Ordsprogene 24

1 Vær ikke misundelig paa onde Mennesker, og hav ikke Lyst til at være hos dem!

Ne sekvu malbonajn homojn, Kaj ne deziru esti kun ili;

2 Thi deres Hjerte grunder paa Ødelæggelse, og deres Læber udtale, hvad der er til Fortræd.

Ĉar ilia koro pensas pri perfortaĵo, Kaj ilia buŝo parolas malbonaĵon.

3 Ved Visdom bygges et Hus, og ved Forstand befæstes det;

Per saĝo konstruiĝas domo, Kaj per prudento ĝi fortikiĝas;

4 og ved Kundskab blive Kamrene fulde af alt dyrebart og yndigt Gods.

Kaj per sciado la ĉambroj pleniĝas Per ĉia havo grandvalora kaj agrabla.

5 En viis Mand er stærk, og en kyndig Mand styrker sin Kraft.

Homo saĝa havas forton, Kaj homo prudenta estas potenca.

6 Thi efter Vejledning skal du føre din Krig, og hvor mange Raadgivere ere, der er Frelse.

Kun pripenso faru militon; Kaj venko venas per multe da konsilantoj.

7 Visdommen er for høj for en Daare, for Retten skal han ikke oplade sin Mund.

Tro alta estas la saĝo por malsaĝulo; Ĉe la pordego li ne malfermos sian buŝon.

8 Hvo som tænker paa at gøre ondt, ham kalder man en skalkagtig Mand.

Kiu intencas fari malbonon, Tiun oni nomas maliculo.

9 Daarskabs Anslag er Synd, og en Spotter er en Vederstyggelighed iblandt Folk.

Malico de malsaĝulo estas peko; Kaj blasfemanto estas abomenaĵo por homo.

10 Du viste Svaghed paa Nødens Dag; din Kraft var ringe.

Se vi montriĝis malforta en tago de mizero, Via forto estas ja malgranda.

11 Red dem, som føres til Døden, dem, som vaklende drage hen at miste Livet; maatte du dog holde dem tilbage!

Savu tiujn, kiujn oni prenis por mortigi, Kaj ne fortiriĝu de tiuj, kiuj estas kondamnitaj al morto.

12 Naar du siger: „Se, vi kende det ikke‟, mon da ikke den, som prøver Hjerter, forstaar det, og den, som tager Vare paa din Sjæl, kender det, saa at han betaler et Menneske efter dets Gerning?

Se vi diras: Ni tion ne sciis, La esploranto de koroj ja komprenas, Kaj la gardanto de via animo ja scias, Kaj Li redonas al homo laŭ liaj faroj.

13 Æd Honning, min Søn! thi den er god, og Honningkage er sød for din Gane;

Manĝu, mia filo, mielon, ĉar ĝi estas bona; Kaj la mieltavolo estas dolĉa por via gorĝo;

14 lær saaledes Visdom for din Sjæl; naar du finder den, og der er en Eftertid, skal din Forhaabning ikke tilintetgøres.

Tia estas por via animo la sciado de saĝo, se vi ĝin trovis, Kaj ekzistas estonteco, kaj via espero ne pereos.

15 Lur ikke, du ugudelige! paa den retfærdiges Bolig; ødelæg ikke hans Hjem!

Ne insidu, ho malvirtulo, kontraŭ la domo de virtulo; Ne ataku lian ripozejon;

16 Thi en retfærdig kan falde syv Gange og staa op igen; men de ugudelige skulle styrte i Ulykken.

Ĉar sep fojojn virtulo falos, kaj tamen leviĝos; Sed malvirtuloj implikiĝas en la malfeliĉo.

17 Glæd dig ikke, naar din Fjende falder, og lad dit Hjerte ikke fryde sig, naar han snubler;

Kiam falas via malamiko, ne ĝoju, Kaj ĉe lia malfeliĉo via koro ne plezuriĝu;

18 at ikke Herren skal se det, og det maatte være ondt i hans Øjne, og han skal vende sin Vrede fra ham til dig.

Ĉar eble la Eternulo vidos, kaj tio ne plaĉos al Li, Kaj Li returnos de li Sian koleron.

19 Lad ikke din Vrede optændes imod de onde; vær ikke misundelig paa de ugudelige!

Ne koleru kontraŭ malbonfarantoj, Kaj ne enviu la malvirtulojn;

20 Thi den onde skal ingen Eftertid have; de ugudeliges Lampe skal udslukkes.

Ĉar la malbonulo ne havos estontecon; La lumilo de malvirtuloj estingiĝos.

21 Min Søn! frygt Herren og Kongen; bland dig ikke iblandt dem, der hige efter Forandringer!

Timu, mia filo, la Eternulon kaj la reĝon; Kun ribeluloj ne komunikiĝu.

22 Thi Ulykke fra dem kommer hastelig, og Fordærvelse fra dem begge — hvo kender den?

Ĉar subite venos ilia pereo; Kaj kiu scias, kiam venos la puno de ambaŭ?

23 Ogsaa dette er af de vise: At anse Personer i Dommen er ikke godt.

Ankaŭ ĉi tio estas vortoj de saĝuloj: Konsideri personojn ĉe juĝado estas ne bone.

24 Hvo som siger til den skyldige: Du er retfærdig, ham skulle Folkeslægter forbande; Folkefærd skulle vredes paa ham.

Kiu diras al malvirtulo: Vi estas virtulo, Tiun malbenos popoloj, tiun malamos gentoj.

25 Men dem, som straffe ham, skal det gaa vel, og der skal komme en god Velsignelse over dem.

Sed kiuj faras riproĉojn, tiuj plaĉas, Kaj sur ilin venos bona beno.

26 Kys paa Læber giver den, som svarer med rette Ord.

Kiu respondas ĝustajn vortojn, Tiu kisas per la lipoj.

27 Beskik din Gerning derude, og gør den færdig for dig paa Ageren; byg saa siden dit Hus!

Plenumu vian laboron ekstere, Pretigu ĉion sur via kampo; Kaj poste aranĝu vian domon.

28 Bliv ikke letsindigt Vidne imod din Næste; og du skulde besvige med dine Læber?

Ne atestu sen kaŭzo kontraŭ via proksimulo; Ĉu vi trompus per via buŝo?

29 Sig ikke: Ligesom han gjorde mig, saa vil jeg gøre ham; jeg vil betale enhver efter hans Gerning.

Ne diru: Kiel li agis kontraŭ mi, tiel mi agos kontraŭ li; Mi redonos al la homo laŭ lia faro.

30 Jeg gik over en lad Mands Ager og over et uforstandigt Menneskes Vingaard,

Mi pasis tra kampo de homo maldiligenta Kaj tra vinberĝardeno de sensaĝulo;

31 og se, den var aldeles løbet op i Tidsler, dens Overflade var skjult med Nælder, og Stengærdet derom var nedbrudt.

Kaj jen ĉie elkreskis urtiko, Ĉio estas kovrita de dornoj, Kaj la ŝtona muro estas detruita.

32 Der jeg saa det, lagde jeg mig det paa Hjerte; jeg saa til, jeg annammede en Lærdom:

Kaj kiam mi vidis, mi prenis ĝin en mian koron, Mi rigardis, kaj ricevis instruon:

33 At sove lidt, at slumre lidt, at folde Hænderne lidt for at ligge —,

Iom da dormo, iom da dormeto, Iom da kunmeto de la manoj por kuŝado;

34 saa skal din Armod komme som en Vandringsmand og din Mangel som skjoldvæbnet Mand.

Kaj venos via malriĉeco kiel rabisto, Kaj via senhaveco kiel viro armita.