Matthæus 10
1 Og han kaldte sine tolv Disciple til sig og gav dem Magt over urene Aander, til at uddrive dem og at helbrede enhver Sygdom og enhver Skrøbelighed.
அநந்தரம்’ யீஸு² ர்த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாந் ஆஹூயாமேத்⁴யபூ⁴தாந் த்யாஜயிதும்’ ஸர்வ்வப்ரகாரரோகா³ந் பீடா³ஸ்²ச ஸ²மயிதும்’ தேப்⁴ய: ஸாமர்த்²யமதா³த்|
2 Og disse ere de tolv Apostles Navne: Først Simon, som kaldes Peter, og Andreas, hans Broder, og Jakob, Zebedæus's Søn, og Johannes, hans Broder,
தேஷாம்’ த்³வாத³ஸ²ப்ரேஷ்யாணாம்’ நாமாந்யேதாநி| ப்ரத²மம்’ ஸி²மோந் யம்’ பிதரம்’ வத³ந்தி, தத: பரம்’ தஸ்ய ஸஹஜ ஆந்த்³ரிய: , ஸிவதி³யஸ்ய புத்ரோ யாகூப்³
3 Filip og Bartholomæus, Thomas og Tolderen Matthæus, Jakob, Alfæus's Søn, og Lebbæus med Tilnavn Thaddæus,
தஸ்ய ஸஹஜோ யோஹந்; பி²லிப் ப³ர்த²லமய் தோ²மா: கரஸம்’க்³ராஹீ மதி²: , ஆல்பே²யபுத்ரோ யாகூப்³,
4 Simon Kananæeren og Judas Iskariot, han, som forraadte ham.
கிநாநீய: ஸி²மோந், ய ஈஷ்கரியோதீயயிஹூதா³: க்²ரீஷ்டம்’ பரகரே(அ)ர்பயத்|
5 Disse tolv udsendte Jesus, bød dem og sagde: „Gaar ikke hen paa Hedningers Vej, og gaar ikke ind i Samaritaners By!
ஏதாந் த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாந் யீஸு²: ப்ரேஷயந் இத்யாஜ்ஞாபயத், யூயம் அந்யதே³ஸீ²யாநாம்’ பத³வீம்’ ஸே²மிரோணீயாநாம்’ கிமபி நக³ரஞ்ச ந ப்ரவிஸ்²யே
6 Men gaar hellere hen til de fortabte Faar af Israels Hus!
இஸ்ராயேல்கோ³த்ரஸ்ய ஹாரிதா யே யே மேஷாஸ்தேஷாமேவ ஸமீபம்’ யாத|
7 Men paa eders Vandring skulle I prædike og sige: Himmeriges Rige er kommet nær.
க³த்வா க³த்வா ஸ்வர்க³ஸ்ய ராஜத்வம்’ ஸவித⁴மப⁴வத், ஏதாம்’ கதா²ம்’ ப்ரசாரயத|
8 Helbreder syge, opvækker døde, renser spedalske, uddriver onde Aander! I have modtaget det for intet, giver det for intet!
ஆமயக்³ரஸ்தாந் ஸ்வஸ்தா²ந் குருத, குஷ்டி²ந: பரிஷ்குருத, ம்ரு’தலோகாந் ஜீவயத, பூ⁴தாந் த்யாஜயத, விநா மூல்யம்’ யூயம் அலப⁴த்⁴வம்’ விநைவ மூல்யம்’ விஸ்²ராணயத|
9 Skaffer eder ikke Guld, ej heller Sølv, ej heller Kobber i eders Bælter;
கிந்து ஸ்வேஷாம்’ கடிப³ந்தே⁴ஷு ஸ்வர்ணரூப்யதாம்ராணாம்’ கிமபி ந க்³ரு’ஹ்லீத|
10 ej Taske til at rejse med, ej heller to Kjortler, ej heller Sko, ej heller Stav; thi Arbejderen er sin Føde værd.
அந்யச்ச யாத்ராயை சேலஸம்புடம்’ வா த்³விதீயவஸநம்’ வா பாது³கே வா யஷ்டி: , ஏதாந் மா க்³ரு’ஹ்லீத, யத: கார்ய்யக்ரு’த் ப⁴ர்த்தும்’ யோக்³யோ ப⁴வதி|
11 Men hvor I komme ind i en By eller Landsby, der skulle I spørge, hvem i den der er det værd, og der skulle I blive, indtil I drage bort.
அபரம்’ யூயம்’ யத் புரம்’ யஞ்ச க்³ராமம்’ ப்ரவிஸ²த², தத்ர யோ ஜநோ யோக்³யபாத்ரம்’ தமவக³த்ய யாநகாலம்’ யாவத் தத்ர திஷ்ட²த|
12 Men naar I gaa ind i Huset, da hilser det;
யதா³ யூயம்’ தத்³கே³ஹம்’ ப்ரவிஸ²த², ததா³ தமாஸி²ஷம்’ வத³த|
13 og dersom Huset er det værd, da komme eders Fred over det; men dersom det ikke er det værd, da vende eders Fred tilbage til eder!
யதி³ ஸ யோக்³யபாத்ரம்’ ப⁴வதி, தர்ஹி தத்கல்யாணம்’ தஸ்மை ப⁴விஷ்யதி, நோசேத் ஸாஸீ²ர்யுஷ்மப்⁴யமேவ ப⁴விஷ்யதி|
14 Og dersom nogen ikke modtager eder og ej hører eders Ord, da gaar ud af det Hus eller den By og ryster Støvet af eders Fødder!
கிந்து யே ஜநா யுஷ்மாகமாதித்²யம்’ ந வித³த⁴தி யுஷ்மாகம்’ கதா²ஞ்ச ந ஸ்²ரு’ண்வந்தி தேஷாம்’ கே³ஹாத் புராத்³வா ப்ரஸ்தா²நகாலே ஸ்வபதூ³லீ: பாதயத|
15 Sandelig, siger jeg eder, det skal gaa Sodomas og Gomorras Land taaleligere paa Dommens Dag end den By.
யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ வச்மி விசாரதி³நே தத்புரஸ்ய த³ஸா²த: ஸிதோ³மமோராபுரயோர்த³ஸா² ஸஹ்யதரா ப⁴விஷ்யதி|
16 Se, jeg sender eder som Faar midt iblandt Ulve; vorder derfor snilde som Slanger og enfoldige som Duer!
பஸ்²யத, வ்ரு’கயூத²மத்⁴யே மேஷ: யதா²விஸ்ததா² யுஷ்மாந ப்ரஹிணோமி, தஸ்மாத்³ யூயம் அஹிரிவ ஸதர்கா: கபோதாஇவாஹிம்’ஸகா ப⁴வத|
17 Vogter eder for Menneskene; thi de skulle overgive eder til Raadsforsamlinger og hudstryge eder i deres Synagoger.
ந்ரு’ப்⁴ய: ஸாவதா⁴நா ப⁴வத; யதஸ்தை ர்யூயம்’ ராஜஸம்’ஸதி³ ஸமர்பிஷ்யத்⁴வே தேஷாம்’ ப⁴ஜநகே³ஹே ப்ரஹாரிஷ்யத்⁴வே|
18 Og I skulle føres for Landshøvdinger og Konger for min Skyld, dem og Hedningerne til et Vidnesbyrd.
யூயம்’ மந்நாமஹேதோ: ஸா²ஸ்த்ரு’ணாம்’ ராஜ்ஞாஞ்ச ஸமக்ஷம்’ தாநந்யதே³ஸி²நஸ்²சாதி⁴ ஸாக்ஷித்வார்த²மாநேஷ்யத்⁴வே|
19 Men naar de overgive eder, da bekymrer eder ikke for, hvorledes eller hvad I skulle tale; thi det skal gives eder i den samme Time, hvad I skulle tale.
கிந்த்வித்த²ம்’ ஸமர்பிதா யூயம்’ கத²ம்’ கிமுத்தரம்’ வக்ஷ்யத² தத்ர மா சிந்தயத, யதஸ்ததா³ யுஷ்மாபி⁴ ர்யத்³ வக்தவ்யம்’ தத் தத்³த³ண்டே³ யுஷ்மந்மந: ஸு ஸமுபஸ்தா²ஸ்யதி|
20 Thi I ere ikke de, som tale; men det er eders Faders Aand, som taler i eder.
யஸ்மாத் ததா³ யோ வக்ஷ்யதி ஸ ந யூயம்’ கிந்து யுஷ்மாகமந்தரஸ்த²: பித்ராத்மா|
21 Men Broder skal overgive Broder til Døden, og Fader sit Barn, og Børn skulle sætte sig op imod Forældre og slaa dem ihjel.
ஸஹஜ: ஸஹஜம்’ தாத: ஸுதஞ்ச ம்ரு’தௌ ஸமர்பயிஷ்யதி, அபத்யாகி³ ஸ்வஸ்வபித்ரோ ர்விபக்ஷீபூ⁴ய தௌ கா⁴தயிஷ்யந்தி|
22 Og I skulle hades af alle for mit Navns Skyld; men den, som holder ud indtil Enden, han skal blive frelst.
மந்நமஹேதோ: ஸர்வ்வே ஜநா யுஷ்மாந் ரு’தீயிஷ்யந்தே, கிந்து ய: ஸே²ஷம்’ யாவத்³ தை⁴ர்ய்யம்’ க்⁴ரு’த்வா ஸ்தா²ஸ்யதி, ஸ த்ராயிஷ்யதே|
23 Men naar de forfølge eder i een By, da flyr til en anden; thi sandelig, siger jeg eder, I skulle ikke komme til Ende med Israels Byer, førend Menneskesønnen kommer.
தை ர்யதா³ யூயமேகபுரே தாடி³ஷ்யத்⁴வே, ததா³ யூயமந்யபுரம்’ பலாயத்⁴வம்’ யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ வச்மி யாவந்மநுஜஸுதோ நைதி தாவத்³ இஸ்ராயேல்தே³ஸீ²யஸர்வ்வநக³ரப்⁴ரமணம்’ ஸமாபயிதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத²|
24 En Discipel er ikke over sin Mester, ej heller en Tjener over sin Herre.
கு³ரோ: ஸி²ஷ்யோ ந மஹாந், ப்ரபோ⁴ர்தா³ஸோ ந மஹாந்|
25 Det er Discipelen nok, at han bliver som sin Mester, og Tjeneren som sin Herre. Have de kaldet Husbonden Beelzebul, hvor meget mere da hans Husfolk?
யதி³ ஸி²ஷ்யோ நிஜகு³ரோ ர்தா³ஸஸ்²ச ஸ்வப்ரபோ⁴: ஸமாநோ ப⁴வதி தர்ஹி தத்³ யதே²ஷ்டம்’| சேத்தைர்க்³ரு’ஹபதிர்பூ⁴தராஜ உச்யதே, தர்ஹி பரிவாரா: கிம்’ ததா² ந வக்ஷ்யந்தே?
26 Frygter altsaa ikke for dem; thi intet er skjult, som jo skal aabenbares, og intet er lønligt, som jo skal blive kendt.
கிந்து தேப்⁴யோ யூயம்’ மா பி³பீ⁴த, யதோ யந்ந ப்ரகாஸி²ஷ்யதே, தாத்³ரு’க் சா²தி³தம்’ கிமபி நாஸ்தி, யச்ச ந வ்யஞ்சிஷ்யதே, தாத்³ரு’க்³ கு³ப்தம்’ கிமபி நாஸ்தி|
27 Taler i Lyset, hvad jeg siger eder i Mørket; og prædiker paa Tagene, hvad der siges eder i Øret!
யத³ஹம்’ யுஷ்மாந் தமஸி வச்மி தத்³ யுஷ்மாபி⁴ர்தீ³ப்தௌ கத்²யதாம்’; கர்ணாப்⁴யாம்’ யத் ஸ்²ரூயதே தத்³ கே³ஹோபரி ப்ரசார்ய்யதாம்’|
28 Og frygter ikke for dem, som slaa Legemet ihjel, men ikke kunne slaa Sjælen ihjel; men frygter hellere for ham, som kan fordærve baade Sjæl og Legeme i Helvede. (Geenna g1067)
யே காயம்’ ஹந்தும்’ ஸ²க்நுவந்தி நாத்மாநம்’, தேப்⁴யோ மா பை⁴ஷ்ட; ய: காயாத்மாநௌ நிரயே நாஸ²யிதும்’, ஸ²க்நோதி, ததோ பி³பீ⁴த| (Geenna g1067)
29 Sælges ikke to Spurve for en Penning? Og ikke een af dem falder til Jorden uden eders Faders Villie.
த்³வௌ சடகௌ கிமேகதாம்ரமுத்³ரயா ந விக்ரீயேதே? ததா²பி யுஷ்மத்தாதாநுமதிம்’ விநா தேஷாமேகோபி பு⁴வி ந பததி|
30 Men paa eder ere endog alle Hovedhaar talte.
யுஷ்மச்சி²ரஸாம்’ ஸர்வ்வகசா க³ணிதாம்’: ஸந்தி|
31 Frygter derfor ikke; I ere mere værd end mange Spurve.
அதோ மா பி³பீ⁴த, யூயம்’ ப³ஹுசடகேப்⁴யோ ப³ஹுமூல்யா: |
32 Altsaa, enhver som vedkender sig mig for Menneskene, ham vil ogsaa jeg vedkende mig for min Fader, som er i Himlene.
யோ மநுஜஸாக்ஷாந்மாமங்கீ³குருதே தமஹம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²தாதஸாக்ஷாத³ங்கீ³கரிஷ்யே|
33 Men den, som fornægter mig for Menneskene, ham vil ogsaa jeg fornægte for min Fader, som er i Himlene.
ப்ரு’த்²வ்யாமஹம்’ ஸா²ந்திம்’ தா³துமாக³தஇதி மாநுப⁴வத, ஸா²ந்திம்’ தா³தும்’ ந கிந்த்வஸிம்’|
34 Mener ikke, at jeg er kommen for at bringe Fred paa Jorden; jeg er ikke kommen for at bringe Fred, men Sværd.
பித்ரு’மாத்ரு’ஸ்²சஸ்²ரூபி⁴: ஸாகம்’ ஸுதஸுதாப³தூ⁴ ர்விரோத⁴யிதுஞ்சாக³தேஸ்மி|
35 Thi jeg er kommen for at volde Splid imellem en Mand og hans Fader og imellem en Datter og hendes Moder og imellem en Svigerdatter og hendes Svigermoder,
தத: ஸ்வஸ்வபரிவாரஏவ ந்ரு’ஸ²த்ரு ர்ப⁴விதா|
36 og en Mands Husfolk skulle være hans Fjender.
ய: பிதரி மாதரி வா மத்தோதி⁴கம்’ ப்ரீயதே, ஸ ந மத³ர்ஹ: ;
37 Den, som elsker Fader eller Moder mere end mig, er mig ikke værd; og den, som elsker Søn eller Datter mere end mig, er mig ikke værd;
யஸ்²ச ஸுதே ஸுதாயாம்’ வா மத்தோதி⁴கம்’ ப்ரீயதே, ஸேபி ந மத³ர்ஹ: |
38 og den, som ikke tager sit Kors og følger efter mig, er mig ikke værd.
ய: ஸ்வக்ருஸ²ம்’ க்³ரு’ஹ்லந் மத்பஸ்²சாந்நைதி, ஸேபி ந மத³ர்ஹ: |
39 Den, som bjærger sit Liv, skal miste det; og den, som mister sit Liv for min Skyld, skal bjærge det.
ய: ஸ்வப்ராணாநவதி, ஸ தாந் ஹாரயிஷ்யதே, யஸ்து மத்க்ரு’தே ஸ்வப்ராணாந் ஹாரயதி, ஸ தாநவதி|
40 Den, som modtager eder, modtager mig; og den, som modtager mig, modtager ham, som udsendte mig.
யோ யுஷ்மாகமாதித்²யம்’ வித³தா⁴தி, ஸ மமாதித்²யம்’ வித³தா⁴தி, யஸ்²ச மமாதித்²யம்’ வித³தா⁴தி, ஸ மத்ப்ரேரகஸ்யாதித்²யம்’ வித³தா⁴தி|
41 Den, som modtager en Profet, fordi han er en Profet, skal faa en Profets Løn; og den, som modtager en retfærdig, fordi han er en retfærdig, skal faa en retfærdigs Løn.
யோ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³தி ஜ்ஞாத்வா தஸ்யாதித்²யம்’ வித⁴த்தே, ஸ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந: ப²லம்’ லப்ஸ்யதே, யஸ்²ச தா⁴ர்ம்மிக இதி விதி³த்வா தஸ்யாதித்²யம்’ வித⁴த்தே ஸ தா⁴ர்ம்மிகமாநவஸ்ய ப²லம்’ ப்ராப்ஸ்யதி|
42 Og den, som giver en af disse smaa ikkun et Bæger koldt Vand at drikke, fordi han er en Discipel, sandelig, siger jeg eder, han skal ingenlunde miste sin Løn.”
யஸ்²ச கஸ்²சித் ஏதேஷாம்’ க்ஷுத்³ரநராணாம் யம்’ கஞ்சநைகம்’ ஸி²ஷ்ய இதி விதி³த்வா கம்’ஸைகம்’ ஸீ²தலஸலிலம்’ தஸ்மை த³த்தே, யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ வதா³மி, ஸ கேநாபி ப்ரகாரேண ப²லேந ந வஞ்சிஷ்யதே|
