< Ordsprogene 16 >

1 Det staar til et Menneske, hvad han vil sætte sig for i Hjertet; men Tungens Svar er fra Herren.
Ürəyin fikirləri insandan, Dilin cavabı isə Rəbdəndir.
2 Alle en Mands Veje ere rene for hans egne Øjne, men Herren er den, som vejer Aanderne.
İnsanın bütün yolları öz gözündə təmiz sayılar, Lakin Rəbb ürəkləri yoxlar.
3 Befal Herren dine Gerninger, saa skulle dine Anslag stadfæstes.
Görəcəyin işləri Rəbbə ver, Onda niyyətlərin yerinə yetər.
4 Herren har gjort al Ting efter dets Øjemed; ogsaa den ugudelige er til Ulykkens Dag.
Rəbb hər şeyi məqsədinə müvafiq yaradıb, O, pis insanı bəla günü üçün yaradıb.
5 Hver som er hovmodig i Hjertet, er Herren en Vederstyggelighed; man kan give sin Haand paa, at han ikke bliver agtet uskyldig.
Rəbb qəlbi təkəbbürlülərdən ikrah edər, Doğrudan da, onlar cəzasız qalmaz.
6 Ved Miskundhed og Sandhed udsones Misgerning; og ved Herrens Frygt viger man fra det onde.
Xeyirxahlıq və sədaqət hər təqsiri kəffarə edər, İnsan Rəbb qorxusuna görə pislikdən dönər.
7 Naar Herren har Velbehag i en Mands Veje, da gør han, at ogsaa hans Fjender holde Fred med ham.
Rəbb insanın həyatından razı qaldısa, Düşmənlərini belə, onunla barışdırar.
8 Bedre er lidet med Retfærdighed end store Indtægter med Uret.
Salehliklə qazanılan az şey Haqsız yolla olan bol gəlirdən yaxşıdır.
9 Menneskets Hjerte optænker sin Vej; men Herren stadfæster hans Gang.
İnsan ürəyində özü üçün yol qurar, Amma Rəbbin verdiyi istiqamətlə addımlar.
10 Der er Guddoms Ord paa en Konges Læber, hans Mund maa ikke forsynde sig i Dom.
Padşah uzaqgörənliklə dilindən sözlər çıxarar, Qoy onda məhkəmədə ədalətdən yan keçməsin.
11 Ret Vægt og rette Vægtskaaler høre Herren til, alle Vægtlodder i Posen ere hans Værk.
Rəbb düzgün tərəzi və çəkini tələb edər, O, torbadakı hər çəki daşını müəyyən edər.
12 Ugudeligheds Idræt er en Vederstyggelighed for Konger; thi ved Retfærdighed befæstes Tronen.
Şər iş görmək padşahlarda ikrah yaradar, Çünki salehliklə taxtlar möhkəm olar.
13 Retfærdigheds Læber ere Konger en Velbehagelighed; og den, som taler Oprigtighed, ham elsker han.
Saleh adamın dili padşahları razı salar, Onlar düz danışanı sevər.
14 Kongens Vrede er Dødens Bud; men en viis Mand forsoner den.
Padşahın hiddəti ölüm elçisidir, Amma hikmətli insan bu hiddəti yatırar.
15 I Kongens Ansigts Lys er Livet, og hans Bevaagenhed er som en Sky med sildig Regn.
Padşahın üzü nuranidirsə, demək, həyat var, Razılığı yaz yağışı gətirən buluda oxşar.
16 At købe Visdom, hvor meget bedre er det end Guld? og at købe Forstand at foretrække for Sølv?
Qızıldan çox hikmət qazanmaq yaxşıdır, Gümüşü yox, idrakı yığmaq üstün tutular.
17 De oprigtiges slagne Vej er at vige fra det onde; hvo der vil bevare sin Sjæl, maa vare paa sin Vej.
Əməlisalehlər pislikdən dönmək yolunu tutar, Yoluna diqqət edən canını qoruyar.
18 Foran tindergang er Hovmod, og foran Fald gaar Stolthed.
Əcəldən əvvəl təkəbbür gələr, Fəlakətdən əvvəl lovğalıq ruhu gələr.
19 Det er bedre at være ydmyg i Aanden med de elendige end at dele Bytte med de hovmodige.
Məzlumlar arasında sadə qəlbli olmaq Təkəbbürlülərlə talan malı bölüşdürməkdən yaxşıdır.
20 Hvo som giver Agt paa Ordet, skal finde godt; og den, som forlader sig paa Herren, han er lyksalig.
Sözdən hikmət alan xeyir tapar, Rəbbə güvənən insan nə bəxtiyardır!
21 Den, som er viis i Hjertet, skal kaldes forstandig, og Læbernes Sødme forøger Lærdom.
Qəlbində hikmət olan dərrakəli adlanar, Şirin dilli olan müdrikliyi artırar.
22 Klogskab er for den, som ejer den, Livets Kilde; men Daarers Tugt er Taabelighed.
Ağıl insan üçün həyat çeşməsidir, Axmağa tərbiyə vermək səfehlikdir.
23 Den vises Hjerte gør hans Mund forstandig og lægger end mere Lærdom paa hans Læber.
Hikmətlinin ürəyi dilinə tərbiyə verir, Ağzındakı müdrik sözləri artıq edir.
24 Liflige Taler ere Honningkage, sød for Sjælen og Lægedom for Benene.
Xoş sözlər sanki pətəkdə baldır, Cana şirinlik, sümüklərə şəfadır.
25 Der er en Vej, som synes en Mand ret; men til sidst bliver den Vej til Døden.
Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
26 Arbejderens Hunger arbejder for ham; thi hans Mund driver paa ham.
Əməkçi qarnı üçün zəhmət çəkir, Aclıq onu məcbur edir.
27 En nedrig Mand bereder Ulykke, og paa hans Læber er der som en brændende Ild.
Yaramaz şər quyusu qazar, Dili alov kimi yandırıb-yaxar.
28 En forvendt Mand kommer Trætte af Sted, og en Bagvadsker fjerner en fortrolig.
Hiyləgər adam dava yaradar, Qeybətçi əziz dostları ayırar.
29 En Voldsmand bedaarer sin Næste og fører ham paa en Vej, som ikke er god.
Zorakı qonşularını aldadar, Onları yaxşı olmayan yola aparar.
30 Hvo der lukker sine Øjne for at optænke forvendte Ting, og hvo som bider sine Læber sammen, har alt fuldbragt det onde.
Niyyəti hiyləli olan göz vurar, Dodaq büzər, şər qurar.
31 Graa Haar er en dejlig Krone, naar de findes paa Retfærdigheds Vej.
Ağaran saçlar şərəf tacıdır, Salehlik yolunun qazancıdır.
32 Den langmodige er bedre end den vældige, og den, som hersker over sin Aand, er bedre end den, der indtager en Stad.
İgid olmaqdan səbirli olmaq yaxşıdır, Nəfsə hakim olmaq şəhəri almaqdan üstündür.
33 Lodden kastes i Skødet; men den falder, alt som Herren vil.
Ətəyin üstünə püşk atılar, Amma hökm Rəbdən gələr.

< Ordsprogene 16 >