Ordsprogene 2

1 Min Søn! dersom du vil tage imod mine Ord og gemme mine Rud hos dig,

ڕۆڵە، ئەگەر قسەکانم وەربگریت، فەرمانەکانم لەلای خۆت هەڵبگریت،

2 saa at du lader dit Øre give Agt paa Visdommen, bøjer dit Hjerte til Indsigt;

هەتا گوێ بدەیتە دانایی و دڵت بدەیتە تێگەیشتن،

3 ja, dersom du kalder paa Forstanden, opløfter din Røst efter Indsigt;

ئەگەر بانگی پەیبردن بکەیت و دەنگ بۆ تێگەیشتن هەڵبڕیت،

4 dersom du søger efter den som efter Sølv og ransager efter den som efter skjulte Skatte:

ئەگەر وەک زیو داوات کرد و وەک خشڵی شاردراوە بەدوایدا گەڕایت،

5 Da skal du forstaa Herrens Frygt og finde Guds Kundskab.

ئەوسا لە واتای لەخواترسی دەگەیت و ناسینی خودا دەدۆزیتەوە،

6 Thi Herren giver Visdom, af hans Mund er Kundskab og Indsigt.

چونکە یەزدان دانایی دەبەخشێت، زانیاری و تێگەیشتنیش لە دەمی ئەوە.

7 Han gemmer det varige gode til de oprigtige; han er et Skjold for dem, som vandre fuldkommelig,

دانایی تەواو بۆ سەرڕاستەکان هەڵدەگرێت و قەڵغانە بۆ ئەوانەی ڕێگای تەواوەتی دەگرنەبەر،

8 saa han bevogter Rettens Stier og bevarer sine helliges Vej.

بۆ چاودێری ڕێچکەی دادپەروەری و پاراستنی ڕێگای خۆشەویستانی.

9 Da skal du forstaa Ret og Retfærdighed og Retvished, al god Vej.

ئینجا ڕاستودروستی و دادپەروەری و ڕاستەڕێیی تێدەگەیت، هەموو ڕێڕەوێکی چاک،

10 Thi Visdom skal komme i dit Hjerte og Kundskab være liflig for din Sjæl.

لەبەر ئەوەی دانایی دێتە ناو دڵتەوە و زانیاریش دەبێتە خۆشی دەروونت،

11 Kløgt skal bevare dig og Indsigt bevogte dig

سەلیقە دەتپارێزێت و تێگەیشتن چاودێریت دەکات.

12 for at fri dig fra Ondskabs Vej, fra en Mand, som taler forvendte Ting;

دانایی لە ڕێگای خراپەکاران ڕزگارت دەکات، لەو کەسانەی قسەی خوار دەکەن،

13 fra dem, som forlade Rettens Stier for at gaa paa Mørkets Veje;

ئەوانەی ڕێچکەی ڕاستیان بەرداوە تاکو بە ڕێگای تاریکیدا بڕۆن،

14 dem, som glæde sig ved at gøre ondt og fryde sig i Ondskabs Forvendthed;

ئەوانەی دڵخۆشن بە خراپەکردن، دڵشاد دەبن بە خواروخێچیێتی خراپە،

15 dem, hvis Stier ere krogede, og hvis Veje ere bugtede;

ئەوانەی ڕێچکەکانیان چەوتن، گەوجن لە ڕێڕەویان.

16 for at fri dig fra en fremmed Kvinde, fra en ubekendt, som gør sine Ord glatte,

هەروەها دانایی لە ژنی بەدڕەوشت ڕزگارت دەکات، لە ژنی داوێنپیسی زمانلووس،

17 hende, som har forladt sin Ungdoms Ven, og som har glemt sin Guds Pagt;

ئەوەی وازی لە مێردی گەنجییەتی هێناوە و پەیمانەکەی لەبەردەم خودای لەبیر کردووە.

18 thi hendes Hus bøjer ned imod Døden og hendes Veje til Dødningerne;

بێگومان ماڵەکەی بەرەو خوارەوە دەچێت بۆ مردن و ڕێڕەوەکانی بەرەو دنیای مردووانە.

19 alle de, som gaa ind til hende, skulle ikke komme tilbage og ikke naa Livsens Stier; —

هەموو ئەوانەی بچنە لای ناگەڕێنەوە و ناگەنە ڕێچکەی ژیان.

20 paa det du kan vandre paa de godes Vej og holde dig paa de retfærdiges Stier.

کەواتە بە ڕێگای پیاوچاکاندا بڕۆ و ڕێچکەی ڕاستودروستان بپارێزە،

21 Thi de retskafne skulle bo i Landet og de oprigtige blive tilovers derudi;

چونکە سەرڕاستان لە خاکەکە نیشتەجێ دەبن و تەواوەکان تێیدا دەمێننەوە،

22 men de ugudelige skulle udryddes af Landet og de troløse udslettes deraf.

بەڵام خراپەکاران لە خاکەکە دەبڕێنەوە و ناپاکانیش تێیدا ڕیشەکێش دەکرێن.