Ordsprogene 24
1 Vær ikke misundelig paa onde Mennesker, og hav ikke Lyst til at være hos dem!
Pis adamlara qibtə etmə, Onlara qoşulmaq istəmə.
2 Thi deres Hjerte grunder paa Ødelæggelse, og deres Læber udtale, hvad der er til Fortræd.
Çünki ürəklərində zalımlığı fikirləşər, Dilləri qəddarlıqdan danışar.
3 Ved Visdom bygges et Hus, og ved Forstand befæstes det;
Ev hikmətlə tikilər, Dərrakə ilə möhkəmlənər.
4 og ved Kundskab blive Kamrene fulde af alt dyrebart og yndigt Gods.
Mənzillər bilik vasitəsilə, Hər cür dəyərli, yaxşı şeylərlə dolar.
5 En viis Mand er stærk, og en kyndig Mand styrker sin Kraft.
Hikmətli kişi qüvvətli olar, Bilikli adam öz gücünü artırar.
6 Thi efter Vejledning skal du føre din Krig, og hvor mange Raadgivere ere, der er Frelse.
Düzgün məsləhətlə müharibə edə bilərsən, Doğru nəsihət verən çoxdursa, qələbəyə çatarsan.
7 Visdommen er for høj for en Daare, for Retten skal han ikke oplade sin Mund.
Səfeh üçün hikmət əlçatmazdır, Darvazada susub ağzını açmır.
8 Hvo som tænker paa at gøre ondt, ham kalder man en skalkagtig Mand.
Şər quran fitnəkar adlanar,
9 Daarskabs Anslag er Synd, og en Spotter er en Vederstyggelighed iblandt Folk.
Səfehin pis əməlləri günah sayılar, Rişxəndçilər insanlarda ikrah yaradar.
10 Du viste Svaghed paa Nødens Dag; din Kraft var ringe.
Dar gündə taqətdən düşsən, Necə də zəif adamsan!
11 Red dem, som føres til Døden, dem, som vaklende drage hen at miste Livet; maatte du dog holde dem tilbage!
Ölümə aparılanları qurtar, Qırğın təhlükəsi altında olanları geri çək.
12 Naar du siger: „Se, vi kende det ikke‟, mon da ikke den, som prøver Hjerter, forstaar det, og den, som tager Vare paa din Sjæl, kender det, saa at han betaler et Menneske efter dets Gerning?
Desən ki, bax bundan xəbərim yox idi, Ürəkləri yoxlayan bunu görməzmi? Canını qoruyan bunu bilməzmi? İnsan əməlinə görə Ondan əvəz almazmı?
13 Æd Honning, min Søn! thi den er god, og Honningkage er sød for din Gane;
Oğlum, bal ye, xeyri var, Şanı balının şirin dadı damağında qalar.
14 lær saaledes Visdom for din Sjæl; naar du finder den, og der er en Eftertid, skal din Forhaabning ikke tilintetgøres.
Bil ki, hikmət də canın üçün belə olar, Onu tapsan, nəticəsi də var, Ümidin boşa çıxmaz.
15 Lur ikke, du ugudelige! paa den retfærdiges Bolig; ødelæg ikke hans Hjem!
Ey şər insan, salehin yurdu üçün pusqu qurma, Onun evini soyma.
16 Thi en retfærdig kan falde syv Gange og staa op igen; men de ugudelige skulle styrte i Ulykken.
Saleh yeddi dəfə yıxılsa belə, yenə qalxar, Şər insan büdrəsə, bəlaya düçar olar.
17 Glæd dig ikke, naar din Fjende falder, og lad dit Hjerte ikke fryde sig, naar han snubler;
Düşməninin yıxılmasına sevinmə, Onun büdrəməsinə görə ürəyin fərəhlənməsin.
18 at ikke Herren skal se det, og det maatte være ondt i hans Øjne, og han skal vende sin Vrede fra ham til dig.
Yoxsa Rəbb görər, bundan xoşu gəlməz, Düşmənin üzərindən qəzəbini götürər.
19 Lad ikke din Vrede optændes imod de onde; vær ikke misundelig paa de ugudelige!
Pislik edənlərə görə qəzəblənmə, Şər insanlara qibtə etmə,
20 Thi den onde skal ingen Eftertid have; de ugudeliges Lampe skal udslukkes.
Çünki pis insanın axırı yoxdur, Şər adamın çırağı sönər.
21 Min Søn! frygt Herren og Kongen; bland dig ikke iblandt dem, der hige efter Forandringer!
Oğlum, Rəbdən və padşahdan qorx, Xəyanətkarlarla yoldaş olmaqdan çəkin.
22 Thi Ulykke fra dem kommer hastelig, og Fordærvelse fra dem begge — hvo kender den?
Onların bəlası qəfildən gəlir. Hər ikisinin verəcəyi cəzanı kim bilir?
23 Ogsaa dette er af de vise: At anse Personer i Dommen er ikke godt.
Bu sözləri də hikmətlilər deyib: Məhkəmədə tərəfkeşlik etmək yaxşı deyil.
24 Hvo som siger til den skyldige: Du er retfærdig, ham skulle Folkeslægter forbande; Folkefærd skulle vredes paa ham.
Pis insana «sən salehsən» deyəni xalqlar qınayar, Ümmətlər lənət yağdırar.
25 Men dem, som straffe ham, skal det gaa vel, og der skal komme en god Velsignelse over dem.
Amma onu danlayanlar xeyir tapar, Başlarından bol bərəkət yağar.
26 Kys paa Læber giver den, som svarer med rette Ord.
İnsana doğru cavab verən Sanki onun üzündən öpər.
27 Beskik din Gerning derude, og gør den færdig for dig paa Ageren; byg saa siden dit Hus!
Əvvəlcə çöldəki işini qurtar, Zəmi sal, sonra evini tik.
28 Bliv ikke letsindigt Vidne imod din Næste; og du skulde besvige med dine Læber?
Qonşunun əleyhinə haqsız şahidlik etmə, Qoy dilindən yalan söz çıxmasın.
29 Sig ikke: Ligesom han gjorde mig, saa vil jeg gøre ham; jeg vil betale enhver efter hans Gerning.
Demə: «Mənə etdiyini mən də ona edəcəyəm, Onun əməlinin əvəzini verəcəyəm».
30 Jeg gik over en lad Mands Ager og over et uforstandigt Menneskes Vingaard,
Tənbəlin zəmisindən, Qanmazın üzümlüyündən keçdim.
31 og se, den var aldeles løbet op i Tidsler, dens Overflade var skjult med Nælder, og Stengærdet derom var nedbrudt.
Gördüm hər yanı tikan basıb, Gicitkən bürüyüb, daşı-divarı uçub.
32 Der jeg saa det, lagde jeg mig det paa Hjerte; jeg saa til, jeg annammede en Lærdom:
Baxaraq ona diqqət yetirdim, Bundan ibrət götürdüm:
33 At sove lidt, at slumre lidt, at folde Hænderne lidt for at ligge —,
Bir az da uzanıb yuxuya dalsan, Əl-qolunu uzadaraq yatsan,
34 saa skal din Armod komme som en Vandringsmand og din Mangel som skjoldvæbnet Mand.
Yoxsulluq üstünə soyğunçu kimi, Ehtiyac üstünə quldur kimi hücum çəkər.
