Matthæus 21
1 Og da de nærmede sig Jerusalem og kom til Bethfage ved Oliebjerget, da udsendte Jesus to Disciple og sagde til dem:
அநந்தரம்’ தேஷு யிரூஸா²லம்நக³ரஸ்ய ஸமீபவேர்த்திநோ ஜைதுநநாமகத⁴ராத⁴ரஸ்ய ஸமீபஸ்த்²திம்’ பை³த்ப²கி³க்³ராமம் ஆக³தேஷு, யீஸு²: ஸி²ஷ்யத்³வயம்’ ப்ரேஷயந் ஜகா³த³,
2 „Gaar hen i den Landsby, som ligger lige for eder; og straks skulle I finde en Aseninde bunden og et Føl hos hende; løser dem og fører dem til mig!
யுவாம்’ ஸம்முக²ஸ்த²க்³ராமம்’ க³த்வா ப³த்³தா⁴ம்’ யாம்’ ஸவத்ஸாம்’ க³ர்த்³த³பீ⁴ம்’ ஹடா²த் ப்ராப்ஸ்யத²: , தாம்’ மோசயித்வா மத³ந்திகம் ஆநயதம்’|
3 Og dersom nogen siger noget til eder, da siger, at Herren har Brug for dem, saa skal han straks sende dem.‟
தத்ர யதி³ கஸ்²சித் கிஞ்சித்³ வக்ஷ்யதி, தர்ஹி வதி³ஷ்யத²: , ஏதஸ்யாம்’ ப்ரபோ⁴: ப்ரயோஜநமாஸ்தே, தேந ஸ தத்க்ஷணாத் ப்ரஹேஷ்யதி|
4 Men dette er sket, for at det skulde opfyldes, der er talt ved Profeten, som siger:
ஸீயோந: கந்யகாம்’ யூயம்’ பா⁴ஷத்⁴வமிதி பா⁴ரதீம்’| பஸ்²ய தே நம்ரஸீ²ல: ஸந் ந்ரு’ப ஆருஹ்ய க³ர்த³பீ⁴ம்’| அர்தா²தா³ருஹ்ய தத்³வத்ஸமாயாஸ்யதி த்வத³ந்திகம்’|
5 „Siger til Zions Datter: Se, din Konge kommer til dig, sagtmodig og ridende paa et Asen og paa et Trældyrs Føl.‟
ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோக்தம்’ வசநமித³ம்’ ததா³ ஸப²லமபூ⁴த்|
6 Men Disciplene gik hen og gjorde, som Jesus befalede dem;
அநந்தரம்’ தௌ ஸ்²ஷ்யி யீஸோ² ர்யதா²நிதே³ஸ²ம்’ தம்’ க்³ராமம்’ க³த்வா
7 og de hentede Aseninden og Føllet og lagde deres Klæder paa dem, og han satte sig derpaa.
க³ர்த³பீ⁴ம்’ தத்³வத்ஸஞ்ச ஸமாநீதவந்தௌ, பஸ்²சாத் தது³பரி ஸ்வீயவஸநாநீ பாதயித்வா தமாரோஹயாமாஸது: |
8 Men de fleste af Folkeskaren bredte deres Klæder paa Vejen, andre huggede Grene af Træerne og strøede dem paa Vejen.
ததோ ப³ஹவோ லோகா நிஜவஸநாநி பதி² ப்ரஸாரயிதுமாரேபி⁴ரே, கதிபயா ஜநாஸ்²ச பாத³பபர்ணாதி³கம்’ சி²த்வா பதி² விஸ்தாரயாமாஸு: |
9 Men Skarerne, som gik foran ham og fulgte efter, raabte og sagde: „Hosanna Davids Søn! velsignet være den, som kommer, i Herrens Navn! Hosanna i det højeste!‟
அக்³ரகா³மிந: பஸ்²சாத்³கா³மிநஸ்²ச மநுஜா உச்சைர்ஜய ஜய தா³யூத³: ஸந்தாநேதி ஜக³து³: பரமேஸ்²வரஸ்ய நாம்நா ய ஆயாதி ஸ த⁴ந்ய: , ஸர்வ்வோபரிஸ்த²ஸ்வர்கே³பி ஜயதி|
10 Og da han drog ind i Jerusalem, kom hele Staden i Bevægelse og sagde: „Hvem er denne?‟
இத்த²ம்’ தஸ்மிந் யிரூஸா²லமம்’ ப்ரவிஷ்டே கோ(அ)யமிதி கத²நாத் க்ரு’த்ஸ்நம்’ நக³ரம்’ சஞ்சலமப⁴வத்|
11 Men Skarerne sagde: „Det er Profeten Jesus fra Nazareth i Galilæa.‟
தத்ர லோகோ: கத²யாமாஸு: , ஏஷ கா³லீல்ப்ரதே³ஸீ²ய-நாஸரதீய-ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ யீஸு²: |
12 Og Jesus gik ind i Guds Helligdom og uddrev alle dem, som solgte og købte i Helligdommen, og han væltede Vekselerernes Borde og Duekræmmernes Stole.
அநந்தரம்’ யீஸு²ரீஸ்²வரஸ்ய மந்தி³ரம்’ ப்ரவிஸ்²ய தந்மத்⁴யாத் க்ரயவிக்ரயிணோ வஹிஸ்²சகார; வணிஜாம்’ முத்³ராஸநாநீ கபோதவிக்ரயிணாஞ்சஸநாநீ ச ந்யுவ்ஜயாமாஸ|
13 Og han siger til dem: „Der er skrevet: Mit Hus skal kaldes et Bedehus; men I gøre det til en Røverkule.‟
அபரம்’ தாநுவாச, ஏஷா லிபிராஸ்தே, "மம க்³ரு’ஹம்’ ப்ரார்த²நாக்³ரு’ஹமிதி விக்²யாஸ்யதி", கிந்து யூயம்’ தத்³ த³ஸ்யூநாம்’ க³ஹ்வரம்’ க்ரு’தவந்த: |
14 Og der kom blinde og lamme til ham i Helligdommen, og han helbredte dem.
தத³நந்தரம் அந்த⁴க²ஞ்சலோகாஸ்தஸ்ய ஸமீபமாக³தா: , ஸ தாந் நிராமயாந் க்ரு’தவாந்|
15 Men da Ypperstepræsterne og de skriftkloge saa de Undergerninger, som han gjorde, og Børnene, som raabte i Helligdommen og sagde: „Hosanna Davids Søn!‟ bleve de vrede og sagde til ham:
யதா³ ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகாஸ்²ச தேந க்ரு’தாந்யேதாநி சித்ரகர்ம்மாணி த³த்³ரு’ஸு²: , ஜய ஜய தா³யூத³: ஸந்தாந, மந்தி³ரே பா³லகாநாம் ஏதாத்³ரு’ஸ²ம் உச்சத்⁴வநிம்’ ஸு²ஸ்²ருவுஸ்²ச, ததா³ மஹாக்ருத்³தா⁴ ப³பூ⁴வ: ,
16 „Hører du, hvad disse sige?‟ Men Jesus siger til dem: „Ja! have I aldrig læst: Af umyndiges og diendes Mund har du beredt dig Lovsang?‟
தம்’ பப்ரச்சு²ஸ்²ச, இமே யத்³ வத³ந்தி, தத் கிம்’ த்வம்’ ஸ்²ரு’ணோஷி? ததோ யீஸு²ஸ்தாந் அவோசத், ஸத்யம்; ஸ்தந்யபாயிஸி²ஸூ²நாஞ்ச பா³லகாநாஞ்ச வக்த்ரத: | ஸ்வகீயம்’ மஹிமாநம்’ த்வம்’ ஸம்’ப்ரகாஸ²யஸி ஸ்வயம்’| ஏதத்³வாக்யம்’ யூயம்’ கிம்’ நாபட²த?
17 Og han forlod dem og gik uden for Staden til Bethania og overnattede der.
ததஸ்தாந் விஹாய ஸ நக³ராத்³ பை³த²நியாக்³ராமம்’ க³த்வா தத்ர ரஜநீம்’ யாபயாமாஸ|
18 Men da han om Morgenen igen gik ind til Staden, blev han hungrig.
அநந்தரம்’ ப்ரபா⁴தே ஸதி யீஸு²: புநரபி நக³ரமாக³ச்ச²ந் க்ஷுதா⁴ர்த்தோ ப³பூ⁴வ|
19 Og han saa et Figentræ ved Vejen og gik hen til det, og han fandt intet derpaa uden Blade alene. Og han siger til det: „Aldrig i Evighed skal der vokse Frugt mere paa dig!‟ Og Figentræet visnede straks. (aiōn g165)
ததோ மார்க³பார்ஸ்²வ உடு³ம்ப³ரவ்ரு’க்ஷமேகம்’ விலோக்ய தத்ஸமீபம்’ க³த்வா பத்ராணி விநா கிமபி ந ப்ராப்ய தம்’ பாத³பம்’ ப்ரோவாச, அத்³யாரப்⁴ய கதா³பி த்வயி ப²லம்’ ந ப⁴வது; தேந தத்க்ஷணாத் ஸ உடு³ம்ப³ரமாஹீருஹ: ஸு²ஷ்கதாம்’ க³த: | (aiōn g165)
20 Og da Disciplene saa det, forundrede de sig og sagde: „Hvorledes kunde Figentræet straks visne?‟
தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸி²ஷ்யா ஆஸ்²சர்ய்யம்’ விஜ்ஞாய கத²யாமாஸு: , ஆ: , உடு³ம்வரபாத³போ(அ)திதூர்ணம்’ ஸு²ஷ்கோ(அ)ப⁴வத்|
21 Men Jesus svarede og sagde til dem: „Sandelig, siger jeg eder, dersom I have Tro og ikke tvivle, da skulle I ikke alene kunne gøre det med Figentræet, men dersom I endog sige til dette Bjerg: Løft dig op og kast dig i Havet, da skal det ske.
ததோ யீஸு²ஸ்தாநுவாச, யுஷ்மாநஹம்’ ஸத்யம்’ வதா³மி, யதி³ யூயமஸந்தி³க்³தா⁴: ப்ரதீத², தர்ஹி யூயமபி கேவலோடு³ம்வரபாத³பம்’ ப்ரதீத்த²ம்’ கர்த்தும்’ ஸ²க்ஷ்யத², தந்ந, த்வம்’ சலித்வா ஸாக³ரே பதேதி வாக்யம்’ யுஷ்மாபி⁴ரஸ்மிந ஸை²லே ப்ரோக்தேபி ததை³வ தத்³ க⁴டிஷ்யதே|
22 Og alt, hvad I begære i Bønnen troende, det skulle I faa.‟
ததா² விஸ்²வஸ்ய ப்ரார்த்²ய யுஷ்மாபி⁴ ர்யத்³ யாசிஷ்யதே, ததே³வ ப்ராப்ஸ்யதே|
23 Og da han kom ind i Helligdommen, kom Ypperstepræsterne og Folkets Ældste hen til ham, medens han lærte, og de sagde: „Af hvad Magt gør du disse Ting, og hvem har givet dig denne Magt?‟
அநந்தரம்’ மந்தி³ரம்’ ப்ரவிஸ்²யோபதே³ஸ²நஸமயே தத்ஸமீபம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகா: ப்ராசீநலோகாஸ்²சாக³த்ய பப்ரச்சு²: , த்வயா கேந ஸாமர்த்²யநைதாநி கர்ம்மாணி க்ரியந்தே? கேந வா துப்⁴யமேதாநி ஸாமர்த்²யாநி த³த்தாநி?
24 Men Jesus svarede og sagde til dem: „Ogsaa jeg vil spørge eder om een Ting, og dersom I sige mig det, vil ogsaa jeg sige eder, af hvad Magt jeg gør disse Ting.
ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த், அஹமபி யுஷ்மாந் வாசமேகாம்’ ப்ரு’ச்சா²மி, யதி³ யூயம்’ தது³த்தரம்’ தா³தும்’ ஸ²க்ஷ்யத², ததா³ கேந ஸாமர்த்²யேந கர்ம்மாண்யேதாநி கரோமி, தத³ஹம்’ யுஷ்மாந் வக்ஷ்யாமி|
25 Johannes's Daab, hvorfra var den? Fra Himmelen eller fra Mennesker?‟ Men de tænkte ved sig selv og sagde: „Sige vi: Fra Himmelen, da vil han sige til os: Hvorfor troede I ham da ikke?
யோஹநோ மஜ்ஜநம்’ கஸ்யாஜ்ஞயாப⁴வத்? கிமீஸ்²வரஸ்ய மநுஷ்யஸ்ய வா? ததஸ்தே பரஸ்பரம்’ விவிச்ய கத²யாமாஸு: , யதீ³ஸ்²வரஸ்யேதி வதா³மஸ்தர்ஹி யூயம்’ தம்’ குதோ ந ப்ரத்யைத? வாசமேதாம்’ வக்ஷ்யதி|
26 Men sige vi: Fra Mennesker, frygte vi for Mængden; thi de holde alle Johannes for en Profet.‟
மநுஷ்யஸ்யேதி வக்துமபி லோகேப்⁴யோ பி³பீ⁴ம: , யத: ஸர்வ்வைரபி யோஹந் ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³தி ஜ்ஞாயதே|
27 Og de svarede Jesus og sagde: „Det vide vi ikke.‟ Da sagde ogsaa han til dem: „Saa siger ikke heller jeg eder, af hvad Magt jeg gør disse Ting.
தஸ்மாத் தே யீஸு²ம்’ ப்ரத்யவத³ந், தத்³ வயம்’ ந வித்³ம: | ததா³ ஸ தாநுக்தவாந், தர்ஹி கேந ஸாமரத்²யேந கர்ம்மாண்யேதாந்யஹம்’ கரோமி, தத³ப்யஹம்’ யுஷ்மாந் ந வக்ஷ்யாமி|
28 Men hvad tykkes eder? En Mand havde to Børn; og han gik til den første og sagde: Barn! gaa hen, arbejd i Dag i min Vingaard!
கஸ்யசிஜ்ஜநஸ்ய த்³வௌ ஸுதாவாஸ்தாம்’ ஸ ஏகஸ்ய ஸுதஸ்ய ஸமீபம்’ க³த்வா ஜகா³த³, ஹே ஸுத, த்வமத்³ய மம த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரே கர்ம்ம கர்தும்’ வ்ரஜ|
29 Men han svarede og sagde: Nej, jeg vil ikke; men bagefter fortrød han det og gik derhen.
தத: ஸ உக்தவாந், ந யாஸ்யாமி, கிந்து ஸே²ஷே(அ)நுதப்ய ஜகா³ம|
30 Og han gik til den anden og sagde ligesaa. Men han svarede og sagde: Ja, Herre! og gik ikke derhen.
அநந்தரம்’ ஸோந்யஸுதஸ்ய ஸமீபம்’ க³த்வா ததை²வ கத்²திவாந்; தத: ஸ ப்ரத்யுவாச, மஹேச்ச² யாமி, கிந்து ந க³த: |
31 Hvem af de to gjorde Faderens Villie?‟ De sige: „Den første.‟ Jesus siger til dem: „Sandelig siger jeg eder, at Toldere og Skøger gaa forud for eder ind i Guds Rige.
ஏதயோ: புத்ரயோ ர்மத்⁴யே பிதுரபி⁴மதம்’ கேந பாலிதம்’? யுஷ்மாபி⁴: கிம்’ பு³த்⁴யதே? ததஸ்தே ப்ரத்யூசு: , ப்ரத²மேந புத்ரேண| ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தாநுவாச, அஹம்’ யுஷ்மாந் தத்²யம்’ வதா³மி, சண்டா³லா க³ணிகாஸ்²ச யுஷ்மாகமக்³ரத ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யம்’ ப்ரவிஸ²ந்தி|
32 Thi Johannes kom til eder paa Retfærdigheds Vej, og I troede ham ikke, men Toldere og Skøger troede ham; men endskønt I saa det, fortrøde I det alligevel ikke bagefter, saa I troede ham.
யதோ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம்’ யோஹநி த⁴ர்ம்மபதே²நாக³தே யூயம்’ தம்’ ந ப்ரதீத², கிந்து சண்டா³லா க³ணிகாஸ்²ச தம்’ ப்ரத்யாயந், தத்³ விலோக்யாபி யூயம்’ ப்ரத்யேதும்’ நாகி²த்³யத்⁴வம்’|
33 Hører en anden Lignelse: Der var en Husbonde, som plantede en Vingaard og satte et Gærde omkring den og gravede en Perse i den og byggede et Taarn; og han lejede den ud til Vingaardsmænd og drog udenlands.
அபரமேகம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தம்’ ஸ்²ரு’ணுத, கஸ்²சித்³ க்³ரு’ஹஸ்த²: க்ஷேத்ரே த்³ராக்ஷாலதா ரோபயித்வா தச்சதுர்தி³க்ஷு வாரணீம்’ விதா⁴ய தந்மத்⁴யே த்³ராக்ஷாயந்த்ரம்’ ஸ்தா²பிதவாந், மாஞ்சஞ்ச நிர்ம்மிதவாந், தத: க்ரு’ஷகேஷு தத் க்ஷேத்ரம்’ ஸமர்ப்ய ஸ்வயம்’ தூ³ரதே³ஸ²ம்’ ஜகா³ம|
34 Men da Frugttiden nærmede sig, sendte han sine Tjenere til Vingaardsmændene for at faa dens Frugter.
தத³நந்தரம்’ ப²லஸமய உபஸ்தி²தே ஸ ப²லாநி ப்ராப்தும்’ க்ரு’ஷீவலாநாம்’ ஸமீபம்’ நிஜதா³ஸாந் ப்ரேஷயாமாஸ|
35 Og Vingaardsmændene grebe hans Tjenere, og en sloge de, en dræbte de, og en stenede de.
கிந்து க்ரு’ஷீவலாஸ்தஸ்ய தாந் தா³ஸேயாந் த்⁴ரு’த்வா கஞ்சந ப்ரஹ்ரு’தவந்த: , கஞ்சந பாஷாணைராஹதவந்த: , கஞ்சந ச ஹதவந்த: |
36 Atter sendte han andre Tjenere hen, flere end de første; og de gjorde ligesaa med dem.
புநரபி ஸ ப்ரபு⁴: ப்ரத²மதோ(அ)தி⁴கதா³ஸேயாந் ப்ரேஷயாமாஸ, கிந்து தே தாந் ப்ரத்யபி ததை²வ சக்ரு: |
37 Men til sidst sendte han sin Søn til dem og sagde: De ville undse sig for min Søn.
அநந்தரம்’ மம ஸுதே க³தே தம்’ ஸமாத³ரிஷ்யந்தே, இத்யுக்த்வா ஸே²ஷே ஸ நிஜஸுதம்’ தேஷாம்’ ஸந்நிதி⁴ம்’ ப்ரேஷயாமாஸ|
38 Men da Vingaardsmændene saa Sønnen, sagde de til hverandre: Det er Arvingen; kommer, lader os slaa ham ihjel og faa hans Arv!
கிந்து தே க்ரு’ஷீவலா: ஸுதம்’ வீக்ஷ்ய பரஸ்பரம் இதி மந்த்ரயிதும் ஆரேபி⁴ரே, அயமுத்தராதி⁴காரீ வயமேநம்’ நிஹத்யாஸ்யாதி⁴காரம்’ ஸ்வவஸீ²கரிஷ்யாம: |
39 Og de grebe ham og kastede ham ud af Vingaarden og sloge ham ihjel.
பஸ்²சாத் தே தம்’ த்⁴ரு’த்வா த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ராத்³ ப³ஹி: பாதயித்வாப³தி⁴ஷு: |
40 Naar da Vingaardens Herre kommer, hvad vil han saa gøre med disse Vingaardsmænd?‟
யதா³ ஸ த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரபதிராக³மிஷ்யதி, ததா³ தாந் க்ரு’ஷீவலாந் கிம்’ கரிஷ்யதி?
41 De sige til ham: „Ilde vil han ødelægge de onde og leje sin Vingaard ud til andre Vingaardsmænd, som ville give ham Frugterne i deres Tid.‟
ததஸ்தே ப்ரத்யவத³ந், தாந் கலுஷிணோ தா³ருணயாதநாபி⁴ராஹநிஷ்யதி, யே ச ஸமயாநுக்ரமாத் ப²லாநி தா³ஸ்யந்தி, தாத்³ரு’ஸே²ஷு க்ரு’ஷீவலேஷு க்ஷேத்ரம்’ ஸமர்பயிஷ்யதி|
42 Jesus siger til dem: „Have I aldrig læst i Skrifterne: Den Sten, som Bygningsmændene forkastede, den er bleven til en Hovedhjørnesten; fra Herren er dette kommet, og det er underligt for vore Øjne.
ததா³ யீஸு²நா தே க³தி³தா: , க்³ரஹணம்’ ந க்ரு’தம்’ யஸ்ய பாஷாணஸ்ய நிசாயகை: | ப்ரதா⁴நப்ரஸ்தர: கோணே ஸஏவ ஸம்’ப⁴விஷ்யதி| ஏதத் பரேஸி²து: கர்ம்மாஸ்மத்³ரு’ஷ்டாவத்³பு⁴தம்’ ப⁴வேத்| த⁴ர்ம்மக்³ரந்தே² லிகி²தமேதத்³வசநம்’ யுஷ்மாபி⁴: கிம்’ நாபாடி²?
43 Derfor siger jeg eder, at Guds Rige skal tages fra eder og gives til et Folk, som bærer dets Frugter.
தஸ்மாத³ஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, யுஷ்மத்த ஈஸ்²வரீயராஜ்யமபநீய ப²லோத்பாத³யித்ரந்யஜாதயே தா³யிஷ்யதே|
44 Og den, som falder paa denne Sten, skal slaa sig sønder; men hvem den falder paa, ham skal den knuse.‟
யோ ஜந ஏதத்பாஷாணோபரி பதிஷ்யதி, தம்’ ஸ ப⁴ம்’க்ஷ்யதே, கிந்த்வயம்’ பாஷாணோ யஸ்யோபரி பதிஷ்யதி, தம்’ ஸ தூ⁴லிவத் சூர்ணீகரிஷ்யதி|
45 Og da Ypperstepræsterne og Farisæerne hørte hans Lignelser, forstode de, at han talte om dem.
ததா³நீம்’ ப்ராத⁴நயாஜகா: பி²ரூஸி²நஸ்²ச தஸ்யேமாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா ஸோ(அ)ஸ்மாநுத்³தி³ஸ்²ய கதி²தவாந், இதி விஜ்ஞாய தம்’ த⁴ர்த்தும்’ சேஷ்டிதவந்த: ;
46 Og de søgte at gribe ham, men frygtede for Skarerne; thi de holdt ham for en Profet.
கிந்து லோகேப்⁴யோ பி³ப்⁴யு: , யதோ லோகை: ஸ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³த்யஜ்ஞாயி|
