Nahum 2
1 En Adspreder drager op imod dig, vogt Befæstningen, spejd Vejen, styrk Lænderne, anspænd Kraften stærkt!
Kadtong nagapusdak aron sa pagdugmok, Oh Ninive, moanhi batok kanimo: bantayan mo ang kuta, tukawan mo ang dalan, lig-ona ang imong mga hawak, panalipdi ang imong gahum sa dakung kalig-on.
2 Thi Herren genopretter Jakobs Herlighed ligesom Israels Herlighed; thi Røvere have udplyndret dem og ødelagt deres Vinkviste.
Kay pahiulian ni Jehova ang pagkahalangdon ni Jacob, ingon sa pagkahalangdon sa Israel; tungod kay ang mga mangtititi nanagtiti man kanilang tanan, ug gilaglag ang ilang mga sanga nga balagon.
3 Hans vældiges Skjold er rødligt, Heltene ere klædte i Skarlagen, Vognene funkle af Staal paa den Dag, han ruster, og Spydene svinges.
Ang taming sa iyang makusganong mga tawo nangahimong mapula, ang mga maisug nga mga tawo nasul-oban sa lubos-mapula: ang mga carro nanagpangidlap uban sa ilang mga acero sa adlaw sa iyang pagpangandam, ug ang mga bangkaw nga cedro giwara-wara.
4 Paa Gaderne fare Vognene som rasende, de ile af Sted paa de aabne Pladser, deres Udseende er som Blus, de løbe som Lynet.
Ang mga carro nanagpatulin sa kadalanan; sila nanagdalagan ngadto-nganhi sa halapad nga mga dalan; ang panagway nila sama sa mga sulo; sila nanalagan sama sa mga kilat:
5 Han kommer sine ypperlige Mænd i Hu, de snuble under deres Gang, de haste hen til dens Mur; men Stormtaget er oprejst.
Siya nahanumdum sa iyang mga manggugubat nga halangdon; sila nanghisukamod sa ilang pagpanaw, sila nanagdalidali ngadto sa kuta niini; ug ang mga salimbong giandam na.
6 Portene ud imod Floderne, ere opladte, og Paladset er modløst.
Ang mga ganghaan sa mga suba ginabuksan ug ang palacio natunaw.
7 Men det er beskikket: Hun blottes, hun drages op, og hendes Piger sukke, som Duer sukke, de slaa sig paa deres Bryst.
Ug kini gisugo, siya nahuboan, siya nabihag; ug ang iyang mga sulogoong babaye nanagdangoy-ngoy maingon sa tingog sa mga salampati, nanagpukpok sa ilang mga dughan.
8 Og Ninive var ligesom en vandrig Fiskedam, fra de Dage af da den blev til; men de fly: „Staar! staar!‟ men ingen ser sig tilbage.
Apan ang Ninive gikan pa niadtong karaang panahon sama sa usa ka linaw sa tubig: apan sila nanagpangalagiw. Tindog, tindog, sila naninggit; apan walay usa nga milingi.
9 Røver Sølv! røver Guld! der er dog ingen Ende paa Forraadet, en Herlighed af alle Haande kostelige Ting.
Kuhaa ninyo ang mga inagaw nga salapi, kuhaa ang inagaw nga bulawan, kay walay katapusan sa mga tinigum, ang himaya sa tanang matahum nga kasangkapan.
10 Øde og Ørk og Ødelæggelse og et forsagt Hjerte, og Vaklen i Knæerne, og Smerte i alle Lænder! og alles Ansigter have skiftet Farve.
Siya walay sulod, ug kawang ug biniyaan; ug ang kasingkasing natunaw, ang mga tuhod nanagkapingkipingki, ug ang kaul-ol anaa sa mga hawak, ug ang mga nawong nila nangaluspad.
11 Hvor er nu Løvernes Bolig og denne, de unge Løvers Vildbane, hvor Løven, Løvinden gik, Løveungen, og der var ingen, som forfærdede dem.
Hain man ang lungib sa mga leon, ang mga dapit nga lawoganan sa gagmayng mga leon, diin ang leon nga lake ug ang baye nanagpanlakaw, ang ilang gagmay mga leon, ug walay nagahadlok kanila?
12 En Løve, der røvede, hvad der var nok til dens Unger, og kvalte til sine Løvinder og fyldte sine Huler med Rov og sine Boliger med det røvede.
Ang leon nagkuniskunis ug igo alang sa iyang mga gagmay, ug naglook alang sa iyang baye nga mga leon, ug gipuno ang iyang mga langub sa iyang tukbonon, ug ang iyang mga lungib gipuno sa iyang linuok nga tukbonon.
13 Se, jeg kommer imod dig, siger den Herre Zebaoth, og jeg vil brænde dine Vogne, saa de gaa op i Røg, og Sværd skal fortære dine unge Løver; og jeg vil udrydde dit Rov af Jorden, og dine Sendebuds Røst skal ikke høres ydermere.
Ania karon, ako batok kanimo, nagaingon si Jehova sa mga panon, ug akong pagasunogon ang iyang mga carro diha sa aso, ug ang pinuti molamoy sa imong gagmayng mga leon; ug pagaputlon ko ang imong tukbonon gikan sa yuta, ug ang tingog sa imong mga sulogoon dili na madungog.
