Lukas 10
1 Men derefter udvalgte Herren ogsaa halvfjerdsindstyve andre og sendte dem ud to og to forud for sig, til hver By og hvert Sted, hvorhen han selv vilde komme.
தத: பரம்’ ப்ரபு⁴ரபராந் ஸப்ததிஸி²ஷ்யாந் நியுஜ்ய ஸ்வயம்’ யாநி நக³ராணி யாநி ஸ்தா²நாநி ச க³மிஷ்யதி தாநி நக³ராணி தாநி ஸ்தா²நாநி ச ப்ரதி த்³வௌ த்³வௌ ஜநௌ ப்ரஹிதவாந்|
2 Og han sagde til dem: „Høsten er stor, men Arbejderne ere faa; beder derfor Høstens Herre om, at han vil sende Arbejdere ud til sin Høst.
தேப்⁴ய: கத²யாமாஸ ச ஸ²ஸ்யாநி ப³ஹூநீதி ஸத்யம்’ கிந்து சே²த³கா அல்பே; தஸ்மாத்³தே⁴தோ: ஸ²ஸ்யக்ஷேத்ரே சே²த³காந் அபராநபி ப்ரேஷயிதும்’ க்ஷேத்ரஸ்வாமிநம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வம்’|
3 Gaar ud! Se, jeg sender eder som Lam midt iblandt Ulve.
யூயம்’ யாத, பஸ்²யத, வ்ரு’காணாம்’ மத்⁴யே மேஷஸா²வகாநிவ யுஷ்மாந் ப்ரஹிணோமி|
4 Bærer ikke Pung, ikke Taske, ej heller Sko; og hilser ingen paa Vejen!
யூயம்’ க்ஷுத்³ரம்’ மஹத்³ வா வஸநஸம்புடகம்’ பாது³காஸ்²ச மா க்³ரு’ஹ்லீத, மார்க³மத்⁴யே கமபி மா நமத ச|
5 Men hvor I komme ind i et Hus, siger der først: Fred være med dette Hus!
அபரஞ்ச யூயம்’ யத்³ யத் நிவேஸ²நம்’ ப்ரவிஸ²த² தத்ர நிவேஸ²நஸ்யாஸ்ய மங்க³லம்’ பூ⁴யாதி³தி வாக்யம்’ ப்ரத²மம்’ வத³த|
6 Og er der sammesteds et Fredens Barn, skal eders Fred hvile paa ham; men hvis ikke, da skal den vende tilbage til eder igen.
தஸ்மாத் தஸ்மிந் நிவேஸ²நே யதி³ மங்க³லபாத்ரம்’ ஸ்தா²ஸ்யதி தர்ஹி தந்மங்க³லம்’ தஸ்ய ப⁴விஷ்யதி, நோசேத் யுஷ்மாந் ப்ரதி பராவர்த்திஷ்யதே|
7 Men bliver i det samme Hus, spiser og drikker, hvad de have; thi Arbejderen er sin Løn værd. I maa ikke flytte fra Hus til Hus.
அபரஞ்ச தே யத்கிஞ்சித்³ தா³ஸ்யந்தி ததே³வ பு⁴க்த்வா பீத்வா தஸ்மிந்நிவேஸ²நே ஸ்தா²ஸ்யத²; யத: கர்ம்மகாரீ ஜநோ ப்⁴ரு’திம் அர்ஹதி; க்³ரு’ஹாத்³ க்³ரு’ஹம்’ மா யாஸ்யத²|
8 Og hvor I komme ind i en By, og de modtage eder, spiser der, hvad der sættes for eder;
அந்யச்ச யுஷ்மாஸு கிமபி நக³ரம்’ ப்ரவிஷ்டேஷு லோகா யதி³ யுஷ்மாகம் ஆதித்²யம்’ கரிஷ்யந்தி, தர்ஹி யத் கா²த்³யம் உபஸ்தா²ஸ்யந்தி ததே³வ கா²தி³ஷ்யத²|
9 og helbreder de syge, som ere der, og siger dem: Guds Rige er kommet nær til eder.
தந்நக³ரஸ்தா²ந் ரோகி³ண: ஸ்வஸ்தா²ந் கரிஷ்யத², ஈஸ்²வரீயம்’ ராஜ்யம்’ யுஷ்மாகம் அந்திகம் ஆக³மத் கதா²மேதாஞ்ச ப்ரசாரயிஷ்யத²|
10 Men hvor I komme ind i en By, og de ikke modtage eder, der skulle I gaa ud paa dens Gader og sige:
கிந்து கிமபி புரம்’ யுஷ்மாஸு ப்ரவிஷ்டேஷு லோகா யதி³ யுஷ்மாகம் ஆதித்²யம்’ ந கரிஷ்யந்தி, தர்ஹி தஸ்ய நக³ரஸ்ய பந்தா²நம்’ க³த்வா கதா²மேதாம்’ வதி³ஷ்யத²,
11 Endog det Støv, som hænger ved vore Fødder fra eders By, tørre vi af til eder; dog dette skulle I vide, at Guds Rige er kommet nær.
யுஷ்மாகம்’ நக³ரீயா யா தூ⁴ல்யோ(அ)ஸ்மாஸு ஸமலக³ந் தா அபி யுஷ்மாகம்’ ப்ராதிகூல்யேந ஸாக்ஷ்யார்த²ம்’ ஸம்பாதயாம: ; ததா²பீஸ்²வரராஜ்யம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம் ஆக³தம் இதி நிஸ்²சிதம்’ ஜாநீத|
12 Men jeg siger eder, det skal gaa Sodoma taaleligere paa hin Dag end den By.
அஹம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ யதா²ர்த²ம்’ கத²யாமி, விசாரதி³நே தஸ்ய நக³ரஸ்ய த³ஸா²த: ஸிதோ³மோ த³ஸா² ஸஹ்யா ப⁴விஷ்யதி|
13 Ve dig, Korazin! ve dig, Bethsajda! thi dersom de kraftige Gerninger, som ere skete i eder, vare skete i Tyrus og Sidon, da havde de for længe siden omvendt sig, siddende i Sæk og Aske.
ஹா ஹா கோராஸீந் நக³ர, ஹா ஹா பை³த்ஸைதா³நக³ர யுவயோர்மத்⁴யே யாத்³ரு’ஸா²நி ஆஸ்²சர்ய்யாணி கர்ம்மாண்யக்ரியந்த, தாநி கர்ம்மாணி யதி³ ஸோரஸீதோ³நோ ர்நக³ரயோரகாரிஷ்யந்த, ததா³ இதோ ப³ஹுதி³நபூர்வ்வம்’ தந்நிவாஸிந: ஸ²ணவஸ்த்ராணி பரிதா⁴ய கா³த்ரேஷு ப⁴ஸ்ம விலிப்ய ஸமுபவிஸ்²ய ஸமகே²த்ஸ்யந்த|
14 Men det skal gaa Tyrus og Sidon taaleligere ved Dommen end eder.
அதோ விசாரதி³வஸே யுஷ்மாகம்’ த³ஸா²த: ஸோரஸீதோ³ந்நிவாஸிநாம்’ த³ஸா² ஸஹ்யா ப⁴விஷ்யதி|
15 Og du, Kapernaum, som er bleven ophøjet indtil Himmelen, du skal nedstødes indtil Dødsriget. (Hadēs g86)
ஹே கப²ர்நாஹூம், த்வம்’ ஸ்வர்க³ம்’ யாவத்³ உந்நதா கிந்து நரகம்’ யாவத் ந்யக்³ப⁴விஷ்யஸி| (Hadēs g86)
16 Den, som hører eder, hører mig, og den, som foragter eder, foragter mig; men den, som foragter mig, foragter den, som udsendte mig.”
யோ ஜநோ யுஷ்மாகம்’ வாக்யம்’ க்³ரு’ஹ்லாதி ஸ மமைவ வாக்யம்’ க்³ரு’ஹ்லாதி; கிஞ்ச யோ ஜநோ யுஷ்மாகம் அவஜ்ஞாம்’ கரோதி ஸ மமைவாவஜ்ஞாம்’ கரோதி; யோ ஜநோ மமாவஜ்ஞாம்’ கரோதி ச ஸ மத்ப்ரேரகஸ்யைவாவஜ்ஞாம்’ கரோதி|
17 Men de halvfjerdsindstyve vendte tilbage med Glæde og sagde: „Herre! ogsaa de onde Aander ere os lydige i dit Navn.”
அத² தே ஸப்ததிஸி²ஷ்யா ஆநந்தே³ந ப்ரத்யாக³த்ய கத²யாமாஸு: , ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வதோ நாம்நா பூ⁴தா அப்யஸ்மாகம்’ வஸீ²ப⁴வந்தி|
18 Men han sagde til dem: „Jeg saa Satan falde ned fra Himmelen som et Lyn.
ததா³நீம்’ ஸ தாந் ஜகா³த³, வித்³யுதமிவ ஸ்வர்கா³த் பதந்தம்’ ஸை²தாநம் அத³ர்ஸ²ம்|
19 Se, jeg har givet eder Myndighed til at træde paa Slanger og Skorpioner og over hele Fjendens Magt, og slet intet skal skade eder.
பஸ்²யத ஸர்பாந் வ்ரு’ஸ்²சிகாந் ரிபோ: ஸர்வ்வபராக்ரமாம்’ஸ்²ச பத³தலை ர்த³லயிதும்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ ஸ²க்திம்’ த³தா³மி தஸ்மாத்³ யுஷ்மாகம்’ காபி ஹாநி ர்ந ப⁴விஷ்யதி|
20 Dog, glæder eder ikke derover, at Aanderne ere eder lydige; men glæder eder over, at eders Navne ere indskrevne i Himlene.”
பூ⁴தா யுஷ்மாகம்’ வஸீ²ப⁴வந்தி, ஏதந்நிமித்தத் மா ஸமுல்லஸத, ஸ்வர்கே³ யுஷ்மாகம்’ நாமாநி லிகி²தாநி ஸந்தீதி நிமித்தம்’ ஸமுல்லஸத|
21 I den samme Stund frydede Jesus sig i den Helligaand og sagde: „Jeg priser dig, Fader, Himmelens og Jordens Herre! fordi du har skjult dette for vise og forstandige og aabenbaret det for umyndige. Ja, Fader! thi saaledes skete det, som var velbehageligt for dig.
தத்³க⁴டிகாயாம்’ யீஸு² ர்மநஸி ஜாதாஹ்லாத³: கத²யாமாஸ ஹே ஸ்வர்க³ப்ரு’தி²வ்யோரேகாதி⁴பதே பிதஸ்த்வம்’ ஜ்ஞாநவதாம்’ விது³ஷாஞ்ச லோகாநாம்’ புரஸ்தாத் ஸர்வ்வமேதத்³ அப்ரகாஸ்²ய பா³லகாநாம்’ புரஸ்தாத் ப்ராகாஸ²ய ஏதஸ்மாத்³தே⁴தோஸ்த்வாம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³மி, ஹே பிதரித்த²ம்’ ப⁴வது யத்³ ஏததே³வ தவ கோ³சர உத்தமம்|
22 Alle Ting ere mig overgivne af min Fader; og ingen kender, hvem Sønnen er, uden Faderen, og hvem Faderen er, uden Sønnen og den, for hvem Sønnen vil aabenbare ham.”
பித்ரா ஸர்வ்வாணி மயி ஸமர்பிதாநி பிதரம்’ விநா கோபி புத்ரம்’ ந ஜாநாதி கிஞ்ச புத்ரம்’ விநா யஸ்மை ஜநாய புத்ரஸ்தம்’ ப்ரகாஸி²தவாந் தஞ்ச விநா கோபி பிதரம்’ ந ஜாநாதி|
23 Og han vendte sig til Disciplene og sagde særligt til dem: „Salige ere de Øjne, som se det, I se.
தப: பரம்’ ஸ ஸி²ஷ்யாந் ப்ரதி பராவ்ரு’த்ய கு³ப்தம்’ ஜகா³த³, யூயமேதாநி ஸர்வ்வாணி பஸ்²யத² ததோ யுஷ்மாகம்’ சக்ஷூம்’ஷி த⁴ந்யாநி|
24 Thi jeg siger eder, at mange Profeter og Konger have villet se det, I se, og have ikke set det, og høre det, I høre, og have ikke hørt det.”
யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, யூயம்’ யாநி ஸர்வ்வாணி பஸ்²யத² தாநி ப³ஹவோ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோ பூ⁴பதயஸ்²ச த்³ரஷ்டுமிச்ச²ந்தோபி த்³ரஷ்டும்’ ந ப்ராப்நுவந், யுஷ்மாபி⁴ ர்யா யா: கதா²ஸ்²ச ஸ்²ரூயந்தே தா: ஸ்²ரோதுமிச்ச²ந்தோபி ஸ்²ரோதும்’ நாலப⁴ந்த|
25 Og se, en lovkyndig stod op og fristede ham og sagde: „Mester! hvad skal jeg gøre, for at jeg kan arve et evigt Liv?” (aiōnios g166)
அநந்தரம் ஏகோ வ்யவஸ்தா²பக உத்தா²ய தம்’ பரீக்ஷிதும்’ பப்ரச்ச², ஹே உபதே³ஸ²க அநந்தாயுஷ: ப்ராப்தயே மயா கிம்’ கரணீயம்’? (aiōnios g166)
26 Men han sagde til ham: „Hvad er der skrevet i Loven, hvorledes læser du?”
யீஸு²: ப்ரத்யுவாச, அத்ரார்தே² வ்யவஸ்தா²யாம்’ கிம்’ லிகி²தமஸ்தி? த்வம்’ கீத்³ரு’க் பட²ஸி?
27 Men han svarede og sagde til ham: „Du skal elske Herren din Gud af hele dit Hjerte og med hele din Sjæl og med hele din Styrke og med hele dit Sind, og din Næste som dig selv.”
தத: ஸோவத³த், த்வம்’ ஸர்வ்வாந்த: கரணை: ஸர்வ்வப்ராணை: ஸர்வ்வஸ²க்திபி⁴: ஸர்வ்வசித்தைஸ்²ச ப்ரபௌ⁴ பரமேஸ்²வரே ப்ரேம குரு, ஸமீபவாஸிநி ஸ்வவத் ப்ரேம குரு ச|
28 Men han sagde til ham: „Du svarede ret; gør dette, saa skal du leve.”
ததா³ ஸ கத²யாமாஸ, த்வம்’ யதா²ர்த²ம்’ ப்ரத்யவோச: , இத்த²ம் ஆசர தேநைவ ஜீவிஷ்யஸி|
29 Men han vilde gøre sig selv retfærdig og sagde til Jesus: „Hvem er da min Næste?”
கிந்து ஸ ஜந: ஸ்வம்’ நிர்த்³தோ³ஷம்’ ஜ்ஞாபயிதும்’ யீஸு²ம்’ பப்ரச்ச², மம ஸமீபவாஸீ க: ? ததோ யீஸு²: ப்ரத்யுவாச,
30 Men Jesus svarede og sagde: „Et Menneske gik ned fra Jerusalem til Jeriko, og han faldt iblandt Røvere, som baade klædte ham af og sloge ham og gik bort og lode ham ligge halvdød.
ஏகோ ஜநோ யிரூஸா²லம்புராத்³ யிரீஹோபுரம்’ யாதி, ஏதர்ஹி த³ஸ்யூநாம்’ கரேஷு பதிதே தே தஸ்ய வஸ்த்ராதி³கம்’ ஹ்ரு’தவந்த: தமாஹத்ய ம்ரு’தப்ராயம்’ க்ரு’த்வா த்யக்த்வா யயு: |
31 Men ved en Hændelse gik en Præst den samme Vej ned, og da han saa ham, gik han forbi.
அகஸ்மாத்³ ஏகோ யாஜகஸ்தேந மார்கே³ண க³ச்ச²ந் தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா மார்கா³ந்யபார்ஸ்²வேந ஜகா³ம|
32 Ligesaa ogsaa en Levit; da han kom til Stedet, gik han hen og saa ham og gik forbi.
இத்த²ம் ஏகோ லேவீயஸ்தத்ஸ்தா²நம்’ ப்ராப்ய தஸ்யாந்திகம்’ க³த்வா தம்’ விலோக்யாந்யேந பார்ஸ்²வேந ஜகா³ம|
33 Men en Samaritan, som var paa Rejse, kom til ham, og da han saa ham, ynkedes han inderligt.
கிந்த்வேக: ஸோ²மிரோணீயோ க³ச்ச²ந் தத்ஸ்தா²நம்’ ப்ராப்ய தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வாத³யத|
34 Og han gik hen til ham, forbandt hans Saar og gød Olie og Vin deri, løftede ham op paa sit eget Dyr og førte ham til et Herberge og plejede ham.
தஸ்யாந்திகம்’ க³த்வா தஸ்ய க்ஷதேஷு தைலம்’ த்³ராக்ஷாரஸஞ்ச ப்ரக்ஷிப்ய க்ஷதாநி ப³த்³த்⁴வா நிஜவாஹநோபரி தமுபவேஸ்²ய ப்ரவாஸீயக்³ரு’ஹம் ஆநீய தம்’ ஸிஷேவே|
35 Og den næste Dag tog han to Denarer frem og gav Værten dem og sagde: Plej ham! og hvad mere du lægger ud, vil jeg betale dig, naar jeg kommer igen.
பரஸ்மிந் தி³வஸே நிஜக³மநகாலே த்³வௌ முத்³ராபாதௌ³ தத்³க்³ரு’ஹஸ்வாமிநே த³த்த்வாவத³த் ஜநமேநம்’ ஸேவஸ்வ தத்ர யோ(அ)தி⁴கோ வ்யயோ ப⁴விஷ்யதி தமஹம்’ புநராக³மநகாலே பரிஸோ²த்ஸ்யாமி|
36 Hvilken af disse tre tykkes dig nu at have været hans Næste, der var falden iblandt Røverne?”
ஏஷாம்’ த்ரயாணாம்’ மத்⁴யே தஸ்ய த³ஸ்யுஹஸ்தபதிதஸ்ய ஜநஸ்ய ஸமீபவாஸீ க: ? த்வயா கிம்’ பு³த்⁴யதே?
37 Men han sagde: „Han, som øvede Barmhjertighed imod ham.” Og Jesus sagde til ham: „Gaa bort, og gør du ligesaa!”
தத: ஸ வ்யவஸ்தா²பக: கத²யாமாஸ யஸ்தஸ்மிந் த³யாம்’ சகார| ததா³ யீஸு²: கத²யாமாஸ த்வமபி க³த்வா ததா²சர|
38 Men det skete, medens de vare paa Vandring, gik han ind i en Landsby; og en Kvinde ved Navn Martha modtog ham i sit Hus.
தத: பரம்’ தே க³ச்ச²ந்த ஏகம்’ க்³ராமம்’ ப்ரவிவிஸு²: ; ததா³ மர்தா²நாமா ஸ்த்ரீ ஸ்வக்³ரு’ஹே தஸ்யாதித்²யம்’ சகார|
39 Og hun havde en Søster, som hed Maria, og hun satte sig ved Herrens Fødder og hørte paa hans Tale.
தஸ்மாத் மரியம் நாமதே⁴யா தஸ்யா ப⁴கி³நீ யீஸோ²: பத³ஸமீப உவவிஸ்²ய தஸ்யோபதே³ஸ²கதா²ம்’ ஸ்²ரோதுமாரேபே⁴|
40 Men Martha havde travlt med megen Opvartning; og hun kom hen og sagde: „Herre! bryder du dig ikke om, at min Søster har ladet mig opvarte ene? Sig hende dog, at hun skal hjælpe mig.”
கிந்து மர்தா² நாநாபரிசர்ய்யாயாம்’ வ்யக்³ரா ப³பூ⁴வ தஸ்மாத்³தே⁴தோஸ்தஸ்ய ஸமீபமாக³த்ய ப³பா⁴ஷே; ஹே ப்ரபோ⁴ மம ப⁴கி³நீ கேவலம்’ மமோபரி ஸர்வ்வகர்ம்மணாம்’ பா⁴ரம் அர்பிதவதீ தத்ர ப⁴வதா கிஞ்சித³பி ந மநோ நிதீ⁴யதே கிம்? மம ஸாஹாய்யம்’ கர்த்தும்’ ப⁴வாந் தாமாதி³ஸ²து|
41 Men Herren svarede og sagde til hende: „Martha! Martha! du gør dig Bekymring og Uro med mange Ting;
ததோ யீஸு²: ப்ரத்யுவாச ஹே மர்தே² ஹே மர்தே², த்வம்’ நாநாகார்ய்யேஷு சிந்திதவதீ வ்யக்³ரா சாஸி,
42 men eet er fornødent. Maria har valgt den gode Del, som ikke skal tages fra hende.”
கிந்து ப்ரயோஜநீயம் ஏகமாத்ரம் ஆஸ்தே| அபரஞ்ச யமுத்தமம்’ பா⁴க³ம்’ கோபி ஹர்த்தும்’ ந ஸ²க்நோதி ஸஏவ மரியமா வ்ரு’த: |
