< Ordsprogene 10 >

1 En viis Søn glæder sin Fader, men en daarlig Søn er sin Moders Bedrøvelse.
Süleymanın məsəlləri: Hikmətli oğul atasını sevindirər, Axmaq oğul anasına dərd gətirər.
2 Ugudeliges Liggendefæ gavner intet, men Retfærdighed redder fra Døden.
Şər yolla yığılan xəzinədən fayda götürmək olmaz, Amma salehlik insanı ölümdən qurtarar.
3 Herren lader ikke den retfærdiges Sjæl hungre, men de ugudeliges Begærlighed støder han tilbage.
Rəbb saleh insanı ac qoymaz, O, acgöz pisləri doydurmaz.
4 Den, som arbejder med lad Haand, bliver fattig; men de flittiges Haand gør rig.
Tənbəlin əlləri onu yoxsullaşdırar, Çalışqanın əli sərvət qazanar.
5 Den, som samler om Sommeren, er en klog Søn; den, som sover om Høsten, er en Søn, der gør Skam.
Ağıllı oğul yayda məhsul yığar, Biçin vaxtı yatan oğul rüsvay olar.
6 Velsignelser ere over den retfærdiges Hoved, men Vold skjuler de ugudeliges Mund.
Saleh insanın başından bərəkət yağar, Şər adamın dili zorakılığı gizli saxlar.
7 Den retfærdiges Ihukommelse er til Velsignelse; men de ugudeliges Navn smuldrer hen.
Saleh insanın adı xeyir-dua ilə çağırılar, Şər adamın adı isə çürüyər.
8 Den, som er viis af Hjerte, tager imod Budene; men den, som er en Daare i sin Mund, styrtes.
Qəlbən hikmətli olan əmrləri qəbul edər, Səfeh boşboğazlığı üzündən itib-batar.
9 Den, som vandrer i Oprigtighed, vandrer tryggelig; men den, som gaar Krogveje, bliver røbet.
Kamalla gəzib-dolaşan dinc yaşar, Yolu əyri olanlar üzə çıxar.
10 Den, som giver Vink med Øjet, foraarsager Krænkelse; og den, som er en Daare i sin Mund, styrtes.
Göz vuran başına bəla açar, Səfeh boşboğazlığı üzündən itib-batar.
11 Den retfærdiges Mund er Livets Kilde, men Vold skjuler de ugudeliges Mund.
Salehin ağzı həyat qaynağı olar, Amma şər adamın dili zorakılığı gizli saxlar.
12 Had opvækker Trætter, men Kærlighed skjuler alle Overtrædelser.
Nifrət nifaq yaradar, Lakin məhəbbət bütün günahları örtər.
13 Paa den forstandiges Læber findes Visdom; men en Kæp er for den uforstandiges Ryg.
Dərrakəlinin dilindən hikmət tökülər, Qanmaz kürəyindən kötəklənər.
14 De vise gemme paa Kundskab; men for Daarens Mund er Undergang nær.
Hikmətli adamlar bilik toplar, Səfehin boşboğazlığı onu bəlaya yaxınlaşdırar.
15 Den riges Gods er hans faste Stad; men de fattiges Armod er deres egen Undergang.
Zənginin var-dövləti ona qalalı şəhərdir, Kasıbı yoxsulluq bəlaya salar.
16 Den retfærdiges Løn er til Livet; den ugudeliges Indtægt er til Synd.
Salehin mükafatı həyatdır, Şər adamınsa qazancı günahdır.
17 At bevare Tugt er Vej til Livet; men den, som lader Tilrettevisning fare, vildleder.
Tərbiyəyə bağlanan həyat yolunda olar, Məzəmməti rədd edən yolunu azar.
18 Den, som dølger Had, har falske Læber, og den, som bringer ondt Rygte ud, er en Daare.
Nifrətini gizlədən yalan danışar, Axmaq hər yana böhtanlar yayar.
19 Hvor mange Ord ere, der lader Overtrædelse ikke af; men den, som sparer sine Læber, er klog.
Çox sözlərlə günahı azaltmaq olmaz, Dilini saxlayan ağıllıdır.
20 Den retfærdiges Tunge er udsøgt Sølv; de ugudeliges Hjerte er intet værd.
Saleh insanın dili saf gümüşə oxşar, Şər adamın qəlbinin dəyəri az olar.
21 Den retfærdiges Læber nære mange; men ved den uforstandige dø Daarer.
Saleh öz dili ilə çox adamı doydurar, Səfeh qanmazlığı üzündən həlak olar.
22 Herrens Velsignelse gør rig, og han føjer ikke Smerte til den.
Rəbbin xeyir-duası insana sərvət gətirər, Daha ona qüssə verməz.
23 Det er for Daaren som en Leg, naar han gør en skændig Ting; men den forstandige Mand har Visdom.
Axmaq üçün şər iş görmək bir əyləncədir, Dərrakəlininsə hikməti var.
24 Hvad den ugudelige frygter for, det skal komme over ham; men de retfærdiges Begæring skal Gud give ham.
Şər adam nədən qorxursa, başına gələr, Saleh isə muradına çatar.
25 Naar Hvirvelvinden farer forbi, saa er den ugudelige ikke mere; men en retfærdig har en evig Grundvold.
Qopan tufan şəri süpürüb aparar, Salehin təməli əbədi qalar.
26 Som Eddike er for Tænderne, og som Røg er for Øjnene, saa er den lade for dem, som udsende ham.
Dişlərə sirkə, gözlərə tüstü necə təsir edirsə, Tənbələ iş buyuran bunu elə hiss edər.
27 Herrens Frygt lægger Dage til; men de ugudeliges Aar forkortes.
Rəbb qorxusu ömür uzadar, Şər insanların ömründən illər azalar.
28 De retfærdiges Forventelse er Glæde, men de ugudeliges Haab forgaar.
Salehləri sevinc gözlər, Şər insanların ümidi boşa çıxar.
29 En fast Borg er Herrens Vej for den retskafne, men Fordærvelse for dem, som gøre Uret.
Kamilin pənahı Rəbbin yoludur. Şər iş görənin başı bəla ilə doludur.
30 Den retfærdige skal ikke rokkes evindelig; men de ugudelige skulle ikke bo i Landet.
Saleh heç vaxt sarsılmaz, Şər insanlar yer üzündə qalmaz.
31 Den retfærdiges Mund fremfører Visdom, men den Tunge, som taler forvendte Ting, skal udryddes.
Salehin ağzı hikmətlə çiçəklənər, Hiyləli dillər kəsilər.
32 Den retfærdiges Læber kende, hvad der er velbehageligt, men de ugudeliges Mund fremfører forvendte Ting.
Saleh insanın dili razı salmağı bacarar, Şər insanın ağzından hiyləli sözlər çıxar.

< Ordsprogene 10 >