Ordsprogene 15
1 Et mildt Svar dæmper Vrede; men et bittert Ord vækker Fortørnelse.
Łagodna odpowiedź uśmierza zapalczywość, a przykre słowa wzniecają gniew.
2 De vises Tunge giver god Kundskab, men Daarers Mund udgyder Taabelighed.
Język mądrych zdobi wiedzę, ale usta głupich tryskają głupotą.
3 Herrens Øjne ere alle Vegne, og de beskue onde og gode.
Oczy PANA są na każdym miejscu, upatrują złych i dobrych.
4 Tungens Blidhed er et Livsens Træ; men Forvendthed ved den er Sønderknuselse i Aanden.
Zdrowy język [jest] drzewem życia, a jego przewrotność [jest] zniszczeniem dla ducha.
5 Daaren foragter sin Faders Tugtelse; men den, som agter paa Revselse, handler klogt.
Głupi gardzi pouczeniem swego ojca, a kto przyjmuje upomnienia, jest roztropny.
6 I den retfærdiges Hus er meget Gods; men der er Forstyrrelse i den ugudeliges Indtægt.
W domu sprawiedliwego [jest] wielki dostatek, a w dochodach niegodziwego jest zamieszanie.
7 De vises Læber udstrø Kundskab; men Daarernes Hjerte er ikke saa.
Wargi mądrych szerzą wiedzę, a serce głupich nie.
8 De ugudeliges Offer er Herren en Vederstyggelighed; men de oprigtiges Bøn er ham en Velbehagelighed.
Ofiara niegodziwych budzi odrazę w PANU, [a] modlitwa prawych mu się podoba.
9 De ugudeliges Vej er Herren en Vederstyggelighed; men den, som stræber efter Retfærdighed, elsker han:
Droga niegodziwego wzbudza odrazę w PANU, a miłuje on tego, kto podąża za sprawiedliwością.
10 Streng Tugt venter den, som forlader Stien; den, som hader Irettesættelse, skal dø.
Sroga kara [należy się] temu, kto zbacza z drogi, a kto nienawidzi upomnień, umrze.
11 Dødsriget og Afgrunden ligge aabenbare for Herren, meget mere Menneskens Børns Hjerter. (Sheol h7585)
Piekło i zatracenie [są] przed PANEM; o ileż bardziej serca synów ludzkich. (Sheol h7585)
12 En Spotter elsker ikke den, som sætter ham i Rette, han gaar ikke til de vise.
Szyderca nie miłuje tego, który go strofuje, ani nie pójdzie do mądrych.
13 Et glad Hjerte gør Ansigtet livligt; men ved Hjertets Bekymring nedslaas Modet.
Radosne serce rozwesela twarz, [ale] gdy smutek w sercu, duch jest przygnębiony.
14 Den forstandiges Hjerte søger Kundskab, men Daarers Mund finder Behag i Taabelighed.
Serce rozumne szuka wiedzy, a usta głupich karmią się głupotą.
15 Alle den elendiges Dage ere onde; men et glad Hjerte er et bestandigt Gæstebud.
Wszystkie dni strapionego [są] złe, ale kto jest wesołego serca, ma nieustanną ucztę.
16 Bedre er lidet med Herrens Frygt end stort Liggendefæ med Uro.
Lepiej [mieć] mało z bojaźnią PANA niż wielki skarb z kłopotem.
17 Bedre er en Ret grønne Urter, naar der er Kærlighed hos, end en fed Okse, naar der er Had hos.
Lepsza jest potrawa z jarzyn, gdzie miłość, niż tuczny wół, gdzie panuje nienawiść.
18 En hidsig Mand opvækker Trætte, men en langmodig dæmper Kiv.
Człowiek gniewny wszczyna kłótnie, a nieskory do gniewu łagodzi spory.
19 Den lades Vej er som et Tjørnegærde; men de oprigtiges Sti er banet.
Droga leniwego jest jak płot cierniowy, a ścieżka prawych jest wyrównana.
20 En viis Søn glæder sin Fader; men et daarligt Menneske foragter sin Moder.
Mądry syn jest radością ojca, a człowiek głupi gardzi własną matką.
21 Daarskab er en Glæde for den, som fattes Forstand, men en forstandig Mand vandrer ret frem.
Głupota [jest] radością dla nierozumnego, a człowiek roztropny postępuje uczciwie.
22 Anslag blive til intet, naar der ikke er holdt Raad; men hvor der er mange Raadgivere, der bestaa de.
Gdzie nie ma rady, nie udają się zamysły; powiodą się zaś przy mnóstwie doradców.
23 Glæde har en Mand af sin Munds Svar; og et Ord i rette Tid — hvor godt!
Człowiek cieszy się z odpowiedzi swoich ust, a słowo powiedziane we właściwym czasie jakże jest dobre!
Droga życia dla mądrego [jest] w górze, aby uniknął głębokiego piekła. (Sheol h7585)
25 Herren nedriver de hovmodiges Hus; men han stadfæster Enkens Landemærke.
PAN zniszczy dom pysznych, a utwierdzi granicę wdowy.
26 Den ondes Anslag ere Herren en Vederstyggelighed; men Lifligheds Ord ere rene.
Myśli złego budzą odrazę w PANU, a słowa czystych [są] przyjemne.
27 Den, som jager efter Vinding, forstyrrer sit Hus; men den, som hader Gaver, skal leve.
Kto jest chciwy zysku, ściąga kłopoty na własny dom, a kto nienawidzi darów, będzie żył.
28 Den retfærdiges Hjerte betænker sig paa at svare; men de ugudeliges Mund udgyder onde Ting.
Serce sprawiedliwego rozmyśla nad odpowiedzią, a usta niegodziwych tryskają złymi rzeczami.
29 Herren er langt borte fra de ugudelige, men hører de retfærdiges Bøn.
PAN jest daleko od niegodziwych, ale wysłuchuje modlitwy sprawiedliwych.
30 Lys for Øjnene glæder Hjertet; et godt Budskab giver Marv i Benene.
Światło oczu rozwesela serce, a dobra wieść tuczy kości.
31 Det Øre, som hører efter Irettesættelse til Livet, han tager Bo midt iblandt de vise.
Ucho, które słucha upomnienia życia, będzie mieszkać pośród mądrych.
32 Den, som lader Tugt fare, foragter sin Sjæl; men den, som hører efter Irettesættelse, forhverver sig Forstand.
Kto odrzuca karność, gardzi własną duszą, a kto przyjmuje upomnienie, nabiera rozumu.
33 Herrens Frygt er Tugt til Visdom, og Ydmyghed gaar foran Ære.
Bojaźń PANA [jest] pouczeniem w mądrości, a pokora poprzedza chwałę.
