< Nehemias 7 >

1 Og det skete, der Muren var bygget, og jeg indsatte Dørene, da bleve beskikkede Portnere og Sangere og Leviter.
و چون حصار بنا شد و درهایش را برپانمودم و دربانان و مغنیان و لاویان ترتیب داده شدند،۱
2 Og jeg beskikkede Hanani, min Broder, og Hanania, Slotshøvdingen, over Jerusalem; thi han var en trofast Mand og frygtede Gud fremfor mange;
آنگاه برادر خود حنانی و حننیارئیس قصر را، زیرا که او مردی امین و بیشتر ازاکثر مردمان خداترس بود، بر اورشلیم فرمان دادم.۲
3 og jeg sagde til dem: Jerusalems Porte skulle ikke oplades, førend Solen skinner hed; og medens de endnu staa der, skulle de tillukke Dørene og holde dem lukkede; og man skal beskikke Vagter af Jerusalems Indbyggere, hver paa sin Vagt og hver tværs over for sit Hus.
و ایشان را گفتم دروازه های اورشلیم را تاآفتاب گرم نشود باز نکنند و مادامی که حاضرباشند، درها را ببندند و قفل کنند و از ساکنان اورشلیم پاسبانان قرار دهید که هر کس به پاسبانی خود و هر کدام به مقابل خانه خویش حاضرباشند.۳
4 Thi Staden var vid og bred og stor, men der var lidet Folk midt i den, og Husene vare ikke byggede.
و شهر وسیع و عظیم بود و قوم در اندرونش کم و هنوز خانه‌ها بنا نشده بود.۴
5 Og min Gud indgav mig i mit Hjerte, at jeg samlede de ypperste og Forstanderne og Folket for at indføre dem i Slægtregisteret; og jeg fandt en Slægtregisters Bog over dem, som i Førstningen vare dragne op, og fandt skrevet deri:
و خدای من دردلم نهاد که بزرگان و سروران و قوم را جمع نمایم تا برحسب نسب نامه‌ها ثبت کردند و نسب نامه آنانی را که مرتبه اول برآمده بودند یافتم و در آن بدین مضمون نوشته دیدم:۵
6 Disse ere de Folk af Landskabet, de, som droge op af Fangenskabet, hvilke Nebukadnezar, Kongen af Babel, havde bortført, og som vare komne tilbage til Jerusalem og til Juda, hver til sin Stad,
اینانند اهل ولایتها که از اسیری آن اشخاصی که نبوکدنصر پادشاه بابل به اسیری برده بود، برآمده بودند و هر کدام از ایشان به اورشلیم و یهودا به شهر خود برگشته بودند.۶
7 de, som kom med Serubabel, Jesua, Nehemia, Asaria, Raamia, Nakamani, Mordekaj, Bilsam, Misperet, Bigvaj, Nehum, Baena; dette er Tallet paa Mændene af Israels Folk:
اما آنانی که همراه زربابل آمده بودند: یسوع و نحمیا و عزریا و رعمیا و نحمانی و مردخای و بلشان و مسفارت و بغوای و نحوم و بعنه. و شماره مردان قوم اسرائیل:۷
8 Pareos's Børn, to Tusinde, hundrede og to og halvfjerdsindstyve;
بنی فرعوش، دوهزار و یک صد وهفتاد و دو.۸
9 Sefatjas Børn, tre Hundrede og to og halvfjerdsindstyve;
بنی شفطیا، سیصد و هفتاد و دو.۹
10 Aras Børn, seks Hundrede og to og halvtredsindstyve;
بنی آرح، ششصد و پنجاه و دو.۱۰
11 Pahath-Moabs Børn, af Jesuas og Joabs Børn, to Tusinde og otte Hundrede og atten;
بنی فحت موآب از بنی یشوع و یوآب، دو هزار و هشتصد وهجده.۱۱
12 Elams Børn, tusinde, to Hundrede og fire og halvtredsindstyve;
بنی عیلام، هزار و دویست و پنجاه وچهار.۱۲
13 Sattus Børn, otte Hundrede og fem og fyrretyve;
بنی زتو، هشتصد و چهل و پنج.۱۳
14 Sakkajs Børn, syv Hundrede og tresindstyve;
بنی زکای، هفتصد و شصت.۱۴
15 Binnujs Børn, seks Hundrede og otte og fyrretyve;
بنی بنوی، ششصد و چهل و هشت.۱۵
16 Bebajs Børn, seks Hundrede og otte og tyve;
بنی بابای، ششصد وبیست و هشت.۱۶
17 Asgads Børn, to Tusinde, tre Hundrede og to og tyve;
بنی عزجد، دو هزار و سیصد وبیست و دو.۱۷
18 Adonikams Børn, seks Hundrede og syv og tresindstyve;
بنی ادونیقام، ششصد و شصت وهفت.۱۸
19 Bigvajs Børn, to Tusinde og syv og tresindstyve;
بنی بغوای، دو هزار و شصت و هفت.۱۹
20 Adins Børn, seks Hundrede og fem og halvtredsindstyve;
بنی عادین، ششصد و پنجاه و پنج.۲۰
21 Aters Børn, af Hiskia, otte og halvfemsindstyve;
بنی آطیراز (خاندان ) حزقیا، نود و هشت.۲۱
22 Hasums Børn, tre Hundrede og otte og tyve;
بنی حاشوم، سیصد و بیست و هشت.۲۲
23 Bezajs Børn, tre Hundrede og fire og tyve;
بنی بیصای، سیصد وبیست و چهار.۲۳
24 Harifs Børn, hundrede og tolv;
بنی حاریف، صد و دوازده.۲۴
25 Folkene af Gibeon, fem og halvfemsindstyve;
بنی جبعون، نود و پنج.۲۵
26 Mændene af Bethlehem og Netofa, hundrede og otte og firsindstyve;
مردمان بیت لحم ونطوفه، صد و هشتاد و هشت.۲۶
27 Mændene af Anathoth, hundrede og otte og tyve;
مردمان عناتوت، صد و بیست و هشت.۲۷
28 Mændene af Beth-Asmaveth, to og fyrretyve;
مردمان بیت عزموت، چهل و دو.۲۸
29 Mændene af Kirjath-Jearim, Kefira og Beeroth, syv Hundrede og tre og fyrretyve;
مردمان قریه یعاریم و کفیره و بئیروت، هفتصد و چهل و سه.۲۹
30 Mændene af Rama og Geba, seks Hundrede og een og tyve;
مردمان رامه و جبع، ششصد و بیست و یک.۳۰
31 Mændene af Mikmas, hundrede og to og tyve;
مردمان مکماس، صد و بیست و دو.۳۱
32 Mændene af Bethel og Aj, hundrede og tre og tyve;
مردمان بیت ایل و عای، صد و بیست و سه.۳۲
33 Mændene af det andet Nebo, to og halvtredsindstyve;
مردمان نبوی دیگر، پنجاه و دو.۳۳
34 den anden Elams Børn, tusinde, to Hundrede og fire og halvtredsindstyve;
بنی عیلام دیگر، هزارو دویست و پنجاه و چهار.۳۴
35 Harims Børn, tre Hundrede og tyve;
بنی حاریم، سیصدو بیست.۳۵
36 Folkene af Jeriko, tre Hundrede og fem og fyrretyve;
بنی اریحا، سیصد و چهل و پنج.۳۶
37 Folkene af Lod, Hadid og Ono, syv Hundrede og een og tyve;
بنی لود و حادید و اونو، هفتصد و بیست و یک.۳۷
38 Folkene af Senaa, tre Tusinde og ni Hundrede og tredive;
بنی سنائه، سه هزار و نه صد و سی.۳۸
39 Præsterne: Jedajas Børn, af Jesuas Hus, ni Hundrede og tre og halvfjerdsindstyve;
و اماکاهنان: بنی یدعیا از خاندان یشوع، نه صد و هفتادو سه.۳۹
40 Immers Børn, tusinde og to og halvtredsindstyve;
بنی امیر، هزار و پنجاه و دو.۴۰
41 Pashurs Børn, tusinde, to Hundrede og syv og fyrretyve;
بنی فشحور، هزار و دویست و چهل و هفت.۴۱
42 Harims Børn, tusinde og sytten;
بنی حاریم، هزار و هفده.۴۲
43 Leviterne: Jesuas Børn, af Kadmiel, af Hodevas Børn, fire og halvfjerdsindstyve;
و اما لاویان: بنی یشوع از (خاندان ) قدمیئیل و از بنی هودویا، هفتاد و چهار.۴۳
44 Sangerne: Asafs Børn, hundrede, otte og fyrretyve;
و مغنیان: بنی آساف، صد وچهل و هشت.۴۴
45 Portnerne: Sallums Børn, Aters Børn, Talmons Børn, Akkubs Børn, Hatitas Børn, Sobajs Børn, hundrede og otte og tredive;
و دربانان: بنی شلوم و بنی آطیرو بنی طلمون و بنی عقوب و بنی حطیطه وبنی سوبای، صد و سی و هشت.۴۵
46 de livegne: Zihas Børn, Hasufas Børn, Tabaoths Børn,
و اما نتینیم: بنی صیحه، بنی حسوفا، بنی طبایوت.۴۶
47 Keros's Børn, Sihas Børn, Padons Børn,
بنی فیروس، بنی سیعا، بنی فادون.۴۷
48 Lebanas Børn, Hagabas Børn, Salmajs Børn,
بنی لبانه، بنی حجابه، بنی سلمای.۴۸
49 Hanans Børn, Giddels Børn, Gahars Børn,
بنی حانان، بنی جدیل، بنی جاحر.۴۹
50 Reajas Børn, Rezins Børn, Nekodas Børn,
بنی رآیا، بنی رصین، بنی نقودا.۵۰
51 Gassams Børn, Ussas Børn, Paseas Børn,
بنی جزام، بنی عزا، بنی فاسیح.۵۱
52 Besajs Børn, Meunims Børn, Nefussims Børn,
بنی بیسای، بنی معونیم، بنی نفیشسیم.۵۲
53 Bakbuks Børn, Hakufas Børn, Harhurs Børn,
بنی بقبوق، بنی حقوفا، بنی حرحور.۵۳
54 Bazliths Børn, Mehidas Børn, Harsas Børn,
بنی بصلیت، بنی محیده، بنی حرشا.۵۴
55 Barkos's Børn, Siseras Børn, Thamas Børn,
بنی برقوس، بنی سیسرا، بنی تامح.۵۵
56 Nezias Børn, Hatifas Børn;
بنی نصیح، بنی حطیفا.۵۶
57 Salomos Tjeneres Børn: Sotajs Børn, Sofereths Børn, Pridas Børn,
و پسران خادمان سلیمان: بنی سوطای، بنی سوفرت، بنی فریدا.۵۷
58 Jaelas Børn, Darkons Børn, Giddels Børn,
بنی یعلا، بنی درقون، بنی جدیل.۵۸
59 Sefatjas Børn, Hattils Børn, Pokeret-Hazzebajms Børn, Amons Børn.
بنی شفطیا، بنی حطیل، بنی فوخره حظبائیم، بنی آمون.۵۹
60 Alle de livegne og Salomos Tjeneres Børn vare tre Hundrede og to og halvfemsindstyve.
جمیع نتینیم و پسران خادمان سلیمان، سیصدو نود و دو.۶۰
61 Og disse vare de, som droge op af Thel-Mela, Thel-Harsa, Kerub, Addon og Immer, men ikke kunde opgive deres Fædres Hus eller deres Slægt, om de vare af Israel:
و اینانند آنانی که از تل ملح و تل حرشاکروب و ادون و امیر برآمده بودند، اماخاندان پدران و عشیره خود را نشان نتوانستندداد که آیا از اسرائیلیان بودند یا نه.۶۱
62 Delajas Børn, Tobias Børn, Nekodas Børn, seks Hundrede og to fyrretyve;
بنی دلایا، بنی طوبیا، بنی نقوده، ششصد و چهل و دو.۶۲
63 og af Præsterne: Habajas Børn, Hakkoz's Børn, Barsillajs Børn, hans, som tog en Hustru af Barsillajs Gileaditens Døtre og blev kaldet efter deres Navn.
و ازکاهنان: بنی حبایا، بنی هقوص، بنی برزلای که یکی از دختران برزلایی جلعادی را به زنی گرفته بود، پس به نام ایشان مسمی شدند.۶۳
64 Disse ledte efter deres Fortegnelse iblandt dem, som vare opførte i Slægtregisteret, men den blev ikke funden; og de bleve som urene afviste fra Præstedømmet.
اینان انساب خود را در میان آنانی که در نسب نامه هاثبت شده بودند طلبیدند، اما نیافتند، پس ازکهانت اخراج شدند.۶۴
65 Og Hattirsatha sagde til dem, at de ikke skulde æde af de højhellige Ting, førend der stod en Præst med Urim og Thummim.
پس ترشاتا به ایشان امر فرمود که تا کاهنی با اوریم و تمیم برقرار نشود، از قدس اقداس نخورند.۶۵
66 Den hele Forsamling var tilsammen to og fyrretyve Tusinde, tre Hundrede og tresindstyve
تمامی جماعت با هم چهل و دو هزارو سیصد و شصت نفر بودند.۶۶
67 foruden deres Tjenere og deres Tjenestepiger; disse vare syv Tusinde, tre Hundrede og syv og tredive, og de havde to Hundrede og fem og fyrretyve Sangere og Sangersker.
سوای غلامان وکنیزان ایشان که هفت هزار و سیصد و سی و هفت نفر بودند و مغنیان و مغنیات ایشان دویست وچهل و پنج نفر بودند.۶۷
68 Deres Heste vare syv Hundrede og seks og tredive, deres Muler to Hundrede og fem og fyrretyve,
و اسبان ایشان، هفتصدو سی و شش و قاطران ایشان، دویست و چهل وپنج.۶۸
69 Kameler fire Hundrede og fem og tredive, Asener seks Tusinde og syv Hundrede og tyve.
و شتران، چهار صد و سی و پنج وحماران، ششهزار و هفتصد و بیست بود.۶۹
70 Og en Del af Øversterne for Fædrenehusene gave til Gerningen: Hattirsatha gav til Skatten tusinde Drakmer i Guld, halvtredsindstyve Bækkener, fem Hundrede og tredive Præstekjortler.
و بعضی از روسای آبا هدایا به جهت کاردادند. اما ترشاتا هزار درم طلا و پنجاه قاب وپانصد و سی دست لباس کهانت به خزانه داد.۷۰
71 Og andre af Øversterne for Fædrenehusene gave i Sammenskud til Arbejdet tyve Tusinde Drakmer i Guld og to Tusinde og to Hundrede Pund Sølv.
وبعضی از روسای آبا، بیست هزار درم طلا و دوهزار و دویست منای نقره به خزینه به جهت کاردادند.۷۱
72 Og det, som de øvrige af Folket gave, vare tyve Tusinde Drakmer i Guld og to Tusinde Pund Sølv og syv og tresindstyve Præstekjortler.
و آنچه سایر قوم دادند این بود: بیست هزار درم طلا و دو هزار منای نقره و شصت وهفت دست لباس کهانت.۷۲
73 Og Præsterne og Leviterne og Portnerne og Sangerne og nogle af Folket og af de livegne og al Israel boede i deres Stæder; og den syvende Maaned kom, og Israels Børn vare i deres Stæder.
پس کاهنان و لاویان و دربانان و مغنیان و بعضی از قوم و نتینیم و جمیع اسرائیل، در شهرهای خود ساکن شدند و چون ماه هفتم رسید، بنی‌اسرائیل در شهرهای خودمقیم بودند.۷۳

< Nehemias 7 >