Ordsprogene 19

1 Bedre er en fattig, som vandrer i sin Oprigtighed end den, hvis Læber ere forvendte, og som tilmed er en Daare.

Lepszy jest ubogi, który postępuje uczciwie, niż człowiek o przewrotnych wargach, który jest głupcem.

2 Ogsaa naar en Sjæl er uden Kundskab, er det ikke godt, og den, som haster med Fødderne, glider ud.

Nie jest też dobrze, by dusza nie miała wiedzy, a kto jest prędkich nóg, grzeszy.

3 Menneskets Daarlighed forvender hans Vej, og hans Hjerte vredes imod Herren.

Głupota człowieka wypacza jego drogę, a jego serce zapala się gniewem przeciwko PANU.

4 Gods tilfører mange Venner; men den ringe maa skilles fra sin Ven.

Bogactwo przyciąga wielu przyjaciół, ale ubogi zostaje odłączony od przyjaciela.

5 Et falsk Vidne skal ikke agtes uskyldigt, og den, som taler Løgn, skal ikke undkomme.

Fałszywy świadek nie uniknie kary, a [kto] mówi kłamstwa, nie ujdzie.

6 Mange bejle til en Fyrstes Gunst, og enhver er Ven med en gavmild Mand.

Wielu uprasza o przychylność dostojnika i każdy jest przyjacielem człowieka hojnego.

7 Alle den fattiges Brødre hade ham, ja, endog hans Venner holde sig langt fra ham; han jager efter Ord, som ikke ere til.

Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go, tym bardziej oddalają się od niego [jego] przyjaciele; ściga ich słowami, ale ich nie ma.

8 Den, som forhverver sig Forstand, elsker sit Liv; den, som bevarer Indsigt, skal finde godt.

Kto zdobywa rozum, miłuje swoją duszę, a [kto] strzeże roztropności, znajdzie dobro.

9 Et falsk Vidne skal ikke agtes uskyldigt, og den, som taler Løgn, skal omkomme.

Fałszywy świadek nie uniknie kary, a kto mówi kłamstwa, zginie.

10 Det staar ikke en Daare vel an at leve højt, meget mindre en Tjener at herske over Fyrster.

Głupiemu nie przystoi życie w rozkoszach, tym mniej słudze panować nad książętami.

11 Et Menneskes Klogskab gør ham langmodig, og det er ham en Ære at overse Fornærmelse

Roztropność człowieka powściąga jego gniew, a jego chwałą [jest] darować wykroczenie.

12 Kongens Vrede er som en ung Løves Brølen; men hans Bevaagenhed er ligesom Dug paa Urter.

Gniew króla jest jak ryk lwa, a jego przychylność jak rosa na trawie.

13 En daarlig Søn er sin Fader en Ulykke, og en Kvindes Trætter ere et vedholdende Tagdryp.

Głupi syn jest utrapieniem dla swego ojca, a kłótliwa żona jest jak nieustanne kapanie z dachu.

14 Hus og Gods arves efter Forældre; men en forstandig Kvinde er fra Herren.

Dom i bogactwo [są] dziedzictwem po ojcach, ale roztropna żona jest od PANA.

15 Dovenskab nedsænker i en dyb Søvn, og en efterladen Sjæl skal hungre.

Lenistwo pogrąża w twardym śnie, a leniwa dusza będzie cierpieć głód.

16 Hvo som bevarer Budet, bevarer sin Sjæl; hvo der foragter sine Veje, skal dødes.

Kto przestrzega przykazania, zachowuje swoją duszę, [ale] kto gardzi swymi drogami, zginie.

17 Hvo som forbarmer sig over den ringe, laaner Herren, og han skal betale ham hans Velgerning.

Kto lituje się nad ubogim, pożycza PANU, a on mu odpłaci za jego dobrodziejstwo.

18 Tugt din Søn, thi der er Haab; men vend ikke din Hu til at dræbe ham!

Karz swego syna, dopóki jest nadzieja, i niech twoja dusza mu nie pobłaża z powodu jego płaczu.

19 Den, hvis Vrede er stor, maa lide Straf; thi dersom du frier ham, da maa du blive ved dermed.

[Człowiek] wielkiego gniewu poniesie karę, a jeśli [go] uwolnisz, znowu będziesz musiał [to zrobić].

20 Adlyd Raad, og tag imod Tugt, at du kan blive viis paa dit sidste.

Posłuchaj rady i przyjmij pouczenie, abyś był mądry u kresu swych dni.

21 Der er mange Anslag i en Mands Hjerte; men Herrens Raad det skal bestaa.

Wiele jest zamysłów w sercu człowieka, ale rada PANA się ostoi.

22 Et Menneskes Lyst er hans Kærlighed; og en fattig er bedre end en Løgner.

Pragnienie człowieka to jego dobroczynność i lepszy jest ubogi niż kłamca.

23 At en frygter Herren, er til Liv; mæt skal han hvile, han skal ikke hjemsøges med Ulykke.

Bojaźń PANA [prowadzi] do życia, a kto ją ma, spocznie syty i nie nawiedzi go zło.

24 Den lade stikker sin Haand i Fadet; han lader den end ikke komme til sin Mund igen.

Leniwy kryje swą rękę pod pachę i do ust jej nie podnosi.

25 Slaa Spotteren, at den uerfarne maa blive forstandig; og irettesæt den forstandige, saa vil han vinde Kundskab.

Uderz szydercę, a prosty będzie roztropniejszy; strofuj rozumnego, a pojmie wiedzę.

26 Den, der overfalder Faderen og bortjager Moderen, er en Søn, som gør til Skamme og Vanære.

Kto trwoni [dobra] ojca i wypędza matkę, ten jest synem, który przynosi wstyd i hańbę.

27 Lad kun af, min Søn! med at høre paa Formaning, saa du farer vild fra Kundskabs Ord.

Synu mój, przestań słuchać pouczeń, które cię odwodzą od słów rozumnych.

28 Et nedrigt Vidne spotter Retten, og de ugudeliges Mund sluger Uret.

Nikczemny świadek naśmiewa się z sądu, a usta niegodziwych pożerają nieprawość.

29 Straffedomme ere beredte til Spottere og Slag til Daarers Ryg.

Sądy są przygotowane dla szyderców, a razy na grzbiet głupców.