Markus 16
1 Og da Sabbaten var forbi, købte Maria Magdalene og Maria, Jakobs Moder, og Salome vellugtende Salver for at komme og salve ham.
Goude ma oa ar sabad tremenet, Mari a Vagdala, Mari mamm Jakez, ha Salome, a brenas louzoù a c'hwez-vat evit dont da valzamañ ar c'horf.
2 Og meget aarle paa den første Dag i Ugen komme de til Graven, da Solen var staaet op.
Deiz kentañ ar sizhun, da sav-heol, e teujont mintin mat d'ar bez.
3 Og de sagde til hverandre: „Hvem skal vælte os Stenen fra Indgangen til Graven?‟
Hag e lavarent etrezo: Piv a lamo deomp ar maen a zo ouzh dor ar bez?
4 Og da de saa op, bleve de var, at Stenen var væltet fra; (thi den var meget stor).
O vezañ sellet, e weljont ar maen a oa bet lamet; ha gwall vras e oa.
5 Og da de kom ind i Graven, saa de en Yngling sidde ved den højre Side, iført et hvidt Klædebon, og de forfærdedes.
Neuze, o vezañ aet er bez, e weljont un den yaouank azezet en tu dehou, gwisket gant ur sae wenn; spontet e oant.
6 Men han siger til dem: „Forfærdes ikke! I lede efter Jesus af Nazareth, den korsfæstede; han er opstanden, han er ikke her, se, der er Stedet, hvor de lagde ham.
Met eñ a lavaras dezho: Na vezit ket spontet; c'hwi a glask Jezuz a Nazared, an hini a zo bet staget ouzh ar groaz; adsavet eo a varv, n'emañ ken amañ; setu al lec'h m'o devoa lakaet anezhañ.
7 Men gaar bort, siger til hans Disciple og til Peter, at han gaar forud for eder til Galilæa; der skulle I se ham, som han har sagt eder.‟
Met it, ha lavarit d'e ziskibien ha da Bêr ho tiaraogo e Galilea, eno en gwelot, evel m'en deus lavaret deoc'h.
8 Og de gik ud og flyede fra Graven; thi Skælven og Forfærdelse betog dem; og de sagde ikke noget til nogen; thi de frygtede.
Int a yeas kuit hag a dec'has diouzh ar bez, rak souezhet e oant ha leuniet a aon. Ne lavarjont netra da zen, rak spontet e oant.
9 (note: The most reliable and earliest manuscripts do not include Mark 16:9-20.) [Men da han var opstanden aarle den første Dag i Ugen, aabenbaredes han først for Maria Magdalene, af hvem han havde uddrevet syv onde Aander.
(note: The most reliable and earliest manuscripts do not include Mark 16:9-20.) Jezuz, o vezañ adsavet a varv diouzh ar beure, deiz kentañ ar sizhun, en em ziskouezas da gentañ da Vari a Vagdala, m'en devoa kaset kuit seizh diaoul anezhi.
10 Hun gik hen og forkyndte det for dem, der havde været med ham, og som sørgede og græd.
Hi a yeas, hag a roas d'e anavezout d'ar re a oa bet gantañ, hag a oa e kañv hag en daeroù.
11 Og da disse hørte, at han levede og var set af hende, troede de det ikke.
Met int, o klevout e oa bev, hag he devoa-hi e welet, ne gredjont ket anezhi.
12 Men derefter aabenbaredes han for to af dem paa Vejen i en anden Skikkelse, medens de gik ud paa Landet.
Goude-se, en em ziskouezas en un doare all da zaou anezho a oa en hent, o vont war ar maez.
13 Og disse gik hen og forkyndte de andre det. Ikke heller dem troede de.
Ar re-mañ a yeas da lavarout d'ar re all ha n'o c'hredjont ket kennebeut.
14 Siden aabenbaredes han for de elleve selv, medens de sade til Bords, og han bebrejdede dem deres Vantro og Hjerters Haardhed, fordi de ikke havde troet dem, som havde set ham opstanden.
Da ziwezhañ, en em ziskouezas d'an unnek abostol, evel ma oant ouzh taol, hag e rebechas dezho o diskredoni ha kaleter o c'halon, abalamour n'o devoa ket kredet ar re o devoa e welet adsavet a varv.
15 Og han sagde til dem: „Gaar ud i al Verden og prædiker Evangeliet for al Skabningen!
Hag e lavaras dezho: It dre ar bed holl, ha prezegit an Aviel da bep krouadur.
16 Den, som tror og bliver døbt, skal blive frelst; men den, som ikke tror, skal blive fordømt.
An hini a gredo hag a vo badezet a vo salvet; met an hini na gredo ket a vo kondaonet.
17 Men disse Tegn skulle følge dem, som tro: I mit Navn skulle de uddrive onde Aander; de skulle tale med nye Tunger;
Ha setu ar mirakloù a heulio ar re o devo kredet: Kas a raint kuit an diaoulien em anv; komz a raint yezhoù nevez;
18 de skulle tage paa Slanger, og dersom de drikke nogen Gift, skal det ikke skade dem; paa syge skulle de lægge Hænder, og de skulle helbredes.‟
kemer a raint an naered; mar evont un dra marvus bennak, ne raio ket a boan dezho; lakaat a raint o daouarn war ar re glañv, hag e vint yac'haet.
19 Saa blev Herren, efter at han havde talt med dem, optagen til Himmelen og satte sig ved Guds højre Haand.
An Aotrou, goude bezañ komzet outo, a voe savet en neñv, hag ec'h azezas a-zehou da Zoue.
20 Men de gik ud og prædikede alle Vegne, idet Herren arbejdede med og stadfæstede Ordet ved de medfølgende Tegn.]
Hag int, o vezañ aet, a brezegas dre holl, an Aotrou o kenober ganto, hag o reiñ kred da C'her Doue dre ar mirakloù o heulie.
