Ordsprogene 2

1 Min Søn! dersom du vil tage imod mine Ord og gemme mine Rud hos dig,

Mijn zoon, als ge mijn woorden aanvaardt, En mijn wenken ter harte neemt,

2 saa at du lader dit Øre give Agt paa Visdommen, bøjer dit Hjerte til Indsigt;

Uw oren te luisteren legt naar de wijsheid, Uw aandacht richt op ervaring;

3 ja, dersom du kalder paa Forstanden, opløfter din Røst efter Indsigt;

Ja, als ge om wijsheid roept, En om inzicht uw stem verheft;

4 dersom du søger efter den som efter Sølv og ransager efter den som efter skjulte Skatte:

Als ge er naar streeft als naar geld, En er naar zoekt als naar schatten:

5 Da skal du forstaa Herrens Frygt og finde Guds Kundskab.

Dan zult ge de vreze voor Jahweh begrijpen, Zult ge vinden de kennis van God.

6 Thi Herren giver Visdom, af hans Mund er Kundskab og Indsigt.

Want Jahweh schenkt wijsheid, Van zijn lippen komen kennis en inzicht;

7 Han gemmer det varige gode til de oprigtige; han er et Skjold for dem, som vandre fuldkommelig,

Hij houdt hulp bereid voor de braven, Is een schild voor mensen van onberispelijke wandel;

8 saa han bevogter Rettens Stier og bevarer sine helliges Vej.

Hij beschermt de paden des rechts, En beveiligt de weg van zijn dienaars!

9 Da skal du forstaa Ret og Retfærdighed og Retvished, al god Vej.

Dan zult ge verstaan wat recht is en plicht, Recht vooruit gaan op elk goed pad.

10 Thi Visdom skal komme i dit Hjerte og Kundskab være liflig for din Sjæl.

Want de wijsheid zal haar intrede doen in uw hart, De kennis zoet zijn voor uw ziel;

11 Kløgt skal bevare dig og Indsigt bevogte dig

Het overleg zal over u waken, Het verstand de wacht bij u houden.

12 for at fri dig fra Ondskabs Vej, fra en Mand, som taler forvendte Ting;

Zij zullen u behoeden voor de weg van het kwaad, Voor den man, die leugentaal spreekt;

13 fra dem, som forlade Rettens Stier for at gaa paa Mørkets Veje;

Voor hen, die het rechte pad hebben verlaten, En wandelen op duistere wegen;

14 dem, som glæde sig ved at gøre ondt og fryde sig i Ondskabs Forvendthed;

Voor hen, wie de misdaad een vreugde is, En die om boze plannen juichen,

15 dem, hvis Stier ere krogede, og hvis Veje ere bugtede;

Die kronkelwegen gaan, En afdwalen op hun paden.

16 for at fri dig fra en fremmed Kvinde, fra en ubekendt, som gør sine Ord glatte,

Zij zullen u behoeden voor een vreemde vrouw, Voor een onbekende met haar gladde taal,

17 hende, som har forladt sin Ungdoms Ven, og som har glemt sin Guds Pagt;

Die den vriend van haar jeugd heeft verlaten, Het verbond van haar God heeft vergeten.

18 thi hendes Hus bøjer ned imod Døden og hendes Veje til Dødningerne;

Want haar pad helt naar de dood, Naar de schimmen leiden haar wegen.

19 alle de, som gaa ind til hende, skulle ikke komme tilbage og ikke naa Livsens Stier; —

Wie zich met haar inlaat, keert nooit weerom, Bereikt nimmer de paden des levens!

20 paa det du kan vandre paa de godes Vej og holde dig paa de retfærdiges Stier.

Zo zult ge het pad der braven bewandelen, En de weg der rechtvaardigen houden.

21 Thi de retskafne skulle bo i Landet og de oprigtige blive tilovers derudi;

Want de vromen zullen de aarde bewonen, Alleen de onberispelijken blijven er op;

22 men de ugudelige skulle udryddes af Landet og de troløse udslettes deraf.

Maar de bozen worden van de aarde verdelgd, De afvalligen eruit weggevaagd!