Markus 10
1 Og han bryder op derfra og kommer til Judæas Egne og Landet hinsides Jordan, og atter samler der sig Skarer om ham; og han lærte dem atter, som han plejede.
ଅନନ୍ତରଂ ସ ତତ୍ସ୍ଥାନାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ଯର୍ଦ୍ଦନନଦ୍ୟାଃ ପାରେ ଯିହୂଦାପ୍ରଦେଶ ଉପସ୍ଥିତୱାନ୍, ତତ୍ର ତଦନ୍ତିକେ ଲୋକାନାଂ ସମାଗମେ ଜାତେ ସ ନିଜରୀତ୍ୟନୁସାରେଣ ପୁନସ୍ତାନ୍ ଉପଦିଦେଶ|
2 Og Farisæerne kom hen og spurgte ham for at friste ham: „Er det en Mand tilladt at skille sig fra sin Hustru?”
ତଦା ଫିରୂଶିନସ୍ତତ୍ସମୀପମ୍ ଏତ୍ୟ ତଂ ପରୀକ୍ଷିତୁଂ ପପ୍ରଚ୍ଛଃ ସ୍ୱଜାଯା ମନୁଜାନାଂ ତ୍ୟଜ୍ୟା ନ ୱେତି?
3 Men han svarede og sagde til dem: „Hvad har Moses budt eder?”
ତତଃ ସ ପ୍ରତ୍ୟୱାଦୀତ୍, ଅତ୍ର କାର୍ୟ୍ୟେ ମୂସା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି କିମାଜ୍ଞାପଯତ୍?
4 Men de sagde: „Moses tilstedte at skrive et Skilsmissebrev og skille sig fra hende.”
ତ ଊଚୁଃ ତ୍ୟାଗପତ୍ରଂ ଲେଖିତୁଂ ସ୍ୱପତ୍ନୀଂ ତ୍ୟକ୍ତୁଞ୍ଚ ମୂସାଽନୁମନ୍ୟତେ|
5 Og Jesus sagde til dem: „For eders Hjerters Haardheds Skyld skrev han eder dette Bud.
ତଦା ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ଯୁଷ୍ମାକଂ ମନସାଂ କାଠିନ୍ୟାଦ୍ଧେତୋ ର୍ମୂସା ନିଦେଶମିମମ୍ ଅଲିଖତ୍|
6 Men fra Skabningens Begyndelse skabte Gud dem som Mand og Kvinde.
କିନ୍ତୁ ସୃଷ୍ଟେରାଦୌ ଈଶ୍ୱରୋ ନରାନ୍ ପୁଂରୂପେଣ ସ୍ତ୍ରୀରୂପେଣ ଚ ସସର୍ଜ|
7 Derfor skal en Mand forlade sin Fader og Moder, [og holde fast ved sin Hustru; ]
"ତତଃ କାରଣାତ୍ ପୁମାନ୍ ପିତରଂ ମାତରଞ୍ଚ ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ସ୍ୱଜାଯାଯାମ୍ ଆସକ୍ତୋ ଭୱିଷ୍ୟତି,
8 og de to skulle blive til eet Kød. Saaledes ere de ikke længer to, men eet Kød.
ତୌ ଦ୍ୱାୱ୍ ଏକାଙ୍ଗୌ ଭୱିଷ୍ୟତଃ| " ତସ୍ମାତ୍ ତତ୍କାଲମାରଭ୍ୟ ତୌ ନ ଦ୍ୱାୱ୍ ଏକାଙ୍ଗୌ|
9 Derfor, hvad Gud har sammenføjet, maa et Menneske ikke adskille.”
ଅତଃ କାରଣାଦ୍ ଈଶ୍ୱରୋ ଯଦଯୋଜଯତ୍ କୋପି ନରସ୍ତନ୍ନ ୱିଯେଜଯେତ୍|
10 Og i Huset spurgte Disciplene ham atter om dette.
ଅଥ ଯୀଶୁ ର୍ଗୃହଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟସ୍ତଦା ଶିଷ୍ୟାଃ ପୁନସ୍ତତ୍କଥାଂ ତଂ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ|
11 Og han siger til dem: „Den, som skiller sig fra sin Hustru og tager en anden til Ægte, han bedriver Hor imod hende.
ତତଃ ସୋୱଦତ୍ କଶ୍ଚିଦ୍ ଯଦି ସ୍ୱଭାର୍ୟ୍ୟାଂ ତ୍ୟକ୍ତୱାନ୍ୟାମ୍ ଉଦ୍ୱହତି ତର୍ହି ସ ସ୍ୱଭାର୍ୟ୍ୟାଯାଃ ପ୍ରାତିକୂଲ୍ୟେନ ୱ୍ୟଭିଚାରୀ ଭୱତି|
12 Og dersom hun efter at have skilt sig fra sin Mand ægter en anden, bedriver hun Hor.”
କାଚିନ୍ନାରୀ ଯଦି ସ୍ୱପତିଂ ହିତ୍ୱାନ୍ୟପୁଂସା ୱିୱାହିତା ଭୱତି ତର୍ହି ସାପି ୱ୍ୟଭିଚାରିଣୀ ଭୱତି|
13 Og de bare smaa Børn til ham, for at han skulde røre ved dem; men Disciplene truede dem, som bare dem frem.
ଅଥ ସ ଯଥା ଶିଶୂନ୍ ସ୍ପୃଶେତ୍, ତଦର୍ଥଂ ଲୋକୈସ୍ତଦନ୍ତିକଂ ଶିଶୱ ଆନୀଯନ୍ତ, କିନ୍ତୁ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତାନାନୀତୱତସ୍ତର୍ଜଯାମାସୁଃ|
14 Men da Jesus saa det, blev han vred og sagde til dem: „Lader de smaa Børn komme til mig; formener dem det ikke, thi Guds Rige hører saadanne til.
ଯୀଶୁସ୍ତଦ୍ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା କ୍ରୁଧ୍ୟନ୍ ଜଗାଦ, ମନ୍ନିକଟମ୍ ଆଗନ୍ତୁଂ ଶିଶୂନ୍ ମା ୱାରଯତ, ଯତ ଏତାଦୃଶା ଈଶ୍ୱରରାଜ୍ୟାଧିକାରିଣଃ|
15 Sandelig, siger jeg eder, den, som ikke modtager Guds Rige ligesom et lille Barn, han skal ingenlunde komme ind i det.”
ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଚ୍ମି, ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ଶିଶୁୱଦ୍ ଭୂତ୍ୱା ରାଜ୍ୟମୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ନ ଗୃହ୍ଲୀଯାତ୍ ସ କଦାପି ତଦ୍ରାଜ୍ୟଂ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|
16 Og han tog dem i Favn og lagde Hænderne paa dem og velsignede dem.
ଅନନତରଂ ସ ଶିଶୂନଙ୍କେ ନିଧାଯ ତେଷାଂ ଗାତ୍ରେଷୁ ହସ୍ତୌ ଦତ୍ତ୍ୱାଶିଷଂ ବଭାଷେ|
17 Og da han gik ud paa Vejen, løb en hen og faldt paa Knæ for ham og spurgte ham: „Gode Mester! hvad skal jeg gøre, for at jeg kan arve et evigt Liv?” (aiōnios g166)
ଅଥ ସ ୱର୍ତ୍ମନା ଯାତି, ଏତର୍ହି ଜନ ଏକୋ ଧାୱନ୍ ଆଗତ୍ୟ ତତ୍ସମ୍ମୁଖେ ଜାନୁନୀ ପାତଯିତ୍ୱା ପୃଷ୍ଟୱାନ୍, ଭୋଃ ପରମଗୁରୋ, ଅନନ୍ତାଯୁଃ ପ୍ରାପ୍ତଯେ ମଯା କିଂ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ? (aiōnios g166)
18 Men Jesus sagde til ham: „Hvorfor kalder du mig god? Ingen er god, uden een, nemlig Gud.
ତଦା ଯୀଶୁରୁୱାଚ, ମାଂ ପରମଂ କୁତୋ ୱଦସି? ୱିନେଶ୍ୱରଂ କୋପି ପରମୋ ନ ଭୱତି|
19 Du kender Budene: Du maa ikke bedrive Hor; du maa ikke slaa ihjel; du maa ikke stjæle; du maa ikke sige falsk Vidnesbyrd; du maa ikke besvige; ær din Fader og din Moder.”
ପରସ୍ତ୍ରୀଂ ନାଭିଗଚ୍ଛ; ନରଂ ମା ଘାତଯ; ସ୍ତେଯଂ ମା କୁରୁ; ମୃଷାସାକ୍ଷ୍ୟଂ ମା ଦେହି; ହିଂସାଞ୍ଚ ମା କୁରୁ; ପିତରୌ ସମ୍ମନ୍ୟସ୍ୱ; ନିଦେଶା ଏତେ ତ୍ୱଯା ଜ୍ଞାତାଃ|
20 Men han sagde til ham: „Mester! det har jeg holdt alt sammen fra min Ungdom af.”
ତତସ୍ତନ ପ୍ରତ୍ୟୁକ୍ତଂ, ହେ ଗୁରୋ ବାଲ୍ୟକାଲାଦହଂ ସର୍ୱ୍ୱାନେତାନ୍ ଆଚରାମି|
21 Men Jesus saa paa ham og fattede Kærlighed til ham og sagde til ham: „Een Ting fattes dig; gaa bort, sælg alt, hvad du har, og giv det til de fattige, saa skal du have en Skat i Himmelen; og kom saa og følg mig!”
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ସ୍ନେହେନ ବଭାଷେ, ତୱୈକସ୍ୟାଭାୱ ଆସ୍ତେ; ତ୍ୱଂ ଗତ୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱସ୍ୱଂ ୱିକ୍ରୀଯ ଦରିଦ୍ରେଭ୍ୟୋ ୱିଶ୍ରାଣଯ, ତତଃ ସ୍ୱର୍ଗେ ଧନଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟସି; ତତଃ ପରମ୍ ଏତ୍ୟ କ୍ରୁଶଂ ୱହନ୍ ମଦନୁୱର୍ତ୍ତୀ ଭୱ|
22 Men han blev ilde til Mode over den Tale og gik bedrøvet bort; thi han havde meget Gods.
କିନ୍ତୁ ତସ୍ୟ ବହୁସମ୍ପଦ୍ୱିଦ୍ୟମାନତ୍ୱାତ୍ ସ ଇମାଂ କଥାମାକର୍ଣ୍ୟ ୱିଷଣୋ ଦୁଃଖିତଶ୍ଚ ସନ୍ ଜଗାମ|
23 Og Jesus saa sig omkring og siger til sine Disciple: „Hvor vanskeligt komme de, som have Rigdom, ind i Guds Rige!”
ଅଥ ଯୀଶୁଶ୍ଚତୁର୍ଦିଶୋ ନିରୀକ୍ଷ୍ୟ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ଅୱାଦୀତ୍, ଧନିଲୋକାନାମ୍ ଈଶ୍ୱରରାଜ୍ୟପ୍ରୱେଶଃ କୀଦୃଗ୍ ଦୁଷ୍କରଃ|
24 Men Disciplene bleve forfærdede over hans Ord. Men Jesus tog atter til Orde og siger til dem: „Børn, hvor vanskeligt er det, at [de, som forlade sig paa Rigdom, kunne] komme ind i Guds Rige!
ତସ୍ୟ କଥାତଃ ଶିଷ୍ୟାଶ୍ଚମଚ୍ଚକ୍ରୁଃ, କିନ୍ତୁ ସ ପୁନରୱଦତ୍, ହେ ବାଲକା ଯେ ଧନେ ୱିଶ୍ୱସନ୍ତି ତେଷାମ୍ ଈଶ୍ୱରରାଜ୍ୟପ୍ରୱେଶଃ କୀଦୃଗ୍ ଦୁଷ୍କରଃ|
25 Det er lettere for en Kamel at gaa igennem et Naaleøje end for en rig at gaa ind i Guds Rige.”
ଈଶ୍ୱରରାଜ୍ୟେ ଧନିନାଂ ପ୍ରୱେଶାତ୍ ସୂଚିରନ୍ଧ୍ରେଣ ମହାଙ୍ଗସ୍ୟ ଗମନାଗମନଂ ସୁକରଂ|
26 Men de forfærdedes overmaade og sagde til hverandre: „Hvem kan da blive frelst?”
ତଦା ଶିଷ୍ୟା ଅତୀୱ ୱିସ୍ମିତାଃ ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରୋଚୁଃ, ତର୍ହି କଃ ପରିତ୍ରାଣଂ ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୋତି?
27 Jesus saa paa dem og siger: „For Mennesker er det umuligt, men ikke for Gud; thi alle Ting ere mulige for Gud.”
ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତାନ୍ ୱିଲୋକ୍ୟ ବଭାଷେ, ତନ୍ ନରସ୍ୟାସାଧ୍ୟଂ କିନ୍ତୁ ନେଶ୍ୱରସ୍ୟ, ଯତୋ ହେତୋରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱଂ ସାଧ୍ୟମ୍|
28 Peter tog til Orde og sagde til ham: „Se, vi have forladt alle Ting og fulgt dig.”
ତଦା ପିତର ଉୱାଚ, ପଶ୍ୟ ୱଯଂ ସର୍ୱ୍ୱଂ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ଭୱତୋନୁଗାମିନୋ ଜାତାଃ|
29 Jesus sagde: „Sandelig, siger jeg eder, der er ingen, som har forladt Hus eller Brødre eller Søstre eller Moder eller Fader eller Børn eller Marker for min og for Evangeliets Skyld,
ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍, ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଦାମି, ମଦର୍ଥଂ ସୁସଂୱାଦାର୍ଥଂ ୱା ଯୋ ଜନଃ ସଦନଂ ଭ୍ରାତରଂ ଭଗିନୀଂ ପିତରଂ ମାତରଂ ଜାଯାଂ ସନ୍ତାନାନ୍ ଭୂମି ୱା ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା
31 Men mange af de første skulle blive de sidste, og af de sidste de første.”
କିନ୍ତ୍ୱଗ୍ରୀଯା ଅନେକେ ଲୋକାଃ ଶେଷାଃ, ଶେଷୀଯା ଅନେକେ ଲୋକାଶ୍ଚାଗ୍ରା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି|
32 Men de vare paa Vejen op til Jerusalem, og Jesus gik foran dem, og de vare forfærdede, og de, som fulgte med, vare bange. Og han tog atter de tolv til sig og begyndte at sige dem, hvad der skulde times ham:
ଅଥ ଯିରୂଶାଲମ୍ୟାନକାଲେ ଯୀଶୁସ୍ତେଷାମ୍ ଅଗ୍ରଗାମୀ ବଭୂୱ, ତସ୍ମାତ୍ତେ ଚିତ୍ରଂ ଜ୍ଞାତ୍ୱା ପଶ୍ଚାଦ୍ଗାମିନୋ ଭୂତ୍ୱା ବିଭ୍ୟୁଃ| ତଦା ସ ପୁନ ର୍ଦ୍ୱାଦଶଶିଷ୍ୟାନ୍ ଗୃହୀତ୍ୱା ସ୍ୱୀଯଂ ଯଦ୍ୟଦ୍ ଘଟିଷ୍ୟତେ ତତ୍ତତ୍ ତେଭ୍ୟଃ କଥଯିତୁଂ ପ୍ରାରେଭେ;
33 „Se, vi drage op til Jerusalem, og Menneskesønnen skal overgives til Ypperstepræsterne og de skriftkloge, og de skulle dømme ham til Døden og overgive ham til Hedningerne;
ପଶ୍ୟତ ୱଯଂ ଯିରୂଶାଲମ୍ପୁରଂ ଯାମଃ, ତତ୍ର ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଃ ପ୍ରଧାନଯାଜକାନାମ୍ ଉପାଧ୍ୟାଯାନାଞ୍ଚ କରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତେ; ତେ ଚ ୱଧଦଣ୍ଡାଜ୍ଞାଂ ଦାପଯିତ୍ୱା ପରଦେଶୀଯାନାଂ କରେଷୁ ତଂ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟନ୍ତି|
34 og de skulle spotte ham og spytte paa ham og hudstryge ham og ihjelslaa ham, og tre Dage efter skal han opstaa.”
ତେ ତମୁପହସ୍ୟ କଶଯା ପ୍ରହୃତ୍ୟ ତଦ୍ୱପୁଷି ନିଷ୍ଠୀୱଂ ନିକ୍ଷିପ୍ୟ ତଂ ହନିଷ୍ୟନ୍ତି, ତତଃ ସ ତୃତୀଯଦିନେ ପ୍ରୋତ୍ଥାସ୍ୟତି|
35 Og Jakob og Johannes, Zebedæus's Sønner, gaa hen til ham og sige: „Mester! vi ønske, at du vil gøre for os det, vi ville bede dig om.”
ତତଃ ସିୱଦେଃ ପୁତ୍ରୌ ଯାକୂବ୍ୟୋହନୌ ତଦନ୍ତିକମ୍ ଏତ୍ୟ ପ୍ରୋଚତୁଃ, ହେ ଗୁରୋ ଯଦ୍ ଆୱାଭ୍ୟାଂ ଯାଚିଷ୍ୟତେ ତଦସ୍ମଦର୍ଥଂ ଭୱାନ୍ କରୋତୁ ନିୱେଦନମିଦମାୱଯୋଃ|
36 Og han sagde til dem: „Hvad ønske I, at jeg skal gøre for eder?”
ତତଃ ସ କଥିତୱାନ୍, ଯୁୱାଂ କିମିଚ୍ଛଥଃ? କିଂ ମଯା ଯୁଷ୍ମଦର୍ଥଂ କରଣୀଯଂ?
37 Men de sagde til ham: „Giv os, at vi maa sidde, den ene ved din højre Side og den anden ved din venstre Side i din Herlighed.”
ତଦା ତୌ ପ୍ରୋଚତୁଃ, ଆୱଯୋରେକଂ ଦକ୍ଷିଣପାର୍ଶ୍ୱେ ୱାମପାର୍ଶ୍ୱେ ଚୈକଂ ତୱୈଶ୍ୱର୍ୟ୍ୟପଦେ ସମୁପୱେଷ୍ଟୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯ|
38 Men Jesus sagde til dem: „I vide ikke, hvad I bede om. Kunne I drikke den Kalk, som jeg drikker, eller døbes med den Daab, som jeg døbes med?”
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ ଯୁୱାମଜ୍ଞାତ୍ୱେଦଂ ପ୍ରାର୍ଥଯେଥେ, ଯେନ କଂସେନାହଂ ପାସ୍ୟାମି ତେନ ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ କିଂ ପାତୁଂ ଶକ୍ଷ୍ୟତେ? ଯସ୍ମିନ୍ ମଜ୍ଜନେନାହଂ ମଜ୍ଜିଷ୍ୟେ ତନ୍ମଜ୍ଜନେ ମଜ୍ଜଯିତୁଂ କିଂ ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ ଶକ୍ଷ୍ୟତେ? ତୌ ପ୍ରତ୍ୟୂଚତୁଃ ଶକ୍ଷ୍ୟତେ|
39 Men de sagde til ham: „Det kunne vi.” Men Jesus sagde til dem: „Den Kalk, som jeg drikker, skulle I drikke, og den Daab, som jeg døbes med, skulle I døbes med;
ତଦା ଯୀଶୁରୱଦତ୍ ଯେନ କଂସେନାହଂ ପାସ୍ୟାମି ତେନାୱଶ୍ୟଂ ଯୁୱାମପି ପାସ୍ୟଥଃ, ଯେନ ମଜ୍ଜନେନ ଚାହଂ ମଜ୍ଜିଯ୍ୟେ ତତ୍ର ଯୁୱାମପି ମଜ୍ଜିଷ୍ୟେଥେ|
40 men det at sidde ved min højre eller ved min venstre Side tilkommer det ikke mig at give; men det gives til dem, hvem det er beredt.”
କିନ୍ତୁ ଯେଷାମର୍ଥମ୍ ଇଦଂ ନିରୂପିତଂ, ତାନ୍ ୱିହାଯାନ୍ୟଂ କମପି ମମ ଦକ୍ଷିଣପାର୍ଶ୍ୱେ ୱାମପାର୍ଶ୍ୱେ ୱା ସମୁପୱେଶଯିତୁଂ ମମାଧିକାରୋ ନାସ୍ତି|
41 Og da de ti hørte det, begyndte de at blive vrede paa Jakob og Johannes.
ଅଥାନ୍ୟଦଶଶିଷ୍ୟା ଇମାଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଯାକୂବ୍ୟୋହନ୍ଭ୍ୟାଂ ଚୁକୁପୁଃ|
42 Og Jesus kaldte dem til sig og siger til dem: „I vide, at de, der gælde for Folkenes Fyrster, herske over dem, og de store iblandt dem bruge Myndighed over dem.
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁସ୍ତାନ୍ ସମାହୂଯ ବଭାଷେ, ଅନ୍ୟଦେଶୀଯାନାଂ ରାଜତ୍ୱଂ ଯେ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ତେ ତେଷାମେୱ ପ୍ରଭୁତ୍ୱଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି, ତଥା ଯେ ମହାଲୋକାସ୍ତେ ତେଷାମ୍ ଅଧିପତିତ୍ୱଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତୀତି ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ|
43 Men saaledes er det ikke iblandt eder; men den, som vil blive stor iblandt eder, skal være eders Tjener;
କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ନ ତଥା ଭୱିଷ୍ୟତି, ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ଯଃ ପ୍ରାଧାନ୍ୟଂ ୱାଞ୍ଛତି ସ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସେୱକୋ ଭୱିଷ୍ୟତି,
44 og den, som vil blive den første af eder, skal være alles Tjener;
ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯୋ ମହାନ୍ ଭୱିତୁମିଚ୍ଛତି ସ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ କିଙ୍କରୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
45 thi ogsaa Menneskesønnen er ikke kommen for at lade sig tjene, men for at tjene og give sit Liv til en Genløsning for mange.”
ଯତୋ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଃ ସେୱ୍ୟୋ ଭୱିତୁଂ ନାଗତଃ ସେୱାଂ କର୍ତ୍ତାଂ ତଥାନେକେଷାଂ ପରିତ୍ରାଣସ୍ୟ ମୂଲ୍ୟରୂପସ୍ୱପ୍ରାଣଂ ଦାତୁଞ୍ଚାଗତଃ|
46 Og de komme til Jeriko; og da han gik ud af Jeriko tillige med sine Disciple og en stor Skare, sad Timæus's Søn, Bartimæus, en blind Tigger, ved Vejen.
ଅଥ ତେ ଯିରୀହୋନଗରଂ ପ୍ରାପ୍ତାସ୍ତସ୍ମାତ୍ ଶିଷ୍ୟୈ ର୍ଲୋକୈଶ୍ଚ ସହ ଯୀଶୋ ର୍ଗମନକାଲେ ଟୀମଯସ୍ୟ ପୁତ୍ରୋ ବର୍ଟୀମଯନାମା ଅନ୍ଧସ୍ତନ୍ମାର୍ଗପାର୍ଶ୍ୱେ ଭିକ୍ଷାର୍ଥମ୍ ଉପୱିଷ୍ଟଃ|
47 Og da han hørte, at det var Jesus af Nazareth, begyndte han at raabe og sige: „Du Davids Søn, Jesus, forbarm dig over mig!”
ସ ନାସରତୀଯସ୍ୟ ଯୀଶୋରାଗମନୱାର୍ତ୍ତାଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ପ୍ରୋଚୈ ର୍ୱକ୍ତୁମାରେଭେ, ହେ ଯୀଶୋ ଦାଯୂଦଃ ସନ୍ତାନ ମାଂ ଦଯସ୍ୱ|
48 Og mange truede ham, for at han skulde tie; men han raabte meget stærkere: „Du Davids Søn, forbarm dig over mig!”
ତତୋନେକେ ଲୋକା ମୌନୀଭୱେତି ତଂ ତର୍ଜଯାମାସୁଃ, କିନ୍ତୁ ସ ପୁନରଧିକମୁଚ୍ଚୈ ର୍ଜଗାଦ, ହେ ଯୀଶୋ ଦାଯୂଦଃ ସନ୍ତାନ ମାଂ ଦଯସ୍ୱ|
49 Og Jesus stod stille og sagde: „Kalder paa ham!” Og de kalde paa den blinde og sige til ham: „Vær frimodig, staa op! han kalder paa dig.”
ତଦା ଯୀଶୁଃ ସ୍ଥିତ୍ୱା ତମାହ୍ୱାତୁଂ ସମାଦିଦେଶ, ତତୋ ଲୋକାସ୍ତମନ୍ଧମାହୂଯ ବଭାଷିରେ, ହେ ନର, ସ୍ଥିରୋ ଭୱ, ଉତ୍ତିଷ୍ଠ, ସ ତ୍ୱାମାହ୍ୱଯତି|
50 Men han kastede sin Overkjortel af sig, sprang op og kom til Jesus.
ତଦା ସ ଉତ୍ତରୀଯୱସ୍ତ୍ରଂ ନିକ୍ଷିପ୍ୟ ପ୍ରୋତ୍ଥାଯ ଯୀଶୋଃ ସମୀପଂ ଗତଃ|
51 Og Jesus tog til Orde og sagde til ham: „Hvad vil du, at jeg skal gøre for dig?” Men den blinde sagde til ham: „Rabbuni, at jeg kan blive seende!”
ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତମୱଦତ୍ ତ୍ୱଯା କିଂ ପ୍ରାର୍ଥ୍ୟତେ? ତୁଭ୍ୟମହଂ କିଂ କରିଷ୍ୟାମୀ? ତଦା ସୋନ୍ଧସ୍ତମୁୱାଚ, ହେ ଗୁରୋ ମଦୀଯା ଦୃଷ୍ଟିର୍ଭୱେତ୍|
52 Og Jesus sagde til ham: „Gaa bort, din Tro har frelst dig.” Og straks blev han seende, og han fulgte ham paa Vejen.
ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତମୁୱାଚ ଯାହି ତୱ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ତ୍ୱାଂ ସ୍ୱସ୍ଥମକାର୍ଷୀତ୍, ତସ୍ମାତ୍ ତତ୍କ୍ଷଣଂ ସ ଦୃଷ୍ଟିଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ପଥା ଯୀଶୋଃ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯଯୌ|
