< Ordsprogene 26 >

1 Som Sneen om Sommeren og som Regnen om Høsten saa passer Ære ikke for en Daare.
Assim como a neve no verão, como a chuva na colheita, assim também não convém a honra para o tolo.
2 Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt saaledes vil en Forbandelse, som sker uden Aarsag, ikke træffe ind.
Como um pássaro a vaguear, como a andorinha a voar, assim também a maldição não virá sem causa.
3 En Svøbe er for Hesten og en Tømme for Asenet og et Ris for Daarers Ryg.
Açoite para o cavalo, cabresto para o asno; e vara para as costas dos tolos.
4 Svar ej en Daare efter hans Taabelighed, at ikke ogsaa du skal blive ham lig.
Não respondas ao tolo conforme sua loucura; para que não te faças semelhante a ele.
5 Svar en Daare efter hans Taabelighed, at han ikke skal være viis i sine egne Øjne.
Responde ao tolo conforme sua loucura, para que ele não seja sábio aos seus próprios olhos.
6 Fødderne hugger den af sig, og Fortrædelighed maa den drikke, som sender Bud ved en Daare.
Quem manda mensagens pelas mãos do tolo é como quem corta os pés e bebe violência.
7 Tager Benene fra den halte og Tankesproget bort, som er i Daarers Mund.
[Assim] como não funcionam as pernas do aleijado, assim também é o provérbio na boca dos tolos.
8 Som den, der binder Stenen fast i Slyngen, saa er den, der giver en Daare Ære.
Dar honra ao tolo é como amarrar uma pedra numa funda.
9 Som en Tjørnekæp, der kommer i den druknes Haand, saa er Tankesproget i Daarers Mund.
Como espinho na mão do bêbado, assim é o provérbio na boca dos tolos.
10 Som en Pil, der saarer alt, saa er den, der lejer en Daare, og den, der lejer vejfarende.
[Como] um flecheiro que atira para todo lado, [assim] é aquele que contrata um tolo [ou] que contrata alguém que vai passando.
11 Ligesom en Hund vender sig til sit eget Spy, saa er Daaren, som gentager sin Taabelighed.
Como um cão que volta a seu vômito, [assim] é o tolo que repete sua loucura.
12 Har du set en Mand, som er viis i sine egne Øjne, da er der mere Forhaabning om en Daare end om ham.
Viste algum homem sábio aos seus próprios olhos? Mais esperança há para o tolo do que para ele.
13 Den lade siger: Der er en grum Løve paa Vejen, en Løve paa Gaderne.
O preguiçoso diz: Há uma fera no caminho; há um leão nas ruas.
14 Som Døren drejer sig om paa sine Hængsler, saa den lade paa sin Seng.
[Como] a porta se vira em torno de suas dobradiças, [assim] o preguiçoso [se vira] em sua cama.
15 Den lade stikker sin Haand i Fadet; det bliver ham besværligt at lade den komme til sin Mund igen.
O preguiçoso põe sua mão no prato, e acha cansativo demais trazê-la de volta a sua boca.
16 Den lade er visere i sine egne Øjne end syv, som svare forstandigt.
O preguiçoso se acha mais sábio aos próprios olhos do que sete que respondem com prudência.
17 Som den, der griber Hunden fat ved Ørene, saa er den, der gaar forbi og kommer i Vrede over en Trætte, der ikke kommer ham ved.
Aquele que, enquanto está passando, [se envolve] em briga que não é sua, é [como] o que pega um cão pelas orelhas.
18 Som en gal, der udkaster Gnister, Pile og Død,
Como o louco que lança faíscas, flechas e coisas mortíferas,
19 saa er den Mand, der besviger sin Næste og siger: Skæmter jeg ikke?
Assim é o homem que engana a seu próximo, e diz: Não estava eu [só] brincando?
20 Naar der intet Ved er mere, udslukkes Ilden; og naar der ingen Bagvadsker er, stilles Trætte.
Sem lenha, o fogo se apaga; e sem fofoqueiro, a briga termina.
21 Kul til Gløder og Ved til Ild: Saa er en trættekær Mand til at optænde Kiv.
O carvão é para as brasas, e a lenha para o fogo; e o homem difamador para acender brigas.
22 En Bagvadskers Ord lyde som Skæmt, dog trænge de ind i inderste Bug.
As palavras do fofoqueiro são como alimentos deliciosos, que descem ao interior do ventre.
23 Som et Potteskaar, der er overdraget med urent Sølv, saa ere brændende Læber og et ondt Hjerte.
Como um vaso de fundição coberto de restos de prata, [assim] são os lábios inflamados e o coração maligno.
24 Den hadefulde forstiller sig med sine Læber, men inden i sig nærer han Svig.
Aquele que odeia dissimula em seus lábios, mas seu interior abriga o engano;
25 Naar han gør sin Røst yndig, da tro ham ikke; thi der er syv Vederstyggeligheder i hans Hjerte.
Quando ele [te] falar agradavelmente com sua voz, não acredites nele; porque há sete abominações em seu coração;
26 Den, hvis Had er skjult ved Bedrag, hans Ondskab skal blive aabenbaret i Forsamlingen.
Cujo ódio está encoberto pelo engano; sua maldade será descoberta na congregação.
27 Hvo som graver en Grav, skal selv falde i den; og hvo som vælter en Sten op, paa ham skal den falde tilbage.
Quem cava uma cova, nela cairá; e quem rola uma pedra, esta voltará sobre ele.
28 En falsk Tunge hader dem, som den har knust, og en glat Mund bereder Fald.
A língua falsa odeia aos que ela atormenta; e a boca lisonjeira opera ruína.

< Ordsprogene 26 >