< Matthæus 23 >
1 Da talte Jesus til Skarerne og til sine Disciple og sagde:
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਜਨਨਿਵਹੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਂਸ਼੍ਚਾਵਦਤ੍,
2 „Paa Mose Stol sidde de skriftkloge og Farisæerne.
ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਮੂਸਾਸਨੇ ਉਪਵਿਸ਼ਨ੍ਤਿ,
3 Gører og holder derfor alt, hvad de sige eder; men gører ikke efter deres Gerninger; thi de sige det vel, men gøre det ikke.
ਅਤਸ੍ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਮਨ੍ਤੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਨ੍ਤਿ, ਤਤ੍ ਮਨ੍ਯਧ੍ਵੰ ਪਾਲਯਧ੍ਵਞ੍ਚ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰ੍ੰਮਾਨੁਰੂਪੰ ਕਰ੍ੰਮ ਨ ਕੁਰੁਧ੍ਵੰ; ਯਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਾਕ੍ਯਮਾਤ੍ਰੰ ਸਾਰੰ ਕਾਰ੍ੱਯੇ ਕਿਮਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ|
4 Men de binde svare Byrder, vanskelige at bære, og lægge dem paa Menneskenes Skuldre; men selv ville de ikke bevæge dem med en Finger.
ਤੇ ਦੁਰ੍ੱਵਹਾਨ੍ ਗੁਰੁਤਰਾਨ੍ ਭਾਰਾਨ੍ ਬਦ੍ੱਵਾ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਸ੍ਕਨ੍ਧੇਪਰਿ ਸਮਰ੍ਪਯਨ੍ਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਯਮਙ੍ਗੁਲ੍ਯੈਕਯਾਪਿ ਨ ਚਾਲਯਨ੍ਤਿ|
5 Men de gøre alle deres Gerninger for at beskues af Menneskene; thi de gøre deres Bederemme brede og Kvasterne paa deres Klæder store.
ਕੇਵਲੰ ਲੋਕਦਰ੍ਸ਼ਨਾਯ ਸਰ੍ੱਵਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ; ਫਲਤਃ ਪੱਟਬਨ੍ਧਾਨ੍ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਧਾਰਯਨ੍ਤਿ, ਸ੍ਵਵਸ੍ਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਚ ਦੀਰ੍ਘਗ੍ਰਨ੍ਥੀਨ੍ ਧਾਰਯਨ੍ਤਿ;
6 Og de ville gerne sidde øverst til Bords ved Maaltiderne og paa de fornemste Pladser i Synagogerne
ਭੋਜਨਭਵਨ ਉੱਚਸ੍ਥਾਨੰ, ਭਜਨਭਵਨੇ ਪ੍ਰਧਾਨਮਾਸਨੰ,
7 og lade sig hilse paa Torvene og kaldes Rabbi af Menneskene.
ਹੱਠੇ ਨਮਸ੍ਕਾਰੰ ਗੁਰੁਰਿਤਿ ਸਮ੍ਬੋਧਨਞ੍ਚੈਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਵਾਞ੍ਛਨ੍ਤਿ|
8 Men I skulle ikke lade eder kalde Rabbi; thi een er eders Mester, men I ere alle Brødre.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਗੁਰਵ ਇਤਿ ਸਮ੍ਬੋਧਨੀਯਾ ਮਾ ਭਵਤ, ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਏਵ ਗੁਰੁ
9 Og I skulle ikke kalde nogen paa Jorden eders Fader; thi een er eders Fader, han, som er i Himlene.
ਰ੍ਯੂਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮਿਥੋ ਭ੍ਰਾਤਰਸ਼੍ਚ| ਪੁਨਃ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਕਮਪਿ ਪਿਤੇਤਿ ਮਾ ਸਮ੍ਬੁਧ੍ਯਧ੍ਵੰ, ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਕਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਏਵ ਪਿਤਾ|
10 Ej heller skulle I lade eder kalde Vejledere; thi een er eders Vejleder, Kristus.
ਯੂਯੰ ਨਾਯਕੇਤਿ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼ਿਤਾ ਮਾ ਭਵਤ, ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਕਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਏਵ ਨਾਯਕਃ|
11 Men den største iblandt eder skal være eders Tjener.
ਅਪਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਯਃ ਪੁਮਾਨ੍ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਃ ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸੇਵਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
12 Men den, som ophøjer sig selv, skal fornedres, og den, som fornedrer sig selv, skal ophøjes.
ਯਤੋ ਯਃ ਸ੍ਵਮੁੰਨਮਤਿ, ਸ ਨਤਃ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਵਮਵਨਤੰ ਕਰੋਤਿ, ਸ ਉੰਨਤਃ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
13 Men ve eder, I skriftkloge og Farisæere, I Hyklere! thi I tillukke Himmeriges Rige for Menneskene; thi I gaa ikke derind, og dem, som ville gaa ind, tillade I det ikke.
ਹਨ੍ਤ ਕਪਟਿਨ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ, ਯੂਯੰ ਮਨੁਜਾਨਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਦ੍ਵਾਰੰ ਰੁਨ੍ਧ, ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਯੰ ਤੇਨ ਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਥ, ਪ੍ਰਵਿਵਿਕ੍ਸ਼਼ੂਨਪਿ ਵਾਰਯਥ| ਵਤ ਕਪਟਿਨ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਯੂਯੰ ਛਲਾਦ੍ ਦੀਰ੍ਘੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥ੍ਯ ਵਿਧਵਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵੰ ਗ੍ਰਸਥ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਘੋਰਤਰਦਣ੍ਡੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
14 [Ve eder, I skriftkloge og Farisæere, I Hyklere! thi I opæde Enkers Huse og bede paa Skrømt længe; derfor skulle I faa des haardere Dom.]
ਹਨ੍ਤ ਕਪਟਿਨ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ, ਯੂਯਮੇਕੰ ਸ੍ਵਧਰ੍ੰਮਾਵਲਮ੍ਬਿਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸਾਗਰੰ ਭੂਮਣ੍ਡਲਞ੍ਚ ਪ੍ਰਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣੀਕੁਰੁਥ,
15 Ve eder, I skriftkloge og Farisæere, I Hyklere! thi I drage om til Vands og til Lands for at vinde en eneste Tilhænger; og naar han er bleven det, gøre I ham til et Helvedes Barn, dobbelt saa slemt, som I selv ere. (Geenna )
ਕਞ੍ਚਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਸ੍ਵਤੋ ਦ੍ਵਿਗੁਣਨਰਕਭਾਜਨੰ ਤੰ ਕੁਰੁਥ| (Geenna )
16 Ve eder, I blinde Vejledere! I, som sige: Den, som sværger ved Templet, det er intet; men den, som sværger ved Guldet i Templet, han er forpligtet.
ਵਤ ਅਨ੍ਧਪਥਦਰ੍ਸ਼ਕਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ, ਯੂਯੰ ਵਦਥ, ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਸ਼ਪਥਕਰਣਾਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਨ ਦੇਯੰ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਥਸੁਵਰ੍ਣਸ੍ਯ ਸ਼ਪਥਕਰਣਾਦ੍ ਦੇਯੰ|
17 I Daarer og blinde! hvilket er da størst? Guldet eller Templet, som helliger Guldet?
ਹੇ ਮੂਢਾ ਹੇ ਅਨ੍ਧਾਃ ਸੁਵਰ੍ਣੰ ਤਤ੍ਸੁਵਰ੍ਣਪਾਵਕਮਨ੍ਦਿਰਮ੍ ਏਤਯੋਰੁਭਯੋ ਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਕਿੰ ਸ਼੍ਰੇਯਃ?
18 Fremdeles: Den, som sværger ved Alteret, det er intet; men den, som sværger ved Gaven derpaa, han er forpligtet.
ਅਨ੍ਯੱਚ ਵਦਥ, ਯਜ੍ਞਵੇਦ੍ਯਾਃ ਸ਼ਪਥਕਰਣਾਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਨ ਦੇਯੰ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦੁਪਰਿਸ੍ਥਿਤਸ੍ਯ ਨੈਵੇਦ੍ਯਸ੍ਯ ਸ਼ਪਥਕਰਣਾਦ੍ ਦੇਯੰ|
19 I Daarer og blinde! hvilket er da størst? Gaven eller Alteret, som helliger Gaven?
ਹੇ ਮੂਢਾ ਹੇ ਅਨ੍ਧਾਃ, ਨੈਵੇਦ੍ਯੰ ਤੰਨੈਵੇਦ੍ਯਪਾਵਕਵੇਦਿਰੇਤਯੋਰੁਭਯੋ ਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਕਿੰ ਸ਼੍ਰੇਯਃ?
20 Derfor, den, som sværger ved Alteret, sværger ved det og ved alt det, som er derpaa.
ਅਤਃ ਕੇਨਚਿਦ੍ ਯਜ੍ਞਵੇਦ੍ਯਾਃ ਸ਼ਪਥੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਤਦੁਪਰਿਸ੍ਥਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਯ ਸ਼ਪਥਃ ਕ੍ਰਿਯਤੇ|
21 Og den, som sværger ved Templet, sværger ved det og ved ham, som bor deri.
ਕੇਨਚਿਤ੍ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਸ਼ਪਥੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਨ੍ਦਿਰਤੰਨਿਵਾਸਿਨੋਃ ਸ਼ਪਥਃ ਕ੍ਰਿਯਤੇ|
22 Og den, som sværger ved Himmelen, sværger ved Guds Trone og ved ham, som sidder paa den.
ਕੇਨਚਿਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਯ ਸ਼ਪਥੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਸਿੰਹਾਸਨਤਦੁਪਰ੍ੱਯੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟਯੋਃ ਸ਼ਪਥਃ ਕ੍ਰਿਯਤੇ|
23 Ve eder, I skriftkloge og Farisæere, I Hyklere! thi I give Tiende af Mynte og Dild og Kommen og have forsømt de Ting i Loven, der have større Vægt, Retten og Barmhjertigheden og Troskaben. Disse Ting burde man gøre og ikke forsømme hine.
ਹਨ੍ਤ ਕਪਟਿਨ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ, ਯੂਯੰ ਪੋਦਿਨਾਯਾਃ ਸਿਤੱਛਤ੍ਰਾਯਾ ਜੀਰਕਸ੍ਯ ਚ ਦਸ਼ਮਾਂਸ਼ਾਨ੍ ਦੱਥ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਗੁਰੁਤਰਾਨ੍ ਨ੍ਯਾਯਦਯਾਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਨ੍ ਪਰਿਤ੍ਯਜਥ; ਇਮੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਾਚਰਣੀਯਾ ਅਮੀ ਚ ਨ ਲੰਘਨੀਯਾਃ|
24 I blinde Vejledere, I, som si Myggen af, men nedsluge Kamelen!
ਹੇ ਅਨ੍ਧਪਥਦਰ੍ਸ਼ਕਾ ਯੂਯੰ ਮਸ਼ਕਾਨ੍ ਅਪਸਾਰਯਥ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਹਾਙ੍ਗਾਨ੍ ਗ੍ਰਸਥ|
25 Ve eder, I skriftkloge og Farisæere, I Hyklere! thi I rense det udvendige af Bægeret og Fadet, men indvendigt ere de fulde af Rov og Umættelighed.
ਹਨ੍ਤ ਕਪਟਿਨ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ, ਯੂਯੰ ਪਾਨਪਾਤ੍ਰਾਣਾਂ ਭੋਜਨਪਾਤ੍ਰਾਣਾਞ੍ਚ ਬਹਿਃ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕੁਰੁਥ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਭ੍ਯਨ੍ਤਰੰ ਦੁਰਾਤ੍ਮਤਯਾ ਕਲੁਸ਼਼ੇਣ ਚ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਮਾਸ੍ਤੇ|
26 Du blinde Farisæer! rens først det indvendige af Bægeret og Fadet, for at ogsaa det udvendige af dem kan blive rent.
ਹੇ ਅਨ੍ਧਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਲੋਕਾ ਆਦੌ ਪਾਨਪਾਤ੍ਰਾਣਾਂ ਭੋਜਨਪਾਤ੍ਰਾਣਾਞ੍ਚਾਭ੍ਯਨ੍ਤਰੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕੁਰੁਤ, ਤੇਨ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਬਹਿਰਪਿ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
27 Ve eder, I skriftkloge og Farisæere, I Hyklere! thi I ere ligesom kalkede Grave, der jo synes dejlige udvendigt, men indvendigt ere fulde af døde Ben og al Urenhed.
ਹਨ੍ਤ ਕਪਟਿਨ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ, ਯੂਯੰ ਸ਼ੁਕ੍ਲੀਕ੍ਰੁʼਤਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਸ੍ਵਰੂਪਾ ਭਵਥ, ਯਥਾ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਭਵਨਸ੍ਯ ਬਹਿਸ਼੍ਚਾਰੁ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਭ੍ਯਨ੍ਤਰੰ ਮ੍ਰੁʼਤਲੋਕਾਨਾਂ ਕੀਕਸ਼ੈਃ ਸਰ੍ੱਵਪ੍ਰਕਾਰਮਲੇਨ ਚ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਮ੍;
28 Saaledes synes ogsaa I vel udvortes retfærdige for Menneskene; men indvortes ere I fulde af Hykleri og Lovløshed.
ਤਥੈਵ ਯੂਯਮਪਿ ਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਬਹਿਰ੍ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਾਃ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨ੍ਤਃਕਰਣੇਸ਼਼ੁ ਕੇਵਲਕਾਪਟ੍ਯਾਧਰ੍ੰਮਾਭ੍ਯਾਂ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਾਃ|
29 Ve eder, I skriftkloge og Farisæere, I Hyklere! thi I bygge Profeternes Grave og pryde de retfærdiges Gravsteder og sige:
ਹਾ ਹਾ ਕਪਟਿਨ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ, ਯੂਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਗੇਹੰ ਨਿਰ੍ੰਮਾਥ, ਸਾਧੂਨਾਂ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਨਿਕੇਤਨੰ ਸ਼ੋਭਯਥ
30 Havde vi været til i vore Fædres Dage, da havde vi ikke været delagtige med dem i Profeternes Blod.
ਵਦਥ ਚ ਯਦਿ ਵਯੰ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਕਾਲ ਅਸ੍ਥਾਸ੍ਯਾਮ, ਤਰ੍ਹਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਸ਼ੋਣਿਤਪਾਤਨੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਹਭਾਗਿਨੋ ਨਾਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮ|
31 Altsaa give I eder selv det Vidnesbyrd, at I ere Sønner af dem, som have ihjelslaaet Profeterne.
ਅਤੋ ਯੂਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਘਾਤਕਾਨਾਂ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਇਤਿ ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦੱਥ|
32 Saa gører da ogsaa I eders Fædres Maal fuldt!
ਅਤੋ ਯੂਯੰ ਨਿਜਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਪਰਿਮਾਣਪਾਤ੍ਰੰ ਪਰਿਪੂਰਯਤ|
33 I Slanger! I Øgleunger! hvorledes kunne I undfly Helvedes Dom? (Geenna )
ਰੇ ਭੁਜਗਾਃ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਣਭੁਜਗਵੰਸ਼ਾਃ, ਯੂਯੰ ਕਥੰ ਨਰਕਦਣ੍ਡਾਦ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ| (Geenna )
34 Derfor se, jeg sender til eder Profeter og vise og skriftkloge; nogle af dem skulle I slaa ihjel og korsfæste, og nogle af dem skulle I hudstryge i eders Synagoger og forfølge fra Stad til Stad,
ਪਸ਼੍ਯਤ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਅਹੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ ਬੁੱਧਿਮਤ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾਂਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਤਿਪਯਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਘਾਨਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ, ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਚ ਘਾਨਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ, ਕੇਚਿਦ੍ ਭਜਨਭਵਨੇ ਕਸ਼਼ਾਭਿਰਾਘਾਨਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ, ਨਗਰੇ ਨਗਰੇ ਤਾਡਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਚ;
35 for at alt det retfærdige Blod skal komme over eder, som er udgydt paa Jorden, fra den retfærdige Abels Blod indtil Sakarias's, Barakias's Søns, Blod, hvem I sloge ihjel imellem Templet og Alteret.
ਤੇਨ ਸਤ੍ਪੁਰੁਸ਼਼ਸ੍ਯ ਹਾਬਿਲੋ ਰਕ੍ਤਪਾਤਮਾਰਭ੍ਯ ਬੇਰਿਖਿਯਃ ਪੁਤ੍ਰੰ ਯੰ ਸਿਖਰਿਯੰ ਯੂਯੰ ਮਨ੍ਦਿਰਯਜ੍ਞਵੇਦ੍ਯੋ ਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਹਤਵਨ੍ਤਃ, ਤਦੀਯਸ਼ੋਣਿਤਪਾਤੰ ਯਾਵਦ੍ ਅਸ੍ਮਿਨ੍ ਦੇਸ਼ੇ ਯਾਵਤਾਂ ਸਾਧੁਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਸ਼ੋਣਿਤਪਾਤੋ (ਅ)ਭਵਤ੍ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮਾਗਸਾਂ ਦਣ੍ਡਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਵਰ੍ੱਤਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
36 Sandelig, siger jeg eder, alt dette skal komme over denne Slægt.
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ਤ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਵਿਦ੍ਯਮਾਨੇ(ਅ)ਸ੍ਮਿਨ੍ ਪੁਰੁਸ਼਼ੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਰ੍ੱਤਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
37 Jerusalem! Jerusalem! som ihjelslaar Profeterne og stener dem, som ere sendte til dig, hvor ofte vilde jeg samle dine Børn, ligesom en Høne samler sine Kyllinger under Vingerne! Og I vilde ikke.
ਹੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ ਹੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ ਨਗਰਿ ਤ੍ਵੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ ਹਤਵਤੀ, ਤਵ ਸਮੀਪੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਂਸ਼੍ਚ ਪਾਸ਼਼ਾਣੈਰਾਹਤਵਤੀ, ਯਥਾ ਕੁੱਕੁਟੀ ਸ਼ਾਵਕਾਨ੍ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਧਃ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ, ਤਥਾ ਤਵ ਸਨ੍ਤਾਨਾਨ੍ ਸੰਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਅਹੰ ਬਹੁਵਾਰਮ੍ ਐੱਛੰ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਵੰ ਨ ਸਮਮਨ੍ਯਥਾਃ|
38 Se, eders Hus lades eder øde!
ਪਸ਼੍ਯਤ ਯਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਾਸਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਉੱਛਿੰਨੰ ਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ|
39 Thi jeg siger eder: I skulle ingenlunde se mig fra nu af, indtil I sige: Velsignet være den, som kommer, i Herrens Navn!‟
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਯਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾਗੱਛਤਿ, ਸ ਧਨ੍ਯ ਇਤਿ ਵਾਣੀਂ ਯਾਵੰਨ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਥ, ਤਾਵਤ੍ ਮਾਂ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|