars Udseende; sæt din Hu til Hjordene!
あなたの羊の状態をよく知り、あなたの群れに心をとめよ。
24 Thi Gods er ikke evindelig, og mon en Krone varer. Ira Slægt til Slægt?
富はいつまでも続くものではない、どうして位が末代までも保つであろうか。
25 Naar Høet er bortført, saa lader Græsset sig se igen, og Urterne paa Bjergene sankes.
草が刈り取られ、新しい芽がのび、山の牧草も集められると、
26 Lammene ere til dine Klæder, og Bukke ere en Ager værd.
小羊はあなたの衣料を出し、やぎは畑を買う価となり、
27 Og du har Gedemælk nok til Føde for dig, til Føde for dit Hus, og Livs Ophold til dine Piger.
やぎの乳は多くて、あなたと、あなたの家のものの食物となり、おとめらを養うのにじゅうぶんである。
