Matthæus 9
1 Og han gik om Bord i et Skib og for over og kom til sin egen By.
അനന്തരം യീശു ർനൗകാമാരുഹ്യ പുനഃ പാരമാഗത്യ നിജഗ്രാമമ് ആയയൗ|
2 Og se, de bare til ham en værkbruden, som laa paa en Seng; og da Jesus saa deres Tro, sagde han til den værkbrudne: „Søn! vær frimodig, dine Synder forlades dig.‟
തതഃ കതിപയാ ജനാ ഏകം പക്ഷാഘാതിനം സ്വട്ടോപരി ശായയിത്വാ തത്സമീപമ് ആനയൻ; തതോ യീശുസ്തേഷാം പ്രതീതിം വിജ്ഞായ തം പക്ഷാഘാതിനം ജഗാദ, ഹേ പുത്ര, സുസ്ഥിരോ ഭവ, തവ കലുഷസ്യ മർഷണം ജാതമ്|
3 Og se, nogle af de skriftkloge sagde ved sig selv: „Denne taler bespotteligt.‟
താം കഥാം നിശമ്യ കിയന്ത ഉപാധ്യായാ മനഃസു ചിന്തിതവന്ത ഏഷ മനുജ ഈശ്വരം നിന്ദതി|
4 Og da Jesus saa deres Tanker, sagde han: „Hvorfor tænke I ondt i eders Hjerter?
തതഃ സ തേഷാമ് ഏതാദൃശീം ചിന്താം വിജ്ഞായ കഥിതവാൻ, യൂയം മനഃസു കൃത ഏതാദൃശീം കുചിന്താം കുരുഥ?
5 Thi hvilket er lettest at sige: Dine Synder forlades dig, eller at sige: Staa op og gaa?
തവ പാപമർഷണം ജാതം, യദ്വാ ത്വമുത്ഥായ ഗച്ഛ, ദ്വയോരനയോ ർവാക്യയോഃ കിം വാക്യം വക്തും സുഗമം?
6 Men for at I skulle vide, at Menneskesønnen har Magt paa Jorden til at forlade Synder, ‟ da siger han til den værkbrudne: „Staa op, og tag din Seng, og gaa til dit Hus!‟
കിന്തു മേദിന്യാം കലുഷം ക്ഷമിതും മനുജസുതസ്യ സാമർഥ്യമസ്തീതി യൂയം യഥാ ജാനീഥ, തദർഥം സ തം പക്ഷാഘാതിനം ഗദിതവാൻ, ഉത്തിഷ്ഠ, നിജശയനീയം ആദായ ഗേഹം ഗച്ഛ|
7 Og han stod op og gik bort til sit Hus.
തതഃ സ തത്ക്ഷണാദ് ഉത്ഥായ നിജഗേഹം പ്രസ്ഥിതവാൻ|
8 Men da Skarerne saa det, frygtede de og priste Gud, som havde givet Menneskene en saadan Magt.
മാനവാ ഇത്ഥം വിലോക്യ വിസ്മയം മേനിരേ, ഈശ്വരേണ മാനവായ സാമർഥ്യമ് ഈദൃശം ദത്തം ഇതി കാരണാത് തം ധന്യം ബഭാഷിരേ ച|
9 Og da Jesus gik videre derfra, saa han en Mand, som hed Matthæus, sidde ved Toldboden; og han siger til ham: „Følg mig!‟ Og han stod op og fulgte ham.
അനന്തരം യീശുസ്തത്സ്ഥാനാദ് ഗച്ഛൻ ഗച്ഛൻ കരസംഗ്രഹസ്ഥാനേ സമുപവിഷ്ടം മഥിനാമാനമ് ഏകം മനുജം വിലോക്യ തം ബഭാഷേ, മമ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛ, തതഃ സ ഉത്ഥായ തസ്യ പശ്ചാദ് വവ്രാജ|
10 Og det skete, da han sad til Bords i Huset, se, da kom der mange Toldere og Syndere og sade til Bords med Jesus og hans Disciple.
തതഃ പരം യീശൗ ഗൃഹേ ഭോക്തുമ് ഉപവിഷ്ടേ ബഹവഃ കരസംഗ്രാഹിണഃ കലുഷിണശ്ച മാനവാ ആഗത്യ തേന സാകം തസ്യ ശിഷ്യൈശ്ച സാകമ് ഉപവിവിശുഃ|
11 Og da Farisæerne saa det, sagde de til hans Disciple: „Hvorfor spiser eders Mester med Toldere og Syndere?‟
ഫിരൂശിനസ്തദ് ദൃഷ്ട്വാ തസ്യ ശിഷ്യാൻ ബഭാഷിരേ, യുഷ്മാകം ഗുരുഃ കിം നിമിത്തം കരസംഗ്രാഹിഭിഃ കലുഷിഭിശ്ച സാകം ഭുംക്തേ?
12 Men da Jesus hørte det, sagde han: „De raske trænge ikke til Læge, men de syge.
യീശുസ്തത് ശ്രുത്വാ താൻ പ്രത്യവദത്, നിരാമയലോകാനാം ചികിത്സകേന പ്രയോജനം നാസ്തി, കിന്തു സാമയലോകാനാം പ്രയോജനമാസ്തേ|
13 Men gaar hen og lærer, hvad det vil sige: Jeg har Lyst til Barmhjertighed og ikke til Offer; thi jeg er ikke kommen for at kalde retfærdige, men Syndere.‟
അതോ യൂയം യാത്വാ വചനസ്യാസ്യാർഥം ശിക്ഷധ്വമ്, ദയായാം മേ യഥാ പ്രീതി ർന തഥാ യജ്ഞകർമ്മണി| യതോഽഹം ധാർമ്മികാൻ ആഹ്വാതും നാഗതോഽസ്മി കിന്തു മനഃ പരിവർത്തയിതും പാപിന ആഹ്വാതുമ് ആഗതോഽസ്മി|
14 Da komme Johannes's Disciple til ham og sige: „Hvorfor faste vi og Farisæerne meget, men dine Disciple faste ikke?‟
അനന്തരം യോഹനഃ ശിഷ്യാസ്തസ്യ സമീപമ് ആഗത്യ കഥയാമാസുഃ, ഫിരൂശിനോ വയഞ്ച പുനഃ പുനരുപവസാമഃ, കിന്തു തവ ശിഷ്യാ നോപവസന്തി, കുതഃ?
15 Og Jesus sagde til dem: „Kunne Brudesvendene sørge, saa længe Brudgommen er hos dem? Men der skal komme Dage, da Brudgommen bliver tagen fra dem, og da skulle de faste.
തദാ യീശുസ്താൻ അവോചത് യാവത് സഖീനാം സംങ്ഗേ കന്യായാ വരസ്തിഷ്ഠതി, താവത് കിം തേ വിലാപം കർത്തും ശക്ലുവന്തി? കിന്തു യദാ തേഷാം സംങ്ഗാദ് വരം നയന്തി, താദൃശഃ സമയ ആഗമിഷ്യതി, തദാ തേ ഉപവത്സ്യന്തി|
16 Men ingen sætter en Lap af uvalket Klæde paa et gammelt Klædebon; thi Lappen river Klædebonnet itu, og der bliver et værre Hul.
പുരാതനവസനേ കോപി നവീനവസ്ത്രം ന യോജയതി, യസ്മാത് തേന യോജിതേന പുരാതനവസനം ഛിനത്തി തച്ഛിദ്രഞ്ച ബഹുകുത്സിതം ദൃശ്യതേ|
17 Man kommer heller ikke ung Vin paa gamle Læderflasker, ellers sprænges Læderflaskerne, og Vinen spildes, og Læderflaskerne ødelægges; men man kommer ung Vin paa nye Læderflasker, saa blive begge Dele bevarede.‟
അന്യഞ്ച പുരാതനകുത്വാം കോപി നവാനഗോസ്തനീരസം ന നിദധാതി, യസ്മാത് തഥാ കൃതേ കുതൂ ർവിദീര്യ്യതേ തേന ഗോസ്തനീരസഃ പതതി കുതൂശ്ച നശ്യതി; തസ്മാത് നവീനായാം കുത്വാം നവീനോ ഗോസ്തനീരസഃ സ്ഥാപ്യതേ, തേന ദ്വയോരവനം ഭവതി|
18 Medens han talte dette til dem, se, da kom der en Forstander og faldt ned for ham og sagde: „Min Datter er lige nu død; men kom og læg din Haand paa hende, saa bliver hun levende.‟
അപരം തേനൈതത്കഥാകഥനകാലേ ഏകോഽധിപതിസ്തം പ്രണമ്യ ബഭാഷേ, മമ ദുഹിതാ പ്രായേണൈതാവത്കാലേ മൃതാ, തസ്മാദ് ഭവാനാഗത്യ തസ്യാ ഗാത്രേ ഹസ്തമർപയതു, തേന സാ ജീവിഷ്യതി|
19 Og Jesus stod op og fulgte ham med sine Disciple.
തദാനീം യീശുഃ ശിഷ്യൈഃ സാകമ് ഉത്ഥായ തസ്യ പശ്ചാദ് വവ്രാജ|
20 Og se, en Kvinde, som havde haft Blodflod i tolv Aar, traadte hen bagfra og rørte ved Fligen af hans Klædebon;
ഇത്യനന്തരേ ദ്വാദശവത്സരാൻ യാവത് പ്രദരാമയേന ശീർണൈകാ നാരീ തസ്യ പശ്ചാദ് ആഗത്യ തസ്യ വസനസ്യ ഗ്രന്ഥിം പസ്പർശ;
21 thi hun sagde ved sig selv: „Dersom jeg blot rører ved hans Klædebon, bliver jeg frelst.‟
യസ്മാത് മയാ കേവലം തസ്യ വസനം സ്പൃഷ്ട്വാ സ്വാസ്ഥ്യം പ്രാപ്സ്യതേ, സാ നാരീതി മനസി നിശ്ചിതവതീ|
22 Men Jesus vendte sig om, og da han saa hende, sagde han: „Datter! vær frimodig, din Tro har frelst dig.‟ Og Kvinden blev frelst fra den samme Time.
തതോ യീശുർവദനം പരാവർത്ത്യ താം ജഗാദ, ഹേ കന്യേ, ത്വം സുസ്ഥിരാ ഭവ, തവ വിശ്വാസസ്ത്വാം സ്വസ്ഥാമകാർഷീത്| ഏതദ്വാക്യേ ഗദിതഏവ സാ യോഷിത് സ്വസ്ഥാഭൂത്|
23 Og da Jesus kom til Forstanderens Hus og saa Fløjtespillerne og Hoben, som larmede, sagde han:
അപരം യീശുസ്തസ്യാധ്യക്ഷസ്യ ഗേഹം ഗത്വാ വാദകപ്രഭൃതീൻ ബഹൂൻ ലോകാൻ ശബ്ദായമാനാൻ വിലോക്യ താൻ അവദത്,
24 „Gaar bort, thi Pigen er ikke død, men hun sover.‟ Og de lo ad ham.
പന്ഥാനം ത്യജ, കന്യേയം നാമ്രിയത നിദ്രിതാസ്തേ; കഥാമേതാം ശ്രുത്വാ തേ തമുപജഹസുഃ|
25 Men da Hoben var dreven ud, gik han ind og tog hende ved Haanden; og Pigen stod op.
കിന്തു സർവ്വേഷു ബഹിഷ്കൃതേഷു സോഽഭ്യന്തരം ഗത്വാ കന്യായാഃ കരം ധൃതവാൻ, തേന സോദതിഷ്ഠത്;
26 Og Rygtet herom kom ud i hele den Egn.
തതസ്തത്കർമ്മണോ യശഃ കൃത്സ്നം തം ദേശം വ്യാപ്തവത്|
27 Og da Jesus gik bort derfra, fulgte der ham to blinde, som raabte og sagde: „Forbarm dig over os, du Davids Søn!‟
തതഃ പരം യീശുസ്തസ്മാത് സ്ഥാനാദ് യാത്രാം ചകാര; തദാ ഹേ ദായൂദഃ സന്താന, അസ്മാൻ ദയസ്വ, ഇതി വദന്തൗ ദ്വൗ ജനാവന്ധൗ പ്രോചൈരാഹൂയന്തൗ തത്പശ്ചാദ് വവ്രജതുഃ|
28 Men da han kom ind i Huset, gik de blinde til ham; og Jesus siger til dem: „Tro I, at jeg kan gøre dette?‟ De sige til ham: „Ja, Herre!‟
തതോ യീശൗ ഗേഹമധ്യം പ്രവിഷ്ടം താവപി തസ്യ സമീപമ് ഉപസ്ഥിതവന്തൗ, തദാനീം സ തൗ പൃഷ്ടവാൻ കർമ്മൈതത് കർത്തും മമ സാമർഥ്യമ് ആസ്തേ, യുവാം കിമിതി പ്രതീഥഃ? തദാ തൗ പ്രത്യൂചതുഃ, സത്യം പ്രഭോ|
29 Da rørte han ved deres Øjne og sagde: „Det ske eder efter eders Tro!‟
തദാനീം സ തയോ ർലോചനാനി സ്പൃശൻ ബഭാഷേ, യുവയോഃ പ്രതീത്യനുസാരാദ് യുവയോ ർമങ്ഗലം ഭൂയാത്| തേന തത്ക്ഷണാത് തയോ ർനേത്രാണി പ്രസന്നാന്യഭവൻ,
30 Og deres Øjne bleve aabnede. Og Jesus bød dem strengt og sagde: „Ser til, lad ingen faa det at vide.‟
പശ്ചാദ് യീശുസ്തൗ ദൃഢമാജ്ഞാപ്യ ജഗാദ, അവധത്തമ് ഏതാം കഥാം കോപി മനുജോ മ ജാനീയാത്|
31 Men de gik ud og udbredte Rygtet om ham i hele den Egn.
കിന്തു തൗ പ്രസ്ഥായ തസ്മിൻ കൃത്സ്നേ ദേശേ തസ്യ കീർത്തിം പ്രകാശയാമാസതുഃ|
32 Men da disse gik ud, se, da førte de til ham et stumt Menneske, som var besat.
അപരം തൗ ബഹിര്യാത ഏതസ്മിന്നന്തരേ മനുജാ ഏകം ഭൂതഗ്രസ്തമൂകം തസ്യ സമീപമ് ആനീതവന്തഃ|
33 Og da den onde Aand var uddreven, talte den stumme. Og Skarerne forundrede sig og sagde: „Aldrig er saadant set i Israel.‟
തേന ഭൂതേ ത്യാജിതേ സ മൂകഃ കഥാം കഥയിതും പ്രാരഭത, തേന ജനാ വിസ്മയം വിജ്ഞായ കഥയാമാസുഃ, ഇസ്രായേലോ വംശേ കദാപി നേദൃഗദൃശ്യത;
34 Men Farisæerne sagde: „Ved de onde Aanders Fyrste uddriver han de onde Aander.‟
കിന്തു ഫിരൂശിനഃ കഥയാഞ്ചക്രുഃ ഭൂതാധിപതിനാ സ ഭൂതാൻ ത്യാജയതി|
35 Og Jesus gik omkring i alle Byerne og Landsbyerne, lærte i deres Synagoger og prædikede Rigets Evangelium og helbredte enhver Sygdom og enhver Skrøbelighed.
തതഃ പരം യീശുസ്തേഷാം ഭജനഭവന ഉപദിശൻ രാജ്യസ്യ സുസംവാദം പ്രചാരയൻ ലോകാനാം യസ്യ യ ആമയോ യാ ച പീഡാസീത്, താൻ ശമയൻ ശമയംശ്ച സർവ്വാണി നഗരാണി ഗ്രാമാംശ്ച ബഭ്രാമ|
36 Men da han saa Skarerne, ynkedes han inderligt over dem; thi de vare vanrøgtede og forkomne som Faar, der ikke have Hyrde.
അന്യഞ്ച മനുജാൻ വ്യാകുലാൻ അരക്ഷകമേഷാനിവ ച ത്യക്താൻ നിരീക്ഷ്യ തേഷു കാരുണികഃ സൻ ശിഷ്യാൻ അവദത്,
37 Da siger han til sine Disciple: „Høsten er stor, men Arbejderne ere faa;
ശസ്യാനി പ്രചുരാണി സന്തി, കിന്തു ഛേത്താരഃ സ്തോകാഃ|
38 beder derfor Høstens Herre om, at han vil sende Arbejdere ud til sin Høst.‟
ക്ഷേത്രം പ്രത്യപരാൻ ഛേദകാൻ പ്രഹേതും ശസ്യസ്വാമിനം പ്രാർഥയധ്വമ്|
