Ordsprogene 1
1 Ordsprog af Salomo, Davids Søn, Israels Konge,
Sentencoj de Salomono, filo de David, reĝo de Izrael:
2 for af dem at faa Visdom og Undervisning, for at forstaa Forstandens Ord;
Por scii saĝon kaj moralinstruon; Por kompreni parolojn de prudento;
3 for at modtage Undervisning i Klogskab, modtage Ret og Retfærdighed og Retvished;
Por ricevi instruon pri saĝo, Vero, justo, kaj honesto;
4 for at give de uvidende Vid, de unge Kundskab og Kløgt.
Por doni al la malkleruloj spriton, Al la junulo scion kaj singardemon.
5 Hvo som er viis, høre til og gaa frem i Lærdom, og hvo som er forstandig, vinde Evne til at styre;
Saĝulo aŭdu kaj plimultigu sian scion, Kaj prudentulo akiros gvidajn kapablojn,
6 for at forstaa Ordsprog og Gaader, Vismænds Ord og deres mørke Taler.
Por kompreni sentencon kaj retoraĵon, La vortojn de saĝuloj kaj iliajn enigmojn.
7 Herrens Frygt er Begyndelse til Kundskab; Daarerne foragte Visdom og Undervisning.
La timo antaŭ la Eternulo estas la komenco de sciado. Saĝon kaj instruon malpiuloj malestimas.
8 Hør, min Søn! din Faders Undervisning, og forlad ikke din Moders Lov;
Aŭskultu, mia filo, la instruon de via patro, Kaj ne forĵetu la ordonon de via patrino;
9 thi de ere en yndig Krans til dit Hoved og Kæder til din Hals.
Ĉar ili estas bela krono por via kapo, Kaj ornamo por via kolo.
10 Min Søn! naar Syndere lokke dig, da samtyk ikke!
Mia filo, se pekuloj vin logos, Ne sekvu ilin.
11 Dersom de sige: Gak med os, vi ville lure efter Blod, vi ville efterstræbe den uskyldige, som er uden Sag;
Se ili diros: Iru kun ni, Ni embuskos por mortigi, Ni senkaŭze insidos senkulpulojn;
12 vi ville, som Dødsriget, sluge dem levende, ja hele og holdne, som de, der nedfare i Hulen; (Sheol h7585)
Kiel Ŝeol ni englutos ilin vivajn, Kaj la piulojn kiel irantajn en la tombon; (Sheol h7585)
13 vi ville finde alle Haande dyrebart Gods, vi ville fylde vore Huse med Rov;
Ni trovos diversajn grandvaloraĵojn, Ni plenigos niajn domojn per rabaĵo;
14 du skal tage din Lod iblandt os, vi ville alle sammen have een Pose:
Vi lotos meze inter ni, Unu monujo estos por ni ĉiuj:
15 Min Søn! vandre ikke paa Vej med dem, hold din Fod tilbage fra deres Sti;
Mia filo, ne iru la vojon kune kun ili; Gardu vian piedon de ilia vojstreko,
16 thi deres Fødder haste til ondt, og de skynde sig for at udøse Blod;
Ĉar iliaj piedoj kuras al malbono, Kaj rapidas, por verŝi sangon.
17 thi forgæves udspændes Garn for alle Fugles Øjne;
Ĉar vane estas metata reto Antaŭ la okuloj de ĉiu birdo.
18 og de lure paa deres eget Blod, de efterstræbe deres eget Liv.
Kaj ili embuskas sian propran sangon, Ili insidas siajn proprajn animojn.
19 Saa ere enhvers Veje, som er hengiven til Gerrighed; den tager sine egne Herrers Liv.
Tiaj estas la vojoj de ĉiu, kiu avidas rabakiron; Ĝi forprenas la vivon de sia posedanto.
20 Visdommen raaber udenfor, den opløfter sin Røst paa Gaderne;
La saĝo krias sur la strato; Ĝi aŭdigas sian voĉon sur la placoj;
21 paa Hjørnet af de befærdede Gader raaber den; ved Indgangene til Portene, i Staden, taler den sine Ord:
Ĝi vokas en la ĉefaj kunvenejoj, ĉe la pordegaj enirejoj; En la urbo ĝi diras siajn parolojn.
22 Hvor længe ville I uvidende elske Uvidenhed, og Spotterne have Lyst til Spot, og Daarer hade Kundskab?
Ĝis kiam, ho malkleruloj, vi amos nescion? Kaj al blasfemantoj plaĉos blasfemado, Kaj senprudentuloj malamos scion?
23 Vender eder til min Revselse; se, jeg vil udgyde min Aand over eder, jeg vil kundgøre eder mine Ord.
Returnu vin al mia predikado; Jen mi eligos al vi mian spiriton, Mi sciigos al vi miajn vortojn.
24 Efterdi jeg raabte, og I vægrede eder, jeg udrakte min Haand, og ingen gav Agt;
Ĉar mi vokis, kaj vi rifuzis; Mi etendis mian manon, kaj neniu atentis;
25 og I lode alt mit Raad fare og vilde ikke vide af min Revselse:
Kaj vi forĵetis ĉiujn miajn konsilojn, Kaj miajn predikojn vi ne deziris:
26 Saa vil jeg, jeg selv le i eders Ulykke, jeg vil spotte, naar det kommer, som I frygte for;
Tial ankaŭ mi ridos ĉe via malfeliĉo; Mi mokos, kiam timo vin atakos.
27 naar det, som I frygte for, kommer som en Ødelæggelse, og eders Ulykke kommer som en Hvirvelvind, naar Angest og Trængsel kommer over eder:
Kiam la timo atakos vin kiel uragano, Kaj via malfeliĉo venos kiel ventego, Kiam venos al vi mizero kaj sufero:
28 Da skulle de paakalde mig, men jeg skal ikke svare, de skulle søge mig, men ikke finde mig.
Tiam ili min vokos, sed mi ne respondos; Ili min serĉos, sed min ne trovos.
29 Fordi de hadede Kundskab og udvalgte ikke Herrens Frygt,
Tial ke ili malamis scion, Kaj timon antaŭ la Eternulo ili ne deziris havi,
30 fordi de ikke vilde vide af mit Raad, men foragtede al min Revselse:
Ili ne deziris miajn konsilojn, Ili malestimis ĉiujn miajn predikojn:
31 Saa skulle de æde Frugten af deres Veje og blive mætte af deres egne Raad.
Ili manĝu la fruktojn de sia agado, Kaj ili satiĝu de siaj pripensoj.
32 Thi de uvidendes Frafald skal volde dem Død, og Daarers Tryghed skal ødelægge dem selv.
Ĉar la kapricoj de la malsaĝuloj ilin mortigas, Kaj la senzorgeco de la senorduloj ilin pereigas.
33 Men hvo mig lyder, skal bo tryggelig og være rolig, uden Frygt for det onde.
Sed kiu min aŭskultas, tiu loĝos sendanĝere, Kaj estos trankvila, kaj ne timos malbonon.
