Lukas 24
1 Men paa den første Dag i Ugen meget aarle kom de til Graven og bragte de vellugtende Urter, som de havde beredt.
ಅಥ ಸಪ್ತಾಹಪ್ರಥಮದಿನೇಽತಿಪ್ರತ್ಯೂಷೇ ತಾ ಯೋಷಿತಃ ಸಮ್ಪಾದಿತಂ ಸುಗನ್ಧಿದ್ರವ್ಯಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ತದನ್ಯಾಭಿಃ ಕಿಯತೀಭಿಃ ಸ್ತ್ರೀಭಿಃ ಸಹ ಶ್ಮಶಾನಂ ಯಯುಃ|
2 Og de fandt Stenen bortvæltet fra Graven.
ಕಿನ್ತು ಶ್ಮಶಾನದ್ವಾರಾತ್ ಪಾಷಾಣಮಪಸಾರಿತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ
3 Men da de gik derind, fandt de ikke den Herres Jesu Legeme.
ತಾಃ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಪ್ರಭೋ ರ್ದೇಹಮಪ್ರಾಪ್ಯ
4 Og det skete, da de vare tvivlraadige om dette, se, da stode to Mænd for dem i straalende Klædebon.
ವ್ಯಾಕುಲಾ ಭವನ್ತಿ ಏತರ್ಹಿ ತೇಜೋಮಯವಸ್ತ್ರಾನ್ವಿತೌ ದ್ವೌ ಪುರುಷೌ ತಾಸಾಂ ಸಮೀಪೇ ಸಮುಪಸ್ಥಿತೌ
5 Men da de bleve forfærdede og bøjede deres Ansigter imod Jorden, sagde de til dem: „Hvorfor lede I efter den levende iblandt de døde?
ತಸ್ಮಾತ್ತಾಃ ಶಙ್ಕಾಯುಕ್ತಾ ಭೂಮಾವಧೋಮುಖ್ಯಸ್ಯಸ್ಥುಃ| ತದಾ ತೌ ತಾ ಊಚತು ರ್ಮೃತಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಜೀವನ್ತಂ ಕುತೋ ಮೃಗಯಥ?
6 Han er ikke her, men han er opstanden; kommer i Hu, hvorledes han talte til eder, medens han endnu var i Galilæa, og sagde,
ಸೋತ್ರ ನಾಸ್ತಿ ಸ ಉದಸ್ಥಾತ್|
7 at Menneskesønnen burde overgives i syndige Menneskers Hænder og korsfæstes og opstaa paa den tredje Dag.‟
ಪಾಪಿನಾಂ ಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಿತೇನ ಕ್ರುಶೇ ಹತೇನ ಚ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೇಣ ತೃತೀಯದಿವಸೇ ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಾತವ್ಯಮ್ ಇತಿ ಕಥಾಂ ಸ ಗಲೀಲಿ ತಿಷ್ಠನ್ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಕಥಿತವಾನ್ ತಾಂ ಸ್ಮರತ|
8 Og de kom hans Ord i Hu.
ತದಾ ತಸ್ಯ ಸಾ ಕಥಾ ತಾಸಾಂ ಮನಃಸು ಜಾತಾ|
9 Og de vendte tilbage fra Graven og kundgjorde alle disse Ting for de elleve og for alle de andre.
ಅನನ್ತರಂ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಗತ್ವಾ ತಾ ಏಕಾದಶಶಿಷ್ಯಾದಿಭ್ಯಃ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯಸ್ತಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ|
10 Men det var Maria Magdalene og Johanna og Maria, Jakobs Moder, og de øvrige Kvinder med dem; de sagde Apostlene disse Ting.
ಮಗ್ದಲೀನೀಮರಿಯಮ್, ಯೋಹನಾ, ಯಾಕೂಬೋ ಮಾತಾ ಮರಿಯಮ್ ತದನ್ಯಾಃ ಸಙ್ಗಿನ್ಯೋ ಯೋಷಿತಶ್ಚ ಪ್ರೇರಿತೇಭ್ಯ ಏತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾ ವಾರ್ತ್ತಾಃ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ
11 Og disse Ord kom dem for som løs Tale; og de troede dem ikke.
ಕಿನ್ತು ತಾಸಾಂ ಕಥಾಮ್ ಅನರ್ಥಕಾಖ್ಯಾನಮಾತ್ರಂ ಬುದ್ಧ್ವಾ ಕೋಪಿ ನ ಪ್ರತ್ಯೈತ್|
12 Men Peter stod op og løb til Graven; og da han kiggede derind, ser han Linklæderne alene liggende der, og han gik hjem i Undren over det, som var sket.
ತದಾ ಪಿತರ ಉತ್ಥಾಯ ಶ್ಮಶಾನಾನ್ತಿಕಂ ದಧಾವ, ತತ್ರ ಚ ಪ್ರಹ್ವೋ ಭೂತ್ವಾ ಪಾರ್ಶ್ವೈಕಸ್ಥಾಪಿತಂ ಕೇವಲಂ ವಸ್ತ್ರಂ ದದರ್ಶ; ತಸ್ಮಾದಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಮನ್ಯಮಾನೋ ಯದಘಟತ ತನ್ಮನಸಿ ವಿಚಾರಯನ್ ಪ್ರತಸ್ಥೇ|
13 Og se, to af dem vandrede paa den samme Dag til en Landsby, som laa tresindstyve Stadier fra Jerusalem, dens Navn var Emmaus.
ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ದಿನೇ ದ್ವೌ ಶಿಯ್ಯೌ ಯಿರೂಶಾಲಮಶ್ಚತುಷ್ಕ್ರೋಶಾನ್ತರಿತಮ್ ಇಮ್ಮಾಯುಗ್ರಾಮಂ ಗಚ್ಛನ್ತೌ
14 Og de talte med hinanden om alle disse Ting, som vare skete.
ತಾಸಾಂ ಘಟನಾನಾಂ ಕಥಾಮಕಥಯತಾಂ
15 Og det skete, medens de samtalede og spurgte hinanden indbyrdes, da kom Jesus selv nær og vandrede med dem.
ತಯೋರಾಲಾಪವಿಚಾರಯೋಃ ಕಾಲೇ ಯೀಶುರಾಗತ್ಯ ತಾಭ್ಯಾಂ ಸಹ ಜಗಾಮ
16 Men deres Øjne holdtes til, saa de ikke kendte ham.
ಕಿನ್ತು ಯಥಾ ತೌ ತಂ ನ ಪರಿಚಿನುತಸ್ತದರ್ಥಂ ತಯೋ ರ್ದೃಷ್ಟಿಃ ಸಂರುದ್ಧಾ|
17 Men han sagde til dem: „Hvad er dette for Ord, som I skifte med hinanden paa Vejen?‟ Og de standsede bedrøvede.
ಸ ತೌ ಪೃಷ್ಟವಾನ್ ಯುವಾಂ ವಿಷಣ್ಣೌ ಕಿಂ ವಿಚಾರಯನ್ತೌ ಗಚ್ಛಥಃ?
18 Men en af dem, som hed Kleofas, svarede og sagde til ham: „Er du alene fremmed i Jerusalem og ved ikke, hvad der er sket der i disse Dage?‟
ತತಸ್ತಯೋಃ ಕ್ಲಿಯಪಾನಾಮಾ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ಯಿರೂಶಾಲಮಪುರೇಽಧುನಾ ಯಾನ್ಯಘಟನ್ತ ತ್ವಂ ಕೇವಲವಿದೇಶೀ ಕಿಂ ತದ್ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ನ ಜಾನಾಸಿ?
19 Og han sagde til dem: „Hvilket?‟ Men de sagde til ham: „Det med Jesus af Nazareth, som var en Profet, mægtig i Gerning og Ord for Gud og alt Folket;
ಸ ಪಪ್ರಚ್ಛ ಕಾ ಘಟನಾಃ? ತದಾ ತೌ ವಕ್ತುಮಾರೇಭಾತೇ ಯೀಶುನಾಮಾ ಯೋ ನಾಸರತೀಯೋ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮಾನುಷಾಣಾಞ್ಚ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ವಾಕ್ಯೇ ಕರ್ಮ್ಮಣಿ ಚ ಶಕ್ತಿಮಾನಾಸೀತ್
20 og hvorledes Ypperstepræsterne og vore Raadsherrer have overgivet ham til Dødsdom og korsfæstet ham.
ತಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾ ವಿಚಾರಕಾಶ್ಚ ಕೇನಾಪಿ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಕ್ರುಶೇ ವಿದ್ಧ್ವಾ ತಸ್ಯ ಪ್ರಾಣಾನನಾಶಯನ್ ತದೀಯಾ ಘಟನಾಃ;
21 Men vi haabede, at han var den, som skulde forløse Israel. Men med alt dette er det i Dag den tredje Dag, siden dette skete.
ಕಿನ್ತು ಯ ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಲೋಕಾನ್ ಉದ್ಧಾರಯಿಷ್ಯತಿ ಸ ಏವಾಯಮ್ ಇತ್ಯಾಶಾಸ್ಮಾಭಿಃ ಕೃತಾ| ತದ್ಯಥಾ ತಥಾಸ್ತು ತಸ್ಯಾ ಘಟನಾಯಾ ಅದ್ಯ ದಿನತ್ರಯಂ ಗತಂ|
22 Men ogsaa nogle af vore Kvinder have forfærdet os, idet de kom aarle til Graven,
ಅಧಿಕನ್ತ್ವಸ್ಮಾಕಂ ಸಙ್ಗಿನೀನಾಂ ಕಿಯತ್ಸ್ತ್ರೀಣಾಂ ಮುಖೇಭ್ಯೋಽಸಮ್ಭವವಾಕ್ಯಮಿದಂ ಶ್ರುತಂ;
23 og da de ikke fandt hans Legeme, kom de og sagde, at de havde ogsaa set et Syn af Engle, der sagde, at han lever.
ತಾಃ ಪ್ರತ್ಯೂಷೇ ಶ್ಮಶಾನಂ ಗತ್ವಾ ತತ್ರ ತಸ್ಯ ದೇಹಮ್ ಅಪ್ರಾಪ್ಯ ವ್ಯಾಘುಟ್ಯೇತ್ವಾ ಪ್ರೋಕ್ತವತ್ಯಃ ಸ್ವರ್ಗೀಸದೂತೌ ದೃಷ್ಟಾವಸ್ಮಾಭಿಸ್ತೌ ಚಾವಾದಿಷ್ಟಾಂ ಸ ಜೀವಿತವಾನ್|
24 Og nogle af vore gik hen til Graven, og de fandt det saaledes, som Kvinderne havde sagt; men ham saa de ikke.‟
ತತೋಸ್ಮಾಕಂ ಕೈಶ್ಚಿತ್ ಶ್ಮಶಾನಮಗಮ್ಯತ ತೇಽಪಿ ಸ್ತ್ರೀಣಾಂ ವಾಕ್ಯಾನುರೂಪಂ ದೃಷ್ಟವನ್ತಃ ಕಿನ್ತು ತಂ ನಾಪಶ್ಯನ್|
25 Og han sagde til dem: „O I uforstandige og senhjertede til at tro paa alt det, som Profeterne have talt!
ತದಾ ಸ ತಾವುವಾಚ, ಹೇ ಅಬೋಧೌ ಹೇ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿಭಿರುಕ್ತವಾಕ್ಯಂ ಪ್ರತ್ಯೇತುಂ ವಿಲಮ್ಬಮಾನೌ;
26 Burde ikke Kristus lide dette og indgaa til sin Herlighed?‟
ಏತತ್ಸರ್ವ್ವದುಃಖಂ ಭುಕ್ತ್ವಾ ಸ್ವಭೂತಿಪ್ರಾಪ್ತಿಃ ಕಿಂ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ನ ನ್ಯಾಯ್ಯಾ?
27 Og han begyndte fra Moses og fra alle Profeterne og udlagde dem i alle Skrifterne det, som handlede om ham.
ತತಃ ಸ ಮೂಸಾಗ್ರನ್ಥಮಾರಭ್ಯ ಸರ್ವ್ವಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಂ ಸರ್ವ್ವಶಾಸ್ತ್ರೇ ಸ್ವಸ್ಮಿನ್ ಲಿಖಿತಾಖ್ಯಾನಾಭಿಪ್ರಾಯಂ ಬೋಧಯಾಮಾಸ|
28 Og de nærmede sig til Landsbyen, som de gik til; og han lod, som han vilde gaa videre.
ಅಥ ಗಮ್ಯಗ್ರಾಮಾಭ್ಯರ್ಣಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತೇನಾಗ್ರೇ ಗಮನಲಕ್ಷಣೇ ದರ್ಶಿತೇ
29 Og de nødte ham meget og sagde: „Bliv hos os; thi det er mod Aften, og Dagen hælder.‟ Og han gik ind for at blive hos dem.
ತೌ ಸಾಧಯಿತ್ವಾವದತಾಂ ಸಹಾವಾಭ್ಯಾಂ ತಿಷ್ಠ ದಿನೇ ಗತೇ ಸತಿ ರಾತ್ರಿರಭೂತ್; ತತಃ ಸ ತಾಭ್ಯಾಂ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಸ್ಥಾತುಂ ಗೃಹಂ ಯಯೌ|
30 Og det skete, da han havde sat sig med dem til Bords, tog han Brødet, velsignede og brød det og gav dem det.
ಪಶ್ಚಾದ್ಭೋಜನೋಪವೇಶಕಾಲೇ ಸ ಪೂಪಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಈಶ್ವರಗುಣಾನ್ ಜಗಾದ ತಞ್ಚ ಭಂಕ್ತ್ವಾ ತಾಭ್ಯಾಂ ದದೌ|
31 Da bleve deres Øjne aabnede, og de kendte ham; og han blev usynlig for dem.
ತದಾ ತಯೋ ರ್ದೃಷ್ಟೌ ಪ್ರಸನ್ನಾಯಾಂ ತಂ ಪ್ರತ್ಯಭಿಜ್ಞತುಃ ಕಿನ್ತು ಸ ತಯೋಃ ಸಾಕ್ಷಾದನ್ತರ್ದಧೇ|
32 Og de sagde til hinanden: „Brændte ikke vort Hjerte i os, medens han talte til os paa Vejen og oplod os Skrifterne?‟
ತತಸ್ತೌ ಮಿಥೋಭಿಧಾತುಮ್ ಆರಬ್ಧವನ್ತೌ ಗಮನಕಾಲೇ ಯದಾ ಕಥಾಮಕಥಯತ್ ಶಾಸ್ತ್ರಾರ್ಥಞ್ಚಬೋಧಯತ್ ತದಾವಯೋ ರ್ಬುದ್ಧಿಃ ಕಿಂ ನ ಪ್ರಾಜ್ವಲತ್?
33 Og de stode op i den samme Time og vendte tilbage til Jerusalem og fandt forsamlede de elleve og dem, som vare med dem, hvilke sagde:
ತೌ ತತ್ಕ್ಷಣಾದುತ್ಥಾಯ ಯಿರೂಶಾಲಮಪುರಂ ಪ್ರತ್ಯಾಯಯತುಃ, ತತ್ಸ್ಥಾನೇ ಶಿಷ್ಯಾಣಾಮ್ ಏಕಾದಶಾನಾಂ ಸಙ್ಗಿನಾಞ್ಚ ದರ್ಶನಂ ಜಾತಂ|
34 „Herren er virkelig opstanden og set af Simon.‟
ತೇ ಪ್ರೋಚುಃ ಪ್ರಭುರುದತಿಷ್ಠದ್ ಇತಿ ಸತ್ಯಂ ಶಿಮೋನೇ ದರ್ಶನಮದಾಚ್ಚ|
35 Og de fortalte, hvad der var sket paa Vejen, og hvorledes han blev kendt af dem, idet han brød Brødet.
ತತಃ ಪಥಃ ಸರ್ವ್ವಘಟನಾಯಾಃ ಪೂಪಭಞ್ಜನೇನ ತತ್ಪರಿಚಯಸ್ಯ ಚ ಸರ್ವ್ವವೃತ್ತಾನ್ತಂ ತೌ ವಕ್ತುಮಾರೇಭಾತೇ|
36 Men medens de talte dette, stod han selv midt iblandt dem; og han siger til dem: „Fred være med eder!‟
ಇತ್ಥಂ ತೇ ಪರಸ್ಪರಂ ವದನ್ತಿ ತತ್ಕಾಲೇ ಯೀಶುಃ ಸ್ವಯಂ ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯ ಪ್ರೋತ್ಥಯ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕಲ್ಯಾಣಂ ಭೂಯಾದ್ ಇತ್ಯುವಾಚ,
37 Da forskrækkedes de og betoges af Frygt og mente, at de saa en Aand.
ಕಿನ್ತು ಭೂತಂ ಪಶ್ಯಾಮ ಇತ್ಯನುಮಾಯ ತೇ ಸಮುದ್ವಿವಿಜಿರೇ ತ್ರೇಷುಶ್ಚ|
38 Og han sagde til dem: „Hvorfor ere I forfærdede? og hvorfor opstiger der Tvivl i eders Hjerter?
ಸ ಉವಾಚ, ಕುತೋ ದುಃಖಿತಾ ಭವಥ? ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮನಃಸು ಸನ್ದೇಹ ಉದೇತಿ ಚ ಕುತಃ?
39 Ser mine Hænder og mine Fødder, at det er mig selv; føler paa mig og ser; thi en Aand har ikke Kød og Ben, som I se, at jeg har.‟
ಏಷೋಹಂ, ಮಮ ಕರೌ ಪಶ್ಯತ ವರಂ ಸ್ಪೃಷ್ಟ್ವಾ ಪಶ್ಯತ, ಮಮ ಯಾದೃಶಾನಿ ಪಶ್ಯಥ ತಾದೃಶಾನಿ ಭೂತಸ್ಯ ಮಾಂಸಾಸ್ಥೀನಿ ನ ಸನ್ತಿ|
40 Og da han havde sagt dette, viste han dem sine Hænder og sine Fødder.
ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ಸ ಹಸ್ತಪಾದಾನ್ ದರ್ಶಯಾಮಾಸ|
41 Men da de af Glæde herover endnu ikke kunde tro og undrede sig, sagde han til dem: „Have I her noget at spise?‟
ತೇಽಸಮ್ಭವಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಸಾನನ್ದಾ ನ ಪ್ರತ್ಯಯನ್| ತತಃ ಸ ತಾನ್ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಅತ್ರ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪೇ ಖಾದ್ಯಂ ಕಿಞ್ಚಿದಸ್ತಿ?
42 Og de gave ham et Stykke af en stegt Fisk.
ತತಸ್ತೇ ಕಿಯದ್ದಗ್ಧಮತ್ಸ್ಯಂ ಮಧು ಚ ದದುಃ
43 Og han tog det og spiste det for deres Øjne.
ಸ ತದಾದಾಯ ತೇಷಾಂ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಬುಭುಜೇ
44 Men han sagde til dem: „Dette er mine Ord, som jeg talte til eder, medens jeg endnu var hos eder, at de Ting bør alle sammen opfyldes, som ere skrevne om mig i Mose Lov og Profeterne og Psalmerne.‟
ಕಥಯಾಮಾಸ ಚ ಮೂಸಾವ್ಯವಸ್ಥಾಯಾಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಂ ಗ್ರನ್ಥೇಷು ಗೀತಪುಸ್ತಕೇ ಚ ಮಯಿ ಯಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ವಚನಾನಿ ಲಿಖಿತಾನಿ ತದನುರೂಪಾಣಿ ಘಟಿಷ್ಯನ್ತೇ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಸ್ಥಿತ್ವಾಹಂ ಯದೇತದ್ವಾಕ್ಯಮ್ ಅವದಂ ತದಿದಾನೀಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಮಭೂತ್|
45 Da oplod han deres Forstand til at forstaa Skrifterne.
ಅಥ ತೇಭ್ಯಃ ಶಾಸ್ತ್ರಬೋಧಾಧಿಕಾರಂ ದತ್ವಾವದತ್,
46 Og han sagde til dem: „Saaledes er der skrevet, at Kristus skulde lide og opstaa fra de døde paa den tredje Dag,
ಖ್ರೀಷ್ಟೇನೇತ್ಥಂ ಮೃತಿಯಾತನಾ ಭೋಕ್ತವ್ಯಾ ತೃತೀಯದಿನೇ ಚ ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಾತವ್ಯಞ್ಚೇತಿ ಲಿಪಿರಸ್ತಿ;
47 og at der i hans Navn skal prædikes Omvendelse og Syndernes Forladelse for alle Folkeslagene og begyndes fra Jerusalem.
ತನ್ನಾಮ್ನಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಮಾರಭ್ಯ ಸರ್ವ್ವದೇಶೇ ಮನಃಪರಾವರ್ತ್ತನಸ್ಯ ಪಾಪಮೋಚನಸ್ಯ ಚ ಸುಸಂವಾದಃ ಪ್ರಚಾರಯಿತವ್ಯಃ,
48 I ere Vidner om disse Ting.
ಏಷು ಸರ್ವ್ವೇಷು ಯೂಯಂ ಸಾಕ್ಷಿಣಃ|
49 Og se, jeg sender min Faders Forjættelse over eder; men I skulle blive i Staden, indtil I blive iførte Kraft fra det høje.‟
ಅಪರಞ್ಚ ಪಶ್ಯತ ಪಿತ್ರಾ ಯತ್ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾತಂ ತತ್ ಪ್ರೇಷಯಿಷ್ಯಾಮಿ, ಅತಏವ ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ಯೂಯಂ ಸ್ವರ್ಗೀಯಾಂ ಶಕ್ತಿಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಥ ತಾವತ್ಕಾಲಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರೇ ತಿಷ್ಠತ|
50 Men han førte dem ud til hen imod Bethania, og han opløftede sine Hænder og velsignede dem.
ಅಥ ಸ ತಾನ್ ಬೈಥನೀಯಾಪರ್ಯ್ಯನ್ತಂ ನೀತ್ವಾ ಹಸ್ತಾವುತ್ತೋಲ್ಯ ಆಶಿಷ ವಕ್ತುಮಾರೇಭೇ
51 Og det skete, idet han velsignede dem, skiltes han fra dem og opløftedes til Himmelen.
ಆಶಿಷಂ ವದನ್ನೇವ ಚ ತೇಭ್ಯಃ ಪೃಥಗ್ ಭೂತ್ವಾ ಸ್ವರ್ಗಾಯ ನೀತೋಽಭವತ್|
52 Og efter at have tilbedet ham vendte de tilbage til Jerusalem med stor Glæde.
ತದಾ ತೇ ತಂ ಭಜಮಾನಾ ಮಹಾನನ್ದೇನ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಪ್ರತ್ಯಾಜಗ್ಮುಃ|
53 Og de vare stedse i Helligdommen og priste Gud.
ತತೋ ನಿರನ್ತರಂ ಮನ್ದಿರೇ ತಿಷ್ಠನ್ತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರಶಂಸಾಂ ಧನ್ಯವಾದಞ್ಚ ಕರ್ತ್ತಮ್ ಆರೇಭಿರೇ| ಇತಿ||
