Ordsprogene 13
1 En viis Søn modtager sin Faders Tugt; men en Spotter hører ikke paa Irettesættelse.
Saĝa filo lernas de la patro; Sed mokanto ne aŭskultas moralinstruon.
2 Af sin Munds Frugt nyder en Mand godt; men de troløses Sjæl høster Krænkelse.
La frukto de la buŝo donas al homo bonan manĝon; Sed la deziro de krimuloj estas perforto.
3 Hvo som vogter sin Mund, bevarer sin Sjæl; den, som lader sine Læber vidt op, ham er det til Fordærvelse.
Kiu gardas sian buŝon, tiu gardas sian animon; Kiu tro malfermas sian buŝon, tiu pereas.
4 Den lades Sjæl begærer og faar intet; men de flittiges Sjæl næres rigeligt.
La animo de maldiligentulo deziras, kaj ne ricevas; Sed la animo de diligentuloj satiĝas.
5 Den retfærdige hader Løgns Ord; men den ugudelige gør Skam og Vanære.
Vorton malveran virtulo malamas; Sed malvirtulo agas abomene kaj venas al honto.
6 Retfærdighed bevarer den, som vandrer oprigtigt sin Vej; men Ugudelighed styrter Synderen.
La virto gardas tiun, kiu iras ĝustan vojon; Sed la malvirto pereigas pekulon.
7 Der er den, som holder sig for rig og har dog intet; og den, som holder sig for fattig og har meget Gods.
Unu ŝajnigas sin riĉa, havante nenion; Alia ŝajnigas sin malriĉa, havante grandan riĉecon.
8 En Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv! men en fattig hører ikke paa Irettesættelse.
Per sia riĉeco homo savas sian animon; Sed malriĉulo ne aŭskultas atentigon.
9 De retfærdiges Lys skinner frydeligt; men de ugudeliges Lampe skal udslukkes.
La lumo de virtuloj brilegas; Sed la lumilo de malvirtuloj estingiĝos.
10 Ved Hovmod foraarsager man kun Trætte; men hos dem, som lade sig raade, er Visdom.
Nur de malhumileco venas malpaco; Sed la akceptantaj konsilojn havas saĝon.
11 Gods formindskes ved Forfængelighed; men hvo som samler i Haanden, forøger det.
Riĉeco rapide akirita malgrandiĝas; Sed kion oni kolektas per laboro, tio multiĝas.
12 Forventning, som forhales, krænker Hjertet; men naar det kommer, som man begærer, da er det et Livsens Træ.
Espero prokrastata dolorigas la koron; Sed plenumita deziro estas arbo de vivo.
13 Hvo som foragter Ordet, bereder sig Fordærvelse; men hvo som frygter Budet, han faar Løn derfor.
Kiu malŝatas diron, tiu malutilas al si mem; Sed respektanta ordonon estos rekompencita.
14 Den vises Lærdom er Livets Kilde, saa at man viger fra Dødens Snarer.
Instruo de saĝulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.
15 En god Forstand giver Naade; men de troløses Vej er haard.
Bona prudento plaĉigas; Sed la vojo de perfiduloj estas malglata.
16 Hver, som er klog, gør sine Ting med Forstand; men Daaren udbreder Taabelighed.
Ĉiu prudentulo agas konscie; Sed malsaĝulo elmontras malsaĝecon.
17 Et ugudeligt Sendebud falder i Ulykke; men et trofast Bud er Lægedom.
Malbona sendito falas en malfeliĉon; Sed sendito fidela sanigas.
18 Hvo, som lader Tugt fare, faar Armod og Skam; men den, som agter paa Revselse, faar Ære.
Malriĉa kaj hontigata estos tiu, kiu forpuŝas instruon; Sed kiu observas instruon, tiu estos estimata.
19 Naar det sker, som man begærer, da er det sødt for Sjælen; men at vige fra ondt, er Daarer en Vederstyggelighed.
Deziro plenumita estas agrabla por la animo; Sed malagrable por la malsaĝuloj estas deturni sin de malbono.
20 Den, som omgaas med vise, bliver viis, men den, som er Ven med Daarer, faar Ulykke.
Kiu iras kun saĝuloj, tiu estos saĝa; Sed kamarado de malsaĝuloj suferos doloron.
21 Ulykke forfølger Syndere; men den retfærdige betales med godt.
Pekulojn persekutas malbono; Sed virtulojn rekompencas bono.
22 Den gode efterlader Børnebørn en Arv; men Synderes Gods er gemt til den retfærdige.
Bonulo heredigas la nepojn; Kaj por virtulo konserviĝas la havo de pekulo.
23 Den fattiges nyopdyrkede Land yder megen Føde; men der er den, som gaar til Grunde, fordi han ikke gør Ret.
Multe da manĝaĵo estas sur la kampo de malriĉuloj; Sed multaj pereas pro manko de justeco.
24 Hvo som sparer sit Ris, hader sin Søn; men den, som elsker ham, tugter ham tidligt.
Kiu ŝparas sian vergon, tiu malamas sian filon; Sed kiu lin amas, tiu baldaŭ lin punas.
25 Den retfærdige kan spise, til hans Sjæl bliver mæt; men de ugudeliges Bug skal lide Mangel.
Virtulo manĝas, por satigi sian animon; Sed la ventro de malvirtuloj havas mankon.
