< Lukas 19 >

1 Og han kom ind i Jeriko og drog derigennem.
ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଯିରିହୋ ନୁତୁମ୍‌ ହାତୁରେ ବଲୟାନ୍‌ଲଃ ଥାଲା ଥାଲାତେ ସେନଃତାନାଏ ତାଇକେନା ।
2 Og se, der var en Mand, som hed Zakæus; han var Overtolder, og han var rig.
ଆଡଃ ନେଲେପେ ଜଖିୟ ନୁତୁମ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ ହଡ଼ ତାଇକେନାଏ, ଇନିଃ ମାଲ୍‌ହାରମ୍‌କଆଃ ଗମ୍‌କେ ଆଡଃ କିସାଁଣ୍‌ ହଡ଼ ତାଇକେନାଏ ।
3 Og han søgte at faa at se, hvem der var Jesus, og kunde ikke for Skaren, fordi han var lille af Vækst.
ଇନିଃ ୟୀଶୁକେ ଚିଲ୍‌କାନ୍ ହଡ଼ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ନେଲ୍‌ସାନାଙ୍ଗ୍‌ ତାଇକେନାଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ବୁଟିୟା ହଡ଼ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କରାଃତେ କାଏ ନେଲ୍‌ ଦାଡ଼ିକିୟା ।
4 Og han løb forud og steg op i et Morbærfigentræ, for at han kunde se ham; thi han skulde komme frem ad den Vej.
ଏନାତେ ଇନିଃ ୟୀଶୁ ପାରମ୍‌ ହରାରେ ନିର୍‌ ଆୟାର୍‌କେଦ୍‌ତେ ୟୀଶୁକେ ନେଲ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍‌ ଲଆଦାରୁରେ ଦେଏଃୟାନାଏ ।
5 Og da Jesus kom til Stedet, saa han op og blev ham var og sagde til ham: „Zakæus! skynd dig og stig ned; thi jeg skal i Dag blive i dit Hus.”
ଏନ୍‌ ଠାୟାଦ୍ ସେଟେର୍‌ୟାନ୍‌ତେ ୟୀଶୁ ସାଙ୍ଗିଲ୍‌ ରାକାବ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଇନିଃକେ ନେଲ୍‌କିୟାଏ ଆଡଃ କାଜିକିୟାଏ, “ଜଖିୟ ମାର୍‌ ଆଡ଼୍‌ଗୁଃମେ, ତିସିଙ୍ଗ୍‌ଦ ଆମାଃ ଅଡ଼ାଃରେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ତାଇନ୍‌ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍‌ୟାଁଃ ।”
6 Og han skyndte sig og steg ned og tog imod ham med Glæde.
ଆଡଃ ଜଖିୟ ଆଡ଼୍‌ଗୁ ଧାବ୍‌ୟାନ୍ତେ ରାସ୍‌କାତେ ୟୀଶୁକେ ଦାରମ୍‌କିୟାଏ ।
7 Og da de saa det, knurrede de alle og sagde: „Han er gaaet ind for at tage Herberge hos en syndig Mand.”
ମେନ୍‌ଦ ନେଆଁଁ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ସବେନ୍‌କ କୁରୁମ୍‌ଡୁରୁମ୍‌ୟାନାକ ଆଡଃ ମେନ୍‌କେଦାଃକ, “ଇନିଃ ପାପିହଡ଼ଆଃ ଅଡ଼ାଃରେ ପେଡ଼ାଅଃତାନାଏ ।”
8 Men Zakæus stod frem og sagde til Herren: „Se, Herre! Halvdelen af min Ejendom giver jeg de fattige; og dersom jeg har besveget nogen for noget, da giver jeg det fire Fold igen.”
ମେନ୍‌ଦ ଜଖିୟ ତିଙ୍ଗୁୟାନ୍ତେ ପ୍ରାଭୁକେ କାଜିକିୟାଏ, “ନେଲେମେ ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆଇଙ୍ଗ୍‌ତାଃରେ ମେନାଃତେୟାଃହେତେ ଆଧା, ରେଙ୍ଗେଃତାନ୍‌କକେଇଙ୍ଗ୍‌ ଏମାକଆ, ଆଡଃ ବେଦାତେ ଜେତାଏତାଃଏତେ ଜେତ୍‌ନାଃ ଆଉକାଇରେଦ ଚାର୍‌ଗୁନା ଏମ୍‌ରୁହାଡ଼େୟାଇଙ୍ଗ୍‌ ।”
9 Men Jesus sagde til ham: „I Dag er der blevet dette Hus Frelse til Del, efterdi ogsaa han er en Abrahams Søn;
ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ତିସିଙ୍ଗ୍‌ ନେ ଅଡ଼ାଃରେ ଜୀଉବାଞ୍ଚାଅ ତେବାଃକାନା, ଚିୟାଃଚି ନେ ହଡ଼, ହଁ'ଦ ଆବ୍ରାହାମ୍‌ଆଃ ହନ୍‌ ତାନିଃ ।
10 thi Menneskesønnen er kommen for at søge og frelse det fortabte.”
୧୦ଚିୟାଃଚି ମାନୱାହନ୍‌ଦ ଆଦାକାନ୍‌କକେ ନାନାମ୍ ଆଡଃ ବାଞ୍ଚାଅ ନାଗେନ୍ତେ ହିଜୁଆକାନାଏ ।”
11 Men medens de hørte paa dette, fortsatte han og sagde en Lignelse, fordi han var nær ved Jerusalem, og de mente, at Guds Rige skulde straks komme til Syne.
୧୧ହଡ଼କ ନେଆଁଁ ଆୟୁମ୍‌ତାନ୍‌ ତାଇକେନ୍‌ଇମ୍‌ତା, ଇନିଃ ମିଆଁଦ୍‌ ଜନ୍‌କା କାଜି କାଜିଏଟେଦ୍‌କେଦାଃଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ଯୀରୁଶାଲେମ୍‌ ନାଡ଼େଃରେ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ରାଇଜ୍‌ ବଦେଗି ଉଦୁବଃଆ ମେନ୍ତେ ଆଟ୍‌କାରେତାନ୍‌ ତାଇକେନାକ ।
12 Han sagde da: „En højbaaren Mand drog til et fjernt Land for at faa Kongemagt og vende tilbage igen.
୧୨ଇନିଃ କାଜିକେଦାଏ, “ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ଜାତିରେନ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ ହଡ଼ ରାଇଜ୍‌ ଚାଲାଅରେୟାଃ ଇନିତୁ ନାମ୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ସାଙ୍ଗିନ୍‌ ଦିଶୁମ୍‌ତେ ସେନଃୟନା ଆଡଃ ଇନିଃ ଏନ୍ତାଃଏତେ ଠାଉକା ନେଡାରେ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ଉହାଟ୍‌କାଦ୍‌ ତାଇକେନାଏ ।
13 Men han kaldte ti af sine Tjenere og gav dem ti Pund og sagde til dem: Købslaar dermed, indtil jeg kommer.
୧୩ଏନାମେନ୍ତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଦାସିକଏତେ ଗେଲ୍‌ଝାନ୍‌କକେ ହାକାଅକେଦ୍‌ତେ ମିମିଆଦ୍‌ ହଡ଼କକେ ଗେଲ୍‌ଠୁ ସୋନା ସିକା ଏମାଦ୍‌କଆଏ । ‘ଆଉରିଙ୍ଗ୍‌ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍‌ ଜାକେଦ୍‌ କିରିଙ୍ଗ୍‌ ଆଖ୍‌ରିଙ୍ଗ୍‌ଏପେ’ ମେତାଦ୍‌କଆଏ ।
14 Men hans Medborgere hadede ham og skikkede Sendebud efter ham og lod sige: Vi ville ikke, at denne skal være Konge over os.
୧୪ମେନ୍‌ଦ ଆୟାଃ ଦିଶୁମ୍‌ରେନ୍‌କ ଇନିଃକେ ଖିସ୍‌ଆଇତାନ୍‌କ ତାଇକେନା, ଆଡଃ ‘ଏନ୍‌ହଡ଼ ଆଲେୟାଃ ରାଇଜ୍‌ରେ ରାଜା ହବାଅଃକାଏ ନେଆଁଁ ଆଲେ କାଲେ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ତାନା’ ମେନ୍ତେ କାଜିସେଟେର୍‌ନିଃକେ କାଜିସେଟେର୍‌ତେ ଇନିୟାଃତାଃକ କୁଲ୍‌କିୟାଃ ।
15 Og det skete, da han kom igen, efter at han havde faaet Kongemagten, sagde han, at disse Tjenere, hvem han havde givet Pengene, skulde kaldes for ham, for at han kunde faa at vide, hvad hver havde vundet.
୧୫“ଏନ୍‌ରେହ ଇନିଃ ରାଇଜ୍‌ନାମ୍‌କେଦାଏ, ଆଡଃ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍‌ୟାନାଏ । ଏନ୍ତେ ସୋନା ସିକା ନାମାକାଦ୍‌ ଦାସିକଏତେ ମିଆଁଦ୍‌ନିଃ ଚିମିନାଙ୍ଗ୍‌ କିରିଙ୍ଗ୍‌ ଆଖ୍‌ରିଙ୍ଗ୍‌ କେଦ୍‌ତେ ପସାକାଦାଃକ ଏନା ସାରିନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ତାଃ ହାକାଅକପେ ମେନ୍ତେ ଆଚୁକେଦ୍‌କଆ ।
16 Og den første traadte frem og sagde: Herre! dit Pund har erhvervet ti Pund til.
୧୬ସିଦାନିଃ ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ହେ ଗମ୍‌କେ, ଆମ୍‌ ଏମାକାଦ୍‌ ସୋନା ସିକାଏତେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଗେଲ୍‌ଠୁ ସୋନା ସିକା ଆଦ୍‌କା ପସାକାଦାଇଙ୍ଗ୍‌ ।’
17 Og han sagde til ham: Vel, du gode Tjener! efterdi du har været tro i det mindste, skal du have Magt over ti Byer.
୧୭ଇନିୟାଃ ଗମ୍‌କେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ସାବାସ୍‌, ଆଇଁୟାଃ ବୁଗିନ୍‌ ଦାସି! ଆମ୍‌ ବୁଗିନ୍‌ ଆଡଃ ପାତିୟାର୍‌ରଃ ଲେକାନ୍‌ ଦାସି ତାନ୍‌ମେ । ଆମ୍‌ ହୁଡିଙ୍ଗ୍‌ତେୟାଃରେ ପାତିୟାର୍‍ରଃ ଲେକାମ୍‌ କାମିକାଦ୍‌ ହରାତେ, ଆମ୍‌ ଗେଲ୍‌ ନାଗାର୍‌ରେନ୍‌ ଆକ୍‌ତେୟାର୍‌ନିଃ ହବାଅଃଆମେ ।’
18 Og den anden kom og sagde: Herre! dit Pund har indbragt fem Pund.
୧୮ଏଟାଃ ଦାସି ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆମ୍‌ ଏମାକାଦ୍‌ ସୋନା ସିକାଏତେ ମଣେୟାଁ ସୋନା ସିକା ଆଦ୍‌କା ପସାୟାନା ।’
19 Men han sagde ogsaa til denne: Og du skal være over fem Byer.
୧୯ଇନିୟାଃ ଗୁସିୟାଁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ଆମ୍‌ଦ ମଣେୟାଁ ନାଗାର୍‌ରେନ୍‌ ଗମ୍‌କେୟଃମେଁ ।’
20 Og en anden kom og sagde: Herre! se, her er dit Pund, som jeg har haft liggende i et Tørklæde.
୨୦“ଏନ୍ତେ ଆଡଃଗି ଏଟାଃ ଦାସି ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ହେ ପ୍ରାଭୁ ନେଲେମେ ଆମ୍‌ ଏମାକାଦ୍‌ ସୋନା ସିକାକେ ତାରାଲିଜାଃରେଇଙ୍ଗ୍‌ ଦହପଟମାକାଦାଃ ।
21 Thi jeg frygtede for dig, efterdi du er en streng Mand; du tager, hvad du ikke lagde, og høster, hvad du ikke saaede.
୨୧ଆମ୍‌ କେଟେଦ୍‌ ମନ୍‍ରେନ୍‌ ହଡ଼ ତାନ୍‌ମେ ମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ବରଆମେ ତାଇକେନାଇଙ୍ଗ୍‌, ଆମ୍‌ କାମ୍‌ ଦହତେୟାଃ ଇଦିୟାଃମେ ଆଡଃ କାମ୍‌ ହେର୍‌ତେୟାଃ ଇର୍‌ଇଦିୟାଃମେ ।’
22 Han siger til ham: Efter din egen Mund dømmer jeg dig, du onde Tjener! Du vidste, at jeg er en streng Mand, som tager, hvad jeg ikke lagde, og høster, hvad jeg ikke saaede;
୨୨ଇନିୟାଃ ପ୍ରାଭୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟାଏ, ‘ଏ ଏତ୍‌କାନ୍‌ ଦାସି, ଆମାଃ କାଜିତେଗିଙ୍ଗ୍‌ ବିଚାର୍‌ମେୟାଃ । ଆଇଙ୍ଗ୍‌ କେଟେଦ୍‌ ମନ୍‌ରେନ୍‌ ହଡ଼ ତାନିଙ୍ଗ୍‌, ଆଇଙ୍ଗ୍‌ କାଇଙ୍ଗ୍‌ ଦହ ଏନାଇଙ୍ଗ୍‌ ଇଦିୟା ଆଡଃ କାଇଙ୍ଗ୍‌ ହେର୍ ଏନାଇଙ୍ଗ୍‌ ଇର୍‌ଇଦିୟାଃ, ଏନା ସାରିତାନାମ୍ ତାଇକେନା ।
23 hvorfor gav du da ikke mine Penge til Vekselbordet, saa jeg ved min Hjemkomst kunde have krævet dem med Rente?
୨୩ଚିନାଃମେନ୍ତେ ଆମ୍‌ ଆଇଁୟାଃ ଟାକାକେ ବେଙ୍କ୍‌ରେ କାମ୍‌ ଦହକେଦା? ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍‌କେଦ୍‌ତେ ସବେନ୍‌ ମୁଲ୍‌'କାନ୍‌ତାର୍‌ଲଃ ଟାକା ନାମ୍‍ରୁହାଡ଼୍‌ କେଦ୍‌ତେୟାଃଇଙ୍ଗ୍‌ ।’
24 Og han sagde til dem, som stode hos: Tager Pundet fra ham, og giver det til ham, som har de ti Pund.
୨୪“ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ତିଙ୍ଗୁଜାପାଃକାନ୍‌ ହଡ଼କକେ କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ, ଏନ୍‌ ସୋନା ସିକା ଇନିଃତାଃଏତେ ରେଃଜିପେ ଆଡଃ ଗେଲ୍‌ ସୋନା ସିକା ନାମାକାଦ୍‌ ହଡ଼କେ ଏମାଇପେ ।
25 Og de sagde til ham: Herre! han har ti Pund.
୨୫ମେନ୍‌ଦ ଇନ୍‌କୁ କାଜିକିୟା ‘ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଗେଲ୍‌ ସୋନା ସିକା ଇନିଃତାଃରେୟା ।
26 Jeg siger eder, at enhver, som har, ham skal der gives; men den, som ikke har, fra ham skal endog det tages, som han har.
୨୬ଇନିଃ ମେନ୍‌ରୁହାଡ଼ାଦ୍‌କଆଏ, ଆଇଙ୍ଗ୍‌ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍‌, ସବେନ୍‌ ମେନାଃନିଃକକେ ଏମଃଆ, ମେନ୍‌ଦ ଜେତାଏତାଃରେ ବାନଃଆ, ଇନିଃତାଃଏତେ ଅକ୍‌ନାଃ ମେନାଃ ଏନାହଗି ଇଦିୟଃଆ ।
27 Men fører disse mine Fjender hid, som ikke vilde, at jeg skulde være Konge over dem, og hugger dem ned for mine Øjne!”
୨୭ମେନ୍‌ଦ ଆଲେରେ ଇନିଃ ରାଇଜେକାଏ ଏନା କା ସାନାଙ୍ଗ୍‌ତାନ୍ ତାଇକେନ୍‌ ଆଇଁୟାଃ ବାଇରିକକେ ନେତାଃ ଆଉକୁପେ ଆଡଃ ଆଇଁୟାଃ ସାମ୍‌ନାଙ୍ଗ୍‌ରେ ମାଃଆକପେ ।’”
28 Og da han havde sagt dette, gik han foran og drog op til Jerusalem.
୨୮ୟୀଶୁ ନେଆଁଁ କାଜିକେଦ୍‌ଚି, ଯୀରୁଶାଲେମ୍‌ତେ ସେନଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆୟାଃ ଚେଲାକତାଃଏତେ ଆୟାର୍‌ୟାନାଏ ।
29 Og det skete, da han nærmede sig til Bethfage og Bethania ved det Bjerg, som kaldes Oliebjerget, udsendte han to af sine Disciple og sagde:
୨୯ଆଡଃ ଜାଇତୁନ୍‌ ନୁତୁମ୍‌ ବୁରୁ ହେପାଦ୍‌ରେ ତାଇନ୍‌ତାନ୍‌ ବେତ୍‌ଫାଗି ଆଡଃ ବେଥ୍‌ନିଆ ହାତୁତାଃ ସେଟେର୍‌ୟାନ୍‌ଚି ଇନିଃ ଆୟାଃ ବାର୍‌ହଡ଼୍‌ ଚେଲାକିନ୍‌କେ ନେଆଁଁଏ କାଜିକେଦ୍‌କିନା,
30 „Gaar hen til den Landsby, som ligger lige for eder. Naar I komme derind, skulle I finde et Føl bundet, paa hvilket der endnu aldrig har siddet noget Menneske; og løser det, og fører det hid!
୩୦“ଆବେନାଃ ଆୟାର୍‌ରେୟାଃ ହାତୁତେ ସେନଃବେନ୍‌, ଆଡଃ ଏନାରେ ବଲଇମ୍‌ତାଗି ଆବେନ୍‌ ତଲାକାନ୍‌ ଗାଧାହନ୍‌କେବେନ୍ ନାମିଆଁ, ଇନିଃରେ ଜେତାଏ ହଡ଼ ଚିଉଲାହ କାଏ ଦୁବାକାନା, ଇନିଃକେ ରାଡ଼ା ଆଉୱିବେନ୍‌ ।
31 Og dersom nogen spørger eder: Hvorfor løse I det? da skulle I sige saaledes: Herren har Brug for det.”
୩୧ଜେତାଏ ଚିନାଃମେନ୍ତେ ଇନିଃକେବେନ୍ ରାଡ଼ାଇତାନା ମେନ୍ତେ କୁଲିବେନ୍‌ରେଦ, ଇନିଃକେ ମେତାଇବେନ୍‌, ନିଃ'ତାଃରେ ପ୍ରାଭୁଆଃ କାମିମେନାଃ ।”
32 Men de udsendte gik hen og fandt det, ligesom han havde sagt dem.
୩୨ଏନ୍‌ କୁଲାକାନ୍‌କିନ୍‌ ସେନଃୟାନ୍ତେ ୟୀଶୁ କାଜିୟାଦ୍‌କିନ୍‌ ଲେକା ନାମ୍‌କିୟାଃକିନ୍ ।
33 Men da de løste Føllet, sagde dets Herrer til dem: „Hvorfor løse I Føllet?”
୩୩ମେନ୍‌ଦ ଇନ୍‌କିନ୍‌ ଗାଧାହନ୍‌କେ ରାଡ଼ାଇତାନ୍‌ଇମ୍‌ତା ଇନିୟାଃ ଗମ୍‌କେକ “ଚିକାନାଗେନ୍ତେ ରାଡ଼ାଇତାନାବେନ୍‌ ମେନ୍ତେ କୁଲିକେଦ୍‌କିନାକ?”
34 Og de sagde: „Herren har Brug for det.”
୩୪ଇନ୍‌କିନ୍‌, “ନିଃତାଃରେ ପ୍ରାଭୁଆଃ କାମିମେନାଃ” ମେନ୍ତେ କାଜିୟାଦ୍‌କଆକିନ୍‌ ।
35 Og de førte det til Jesus, og de lagde deres Klæder paa Føllet og lod Jesus sætte sig derpaa.
୩୫ଇନ୍‌କିନ୍‌ ଗାଧାହନ୍‌କେ ୟୀଶୁତାଃତେ ଆଉକିୟାକିନ୍‌, ଆଡଃ ଗାଧା ଚେତାନ୍‌ରେ ଆକିନାଃ ଲିଜାଃକିନ୍‌ ଆଟେଦ୍‌କେଦା ଆଡଃ ୟୀଶୁକେ ଦୁବ୍‌କିୟାକିନ୍‌ ।
36 Og da han drog frem, bredte de deres Klæder under ham paa Vejen.
୩୬ଆଡଃ ଇନିଃ ସେନଃତାନ୍‌ରେ ହଡ଼କ ଆକଆଃ ଲିଜାଃ ହରାରେକ ଆଟେଦ୍‌କେଦା ।
37 Men da han nu nærmede sig til Nedgangen fra Oliebjerget, begyndte hele Disciplenes Mængde med Glæde at prise Gud med høj Røst for alle de kraftige Gerninger, som de havde set, og de sagde:
୩୭ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଯୀରୁଶାଲେମ୍‌ ନାଡ଼େଃତେ ସେଟେର୍‌ତାନ୍‌ ଇମ୍‌ତା ଏନ୍ତାଃରେୟାଃ ଜାଇତୁନ୍‌ ବୁରୁତେ ସେନଃ ହରାତାଃତେ ସେଟେର୍‌ୟାନ୍‌ଚି ଆୟାଃ ଚେଲାକଆଃ ଗଟାଗହଣାଁ ରାସ୍‌କାୟାନାକ ଆଡଃ ନେଲାକାଦ୍ ତାଇକେନ୍‌ ସବେନ୍‌ ଆକ୍‌ଦାନ୍ଦାଅ କାମି ନାଗେନ୍ତେ କାଉରିତାନ୍‌ଲଃ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌କେ ମାନାରାଙ୍ଗ୍‌କିୟାଃକ ।
38 „Velsignet være Kongen, som kommer, i Herrens Navn! Fred i Himmelen, og Ære i det højeste!”
୩୮ଆଡଃ କାଜିକେଦାକ, “ପ୍ରାଭୁଆଃ ନୁତୁମ୍‌ତେ ହିଜୁଃତାନ୍‌ ରାଜାକେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ଆଶିଷ୍‌ ଏମାଇକାଏ, ସିର୍ମା ଦିଶୁମ୍‌ରେ ଜୀଉସୁକୁ ଆଡଃ ସାଲାଙ୍ଗିଉତାର୍‌ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍‌ ହବାଅଃକା ।”
39 Og nogle af Farisæerne i Skaren sagde til ham: „Mester! irettesæt dine Disciple!”
୩୯ଗାଦେଲ୍‌ହଡ଼କଏତେ ଚିମିନ୍‌ ଫାରୁଶୀକ କାଜିକେଦାଃକ, ହେ ଗୁରୁ ଆମାଃ ଚେଲାକକେ ହାପାଅଃନାଙ୍ଗ୍‌ ମାରାଙ୍ଗ୍‌ମଚାକମ୍ ।
40 Og han svarede og sagde til dem: „Jeg siger eder, at hvis disse tie, skulle Stenene raabe.”
୪୦ଇନିଃ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍‌କଆଏ, ଆଇଙ୍ଗ୍‌ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍‌, “ନିକୁ ହାପାନ୍‌ରେଦ ଦିରିକ ହାକାଅବିରିଦାଃ ।”
41 Og da han kom nær til og saa Staden, græd han over den og sagde:
୪୧ୟୀଶୁ ଯୀରୁଶାଲେମ୍‌ ସାହାର୍‌ତେ ନାଡ଼େଃୟାନ୍‌ଚି ସାହାର୍‌କେ ନେଲ୍‌କେଦାଏ ଆଡଃ ଏନାନାଗେନ୍ତେ ରାଆଃକେଦାଏ,
42 „Vidste dog ogsaa du, ja, selv paa denne din Dag, hvad der tjener til din Fred! Men nu er det skjult for dine Øjne.
୪୨ଆଡଃ କାଜିକେଦାଏ, “ଆମ୍‌ଗି ତିସିଙ୍ଗ୍‌ ସୁକୁରାଃ ବିଷାଏକ ସାରିକାଦ୍‌ତେୟାଃମ୍, ମେନ୍‌ଦ ନାହାଁଃ ଏନା ମେଦ୍‌ତାମ୍‌ଏତେ ଉକୁଆକାନା ।
43 Thi der skal komme Dage over dig, da dine Fjender skulle kaste en Vold op omkring dig og omringe dig og trænge dig alle Vegne fra;
୪୩ଏନ୍‌ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ ଆମ୍‌ତାଃ ହିଜୁଃଆ, ଏନ୍‌ରେ ଆମାଃ ବାଇରିକ ଢିପାୟାକ ଆଡଃ ଆମ୍‌କେ ବିହୁର୍‌ମେଁୟାକ ଆଡଃ ସବେନ୍‌ସାଃଏତେ କେସେଦ୍‌ବିହୁର୍‌ମେଁୟାକ ।
44 og de skulle lægge dig helt øde og dine Børn i dig og ikke lade Sten paa Sten tilbage i dig, fordi du ikke kendte din Besøgelses Tid.”
୪୪ଆମ୍‌ ଆଡଃ ଆମାଃ ହନ୍‌କକେ ହାସାରେକ ମିଦ୍‌ପେୟା । ଆମାଃ ଚେତାନ୍‌ରେ ଦିରି ଚେତାନ୍‍ ଦିରି ତିରିୟାଁକାନ୍‍ କା ତାଇନା, ଚିୟାଃଚି ଆମ୍‌ଦ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ହିଜୁଆକାନ୍‌ ଦିପିଲିକେ କାମ୍‌ ନେଲ୍‌ଉରୁମ୍‌କେଦାଃ ।”
45 Og han gik ind i Helligdommen og begyndte at uddrive dem, som solgte,
୪୫ଏନ୍ତେ ମାନ୍ଦିର୍‌ ଅଡ଼ାଃରେ ବଲୟାନ୍‌ତେ ଇନିଃ ସବେନ୍‌ କିରିଙ୍ଗ୍‌ ଆଖ୍‌ରିଙ୍ଗ୍‌ତାନ୍‌କକେ ହାର୍‌ଅଡଙ୍ଗ୍‌ ଏଟେଦ୍‌କେଦ୍‌ଆଏ ।
46 og sagde til dem: „Der er skrevet: Og mit Hus er et Bedehus; men I have gjort det til en Røverkule.”
୪୬ଇନିଃ ଇନ୍‌କୁକେ କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ, “ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ କାଜିକେଦାଏ ଯେ ଧାରାମ୍‌ପୁଥିରେ ନେଆଁଁ ଅଲାକାନା, ‘ଆଇଁୟାଃ ଅଡ଼ାଃ ବିନ୍ତିଅଡ଼ାଃ ତାନାଃ’ ମେନ୍‌ଦ ଆପେ ନେଆଁଁକେ କୁମ୍ବୁଡ଼ୁକଆଃ ତାଇନଃ ଠାୟାଦ୍‌ପେ ବାଇୟାକାଦା ।”
47 Og han lærte daglig i Helligdommen; men Ypperstepræsterne og de skriftkloge og de første i Folket søgte at slaa ham ihjel.
୪୭ୟୀଶୁ ସବେନ୍‌ ହୁଲାଙ୍ଗ୍‌ ମାନ୍ଦିର୍‌ ଅଡ଼ାଃରେ ଇତୁକତାନାଏ ତାଇକେନାଏ, ମେନ୍‌ଦ ମୁଲ୍‌ ଯାଜାକ୍‌କ, ଆଇନ୍‌ ଇତୁକ ଆଡଃ ହଡ଼କଆଃ ମୁଖିଆକ ଇନିଃକେ ଗଗଏଃ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ତାନ୍‌କ ତାଇକେନା ।
48 Og de fandt ikke, hvad de skulde gøre; thi hele Folket hang ved ham og hørte ham.
୪୮ମେନ୍‌ଦ ଚିକ୍‌ନାଃବୁ ଚିକାୟା ନେଆଁଁ କାକ ନାମ୍‌ଦାଡ଼ିକେଦାଃ, ଚିୟାଃଚି ସବେନ୍‌ ହଡ଼କଦ ଇନିୟାଃ କାଜି ଆୟୁମ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ ଜୁରୁଆକାନ୍‌କ ତାଇକେନା ।

< Lukas 19 >