Klagesangene 3

1 Teg er den Mand, som saa Elendighed ved hans Vredes Ris.

Ako ay isang taong nakakita ng paghihirap sa ilalim ng pamalo ng matinding galit ni Yahweh.

2 Mig ledede og førte han ind i Mørke og ikke til Lys.

Itinaboy niya ako at pinalakad sa kadiliman sa halip na liwanag.

3 Kun imod mig vendte han atter og atter sin Haand den ganske Dag.

Tunay siyang bumaling laban sa akin, buong araw niyang ibinabaling ang kamay niya laban sa akin.

4 Han gjorde mit Kød og min Hud gammel; han sønderbrød mine Ben.

Ang aking laman at balat ay ginutay niya, ang aking mga buto ay binali niya.

5 Han byggede imod mig og omgav mig med Galde og Møje.

Gumawa siya ng mga gawaing paglusob na sa akin ay laban, at pinaligiran ako ng kapaitan at kahirapan.

6 Han lod mig bo i de mørke Steder som dem, der ere døde i al Evighed.

Sa mga madilim na lugar niya ako pinatira, tulad nilang mga patay na noon pa.

7 Han tilmurede for mig, og jeg kan ikke komme ud, han gjorde min Lænke svar.

Gumawa siya ng pader sa paligid ko at hindi ako makatakas. Pinabigat niya ang aking mga posas.

8 Naar jeg end skriger og raaber, lukker han til for min Bøn.

Kahit na tumawag at sumigaw ako ng tulong, aking mga panalangin ay kaniyang kinukulong.

9 Han har tilmuret mine Veje med hugne Stene, han har gjort mine Stier krogede.

Hinarangan niya ang aking landas ng mga pader na gawa sa sinibak na bato, hindi tuwid ang bawat daanang aking tinatahak.

10 Han er bleven mig som en Bjørn, der ligger paa Lur, som en Løve i Skjul.

Tulad siya ng osong naghihintay upang tambangan ako, isang leon na nasa pagtatago.

11 Han lod mine Veje bøje af, og saa sønderrev han mig; han lagde mig øde.

Inilihis niya ang mga landas ko. Ginugutay at pinapabayaan niya ako.

12 Han spændte sin Bue og stillede mig som Maalet for Pilen.

Iniunat niya ang kaniyang pana at minarkahan ako bilang tudlaan ng palaso.

13 Han lod Pile af sit Kogger trænge ind i mine Nyrer.

Ipinadala niya ang mga palaso mula sa kaniyang sisidlan upang pumasok sa aking mga bato.

14 Jeg er bleven alt mit Folk til Latter, deres Spottesang den ganske Dag.

Ako ay naging katatawanan sa lahat ng aking mga kababayan, ang paksa sa mapanuyang awit nila sa araw-araw.

15 Han mættede mig med beske Urter, „han gav mig rigelig Malurt at drikke

Pinuno niya ako ng kapaitan at pinilit painumin ng ajenjo.

16 og lod mine Tænder bide i Grus, han nedtrykte mig i Aske.

Dinurog niya ang aking mga ngipin ng bato, sa alikabok ay isinubsob niya ako.

17 Og du bortstødte min Sjæl fra Fred, jeg har glemt det gode.

Sa aking buhay ay tinanggal mo ang kapayapaan, hindi ko na maalala pa ang alinmang kaligayahan.

18 Og jeg sagde: Borte er min Kraft, og hvad jeg forventede fra Herren.

Kaya sinabi ko, “Ang aking tatag ay nawala na at ang aking pag-asa kay Yahweh ay naubos na.”

19 Kom min Elendighed og min Landflygtighed i Hu: Malurt og Galde!

Inaalala ko ang aking kahirapan at ang aking pagkaligaw sa ajenjo at kapaitan.

20 Min Sjæl kommer det ret i Hu og er nedbøjet i mit Indre.

Tiyak na ito ay aking inaalala, at sa loob ko ay yumuyukod ako sa kawalan ng pag-asa.

21 Dette vil jeg tage mig til Hjerte, derfor vil jeg haabe:

Ngunit ito ang aking inaalala, at ito ang dahilang ako ay may pag-asa:

22 Det er Herrens Miskundhed, at vi ikke ere fortærede; thi hans Barmhjertighed har ingen Ende.

Ito ay sa pamamagitan ng katapatan sa kasunduan ni Yahweh kaya hindi tayo nalipol, sapagkat ang kaniyang mga kilos ng kahabagan ay hindi nagwakas.

23 Den er ny hver Morgen, din Trofasthed er stor.

Ang mga kilos ng kahabagan niya ay muling nagaganap sa bawat umaga, katapatan mo ay dakila!

24 Herren er min Del, siger min Sjæl, derfor vil jeg haabe til ham.

“Si Yahweh ay aking mana,” sinabi ko sa aking sarili, kaya aasa ako sa kaniya.

25 Herren er god imod dem, som bie efter ham, imod den Sjæl, som spørger efter ham.

Si Yahweh ay mabuti sa sinumang naghihintay sa kaniya, sa buhay na naghahanap sa kaniya.

26 Det er godt, at man haaber og er stille til Herrens Frelse.

Mabuti ang maghintay sa pagliligtas ni Yahweh nang tahimik.

27 Det er en Mand godt, at han bærer Aag i sin Ungdom.

Mabuti sa isang tao na ang pamatok sa kaniyang kabataan ay kaniyang natitiis.

28 Han vil sidde ene og tie; thi han lægger det paa ham.

Hayaan siyang manahimik at umupong mag-isa, dahil inilagay ito ni Yahweh sa kaniya.

29 Han vil trykke sin Mund imod Støvet, om der maaske kunde være Forhaabning.

Hayaang ilagay niya sa alikabok ang bibig niya, at marahil mayroong pag-asa.

30 Han vil vende Kinden imod den, som slaar ham, han vil mættes med Forhaanelse.

Hayaang ang kaniyang pisngi ay ibigay niya sa sinumang humahampas sa kaniya. Hayaang mapuno siya ng kahihiyan,

31 Thi Herren skal ikke forkaste evindelig.

sapagkat hindi siya tatanggihan ng Panginoon magpakailanman!

32 Thi dersom han bedrøver, da skal han dog forbarme sig efter sin store Miskundhed.

Sapagkat kahit na nagdadala siya ng kalungkutan, nagpapakita rin siya ng kahabagan na lumalabas mula sa kaniyang kadakilaan ng kaniyang katapatan sa kasunduan.

33 Thi det er ikke af sit Hjerte, at han plager og bedrøver Menneskens Børn.

Sapagkat hindi siya nagmamalupit mula sa kaniyang puso, o nagpapahirap sa mga anak ng mga tao.

34 For at knuse alle de bundne paa Jorden under sine Fødder,

Sa pagdurog sa lahat ng mga bihag sa lupa sa ilalim ng kaniyang paa,

35 for at bøje en Mands Ret for den Højestes Ansigt,

sa paglihis sa katarungan ng mga tao sa harapan ng mukha ng Kataas-taasan,

36 for at forvende et Menneskes Retssag — skuer Herren ikke ned.

sa paghadlang sa isang tao sa kaniyang katwiran—hindi ba nakikita ng Panginoon?

37 Hvo er den, som har sagt noget, saa at det skete, uden at Herren befaler det?

Sino ang nagsasalita at nangyayari kapag hindi ito iniutos ng Panginoon?

38 Mon Lykke og Ulykke ikke udgaa af den Højestes Mund?

Hindi ba parehong kapahamakan at katagumpayan ay nagmumula sa bibig ng Kataas-taasan?

39 Hvorfor klager et Menneske som lever? — enhver for sine Synder!

Paano makakadaing ang sinumang taong nabubuhay? Paaano makakadaing ang sinumang tao tungkol sa kaparusahan ng kaniyang mga kasalanan?

40 Lader os ransage vore Veje og efterspore dem og vende om til Herren!

Siyasatin at suriin natin ang ating mga pamamaraan, at muling manumbalik kay Yahweh.

41 Lader os opløfte vort Hjerte tillige med vore Hænder til Gud i Himmelen!

Itaas natin ang ating mga puso at mga kamay sa Diyos sa kalangitan at manalangin:

42 Vi, vi have syndet og været genstridige, du tilgav ikke.

“Laban sa iyo kami ay nagkasala at naghimagsik, kaya kami ay hindi mo pinatawad.

43 Du tildækkede os med Vrede og forfulgte os, ihjelslog, sparede ikke,

Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol kami. Pinagpapatay mo kami, at hindi mo kami kinahabagan.

44 Du skjulte dig med en Sky, at ingen Bøn kunde trænge igennem.

Tinakpan mo ang iyong sarili ng ulap, upang walang panalangin ang makakalampas.

45 Du gjorde os til Skarn og Udskud midt iblandt Folkene.

Ginawa mo kaming mga taong itinakwil at dumi sa iba't ibang mga lahi.

46 Alle vore Fjender opspilede deres Mund imod os.

Ibinuka ng lahat ng aming mga kaaway ang kanilang bibig nang may pangungutya laban sa amin.

47 Der var Forfærdelse og Gru for os, Ødelæggelse og Undergang.

Dumating sa amin ang takot sa hukay, pagkasira at pagkaluray.”

48 Mit Øje rinder med Vandbække over mit Folks Datters Undergang.

Umaagos ng daloy ng tubig ang mata ko dahil sa pagkaluray ng anak na babae ng mga kababayan ko.

49 Mit Øje strømmer og bliver ikke stille, der er ingen Afladelse,

Umaagos ang mga mata ko, at hindi tumitigil ang mga ito, sapagkat wala itong katapusan

50 indtil Herren skuer ned og ser til fra Himmelen.

hanggang sa tumunghay at tumingin si Yahweh mula sa kalangitan.

51 Mit Øje voldte min Sjæl Smerte over alle min Stads Døtre.

Nagbibigay ng matinding sakit sa aking buhay ang mata ko dahil sa lahat ng mga anak na babae sa lungsod ko.

52 Hart jagede mig som en Fugl de, der vare mine Fjender uden Grund.

Walang tigil akong tinutugis tulad ng isang ibon ng aking mga kaaway nang walang dahilan.

53 De bragte mit Liv til at vorde stille i Graven og kastede en Sten over mig.

Sinira nila sa balon ang buhay ko at sa ibabaw ko ay naglagay ng isang bato.

54 Der strømmede Vand ned over mit Hoved, jeg sagde: Det er forbi med mig.

Dumaloy ang tubig sa aking ulo, sinabi ko, “Nilagot ako!”

55 Jeg kaldte paa dit Navn, Herre! fra Graven, i det dybe.

Tinawag ko ang iyong pangalan, Yahweh, mula sa pinakamababang hukay.

56 Du har hørt min Røst; tilluk ej dit Øre for mit Suk, for mit Raab!

Narinig mo ang aking tinig nang sinabi ko, “Huwag mong itago ang iyong tainga sa aking pagtawag ng tulong, sa aking pagsigaw ng saklolo!

57 Du holdt dig nær den Dag, jeg kaldte paa dig, du sagde: Frygt ikke!

Lumapit ka sa araw na tinawag kita, sinabi mo sa akin, “Huwag kang mangamba!”

58 Herre! du har udført min Sjæls Sag, du har udløst mit Liv.

Panginoon, ipinagtanggol mo ako nang ako ay nasa paglilitis para sa buhay ko, iniligtas mo ang buhay ko!

59 Herre! du har set den Uret, som sker mig, døm i min Sag!

Yahweh, nakita mo ang kanilang pang-aapi sa akin. Hatulan mo nang makatarungan ang aking usapin.

60 Du har set al deres Hævn, alle deres Tanker imod mig.

Nakita mo ang lahat kanilang mga kilos ng paghihiganti, lahat ng kanilang binabalak laban sa akin.

61 Herre! du har hørt deres haanende Tale, alle deres Tanker imod mig,

Narinig mo ang panghahamak nila, Yahweh, at lahat ng kanilang mga balak tungkol sa akin.

62 mine Modstanderes Ord og deres Anslag imod mig den ganske Dag.

Narinig mo ang mga labi ng mga tumindig laban sa akin, narinig mo ang kanilang malalim na kaisipang laban sa akin sa buong araw.

63 Sku, hvorledes de sidde, og hvorledes de staa op; jeg er deres Spottesang.

Maging sa kanilang pag-upo o sa kanilang pagtayo, tingnan mo Yahweh! Ako ang paksa sa kanilang awit ng pangungutya.

64 Du skal gengælde dem, Herre! efter deres Hænders Gerning.

Gumanti ka sa kanila, Yahweh, gaya ng pinsalang ginawa ng kanilang mga kamay.

65 Du skal give dem et Dække over Hjertet, din Forbandelse hører dem til.

Lagyan mo ng takot ang kanilang mga puso, lagyan mo sila ng sumpa.

66 Du skal forfølge dem i Vrede, og ødelægge dem, at de ikke ere under Herrens Himmel.

Habulin mo sila sa iyong galit at lipulin mo sila saanman sa ilalim ng kalangitan, Yahweh!