< Mikas 6 >
1 Hører dog, hvad Herren siger: Gør dig rede, tag Trætten op over for Bjergene, og lad Højene høre din Røst!
Mou fanongo mai ki he meʻa ʻoku folofola ki ai ʻa Sihova; “Tuʻu hake, pea ke fai ʻi he ʻao ʻoe ngaahi moʻunga, pea ke fanongo ʻae ngaahi tafungofunga ki ho leʻo.
2 Hører, I Bjerge! Herrens Trætte, og I uforanderlige, I Jordens Grundpiller! thi Herren har Trætte med sit Folk, og med Israel gaar han i Rette.
Fanongo ʻakimoutolu ʻae ngaahi moʻunga ki he fakamaau ʻae ʻEiki, mo kimoutolu ʻae ngaahi tuʻunga mālohi ʻo māmani; he ʻoku ai ʻae fakamaau ʻae ʻEiki mo hono kakai, pea te ne fakamatala mo ʻIsileli.
3 Mit Folk! hvad har jeg gjort dig, og hvormed har jeg voldet dig Møje? svar mig!
ʻE hoku kakai, Ko e hā kuo u fai kiate koe? Pea kuo u fakafiuʻi ko e ʻi he hā? Fakamatala mai!
4 Thi jeg førte dig op fra Ægyptens Land, og fra Trælles Hus udløste jeg dig, og jeg sendte for dit Ansigt Mose, Aron og Maria.
He ne u ʻomi koe mei he fonua ko ʻIsipite, pea ne u huhuʻi koe mei he fale ʻoe kau tamaioʻeiki, pea ne u fekau ʻa Mōsese, mo ʻElone, mo Miliami ke ʻalu ʻi ho ʻao.
5 Mit Folk! kom dog i Hu, hvad Raad Balak, Kongen af Moab, havde oplagt, og hvad Svar Bileam, Beors Søn, gav ham, og hvad der skete fra Sittim indtil Gilgal, for at du maa kende Herrens retfærdige Gerninger.
ʻE hoku kakai, manatu eni ki he meʻa naʻe fakakaukau ki ai ʻe Pelaki, ko e tuʻi ʻo Moape, pea mo ia naʻe tali ʻaki ʻe Pelami ko e foha ʻo Peoli, mei Sitimi, ʻo aʻu ki Kilikali; koeʻuhi ke mou ʻilo ʻae māʻoniʻoni ʻa Sihova.”
6 Hvormed skal jeg komme Herren i Møde og bøje mig for Højhedens Gud? mon jeg skal komme ham i Møde med Brændofre med aarsgamle Kalve?
Te u ʻunuʻunu atu mo e ha kia Sihova, mo fakatōmapeʻe au ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua Māʻolunga? Te u ʻalu ki hono ʻao mo e ngaahi feilaulau tutu, mo e fanga ʻuhiki pulu ʻoku taha taʻu?
7 Mon Herren vil have Behag i Tusinder af Vædre, i ti Tusinder af Oliebække? mon jeg skal give min førstefødte for min Overtrædelse, min Livsfrugt som Syndoffer for min Sjæl?
ʻE fiemālie ʻa Sihova ʻi he ngaahi toko afe ʻoe sipitangata, pe ʻi he ngaahi vaitafe lolo ʻe taha mano? ʻE ʻatu ʻeku ʻuluaki, koeʻuhi ko ʻeku ngaahi hia; ʻae fua ʻo hoku sino, koeʻuhi ko e angahala ʻa hoku laumālie?
8 Han har kundgjort dig, o Menneske! hvad godt er, og hvad Herren kræver af dig: Kun det at gøre Ret og at elske Miskundhed og at vandre ydmygelig med din Gud.
Kuo ne fakahā kiate koe, ʻe tangata ʻaia ʻoku lelei; pea ko e hā ʻoku ʻamanaki ʻe Sihova ʻiate koe, ka koeʻuhi ke ke fai totonu mo ke loto ki he ʻofa, mo ke ʻaʻeva mo ho ʻOtua ʻi he angavaivai?
9 Herrens Røst raaber til Staden — og dit Navn ser efter Visdom —; hører Riset! og hvo har beskikket det?
Ko e leʻo ʻo Sihova ʻoku ui ki he kolo, pea ʻe mamata ki ho huafa [ʻe he tangata ]poto: “Fanongo ʻakimoutolu ki he meʻa tā, pea mo ia kuo ne tuʻutuʻuni ia.
10 Mon der i den ugudeliges Hus endnu er ugudeliges Skatte og en knap Efa, over hvilken der hviler Forbandelse?
ʻOku kei ʻi he fale ʻoe angahala ʻae koloa ʻoe angahala, mo e meʻa fua nounou ʻaia ʻoku fakalielia?
11 Mon man kan være ren med Ugudeligheds Vægtskaale, og med en Pose, hvori der er Falskheds Vægtlodder?
Te u lau ʻakinautolu ko e maʻa ka ʻoku ʻi ai ʻae ngaahi meʻa fakamamafa kākā, pea mo e kato meʻa fakamamafa kākā?
12 Thi Rigmændene der ere fulde af Uretfærdighed, og Indbyggerne der tale Løgn, og deres Tunge er Falskhed i deres Mund!
He ʻoku pito ʻi he fakamālohi ʻae kau tangata koloaʻia ʻi ai, pea kuo lea loi ʻae kakai ʻo ia; pea ʻoku kākā ʻa honau ʻelelo ʻi honau ngutu.
13 Saa vil da ogsaa jeg slaa dig smerteligt, idet jeg ødelægger dig for dine Synders Skyld.
Ko ia foki te u fakamamahiʻi koe ʻi ho faʻa taaʻi, ʻi he ngaohi koe ke lala, koeʻuhi ko hoʻo ngaahi angahala.
14 Du skal æde og ikke mættes, og din Hunger skal blive i dit Indre; og bringer du noget til Side, skal du ikke frelse det, og hvad du frelser, vil jeg overgive til Sværdet.
Te ke kai, ka ʻe ʻikai te ke mākona, pea ʻe ʻi ho lotolotonga ʻa hoʻo fakahifo ki lalo; pea te ke puke ka ʻe ʻikai te ke fakahaofi; pea ko ia ʻoku ke fakahaofi, te u tukuange ki he heletā.
15 Du skal saa og ikke høste; du skal presse Oliven, men ikke salve dig med Olie, og Most, men ikke drikke Vin.
Te ke tūtuuʻi ka ʻe ʻikai te ke tuʻusi; te ke malaki ʻae ʻolive, ka ʻe ʻikai te ke takai koe ʻaki ʻae lolo; pea mo e uaine melie, ka ʻe ʻikai te ke inu uaine.
16 Og man holder omhyggeligt ved Omris Skikke og al Akabs Hus's Gerning, og I vandre i deres Raad, paa det jeg skal gøre dig til en Forfærdelse og Indbyggerne der til en Spot, og mit Folks Forsmædelse skulle I bære.
He kuo maʻu pe ʻae ngaahi fono ʻa ʻOmili, pea mo e ngaahi ngāue ʻae fale ʻo ʻEhapi, pea ʻoku mou ʻeveʻeva ʻi heʻenau ngaahi fakakaukau; koeʻuhi ke u ngaohi kimoutolu ke lala, pea mo e kakai ʻo ia ko e fakaʻiseʻisa: ko ia te mou fua ai ʻae manuki ʻa hoku kakai.”