Klagesangene 5
1 Herre! kom i Hu, hvad der er sket os; sku ned og se vor Forhaanelse!
| ئەی یەزدان، بەبیرت بێتەوە چیمان بەسەرهات، تەماشا بکە و ڕیسواییەکەمان ببینە. |
2 Vor Arv er gaaet over til fremmede, vore Huse til Udlændinge.
| میراتەکەمان بۆ نامۆکان بوو، ماڵمان بۆ بێگانە. |
3 Vi ere blevne faderløse, uden Fader, vore Mødre ere som Enker.
| هەتیو و بێ باوک بووین، دایکانمان وەک بێوەژنن. |
4 Vandet, vi drikke, købe vi for Penge; vort Brænde kommer til os for Betaling.
| دەبێ ئەو ئاوە بکڕین کە دەیخۆینەوە دارەکانمان بە نرخ بۆمان دێت. |
5 Man er os paa Halsen, vi forfølges; vi blive trætte og faa ikke Hvile.
| ئەوانەی ڕاومان دەنێن زۆر نزیک بوونەوە، ماندوو دەبین و حەوانەوەمان نییە. |
6 Vi have rakt Haanden imod Ægypten, imod Assyrien for at mættes af Brød.
| دەستمان لە میسری و ئاشورییەکان پانکردەوە بۆ بەدەستهێنانی نانی پێویست. |
7 Vore Fædre have syndet, de ere ikke mere, og vi bære deres Misgerninger.
| باوکانمان گوناهیان کرد، نەمان، ئێمەش سزاکەیان وەردەگرین. |
8 Trælle herske over os; der er ingen, som frier af deres Haand.
| کۆیلەکان فەرمانڕەوایەتیمان دەکەن، کەس نییە لە دەستیان ڕزگارمان بکات. |
9 Vi hente vort Brød med Fare for vort Liv, formedelst Sværdet i Ørken.
| بەهۆی شمشێر لە چۆڵەوانی ژیانمان لە مەترسیدایە هەتا بژێوی پەیدا دەکەین. |
10 Vor Hud er forbrændt som en Ovn, af Hungerens Glød.
| پێستمان وەک تەنوور سووتاوە، لەبەر برسیێتی برژاوین. |
11 De krænke Kvinderne i Zion, Jomfruerne i Judas Stæder.
| لە سییۆن دەستدرێژییان کردە سەر ژنان، پاکیزەکانیش لە شارۆچکەکانی یەهودا. |
12 Fyrster ere hængte af deres Haand, Oldingers Person bliver ikke æret.
| میران بە دەستیانەوە هەڵدەواسرێن، ڕێز لە پیران ناگیرێت. |
13 Unge Karle maatte tage fat paa Kværnen, og Drenge segnede under Byrden af Ved.
| لاوانیان دەهاڕدرێن، منداڵان لەژێر بارەداردا بەلادادێن. |
14 De Ældste have hørt op med at sidde i Porten, de unge Karle med deres Strengeleg.
| پیران دەستیان لە دەروازە هەڵدەگرن، لاوانیش وازیان لە گۆرانی هێنا. |
15 Vort Hjertes Glæde er hørt op, vor Dans er vendt om til Sorrig.
| خۆشی دڵمان نەما، شاییمان بوو بە شیوەن. |
16 Vort Hoveds Krone er affalden; o ve os! thi vi have syndet.
| تاجی سەرمان کەوت. قوڕبەسەرمان، چونکە گوناهمان کرد! |
17 Derfor er vort Hjerte sygt, derfor ere vore Øjne formørkede:
| لەبەر ئەم شتانە دڵمان داهێزرا، لەبەر ئەم ڕووداوانە بەرچاومان تاریک بوو، |
18 For Zions Bjergs Skyld, som er øde, Ræve løbe derpaa.
| لەبەر کێوی سییۆن، وێران بوو، چەقەڵ هاتوچۆی تێدا دەکەن. |
19 Du, Herre! du bliver evindelig, din Trone fra Slægt til Slægt.
| ئەی یەزدان، تۆ بۆ هەتاهەتایە حوکم دەکەیت، تەختی تۆ نەوە دوای نەوە بەردەوام دەبێت. |
20 Hvorfor vil du glemme os evindelig? forlade os saa lang en Tid?
| بۆچی بەردەوام لەبیرمان دەکەیت؟ بۆچی کاتێکی درێژ بەجێمان دەهێڵیت؟ |
21 Herre! før os tilbage til dig, saa ville vi vende tilbage, forny vore Dage som i fordums Tid!
| ئەی یەزدان، بمانگەڕێنەوە بۆ لای خۆت، هەتا بگەڕێینەوە، وەک جاران ڕۆژانمان نوێ بکەرەوە، |
22 Thi mon du aldeles har forkastet os? mon du er saa saare vred paa os?
| یان تۆ زۆر لێمان تووڕە بوویت و بە تەواوی ئێمەت ڕەتکردووەتەوە؟ |
