Ordsprogene 12

1 Hvo, som elsker Tugt, elsker Kundskab; men hvo, som hader Revselse, er ufornuftig.

Kiu amas instruon, tiu amas scion; Sed kiu malamas atentigon, tiu estas malsaĝulo.

2 Den gode vinder Velbehag af Herren; men den rænkefulde Mand finder Fordømmelse.

Bonulo akiras favoron de la Eternulo; Sed homo malica estos kondamnita.

3 Et Menneske befæstes ikke ved Ugudelighed; men de retfærdiges Rod rokkes ikke.

Ne fortikiĝos homo per malvirto; Sed la radiko de virtuloj ne ŝanceliĝos.

4 En duelig Hustru er sin Mands Krone; men naar hun beskæmmer ham, er hun som Raaddenhed i hans Ben.

Brava virino estas krono por sia edzo; Sed senhonora estas kiel puso en liaj ostoj.

5 De retfærdiges Tanker ere Ret; de ugudeliges Raadslag er Svig.

La pensoj de virtuloj estas justeco; La meditado de malvirtuloj estas malico.

6 De ugudeliges Tale er om at lure paa Blod; men de oprigtiges Mund bringer Redning.

La paroloj de malvirtuloj estas insido pri sango; Sed la buŝo de virtuloj ilin savas.

7 De ugudelige skulle omkastes, saa at de ikke ere mere til; men de retfærdiges Hus skal bestaa.

La malvirtuloj renversiĝos kaj malaperos; Sed la domo de virtuloj staros forte.

8 En Mand roses efter sin Forstands Beskaffenhed; men den, som er forvendt i Hjertet, bliver til Foragt.

Oni laŭdas homon laŭ lia saĝo; Sed perversulo estos hontigita.

9 Den, som er ringe agtet og har en Træl, er bedre faren end den, som ærer sig selv og fattes Brød.

Pli bona estas homo negrava, sed laboranta por si, Ol homo, kiu serĉas honoron, sed al kiu mankas pano.

10 Den retfærdige har Omsorg for sit Kvægs Liv; men de ugudeliges Barmhjertighed er Grusomhed.

Virtulo kompatas la vivon de sia bruto; Sed la koro de malvirtuloj estas kruela.

11 Den, som dyrker sin Jord, mættes med Brød; men den, som løber efter Løsgængere, fattes Forstand.

Kiu prilaboras sian teron, tiu havos sate da pano; Sed kiu serĉas vantaĵojn, tiu estas malsaĝulo.

12 Den ugudelige attraar Snaren, der er lagt for de onde; men de retfærdige slaa Rod.

Malvirtulo serĉas subtenon de malnobluloj; Sed la radiko de virtuloj donas forton.

13 I Læbers Forsyndelse er der en Snare for den onde; men den retfærdige skal komme ud af Angest.

Per siaj pekaj vortoj kaptiĝas malbonulo; Sed virtulo eliras el mizero.

14 En Mand skal mættes med godt af sin Munds Frugt, og hvad et Menneskes Hænder have fortjent, skal gengældes ham.

Per la fruktoj de sia buŝo homo bone satiĝas; Kaj laŭ la merito de siaj manoj homo ricevas redonon.

15 Daarens Vej er ret i hans egne Øjne, men den, som hører efter Raad, er viis.

La vojo de malsaĝulo estas ĝusta en liaj okuloj; Sed saĝulo aŭskultas konsilon.

16 Daarens Fortørnelse giver sig til Kende samme Dag; men den, som skjuler Forsmædelse er klog.

Malsaĝulo tuj montras sian koleron; Sed saĝulo ignoras ofendon.

17 Den, som aander Trofasthed, forkynder, hvad Ret er; men et falsk Vidne forkynder Svig.

Kiu estas verama, tiu eldiras tion, kio estas ĝusta, Sed falsama atestulo trompon.

18 Der er den, som taler ubetænksomme Ord, der ere som Kaardestik; men de vises Tunge er Lægedom.

Ofte nepripensita parolo vundas kiel glavo; Sed la lango de saĝuloj sanigas.

19 Sandheds Læbe bestaar altid; men Falskheds Tunge bliver kun et Øjeblik.

Parolo vera restas fortike por ĉiam; Sed parolo malvera nur por momento.

20 Der er Svig i deres Hjerte; som optænke ondt; men for dem, som raade til Fred, er der Glæde.

Malico estas en la koro de malbonintenculoj; Sed ĉe la pacigantoj estas ĝojo.

21 Den retfærdige skal ingen som helst Ulykke vederfares; men de ugudelige have fuldt op af ondt.

Nenio malbona trafos virtulon; Sed la malvirtuloj havas plene da malbono.

22 Falske Læber ere Herren en Vederstyggelighed; men de, som handle trolig, ere ham en Velbehagelighed.

Abomenaĵo por la Eternulo estas buŝo mensogema; Sed kiuj agas laŭ vero, tiuj plaĉas al Li.

23 Et klogt Menneske skjuler sin Kundskab; men Daarers Hjerte udraaber deres Daarskab.

Saĝa homo kaŝas scion; Sed la koro de malsaĝuloj elkrias malsaĝecon.

24 De flittiges Haand skal komme til at herske; men Ladhed skal vorde trælbunden.

La mano de diligentuloj regos; Sed mano maldiligenta pagos tributon.

25 Bekymring i en Mands Hjerte nedbøjer det; men et godt Ord glæder det.

Zorgo en la koro de homo ĝin premas; Sed amika vorto ĝin ĝojigas.

26 Den retfærdige vejleder sin Ven; men de ugudeliges Vej vildleder dem selv.

Al la virtulo estas pli bone, ol al lia proksimulo; Sed la vojo de malvirtuloj ilin erarigas.

27 Den lade skal ikke stege sin Jagt; men den flittige er en dyrebar Skat for et Menneske.

Maldiligenteco ne pretigos al si manĝon; Sed homo diligenta havas riĉecon.

28 Paa Retfærdigheds Sti er Liv, og dens banede Vej er ikke til Døden.

Sur la vojo de virto estas vivo, Kaj ĝi estos ebenigita kontraŭ morto.