4 Mosebog 21
1 Der Kananiten, Arads Konge, som boede i Sydlandet, hørte, at Israel kom ind ad Spejdernes Vej, da stred han imod Israel og førte nogle af dem bort i Fangenskab.
Idi nadamag ti ari iti Arad a Cananeo nga agnanaed idiay Negev, nga agdaldaliasat dagiti Israelita iti kalsada nga agturong idiay Atarim, rinautna dagiti Israelita ken innalana a balud ti sumagmamano kadakuada.
2 Da lovede Israel Herren et Løfte og sagde: Dersom du giver dette Folk i min Haand, da vil jeg lyse deres Stæder i Band.
Nagsapata dagiti Israelita kenni Yahweh ket kinunada, “No itedmo kadakami ti balligi maibusor kadagitoy a tattao, ket dadaelenmi a naan-anay dagiti siudadda.”
3 Og Herren hørte Israels Røst og overgav Kananiterne, og man bandlyste dem og deres Stæder og kaldte det Steds Navn Horma.
Dinengngeg ni Yahweh ti timek dagiti Israelita ket intedna kadakuada ti balligi kadagiti Cananeo. Dinadaelda ida a naan-anay ken dagiti siudadda. Naawagan dayta a lugar a Horma.
4 Saa rejste de fra det Bjerg Hor paa Vejen til det røde Hav, for at drage omkring Edoms Land; og Folkets Sjæl blev utaalmodig paa Vejen.
Nagdaliasatda manipud iti Bantay Hor nga agturong iti baybay dagiti Runo tapno likmutenda ti daga ti Edom. Kasta unay ti pannakadismaya dagiti tattao bayat nga addada iti dalan.
5 Og Folket talede imod Gud og imod Mose: Hvorfor førte I os op af Ægypten for at dø i Ørken? thi her er hverken Brød eller Vand, og vor Sjæl kedes ved denne ringe Mad.
Nagsao dagiti tattao maibusor iti Dios ken ni Moises: “Apay nga impanawnakami manipud iti Egipto tapno matay iti let-ang? Awan tinapay, awan danum ken saanmi a kayat daytoy makauma a makan.”
6 Da sendte Herren giftige Slanger iblandt Folket, og de bed Folket, og der døde meget Folk af Israel.
Ket nangibaon ni Yahweh kadagiti nagita nga uleg kadagiti tattao. Kinagat dagitoy nga uleg dagiti tattao; adu a tattao ti natay.
7 Da kom Folket til Mose, og de sagde: Vi have syndet, thi vi have talet imod Herren og imod dig, bed til Herren, at han vil tage de Slanger fra os; og Mose bad for Folket.
Immasideg dagiti tattao kenni Moises ket kinunada, “Nagbasolkami gapu ta nagsaokami iti maibusor kenka ken ni Yahweh. Agkararagka kenni Yahweh tapno ikkatenna dagitoy nga uleg kadakami.” Ngarud, inkararagan ni Moises dagiti tattao.
8 Da sagde Herren til Mose: Gør dig en Slange, og sæt den paa en Stang; og det skal ske, at hver som er bidt og ser den, han skal leve.
Kinuna ni Yahweh kenni Moises, “Mangaramidka iti sinan-uleg ken ikapetmo daytoy iti poste. Makalasatto amin a nakagat no kitaenna daytoy.”
9 Da gjorde Mose en Kobberslange og satte den paa en Stang; og det skete, naar en Slange havde bidt nogen, og han saa til den Kobberslange, da blev han i Live.
Isu a nagaramid ni Moises iti sinan-uleg a bronse sana inkapet iti poste. Makalasat ti siasinoman a kagaten ti uleg no kumita isuna iti sinan-uleg a bronse.
10 Og Israels Børn rejste derfra, og de lejrede sig i Oboth.
Kalpasanna, nagtuloy a nagdaliasat dagiti Israelita ket nagkampoda idiay Obot.
11 Og de rejste fra Oboth, og de lejrede sig ved Abirams Høje i Ørken, som er lige foran Moab, mod Solens Opgang.
Nagdaliasatda manipud Obot ket nagkampoda iti rebba ti Abarim idiay let-ang nga akin-daya a paset ti Moab.
12 Derfra rejste de og lejrede sig ved den Bæk Sered.
Manipud sadiay intultuloyda ti nagdaliasat ket nagkampoda iti tanap ti Zered.
13 Derfra rejste de og lejrede sig paa denne Side Arnon, som er i Ørken, og som gaar ud fra Amoriternes Landemærke; thi Arnon var Moabs Landemærke imellem Moab og imellem Amoriterne.
Manipud sadiay, intultuloyda ti nagdaliasat ket nagkampoda iti ballasiw ti Karayan Arnon, nga adda iti let-ang a dumanon iti beddeng dagiti Amorreo. Ti Karayan Arnon ti beddeng iti Moab, nagbaetan daytoy ti Moab ken dagiti Amorreo.
14 Derfor siges i Herrens Stridsbog: „Vaheb i Sufa og Arnons Bække,
Isu't gapuna a nailanad iti nalukot a pagbasaan kadagiti Gubat ni Yahweh, “Waheb idiay Sufa, ken kadagiti tantanap ti Arnon,
15 og Bækkenes Løb, som strækker sig til Ars Bolig og støder paa Moabs Landemærke.
dagiti pasalog a tantanap nga agturong iti ili ti Ar ken sumalog iti beddeng ti Moab.”
16 Og derfra rejste de til Beer, det er den Brønd, som Herren talede om til Mose: Saml Folket, og jeg vil give dem Vand.
Manipud sadiay, nagdaliasatda a nagturong iti Beer, ti ayan iti bubon a nagkunaan idi ni Yahweh kenni Moises. “Ummongem dagiti tattao tapno ikkak ida iti danum.”
17 Da sang Israel denne Sang: „Stig, Brønd! sjunger om den.
Ket inkanta dagiti Israelita daytoy a kanta: “Agubbogka, bubon. Ikantami ti maipapan iti daytoy.
18 Brønd, som er graven af Fyrsterne, kastet af de ædle iblandt Folket, med Fyrstespir, med deres Herskerstave!‟ Og fra den Ørk rejste de til Matthana,
Ti bubon a kinali dagiti mangidadaulo kadakami, ti bubon a kinali dagiti natakneng a tattao babaen iti setro ken dagiti bastonda.” Ket manipud iti let-ang, nagdaliasatda a nagturong iti Matana.
19 og fra Matthana til Nahaliel, og fra Nahaliel til Bamoth,
Manipud iti Matana, nagdaliasatda a nagturong iti Nahaliel, ken manipud Nahaliel, nagturongda idiay Bamot,
20 og fra Bamoth til den Dal, som er paa Moabs Mark, mod Toppen af Pisga, der skuer ud over Ørken.
ken manipud idiay Bamot nagturongda iti maysa a tanap idiay daga ti Moab. Sadiay, ti tuktok ti Bantay Pisga a matantannawagan ti let-ang.
21 Og Israel sendte Bud hen til Sihon, Amoriternes Konge, og lod sige:
Ket nangibaon dagiti Israelita kadagiti mensaheroda a mapan kenni Sihon nga ari dagiti Amorreo a kunada,
22 Lad mig gaa igennem dit Land, vi ville ikke bøje ind paa Ager eller paa Vingaard, vi ville ikke drikke Vand af nogen Brønd, vi ville drage ad Kongevejen, indtil vi ere komne igennem dit Landemærke.
“Palubosandakami a lumabas iti dagam. Saankami a sumrek iti aniaman a talon wenno kaubasan. Saankami nga uminom iti danum kadagiti bubonmo. Agdaliasatkami iti kangrunaan a kalsada ti ari agingga a malabsanmi ti beddengmo.”
23 Og Sihon vilde ikke tilstede Israel at gaa igennem sit Landemærke; men Sihon samlede alt sit Folk og drog ud mod Israel i Ørken og kom til Jaza; og han stred imod Israel.
Ngem saan nga impalubos ni Ari Sihon a lumabas iti beddengda dagiti Israelita. Ngem ketdi, inummong ni Sihon dagiti amin a soldadona ket rinautda dagiti Israelita idiay let-ang. Napan isuna idiay Jaaz a nangrautanna kadagiti Israelita.
24 Men Israel slog ham med skarpe Sværd og indtog hans Land til Ejendom, fra Arnon indtil Jabok, indtil Ammons Børn; men Ammons Børns Landemærke var fast.
Rinaut dagiti Israelita dagiti soldado ni Sihon babaen iti tirad ti kampilanda ket tinagikuada ti dagdagada manipud Arnon agingga iti karayan Jabbok, agingga iti daga dagiti Amonita. Ita, napatibker ti beddeng dagiti Amonita.
25 Saa indtog Israel alle disse Stæder, og Israel tog Bolig i alle Amoriternes Stæder, i Hesbon, og alle dens tilliggende Byer.
Sinakup dagiti Israelita amin a siudad dagiti Amorreo ket nagnaedda kadagitoy, kasta met idiay Hesbon ken kadagiti amin a barbario.
26 Thi Hesbon var Sihons, Amoriternes Konges, Stad; og han havde stridt mod Moabiternes forrige Konge og taget alt hans Land fra ham indtil Arnon.
Ti Hesbon ket siudad ni Sihon nga ari dagiti Amorreo, ti nakiranget iti sigud nga ari iti Moab. Sinakup amin ni Sihon ti daga ti Moab manipud iti masakupanna agingga iti Karayan Arnon.
27 Derfor sige de, som tale Ordsprog: „Kommer til Hesbon! Sihons Stad skal bygges og grundfæstes.
Dayta ti gapuna a dagiti agsarsarita kadagiti probervio ket kunada, “Umaykayo iti Hesbon. Maibangon ken maipatakder koma manen ti siudad ni Sihon.
28 Thi der er udgangen en Ild af Hesbon, en Lue af Sihons Stad, den har fortæret Ar i Moab, Herrerne over Arnons Høje.
Adda apuy a rimmuar manipud iti Hesbon, maysa nga apuy manipud iti siudad ni Sihon a nangkisap ti Ar iti Moab, ken dagiti makinkukua kadagiti katurturodan iti Arnon.
29 Ve dig, Moab! du, Kamos Folk, er fortabt! han har givet sine Sønner som Flygtninge og sine Døtre som Fanger til Sihon, Amoriternes Konge.
Asikayo pay, Moab! Nadadaelkayo, dakayo a tattao iti Kemos. Pinagbalinna a libas a balud dagiti lallaki nga annakna ken dagiti babbai nga annakna ket nagbalinda a balud ni Sihon nga ari dagiti Amorreo.
30 Og vi have nedskudt dem; Hesbon er tabt indtil Dibon; og vi have lagt dem øde indtil Nofa, som naar indtil Medba.‟
Ngem naparmekmi ni Sihon. Nadadaelen ti Hesbon agingga idiay Dibon. Naparmekmi amin ida agingga idiay Nofa, a dumanon idiay Medeba.”
31 Saa tog Israel Bolig i Amoriternes Land.
Isu a rinugian dagiti Israelita ti agnaed iti daga dagiti Amorreo.
32 Og Mose sendte ud at bespejde Jaeser, og de indtoge dens tilliggende Byer; og han fordrev Amoriterne, som vare der.
Ket nangibaon ni Moises kadagiti lallaki nga agpaliiw idiay Jazer. Sinakupda dagiti il-ilina daytoy ken pinapanawda dagiti Amorreo nga adda sadiay.
33 Og de vendte sig og droge op ad Vejen til Basan; da drog Og, Kongen af Basan, ud imod dem, han og alt hans Folk til Strid, til Edrei.
Kalpasanna, naglikko dagiti Israelita ket simmang-atda iti dalan nga agturong idiay Basan. Rimmuar ni Og nga ari ti Basan agraman ti armadana tapno darupenda dagiti Israelita, tapno makirangetda kadakuada idiay Edrei.
34 Og Herren sagde til Mose: Frygt ikke for ham; thi jeg har givet ham i din Haand, og alt hans Folk og hans Land; og du skal gøre ved ham, ligesom du gjorde ved Sihon, Amoriternes Konge, som boede i Hesbon.
Ket kinuna ni Yahweh kenni Moises, “Saanka nga agbuteng kenkuana, gapu ta intedko kenka ti balligi a mangparmek kenkuana, kadagiti amin nga armadana, ken iti dagana. Aramidem kenkuana ti inaramidmo kenni Sihon nga ari dagiti Amorreo, a nagnaed idiay Hesbon.”
35 Og de sloge ham og hans Sønner og alt hans Folk, saa at man ikke lod nogen blive tilovers for ham, og de indtoge hans Land til Ejendom.
Pinatayda ngarud ni Og, dagiti lallaki nga annakna, ken amin nga armadana, agingga nga awan iti nabati a sibibiag kadagiti tattaona. Ket tinagikuada ti dagana.
