Ordsprogene 15
1 Et mildt Svar dæmper Vrede; men et bittert Ord vækker Fortørnelse.
Həlim cavab hirsi yatırar, Sərt söz qəzəbi alovlandırar.
2 De vises Tunge giver god Kundskab, men Daarers Mund udgyder Taabelighed.
Hikmətlinin dili biliyi mədh edər, Axmaqların dilindən səfehlik tökülər.
3 Herrens Øjne ere alle Vegne, og de beskue onde og gode.
Rəbbin gözü hər yerə baxar, Pislərə, yaxşılara nəzər salar.
4 Tungens Blidhed er et Livsens Træ; men Forvendthed ved den er Sønderknuselse i Aanden.
Şəfa gətirən dil həyat ağacıdır, Əyri dil ürək qırar.
5 Daaren foragter sin Faders Tugtelse; men den, som agter paa Revselse, handler klogt.
Səfeh ata tərbiyəsini ələ salar, Məzəmməti qəbul edən uzaqgörən olar.
6 I den retfærdiges Hus er meget Gods; men der er Forstyrrelse i den ugudeliges Indtægt.
Salehin evində böyük xəzinə yaşar, Şər insanın isə gəlirində əzab var.
7 De vises Læber udstrø Kundskab; men Daarernes Hjerte er ikke saa.
Hikmətlinin dili bilik səpələyir, Axmağın qəlbi bunu edə bilmir.
8 De ugudeliges Offer er Herren en Vederstyggelighed; men de oprigtiges Bøn er ham en Velbehagelighed.
Rəbb şər insanın etdiyi qurbandan ikrah edir, Əməlisalehlərin duasından isə razı qalır.
9 De ugudeliges Vej er Herren en Vederstyggelighed; men den, som stræber efter Retfærdighed, elsker han:
Rəbb şər insanın yollarından ikrah edər, Amma salehliyin ardınca gedəni sevər.
10 Streng Tugt venter den, som forlader Stien; den, som hader Irettesættelse, skal dø.
Düz yolu buraxana şiddətli töhmət verilər, Məzəmmətə nifrət edənə ölüm gələr.
11 Dødsriget og Afgrunden ligge aabenbare for Herren, meget mere Menneskens Børns Hjerter. (Sheol h7585)
Ölüm və Həlak yeri Rəbbə aşkardır, Gör O, insan ürəyindən necə agahdır. (Sheol h7585)
12 En Spotter elsker ikke den, som sætter ham i Rette, han gaar ikke til de vise.
Rişxəndçi iradı sevməz, Hikmətlilərin yanına gəlməz.
13 Et glad Hjerte gør Ansigtet livligt; men ved Hjertets Bekymring nedslaas Modet.
Qəlbin sevinci üzü xoş edər, Ürəyin kədəri könlü sındırar.
14 Den forstandiges Hjerte søger Kundskab, men Daarers Mund finder Behag i Taabelighed.
Dərrakəlinin könlü bilik axtarar, Axmaqların ağzı səfehliklə qidalanar.
15 Alle den elendiges Dage ere onde; men et glad Hjerte er et bestandigt Gæstebud.
Məzlumun hər günü qaradır, Ürəyi bəxtəvərin elə bil daima ziyafəti var.
16 Bedre er lidet med Herrens Frygt end stort Liggendefæ med Uro.
Rəbb qorxusu ilə qazanılan az şey Qayğı ilə yığılan böyük xəzinədən yaxşıdır.
17 Bedre er en Ret grønne Urter, naar der er Kærlighed hos, end en fed Okse, naar der er Had hos.
Sevgi dolu bir yerdə göyərti yemək Nifrət dolu bir yerdə yağlı dana əti yeməkdən yaxşıdır.
18 En hidsig Mand opvækker Trætte, men en langmodig dæmper Kiv.
Kəmhövsələ dava yaradar, Səbirli münaqişəni sovuşdurar.
19 Den lades Vej er som et Tjørnegærde; men de oprigtiges Sti er banet.
Tənbəlin yolunu tikanlar basar, Əməlisalehlərin yolu baş yoldur.
20 En viis Søn glæder sin Fader; men et daarligt Menneske foragter sin Moder.
Hikmətli oğul atasını sevindirər, Axmaq anasına xor baxar.
21 Daarskab er en Glæde for den, som fattes Forstand, men en forstandig Mand vandrer ret frem.
Qanmaz səfehlikdən sevinər, Dərrakəli düz yolla gedər.
22 Anslag blive til intet, naar der ikke er holdt Raad; men hvor der er mange Raadgivere, der bestaa de.
Məsləhətsiz niyyət boşa çıxar, Doğru nəsihət verən çoxdursa, uğur qazandırar.
23 Glæde har en Mand af sin Munds Svar; og et Ord i rette Tid — hvor godt!
İnsan münasib cavab versə, şad olar, Sözü yerində demək nə yaxşıdır!
Ağıllı insan aşağıdan – ölülər diyarından ayrılmaq üçün Həyat yolunu tutub yuxarı gedər. (Sheol h7585)
25 Herren nedriver de hovmodiges Hus; men han stadfæster Enkens Landemærke.
Rəbb təkəbbürlünün evini yıxar, Dul qadının sərhədini qoruyar.
26 Den ondes Anslag ere Herren en Vederstyggelighed; men Lifligheds Ord ere rene.
Pislərin məqsədləri Rəbdə ikrah yaradar, Ona xoş gələnlərin sözlərini təmiz sayar.
27 Den, som jager efter Vinding, forstyrrer sit Hus; men den, som hader Gaver, skal leve.
Tamahkar külfətini əzaba salar, Rüşvətə nifrət edənin ömrü uzun olar.
28 Den retfærdiges Hjerte betænker sig paa at svare; men de ugudeliges Mund udgyder onde Ting.
Saleh insan cavab verməzdən əvvəl qəlbində düşünər, Şər insanın dilindən pislik tökülər.
29 Herren er langt borte fra de ugudelige, men hører de retfærdiges Bøn.
Rəbb şər adamdan gen dayanar, Saleh insanların duasına qulaq asar.
30 Lys for Øjnene glæder Hjertet; et godt Budskab giver Marv i Benene.
Nurlu gözlər qəlbi sevindirər, Yaxşı xəbər qəddi düzəldər.
31 Det Øre, som hører efter Irettesættelse til Livet, han tager Bo midt iblandt de vise.
Həyatverici məzəmmətə qulaq asan Hikmətlilərin içərisində yaşar.
32 Den, som lader Tugt fare, foragter sin Sjæl; men den, som hører efter Irettesættelse, forhverver sig Forstand.
Tərbiyəni rədd edən öz canına xor baxar, Məzəmmətə qulaq asan anlayış qazanar.
33 Herrens Frygt er Tugt til Visdom, og Ydmyghed gaar foran Ære.
Rəbb qorxusu hikmət tərbiyəsi verər, İtaətkarlıq şərəfdən əvvəl gələr.
