Ordsprogene 26

1 Som Sneen om Sommeren og som Regnen om Høsten saa passer Ære ikke for en Daare.

Yaz ortasında kar, hasatta yağmur uygun olmadığı gibi, Akılsıza da onur yakışmaz.

2 Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt saaledes vil en Forbandelse, som sker uden Aarsag, ikke træffe ind.

Öteye beriye uçuşan serçe Ve kırlangıç gibi, Hak edilmemiş lanet de tutmaz.

3 En Svøbe er for Hesten og en Tømme for Asenet og et Ris for Daarers Ryg.

Ata kırbaç, eşeğe gem, Akılsızın sırtına da değnek gerek.

4 Svar ej en Daare efter hans Taabelighed, at ikke ogsaa du skal blive ham lig.

Akılsıza ahmaklığına göre karşılık verme, Yoksa sen de onun düzeyine inersin.

5 Svar en Daare efter hans Taabelighed, at han ikke skal være viis i sine egne Øjne.

Akılsıza ahmaklığına uygun karşılık ver, Yoksa kendini bilge sanır.

6 Fødderne hugger den af sig, og Fortrædelighed maa den drikke, som sender Bud ved en Daare.

Akılsızın eliyle haber gönderen, Kendi ayaklarını kesen biri gibi, Kendine zarar verir.

7 Tager Benene fra den halte og Tankesproget bort, som er i Daarers Mund.

Akılsızın ağzında özdeyiş, Kötürümün sarkan bacakları gibidir.

8 Som den, der binder Stenen fast i Slyngen, saa er den, der giver en Daare Ære.

Akılsızı onurlandırmak, Taşı sapana bağlamak gibidir.

9 Som en Tjørnekæp, der kommer i den druknes Haand, saa er Tankesproget i Daarers Mund.

Sarhoşun elindeki dikenli dal ne ise, Akılsızın ağzında özdeyiş de odur.

10 Som en Pil, der saarer alt, saa er den, der lejer en Daare, og den, der lejer vejfarende.

Oklarını gelişigüzel fırlatan okçu neyse, Yoldan geçen akılsızı ya da sarhoşu ücretle tutan da öyledir.

11 Ligesom en Hund vender sig til sit eget Spy, saa er Daaren, som gentager sin Taabelighed.

Ahmaklığını tekrarlayan akılsız, Kusmuğuna dönen köpek gibidir.

12 Har du set en Mand, som er viis i sine egne Øjne, da er der mere Forhaabning om en Daare end om ham.

Kendini bilge gören birini tanıyor musun? Akılsız bile ondan daha umut vericidir.

13 Den lade siger: Der er en grum Løve paa Vejen, en Løve paa Gaderne.

Tembel, “Yolda aslan var, Sokaklarda aslan dolaşıyor” der.

14 Som Døren drejer sig om paa sine Hængsler, saa den lade paa sin Seng.

Menteşeleri üzerinde dönen kapı gibi, Tembel de yatağında döner durur.

15 Den lade stikker sin Haand i Fadet; det bliver ham besværligt at lade den komme til sin Mund igen.

Tembel elini sahana daldırır, Yeniden ağzına götürmeye üşenir.

16 Den lade er visere i sine egne Øjne end syv, som svare forstandigt.

Tembel kendini, Akıllıca yanıt veren yedi kişiden daha bilge sanır.

17 Som den, der griber Hunden fat ved Ørene, saa er den, der gaar forbi og kommer i Vrede over en Trætte, der ikke kommer ham ved.

Kendini ilgilendirmeyen bir kavgaya bulaşan kişi, Yoldan geçen köpeği kulaklarından tutana benzer.

18 Som en gal, der udkaster Gnister, Pile og Død,

Ateşli ve öldürücü oklar savuran bir deli neyse, Komşusunu aldatıp, “Şaka yapıyordum” Diyen de öyledir.

19 saa er den Mand, der besviger sin Næste og siger: Skæmter jeg ikke?

20 Naar der intet Ved er mere, udslukkes Ilden; og naar der ingen Bagvadsker er, stilles Trætte.

Odun bitince ateş söner, Dedikoducu yok olunca kavga diner.

21 Kul til Gløder og Ved til Ild: Saa er en trættekær Mand til at optænde Kiv.

Kor için kömür, ateş için odun neyse, Çekişmeyi alevlendirmek için kavgacı da öyledir.

22 En Bagvadskers Ord lyde som Skæmt, dog trænge de ind i inderste Bug.

Dedikodu tatlı lokma gibidir, İnsanın ta içine işler.

23 Som et Potteskaar, der er overdraget med urent Sølv, saa ere brændende Læber og et ondt Hjerte.

Okşayıcı dudaklarla kötü yürek, Sırlanmış toprak kaba benzer.

24 Den hadefulde forstiller sig med sine Læber, men inden i sig nærer han Svig.

Yüreği nefret dolu kişi sözleriyle niyetini gizlemeye çalışır, Ama içi hile doludur.

25 Naar han gør sin Røst yndig, da tro ham ikke; thi der er syv Vederstyggeligheder i hans Hjerte.

Güzel sözlerine kanma, Çünkü yüreğinde yedi iğrenç şey vardır.

26 Den, hvis Had er skjult ved Bedrag, hans Ondskab skal blive aabenbaret i Forsamlingen.

Nefretini hileyle örtse bile, Kötülüğü toplumun önünde ortaya çıkar.

27 Hvo som graver en Grav, skal selv falde i den; og hvo som vælter en Sten op, paa ham skal den falde tilbage.

Başkasının kuyusunu kazan içine kendi düşer, Taşı yuvarlayan altında kalır.

28 En falsk Tunge hader dem, som den har knust, og en glat Mund bereder Fald.

Yalancı dil incittiği kişilerden nefret eder, Yaltaklanan ağızdan yıkım gelir.