Markus 13
1 Og da han gik ud af Helligdommen, siger en af hans Disciple til ham: „Mester, se, hvilke Stene og hvilke Bygninger!”
ಅನನ್ತರಂ ಮನ್ದಿರಾದ್ ಬಹಿರ್ಗಮನಕಾಲೇ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾಣಾಮೇಕಸ್ತಂ ವ್ಯಾಹೃತವಾನ್ ಹೇ ಗುರೋ ಪಶ್ಯತು ಕೀದೃಶಾಃ ಪಾಷಾಣಾಃ ಕೀದೃಕ್ ಚ ನಿಚಯನಂ|
2 Og Jesus sagde til ham: „Ser du disse store Bygninger? der skal ikke lades Sten paa Sten, som jo skal nedbrydes.”
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಮ್ ಅವದತ್ ತ್ವಂ ಕಿಮೇತದ್ ಬೃಹನ್ನಿಚಯನಂ ಪಶ್ಯಸಿ? ಅಸ್ಯೈಕಪಾಷಾಣೋಪಿ ದ್ವಿತೀಯಪಾಷಾಣೋಪರಿ ನ ಸ್ಥಾಸ್ಯತಿ ಸರ್ವ್ವೇ ಽಧಃಕ್ಷೇಪ್ಸ್ಯನ್ತೇ|
3 Og da han sad paa Oliebjerget, lige over for Helligdommen, spurgte Peter og Jakob og Johannes og Andreas ham afsides:
ಅಥ ಯಸ್ಮಿನ್ ಕಾಲೇ ಜೈತುನ್ಗಿರೌ ಮನ್ದಿರಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖೇ ಸ ಸಮುಪವಿಷ್ಟಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಕಾಲೇ ಪಿತರೋ ಯಾಕೂಬ್ ಯೋಹನ್ ಆನ್ದ್ರಿಯಶ್ಚೈತೇ ತಂ ರಹಸಿ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ,
4 „Sig os, naar skal dette ske, og hvilket er Tegnet, naar alt dette skal til at fuldbyrdes?”
ಏತಾ ಘಟನಾಃ ಕದಾ ಭವಿಷ್ಯನ್ತಿ? ತಥೈತತ್ಸರ್ವ್ವಾಸಾಂ ಸಿದ್ಧ್ಯುಪಕ್ರಮಸ್ಯ ವಾ ಕಿಂ ಚಿಹ್ನಂ? ತದಸ್ಮಭ್ಯಂ ಕಥಯತು ಭವಾನ್|
5 Men Jesus begyndte at sige til dem: „Ser til, at ingen forfører eder!
ತತೋ ಯಾಶುಸ್ತಾನ್ ವಕ್ತುಮಾರೇಭೇ, ಕೋಪಿ ಯಥಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ನ ಭ್ರಾಮಯತಿ ತಥಾತ್ರ ಯೂಯಂ ಸಾವಧಾನಾ ಭವತ|
6 Mange skulle paa mit Navn komme og sige: Det er mig; og de skulle forføre mange.
ಯತಃ ಖ್ರೀಷ್ಟೋಹಮಿತಿ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಮಮ ನಾಮ್ನಾನೇಕೇ ಸಮಾಗತ್ಯ ಲೋಕಾನಾಂ ಭ್ರಮಂ ಜನಯಿಷ್ಯನ್ತಿ;
7 Men naar I høre om Krige og Krigsrygter, da lader eder ikke forskrække, thi det maa ske; men Enden er ikke endda.
ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ರಣಸ್ಯ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ರಣಾಡಮ್ಬರಞ್ಚ ಶ್ರುತ್ವಾ ಮಾ ವ್ಯಾಕುಲಾ ಭವತ, ಘಟನಾ ಏತಾ ಅವಶ್ಯಮ್ಮಾವಿನ್ಯಃ; ಕಿನ್ತ್ವಾಪಾತತೋ ನ ಯುಗಾನ್ತೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
8 Thi Folk skal rejse sig mod Folk, og Rige mod Rige, og der skal være Jordskælv her og der, og der skal være Hungersnød og Oprør. Dette er Veernes Begyndelse.
ದೇಶಸ್ಯ ವಿಪಕ್ಷತಯಾ ದೇಶೋ ರಾಜ್ಯಸ್ಯ ವಿಪಕ್ಷತಯಾ ಚ ರಾಜ್ಯಮುತ್ಥಾಸ್ಯತಿ, ತಥಾ ಸ್ಥಾನೇ ಸ್ಥಾನೇ ಭೂಮಿಕಮ್ಪೋ ದುರ್ಭಿಕ್ಷಂ ಮಹಾಕ್ಲೇಶಾಶ್ಚ ಸಮುಪಸ್ಥಾಸ್ಯನ್ತಿ, ಸರ್ವ್ವ ಏತೇ ದುಃಖಸ್ಯಾರಮ್ಭಾಃ|
9 Men I, tager Vare paa eder selv; de skulle overgive eder til Raadsforsamlinger og til Synagoger; I skulle piskes og stilles for Landshøvdinger og Konger for min Skyld, dem til et Vidnesbyrd.
ಕಿನ್ತು ಯೂಯಮ್ ಆತ್ಮಾರ್ಥೇ ಸಾವಧಾನಾಸ್ತಿಷ್ಠತ, ಯತೋ ಲೋಕಾ ರಾಜಸಭಾಯಾಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯನ್ತಿ, ತಥಾ ಭಜನಗೃಹೇ ಪ್ರಹರಿಷ್ಯನ್ತಿ; ಯೂಯಂ ಮದರ್ಥೇ ದೇಶಾಧಿಪಾನ್ ಭೂಪಾಂಶ್ಚ ಪ್ರತಿ ಸಾಕ್ಷ್ಯದಾನಾಯ ತೇಷಾಂ ಸಮ್ಮುಖೇ ಉಪಸ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯಧ್ವೇ|
10 Og Evangeliet bør først prædikes for alle Folkeslagene.
ಶೇಷೀಭವನಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ದೇಶೀಯಾನ್ ಪ್ರತಿ ಸುಸಂವಾದಃ ಪ್ರಚಾರಯಿಷ್ಯತೇ|
11 Og naar de føre eder hen og overgive eder, da bekymrer eder ikke forud for, hvad I skulle tale; men hvad der bliver givet eder i den samme Time, det skulle I tale; thi I ere ikke de, som tale, men den Helligaand.
ಕಿನ್ತು ಯದಾ ತೇ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಧೃತ್ವಾ ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯನ್ತಿ ತದಾ ಯೂಯಂ ಯದ್ಯದ್ ಉತ್ತರಂ ದಾಸ್ಯಥ, ತದಗ್ರ ತಸ್ಯ ವಿವೇಚನಂ ಮಾ ಕುರುತ ತದರ್ಥಂ ಕಿಞ್ಚಿದಪಿ ಮಾ ಚಿನ್ತಯತ ಚ, ತದಾನೀಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮನಃಸು ಯದ್ಯದ್ ವಾಕ್ಯಮ್ ಉಪಸ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯತೇ ತದೇವ ವದಿಷ್ಯಥ, ಯತೋ ಯೂಯಂ ನ ತದ್ವಕ್ತಾರಃ ಕಿನ್ತು ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾ ತಸ್ಯ ವಕ್ತಾ|
12 Og Broder skal overgive Broder til Døden, og Fader sit Barn; og Børn skulle staa op mod Forældre og slaa dem ihjel.
ತದಾ ಭ್ರಾತಾ ಭ್ರಾತರಂ ಪಿತಾ ಪುತ್ರಂ ಘಾತನಾರ್ಥಂ ಪರಹಸ್ತೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತೇ, ತಥಾ ಪತ್ಯಾನಿ ಮಾತಾಪಿತ್ರೋ ರ್ವಿಪಕ್ಷತಯಾ ತೌ ಘಾತಯಿಷ್ಯನ್ತಿ|
13 Og I skulle hades af alle for mit Navns Skyld; men den, som holder ud indtil Enden, han skal blive frelst.
ಮಮ ನಾಮಹೇತೋಃ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸವಿಧೇ ಯೂಯಂ ಜುಗುಪ್ಸಿತಾ ಭವಿಷ್ಯಥ, ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಶೇಷಪರ್ಯ್ಯನ್ತಂ ಧೈರ್ಯ್ಯಮ್ ಆಲಮ್ಬಿಷ್ಯತೇ ಸಏವ ಪರಿತ್ರಾಸ್ಯತೇ|
14 Men naar I se Ødelæggelsens Vederstyggelighed staa, hvor den ikke bør, (den, som læser det, han give Agt!) da skulle de, som ere i Judæa, fly til Bjergene;
ದಾನಿಯೇಲ್ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾ ಪ್ರೋಕ್ತಂ ಸರ್ವ್ವನಾಶಿ ಜುಗುಪ್ಸಿತಞ್ಚ ವಸ್ತು ಯದಾ ತ್ವಯೋಗ್ಯಸ್ಥಾನೇ ವಿದ್ಯಮಾನಂ ದ್ರಕ್ಷಥ (ಯೋ ಜನಃ ಪಠತಿ ಸ ಬುಧ್ಯತಾಂ) ತದಾ ಯೇ ಯಿಹೂದೀಯದೇಶೇ ತಿಷ್ಠನ್ತಿ ತೇ ಮಹೀಧ್ರಂ ಪ್ರತಿ ಪಲಾಯನ್ತಾಂ;
15 men den, som er paa Taget, stige ikke ned eller gaa ind for at hente noget fra sit Hus;
ತಥಾ ಯೋ ನರೋ ಗೃಹೋಪರಿ ತಿಷ್ಠತಿ ಸ ಗೃಹಮಧ್ಯಂ ನಾವರೋಹತು, ತಥಾ ಕಿಮಪಿ ವಸ್ತು ಗ್ರಹೀತುಂ ಮಧ್ಯೇಗೃಹಂ ನ ಪ್ರವಿಶತು;
16 og den, som er paa Marken, vende ikke tilbage for at hente sine Klæder!
ತಥಾ ಚ ಯೋ ನರಃ ಕ್ಷೇತ್ರೇ ತಿಷ್ಠತಿ ಸೋಪಿ ಸ್ವವಸ್ತ್ರಂ ಗ್ರಹೀತುಂ ಪರಾವೃತ್ಯ ನ ವ್ರಜತು|
17 Men ve de frugtsommelige og dem, som give Die, i de Dage!
ತದಾನೀಂ ಗರ್ಬ್ಭವತೀನಾಂ ಸ್ತನ್ಯದಾತ್ರೀಣಾಞ್ಚ ಯೋಷಿತಾಂ ದುರ್ಗತಿ ರ್ಭವಿಷ್ಯತಿ|
18 Men beder om, at det ikke skal ske om Vinteren;
ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪಲಾಯನಂ ಶೀತಕಾಲೇ ಯಥಾ ನ ಭವತಿ ತದರ್ಥಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಧ್ವಂ|
19 thi i de Dage skal der være en saadan Trængsel, som der ikke har været fra Skabningens Begyndelse, da Gud skabte den, indtil nu, og som der heller ikke skal komme.
ಯತಸ್ತದಾ ಯಾದೃಶೀ ದುರ್ಘಟನಾ ಘಟಿಷ್ಯತೇ ತಾದೃಶೀ ದುರ್ಘಟನಾ ಈಶ್ವರಸೃಷ್ಟೇಃ ಪ್ರಥಮಮಾರಭ್ಯಾದ್ಯ ಯಾವತ್ ಕದಾಪಿ ನ ಜಾತಾ ನ ಜನಿಷ್ಯತೇ ಚ|
20 Og dersom Herren ikke afkortede de Dage, da blev intet Kød frelst; men for de udvalgtes Skyld, som han har udvalgt, har han afkortet de Dage.
ಅಪರಞ್ಚ ಪರಮೇಶ್ವರೋ ಯದಿ ತಸ್ಯ ಸಮಯಸ್ಯ ಸಂಕ್ಷೇಪಂ ನ ಕರೋತಿ ತರ್ಹಿ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಪ್ರಾಣಭೃತೋ ರಕ್ಷಾ ಭವಿತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯತಿ, ಕಿನ್ತು ಯಾನ್ ಜನಾನ್ ಮನೋನೀತಾನ್ ಅಕರೋತ್ ತೇಷಾಂ ಸ್ವಮನೋನೀತಾನಾಂ ಹೇತೋಃ ಸ ತದನೇಹಸಂ ಸಂಕ್ಷೇಪ್ಸ್ಯತಿ|
21 Og dersom nogen da siger til eder: Se, her er Kristus, eller se der! da tror det ikke.
ಅನ್ಯಚ್ಚ ಪಶ್ಯತ ಖ್ರೀಷ್ಟೋತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ವಾ ತತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ವಿದ್ಯತೇ, ತಸ್ಮಿನ್ಕಾಲೇ ಯದಿ ಕಶ್ಚಿದ್ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಏತಾದೃಶಂ ವಾಕ್ಯಂ ವ್ಯಾಹರತಿ, ತರ್ಹಿ ತಸ್ಮಿನ್ ವಾಕ್ಯೇ ಭೈವ ವಿಶ್ವಸಿತ|
22 Thi falske Krister og falske Profeter skulle fremstaa og gøre Tegn og Undergerninger for at forføre, om det var muligt, de udvalgte.
ಯತೋನೇಕೇ ಮಿಥ್ಯಾಖ್ರೀಷ್ಟಾ ಮಿಥ್ಯಾಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಶ್ಚ ಸಮುಪಸ್ಥಾಯ ಬಹೂನಿ ಚಿಹ್ನಾನ್ಯದ್ಭುತಾನಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಚ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯನ್ತಿ; ತಥಾ ಯದಿ ಸಮ್ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಮನೋನೀತಲೋಕಾನಾಮಪಿ ಮಿಥ್ಯಾಮತಿಂ ಜನಯಿಷ್ಯನ್ತಿ|
23 Men I, vogter eder; jeg har sagt eder alt forud.”
ಪಶ್ಯತ ಘಟನಾತಃ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಸರ್ವ್ವಕಾರ್ಯ್ಯಸ್ಯ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಮದಾಮ್, ಯೂಯಂ ಸಾವಧಾನಾಸ್ತಿಷ್ಠತ|
24 Men i de Dage, efter den Trængsel, skal Solen formørkes, og Maanen ikke give sit Skin,
ಅಪರಞ್ಚ ತಸ್ಯ ಕ್ಲೇಶಕಾಲಸ್ಯಾವ್ಯವಹಿತೇ ಪರಕಾಲೇ ಭಾಸ್ಕರಃ ಸಾನ್ಧಕಾರೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಥೈವ ಚನ್ದ್ರಶ್ಚನ್ದ್ರಿಕಾಂ ನ ದಾಸ್ಯತಿ|
25 og Stjernerne skulle falde ned fra Himmelen, og de Kræfter, som ere i Himlene, skulle rystes.
ನಭಃಸ್ಥಾನಿ ನಕ್ಷತ್ರಾಣಿ ಪತಿಷ್ಯನ್ತಿ, ವ್ಯೋಮಮಣ್ಡಲಸ್ಥಾ ಗ್ರಹಾಶ್ಚ ವಿಚಲಿಷ್ಯನ್ತಿ|
26 Og da skulle de se Menneskesønnen komme i Skyerne med megen Kraft og Herlighed.
ತದಾನೀಂ ಮಹಾಪರಾಕ್ರಮೇಣ ಮಹೈಶ್ವರ್ಯ್ಯೇಣ ಚ ಮೇಘಮಾರುಹ್ಯ ಸಮಾಯಾನ್ತಂ ಮಾನವಸುತಂ ಮಾನವಾಃ ಸಮೀಕ್ಷಿಷ್ಯನ್ತೇ|
27 Og da skal han udsende sine Engle og samle sine udvalgte fra de fire Vinde, fra Jordens Ende indtil Himmelens Ende.
ಅನ್ಯಚ್ಚ ಸ ನಿಜದೂತಾನ್ ಪ್ರಹಿತ್ಯ ನಭೋಭೂಮ್ಯೋಃ ಸೀಮಾಂ ಯಾವದ್ ಜಗತಶ್ಚತುರ್ದಿಗ್ಭ್ಯಃ ಸ್ವಮನೋನೀತಲೋಕಾನ್ ಸಂಗ್ರಹೀಷ್ಯತಿ|
28 Men lærer Lignelsen af Figentræet: Naar dets Gren allerede er bleven blød, og Bladene skyde frem, da skønne I, at Sommeren er nær.
ಉಡುಮ್ಬರತರೋ ರ್ದೃಷ್ಟಾನ್ತಂ ಶಿಕ್ಷಧ್ವಂ ಯದೋಡುಮ್ಬರಸ್ಯ ತರೋ ರ್ನವೀನಾಃ ಶಾಖಾ ಜಾಯನ್ತೇ ಪಲ್ಲವಾದೀನಿ ಚ ರ್ನಿಗಚ್ಛನ್ತಿ, ತದಾ ನಿದಾಘಕಾಲಃ ಸವಿಧೋ ಭವತೀತಿ ಯೂಯಂ ಜ್ಞಾತುಂ ಶಕ್ನುಥ|
29 Saaledes skulle ogsaa I, naar I se disse Ting, skønne, at han er nær for Døren.
ತದ್ವದ್ ಏತಾ ಘಟನಾ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಸ ಕಾಲೋ ದ್ವಾರ್ಯ್ಯುಪಸ್ಥಿತ ಇತಿ ಜಾನೀತ|
30 Sandelig, siger jeg eder, denne Slægt skal ingenlunde forgaa, førend alle disse Ting ere skete.
ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಆಧುನಿಕಲೋಕಾನಾಂ ಗಮನಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಘಟಿಷ್ಯನ್ತೇ|
31 Himmelen og Jorden skulle forgaa, men mine Ord skulle ingenlunde forgaa.
ದ್ಯಾವಾಪೃಥಿವ್ಯೋ ರ್ವಿಚಲಿತಯೋಃ ಸತ್ಯೋ ರ್ಮದೀಯಾ ವಾಣೀ ನ ವಿಚಲಿಷ್ಯತಿ|
32 Men om den Dag og Time ved ingen, end ikke Englene i Himmelen, heller ikke Sønnen, men alene Faderen.
ಅಪರಞ್ಚ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥದೂತಗಣೋ ವಾ ಪುತ್ರೋ ವಾ ತಾತಾದನ್ಯಃ ಕೋಪಿ ತಂ ದಿವಸಂ ತಂ ದಣ್ಡಂ ವಾ ನ ಜ್ಞಾಪಯತಿ|
33 Ser til, vaager og beder; thi I vide ikke, naar Tiden er der.
ಅತಃ ಸ ಸಮಯಃ ಕದಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ, ಏತಜ್ಜ್ಞಾನಾಭಾವಾದ್ ಯೂಯಂ ಸಾವಧಾನಾಸ್ತಿಷ್ಠತ, ಸತರ್ಕಾಶ್ಚ ಭೂತ್ವಾ ಪ್ರಾರ್ಥಯಧ್ವಂ;
34 Ligesom en Mand, der drog udenlands, forlod sit Hus og gav sine Tjenere Fuldmagt, hver sin Gerning, og bød Dørvogteren, at han skulde vaage, —
ಯದ್ವತ್ ಕಶ್ಚಿತ್ ಪುಮಾನ್ ಸ್ವನಿವೇಶನಾದ್ ದೂರದೇಶಂ ಪ್ರತಿ ಯಾತ್ರಾಕರಣಕಾಲೇ ದಾಸೇಷು ಸ್ವಕಾರ್ಯ್ಯಸ್ಯ ಭಾರಮರ್ಪಯಿತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಸ್ವೇ ಸ್ವೇ ಕರ್ಮ್ಮಣಿ ನಿಯೋಜಯತಿ; ಅಪರಂ ದೌವಾರಿಕಂ ಜಾಗರಿತುಂ ಸಮಾದಿಶ್ಯ ಯಾತಿ, ತದ್ವನ್ ನರಪುತ್ರಃ|
35 vaager derfor; thi I vide ikke, naar Husets Herre kommer, enten om Aftenen eller ved Midnat eller ved Hanegal eller om Morgenen;
ಗೃಹಪತಿಃ ಸಾಯಂಕಾಲೇ ನಿಶೀಥೇ ವಾ ತೃತೀಯಯಾಮೇ ವಾ ಪ್ರಾತಃಕಾಲೇ ವಾ ಕದಾಗಮಿಷ್ಯತಿ ತದ್ ಯೂಯಂ ನ ಜಾನೀಥ;
36 for at han ikke, naar han kommer pludseligt, skal finde eder sovende!
ಸ ಹಠಾದಾಗತ್ಯ ಯಥಾ ಯುಷ್ಮಾನ್ ನಿದ್ರಿತಾನ್ ನ ಪಶ್ಯತಿ, ತದರ್ಥಂ ಜಾಗರಿತಾಸ್ತಿಷ್ಠತ|
37 Men hvad jeg siger eder, det siger jeg alle: Vaager!”
ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯದ್ ವದಾಮಿ ತದೇವ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ವದಾಮಿ, ಜಾಗರಿತಾಸ್ತಿಷ್ಠತೇತಿ|
