< Ordsprogene 21 >
1 Kongens Hjerte i Herrens Haand er Vandbække; til alt det, han vil, bøjer han det.
Kralın yüreği RAB'bin elindedir, Kanaldaki su gibi onu istediği yöne çevirir.
2 Alle en Mands Veje ere rette for hans egne Øjne; men Herren vejer Hjerter.
İnsan izlediği her yolun doğru olduğunu sanır, Ama niyetlerini tartan RAB'dir.
3 At øve Retfærdighed og Ret er Herren kærere end Offer.
RAB kendisine kurban sunulmasından çok, Doğruluğun ve adaletin yerine getirilmesini ister.
4 Øjnenes Hovmod og Hjertets Stolthed, de ugudeliges Lampe, er Synd.
Küstah bakışlar ve kibirli yürek Kötülerin çırası ve günahıdır.
5 Den flittiges Tanker bringe kun Overflod, men den ilfærdiges bringe det kun til Mangel.
Çalışkanın tasarıları hep bollukla, Her türlü acelecilik hep yoklukla sonuçlanır.
6 At arbejde paa at samle Liggendefæ ved en falsk Tunge er Dunst, som bortvejres hos dem, som søge Døden.
Yalan dolanla yapılan servet, Sis gibi geçicidir ve ölüm tuzağıdır.
7 De ugudeliges Ødelæggelse river dem bort; thi de have vægret sig ved at gøre Ret.
Kötülerin zorbalığı kendilerini süpürüp götürür, Çünkü doğru olanı yapmaya yanaşmazlar.
8 En skyldbetynget Mand gaar Krogveje; men den renes Gerning er ligefrem.
Suçlunun yolu dolambaçlı, Pak kişinin yaptıklarıysa dosdoğrudur.
9 Det er bedre at bo i et Hjørne paa Taget end hos en trættekær Kvinde og i Hus sammen.
Kavgacı kadınla aynı evde oturmaktansa, Damın köşesinde oturmak yeğdir.
10 Den ugudeliges Sjæl har Lyst til det onde; hans Ven finder ikke Naade for hans Øjne.
Kötünün can attığı kötülüktür, Hiç kimseye acımaz.
11 Naar man lægger Straf paa en Spotter, bliver den uerfarne viis, og naar man belærer den vise, skal han modtage Kundskab.
Alaycı cezalandırılınca bön kişi akıllanır, Bilge olan öğretilenden bilgi kazanır.
12 Den retfærdige agter paa den ugudeliges Hus, naar det styrter de ugudelige i Ulykke.
Adil Olan, kötünün evini dikkatle gözler Ve kötüleri yıkıma uğratır.
13 Hvo som stopper sit Øre for den ringes Raab, han, ja, han skal raabe og ikke bønhøres.
Yoksulun feryadına kulağını tıkayanın Feryadına yanıt verilmeyecektir.
14 En Gave i Løndom stiller Vrede, og en Skænk i Smug stiller heftig Fortørnelse.
Gizlice verilen armağan öfkeyi, Koyna sokuşturulan rüşvet de kızgın gazabı yatıştırır.
15 Det bliver den retfærdige en Glæde at have gjort Ret; men der er Fordærvelse for dem, som gøre Uret.
Hak yerine gelince doğru kişi sevinir, Fesatçı dehşete düşer.
16 Et Menneske, som farer vild fra Klogskabs Vej, skal hvile i Dødningers Forsamling.
Sağduyudan uzaklaşan, Kendini ölüler arasında bulur.
17 Den, som elsker Glæde, skal have Mangel; den, som elsker Vin og Olie, skal ikke blive rig.
Zevkine düşkün olan yoksullaşır, Şaraba ve zeytinyağına düşkün kişi de zengin olmaz.
18 Den ugudelige bliver Løsepenge for den retfærdige og den troløse for de oprigtige.
Kötü kişi doğru kişinin fidyesidir, Hain de dürüstün.
19 Det er bedre at bo i et øde Land end hos en trættekær og arrig Kvinde.
Çölde yaşamak, Can sıkıcı ve kavgacı kadınla yaşamaktan yeğdir.
20 I den vises Bolig er der kosteligt Liggendefæ og Olie; men et daarligt Menneske opsluger det.
Bilgenin evi değerli eşya ve zeytinyağıyla doludur, Akılsızsa malını har vurup harman savurur.
21 Hvo der søger efter Retfærdighed og Miskundhed, skal finde Liv, Retfærdighed og Ære.
Doğruluğun ve sevginin ardından koşan, Yaşam, gönenç ve onur bulur.
22 Den vise stormede de vældiges Stad og nedstyrtede dens sikre Værn.
Bilge kişi güçlülerin kentine saldırıp Güvendikleri kaleyi yıkar.
23 Hvo der bevarer sin Mund og sin Tunge, bevarer sin Sjæl fra Trængsler.
Ağzını ve dilini tutan Başını beladan korur.
24 Den pralende stolte, hans Navn er Spotter; han handler i Stoltheds Overmod.
Gururlu, küstah ve alaycı: Bunlar kas kas kasılan insanın adlarıdır.
25 Den lades Begæring dræber ham; thi hans Hænder have vægret sig ved at gøre noget.
Tembelin isteği onu ölüme götürür, Çünkü elleri çalışmaktan kaçınır;
26 Han begærer og begærer den hele Dag; men den retfærdige giver og holder ikke tilbage.
Bütün gün isteklerini sıralar durur, Oysa doğru kişi esirgemeden verir.
27 De ugudeliges Offer er en Vederstyggelighed, meget mere naar de bringe det med et skændigt Forsæt.
Kötülerin sunduğu kurban iğrençtir, Hele bunu kötü niyetle sunarlarsa.
28 Et løgnagtigt Vidne skal omkomme; men en Mand, som hører efter, vil altid kunne tale igen.
Yalancı tanık yok olur, Dinlemeyi bilenin tanıklığıysa inandırıcıdır.
29 En ugudelig Mand forhærder sit Ansigt; men den oprigtige han befæster sin Vej.
Kötü kişi kendine güçlü bir görünüm verir, Erdemli insansa tuttuğu yoldan emindir.
30 Der gælder ikke Visdom, ej heller Forstand, ej heller Raad over for Herren.
RAB'be karşı başarılı olabilecek Bilgelik, akıl ve tasarı yoktur.
31 Hesten beredes til Krigens Dag, men Frelsen hører Herren til.
At savaş günü için hazır tutulur, Ama zafer sağlayan RAB'dir.