Ordsprogene 22

1 Et godt Navn er at foretrække for stor Rigdom; Gunst er bedre end Sølv og Guld.

Nomo bona estas pli preferinda, ol granda riĉeco; Kaj bona estimo, ol arĝento kaj oro.

2 Rig og fattig mødtes; Herren har skabt dem alle.

Riĉulo kaj malriĉulo renkontiĝas: Ilin ambaŭ kreis la Eternulo.

3 Den kloge saa Ulykken og skjulte sig; men de uerfarne gik frem og maatte bøde.

Prudentulo antaŭvidas malbonon, kaj kaŝiĝas; Sed naivuloj antaŭenpaŝas, kaj difektiĝas.

4 Løn for Sagtmodighed og Herrens Frygt er Rigdom og Ære og Liv.

Por humileco kaj timo antaŭ la Eternulo Oni ricevas riĉecon kaj honoron kaj vivon.

5 Torne og Snarer ere paa den forvendtes Vej; den, som vil bevare sin Sjæl, holde sig langt fra dem.

Dornoj kaj retoj estas sur la vojo de malbonagulo; Kiu gardas sian animon, tiu malproksimiĝas de ili.

6 Oplær den unge efter hans Vejs Beskaffenhed; endog naar han bliver gammel, skal han ikke vige derfra.

Instruu knabon konforme al lia vojo, Kaj eĉ maljuniĝinte li ne dekliniĝos de ĝi.

7 Den rige hersker over de fattige; og den, som tager til Laans, bliver Træl for den Mand, som udlaaner.

Riĉulo regas super malriĉuloj, Kaj kiu prunteprenas, tiu estas sklavo de la pruntedoninto.

8 Hvo som saar Uret, skal høste Ulykke, og hans Grumheds Ris skal tages bort.

Kiu semas maljustaĵon, tiu rikoltos suferon, Kaj la kano de lia krueleco rompiĝos.

9 Den, som har et godt Øje, skal velsignes; thi han gav den ringe af sit Brød.

Bonokululo estos benata; Ĉar li donas el sia pano al malriĉulo.

10 Uddriv Spotteren, saa gaar Trætten med, saa skal Kiv og Forsmædelse høre op.

Forpelu blasfemulon, kaj foriros malpaco, Kaj ĉesiĝos malkonsento kaj ofendo.

11 Den, som elsker Hjertets Renhed, hvis Læber ere yndige, hans Ven er Kongen.

Kiu amas purecon de koro kaj agrable parolas, Al tiu la reĝo estas amiko.

12 Herrens Øjne vaage over Kundskab, og han kuldkaster den troløses Ord.

La okuloj de la Eternulo gardas la prudenton; Sed la vortojn de maliculo Li renversas.

13 Den lade siger: Der er en Løve derude, jeg kunde blive revet ihjel midt paa Gaderne.

Mallaborulo diras: Leono estas ekstere, Mi povus esti mortigita meze de la strato.

14 Fremmede Kvinders Mund er en dyb Grav; den, Herren er vred paa, skal falde deri.

La buŝo de malĉastulino estas profunda foso; Kiun la Eternulo koleras, tiu tien enfalas.

15 Daarlighed er knyttet til den unges Hjerte; Tugtens Ris skal drive den langt fra ham.

Malsaĝeco forte sidas en la koro de knabo; Sed vergo punanta ĝin elpelas el ĝi.

16 Hvo som fortrykker den ringe for at formere sit eget, og hvo som giver en rig, skal kun have Mangel.

Kiu premas malriĉulon, por pligrandigi sian riĉecon, Tiu donas al riĉulo, por ke li malriĉiĝu.

17 Bøj dit Øre, og hør de vises Ord, og vend dit Hjerte til min Kundskab!

Klinu vian orelon kaj aŭskultu vortojn de saĝuloj, Kaj direktu vian koron al mia instruo;

18 Thi det er yndigt, dersom du bevarer dem i dit Indre; de skulle alle være rede paa dine Læber.

Ĉar ili estos agrablaj, se vi gardos ilin en via interno; Ili estos ĉiuj pretaj sur viaj lipoj.

19 Paa det at din Tillid skal være til Herren, har jeg kundgjort det i Dag for dig, ja, for dig.

Ke al la Eternulo estu via fido, Tion mi instruis al vi hodiaŭ.

20 Har jeg ikke skrevet dig ypperlige Ting med Raad og Undervisning

Ĉu mi ne skribis al vi tion trifoje Kun konsiloj kaj scio,

21 for at kundgøre dig, hvad der er vist, Sandheds Ord, at du kan svare dem, som sendte dig, Ord, som ere Sandhed?

Por sciigi al vi la ĝustecon de la paroloj de vero, Por ke vi transdonu la parolojn de vero al tiuj, kiuj vin sendis?

22 Røv ikke fra den ringe, fordi han er ringe, og knus ikke den elendige for Retten.

Ne prirabu malriĉulon, pro tio, ke li estas malriĉa; Kaj ne premu senhavulon ĉe la pordego;

23 Thi Herren skal udføre deres Sag, og dem, som berøve dem, skal han berøve Livet.

Ĉar la Eternulo defendos ilian aferon Kaj dispremos iliajn premantojn.

24 Hold ikke Selskab med en vredagtig Mand, og kom ikke til en hidsig Mand,

Ne amikiĝu kun homo kolerema, Kaj ne komunikiĝu kun homo flamiĝema;

25 at du ej skal lære hans Stier og faa en Snare for din Sjæl.

Ke vi ne lernu lian vojon Kaj ne ricevu reton por via animo.

26 Vær ikke iblandt dem, som give Haandslag, iblandt dem, som borge for Gæld.

Ne estu inter tiuj, kiuj firmigas per mano, Kiuj garantias por ŝuldoj.

27 Dersom du intet har at betale med, hvorfor skulde man tage din Seng bort under dig?

Se vi ne havos per kio pagi, Oni ja prenos vian litaĵon de sub vi.

28 Flyt ikke det gamle Landemærke, som dine Fædre have sat.

Ne forŝovu la antikvajn limojn, Kiujn faris viaj patroj.

29 Ser du en Mand, som er snar i sin Gerning, han skal stille sig frem for Konger, han skal ikke stille sig frem for uansete Mænd.

Se vi vidas homon lertan en sia profesio, li staros antaŭ reĝoj; Li ne staros antaŭ maleminentuloj.