Matthæus 7
1 Dømmer ikke, for at I ikke skulle dømmes; thi med hvad Dom I dømme, skulle I dømmes,
“केन्ची पुड़ दोष न लेइयथ, तुसन भी दोष न लग्गेलो।
2 og med hvad Maal I maale, skal der tilmaales eder.
किजोकि ज़ेन्च़रे तुस होरि पुड़ दोष लाएले, तेन्च़रे परमेशर भी तुश्शो इन्साफ केरेलो। ज़ेन्च़रे तुस होरि लोकन सेइं बर्ताव केरतथ, तेन्च़रे परमेशर तुसन सेइं बर्ताव केरेलो।”
3 Men hvorfor ser du Skæven, som er i din Broders Øje, men Bjælken i dit eget Øje bliver du ikke var?
“तू अपने ढ्लाएरी एछ़्छ़ी मां कूड़ो किजो तकतां, पन तेरी एछ़्छ़ी मां त नग आए, ते तैसेरो तू खियाल भी न केरस?
4 Eller hvorledes kan du sige til din Broder: Lad mig drage Skæven ud af dit Øje; og se, Bjælken er i dit eget Øje.
ज़द तेरी एछ़्छ़ी मां नग आए, त तू कौस ऐशी सेइं अपने ढ्लाए जो ज़ोई सकतां कि, ‘एई, अवं तेरी एछ़्छ़ी मरां कूड़ो केड्डी!’
5 Du Hykler! drag først Bjælken ud af dit Øje, og da kan du se klart til at tage Skæven ud af din Broders Øje.
हे पाखंडी! पेइले अपने एछ़्छ़ी मरां नग कढ, ते फिरी अपने ढ्लाएरी एछ़्छ़ी मरां रोड़े च़ारे तेकतां कूड़ो केड्डी सकतस।”
6 Giver ikke Hunde det hellige, kaster ikke heller eders Perler for Svin, for at de ikke skulle nedtræde dem med deres Fødder og vende sig og sønderrive eder.
“ज़ैना लोक परमेशरेरू वचन शन्नू न चान, तैन न शुनाथ। अगर तुस एन्च़रे केरेले, त पवित्र चीज़ कुतरन कां छ़डनेरे बराबर ते कने मोती सूरन कां छ़डनेरे बराबर भोले, कि तैना तैन पव्वन हैठ ड्लन्चन ते बेदलोइतां तुसन पुड़ हमलो केरले।”
7 Beder, saa skal eder gives; søger, saa skulle I finde; banker paa, saa skal der lukkes op for eder.
“परमेशरे करां मग्गा, त तुसन दित्तू गालू। ते तोप्पा, त तुसन मैल्ली गालू। ते दार गुड़काथ, त तुश्शे लेइ खोल्लू गालू।
8 Thi hver den, som beder, han faar, og den, som søger, han finder, og den, som banker paa, for ham skal der lukkes op.
किजोकि ज़ै कोई मगते तै हासिल केरते, ते ज़ै कोई तोपते तैस मैल्ली गाते, ते ज़ै कोई दार गुड़काते त तैसेरेलेइ खोल्लू गालू।
9 Eller hvilket Menneske er der iblandt eder, som, naar hans Søn beder ham om Brød, vil give ham en Sten?
तुसन मां एरो कौन आए, कि अगर तैसेरू मट्ठू रोट्टी मग्गे, त तै तैस घोड़ दे?
10 Eller naar han beder ham om en Fisk, mon han da vil give ham en Slange?
या अगर मछ़ली मग्गे, त तैस सप दे?
11 Dersom da I, som ere onde, vide at give eders Børn gode Gaver, hvor meget mere skal eders Fader, som er i Himlene, give dem gode Gaver, som bede ham!
ते तुस बुरे भोनेरे बावजूद भी अपने मट्ठन रोड़ी चीज़ां देनी ज़ानतथ, त तुश्शो स्वर्गेरो बाजी तुसन रोड़ी चीज़ां कि न देलो, ज़ैना तैस करां मगतन?
12 Altsaa, alt hvad I ville, at Menneskene skulle gøre imod eder, det skulle ogsaa I gøre imod dem; thi dette er Loven og Profeterne.
ज़ेरू तुस चातथ कि लोक तुसन सेइं केरन, तुस भी तैन सेइं तेरहु केरा, किजोकि मूसेरे कानूनेरी त कने नेबी केरि लिखोरी शिक्षा ईए आए।”
13 Gaar ind ad den snævre Port; thi den Port er vid, og den Vej er bred, som fører til Fortabelsen, og de ere mange, som gaa ind ad den;
“तुस परमेशरेरे राज़्ज़े मां सिर्फ सुन्कड़े दारेरां बत्तां गेइ सकतथ। किजोकि तैन दार चौड़ू, ते तै बत बड़ी खुल्ली आए ज़ै नाशेरे पासे गाचे, ते तैस बत्तां गानेबाले बड़े आन।
14 thi den Port er snæver, og den Vej er trang, som fører til Livet, og de ere faa, som finde den.
किजोकि तैन दार सोंकड़ू आए, ते तै बत असुखती आए, ज़ै हमेशारे ज़िन्दगरे पासे गाचे, ते तेरहां गानेबाले थोड़े आन।”
15 Men vogter eder for de falske Profeter, som komme til eder i Faareklæder, men indvortes ere glubende Ulve.
“झूठे नेबन करां खबरदार रेइयथ, ज़ैना तुसन कां भैड्डां केरे रूपे मां एइतन पन असली मां तैना मारने बालां गिदां भोतन।
16 Af deres Frugter skulle I kende dem. Sanker man vel Vindruer af Torne eller Figener af Tidsler?
तुस तैन केरे कम्मन सेइं तैन पिशानेले, कुन लोक झ़ल्लन सैहींयेरां दाछ़ कढतन ते करेरी सैहींयेरां फैगू ट्लोड़तन?
17 Saaledes bærer hvert godt Træ gode Frugter, men det raadne Træ bærer slette Frugter.
एल्हेरेलेइ हर एक्की रोड़े बुट्टे रोड़ो फल लगते, ते हर एक्की बुरे बुट्टे बुरो फल लगते।
18 Et godt Træ kan ikke bære slette Frugter, og et raaddent Træ kan ikke bære gode Frugter.
रोड़े बुट्टे बुरो फल न लग्गे, ते न बुरे बुट्टे रोड़ो फल लग्गे।
19 Hvert Træ, som ikke bærer god Frugt, omhugges og kastes i Ilden.
ते ज़ैस बुट्टे रोड़ो फल न लग्गे तै केटतां अग्गी मां फुकतां छ़डतन, तेन्च़रे झूठे नेबन भी सज़ा मैलेली।
20 Altsaa skulle I kende dem af deres Frugter.
बस्सा, तुस तैन केरे कम्मन सेइं तैन पिशानेले।”
21 Ikke enhver, som siger til mig: Herre, Herre! skal komme ind i Himmeriges Rige, men den, der gør min Faders Villie, som er i Himlene.
“मींजो, ‘हे प्रभु, हे प्रभु,’ ज़ोनेबाले सारे मैन्हु स्वर्गेरे राज़्ज़े मां दाखल न भोले, पन ज़ै, मेरे स्वर्गेरे बाजी केरे मेर्ज़ी पुड़ च़लने बालोए तै ज़रूर दाखल भोले।
22 Mange skulle sige til mig paa hin Dag: Herre, Herre! have vi ikke profeteret ved dit Navn, og have vi ikke uddrevet onde Aander ved dit Navn, og have vi ikke gjort mange kraftige Gerninger ved dit Navn?
इन्साफेरे दिहाड़ी बड़े लोक मीं सेइं ज़ोले कि, ‘हे प्रभु, हे प्रभु,’ कुन असेईं तेरे नंव्वे सेइं भविष्यिवाणी नईं कियोरी? ते तेरे नंव्वे सेइं भूतां नईं कढोरां ते तेरे नंव्वे सेइं बड़े चमत्कार नईं हेरेवरे?
23 Og da vil jeg bekende for dem: Jeg kendte eder aldrig; viger bort fra mig, I, som øve Uret!
तैखन अवं तैन जो साफ ज़ोलो, ‘अवं तुसन कधे न ज़ैंनी, ओ बुरां कम्मां केरने बालाव, मेरे तुत्तर अगरां दूर भोथ।’”
24 Derfor, hver den, som hører disse mine Ord og gør efter dem, ham vil jeg ligne ved en forstandig Mand, som byggede sit Hus paa Klippen,
“एल्हेरेलेइ ज़ै मेरी गल्लां शुनते ते तैन पुड़ अमल केरते त तै तैस अक्लमन्द मैनेरो ज़ेरो भोलो, ज़ैनी अपनू घर शफड़ी पुड़ बनेवरुए।
25 og Skylregnen faldt, og Floderne kom, og Vindene blæste og sloge imod dette Hus, og det faldt ikke; thi det var grundfæstet paa Klippen.
झ़ड़ी लग्गी ते हड़ाई आई ते अंधगुबारी भोइ ते तैस घरे पुड़ पुज़ी, पन तैन घर न डुल्लू, किजोकि तैसेरी मुनीयाद पेक्की शफ़ड़ी पुड़ कढोरी थी।
26 Og hver den, som hører disse mine Ord og ikke gør efter dem, skal lignes ved en Daare, som byggede sit Hus paa Sandet,
पन ज़ै मेरी गल्लां शुनते ते तैन पुड़ अमल न केरे, त तै तैस बेवकूफ मैनेरो ज़ेरोए भोलो, ज़ैनी अपनू घर रेती पुड़ बनेवरू थियूं।
27 og Skylregnen faldt, og Floderne kom, og Vindene blæste og stødte imod dette Hus, og det faldt, og dets Fald var stort.‟
झ़ड़ी लग्गी ते हड़ाई आईं अंधगुबारी भोइ ते तैस घरे कां पुज़ी ते तैन घर डुल्ली ज़ोवं ते बरबाद भोवं।”
28 Og det skete, da Jesus havde fuldendt disse Ord, vare Skarerne slagne af Forundring over hans Lære;
ज़ैखन यीशुए एना सैरी गल्लां शुनेइतां झ़ैड़ी, त सारे लोक तैसेरी शिक्षा शुन्तां हैरान भोए।
29 thi han lærte dem som en, der havde Myndighed, og ikke som deres skriftkloge.
किजोकि यीशु तैन शास्त्री लोकां केरि ज़ेरि नईं, बल्के अधिकारे सेइं शिक्षा देतो थियो।
