Klagesangene 3
1 Teg er den Mand, som saa Elendighed ved hans Vredes Ris.
| من ئەو پیاوەم کە زەلیلیم بینی بە گۆچانی تووڕەیی ئەو. |
2 Mig ledede og førte han ind i Mørke og ikke til Lys.
| منی بە پێش خۆی دا و منی بە تاریکاییدا برد، بەبێ هیچ ڕووناکییەک. |
3 Kun imod mig vendte han atter og atter sin Haand den ganske Dag.
| بێگومان، دەستی لە دژی من بەرزدەکاتەوە بە بەردەوامی و بە درێژایی ڕۆژ. |
4 Han gjorde mit Kød og min Hud gammel; han sønderbrød mine Ben.
| گۆشت و پێستی منی پیرکرد، ئێسکەکانی شکاندم. |
5 Han byggede imod mig og omgav mig med Galde og Møje.
| دەوری گرتم و گەمارۆی دام بە ژەهر و ناخۆشی. |
6 Han lod mig bo i de mørke Steder som dem, der ere døde i al Evighed.
| ناچاری کردم لەناو تاریکیدا نیشتەجێ بم وەک ئەوانەی لەمێژە مردوون. |
7 Han tilmurede for mig, og jeg kan ikke komme ud, han gjorde min Lænke svar.
| لەناو پەرژینێک بەندی کرد بۆ ئەوەی نەتوانم هەڵبێم، زنجیرەکانی منی قورس کرد. |
8 Naar jeg end skriger og raaber, lukker han til for min Bøn.
| هەروەها کاتێک هاوار دەکەم و داوای فریاکەوتن دەکەم، بەڵام نزاکانم ڕادەگرێت. |
9 Han har tilmuret mine Veje med hugne Stene, han har gjort mine Stier krogede.
| بەردی تاشراوی کەڵەکە کرد و ڕێگای منی پێ گرت، ڕێڕەوەکانی منی خواروخێچ کرد. |
10 Han er bleven mig som en Bjørn, der ligger paa Lur, som en Løve i Skjul.
| وەک ورچێک بۆم لە بۆسەدایە، وەک شێرێک خۆی مات دەکات، |
11 Han lod mine Veje bøje af, og saa sønderrev han mig; han lagde mig øde.
| منی لەڕێ لادا و پارچەپارچەی کردم، منی وێران کرد. |
12 Han spændte sin Bue og stillede mig som Maalet for Pilen.
| کەوانەکەی ڕاکێشا منی کردە نیشانەی تیرەکانی. |
13 Han lod Pile af sit Kogger trænge ind i mine Nyrer.
| تیرەکانی تیردانەکەی لە دڵم چەقاند. |
14 Jeg er bleven alt mit Folk til Latter, deres Spottesang den ganske Dag.
| هەموو گەلەکەم سووکایەتیم پێ دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن. |
15 Han mættede mig med beske Urter, „han gav mig rigelig Malurt at drikke
| تێری کردم لە تاڵی، زەقنەبووتی دەرخوارد دام. |
16 og lod mine Tænder bide i Grus, han nedtrykte mig i Aske.
| بە چەو ددانەکانی منی وردوخاش کرد، منی لەناو خۆڵەمێش پەستایەوە. |
17 Og du bortstødte min Sjæl fra Fred, jeg har glemt det gode.
| من لە ئاشتی بێبەش کراوم، سەرکەوتنم لەبیرچووەوە. |
18 Og jeg sagde: Borte er min Kraft, og hvad jeg forventede fra Herren.
| ئینجا گوتم، «شکۆمەندیم نەما، هەروەها هیوام بە یەزدان بڕا.» |
19 Kom min Elendighed og min Landflygtighed i Hu: Malurt og Galde!
| دێتەوە بیرم، ڕۆژانی زەلیلی و سەرگەردانیم، وەک ژەهر و زەقنەبووت بوون. |
20 Min Sjæl kommer det ret i Hu og er nedbøjet i mit Indre.
| بە باشی بەبیرم دێتەوە، لە ناخەوە ڕۆحم خەمبارە. |
21 Dette vil jeg tage mig til Hjerte, derfor vil jeg haabe:
| بەڵام ئەوە دەهێنمەوە یادم و لەبەر ئەوە هیوام هەیە: |
22 Det er Herrens Miskundhed, at vi ikke ere fortærede; thi hans Barmhjertighed har ingen Ende.
| بەهۆی خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدانە کە لەناونەچووین، چونکە بەزەییەکەی تەواو نابێت. |
23 Den er ny hver Morgen, din Trofasthed er stor.
| ئەوانەت هەموو بەیانییەک نوێن؛ دڵسۆزییەکەت چەند گەورەیە. |
24 Herren er min Del, siger min Sjæl, derfor vil jeg haabe til ham.
| بە خۆم دەڵێم: «یەزدان بەشی منە، لەبەر ئەوە هیوام بەوە.» |
25 Herren er god imod dem, som bie efter ham, imod den Sjæl, som spørger efter ham.
| یەزدان چاکە بۆ ئەوانەی هیوایان بەو هەیە، بۆ ئەو کەسەی داوای ئەو دەکات. |
26 Det er godt, at man haaber og er stille til Herrens Frelse.
| باشە بۆ کەسێک بە بێدەنگی چاوەڕێ بکات بۆ هاتنی ڕزگاریی یەزدان. |
27 Det er en Mand godt, at han bærer Aag i sin Ungdom.
| باشە پیاو نیر هەڵبگرێت هەر لە تەمەنی منداڵییەوە. |
28 Han vil sidde ene og tie; thi han lægger det paa ham.
| با بە تەنها دانیشێت و بێدەنگ بێت، چونکە یەزدان ئەمەی بەسەرهێناوە. |
29 Han vil trykke sin Mund imod Støvet, om der maaske kunde være Forhaabning.
| با سەری بخاتە ناو خاکوخۆڵ، لەوانەیە هێشتا هیوای مابێت. |
30 Han vil vende Kinden imod den, som slaar ham, han vil mættes med Forhaanelse.
| با ڕوومەتی بۆ ئەوە ڕابگرێت کە لێی دەدات، با تێربێت لە ڕیسوایی. |
31 Thi Herren skal ikke forkaste evindelig.
| چونکە کەس بۆ هەتاهەتایە لەلایەن پەروەردگارەوە ڕەت ناکرێتەوە. |
32 Thi dersom han bedrøver, da skal han dog forbarme sig efter sin store Miskundhed.
| لەگەڵ ئەوەی دڵتەنگی دەهێنێت، میهرەبانیش نیشان دەدات، بەپێی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی. |
33 Thi det er ikke af sit Hjerte, at han plager og bedrøver Menneskens Børn.
| ئەو کەس لە دڵەوە زەلیل ناکات و دڵتەنگی ناکات. |
34 For at knuse alle de bundne paa Jorden under sine Fødder,
| تێکشکاندنی دیلەکانی هەموو زەوی لەژێر پێ، |
35 for at bøje en Mands Ret for den Højestes Ansigt,
| یان بێبەشکردنی کەسێک لە مافی خۆی لەبەردەم خودای هەرەبەرز، |
36 for at forvende et Menneskes Retssag — skuer Herren ikke ned.
| یان بەدوورگرتنی مرۆڤ لە دادپەروەری، ئایا پەروەردگار هەموو ئەمانە نابینێت؟ |
37 Hvo er den, som har sagt noget, saa at det skete, uden at Herren befaler det?
| کێ دەتوانێت قسە بکات قسەکەی بێتەجێ، ئەگەر پەروەردگار فەرمانی نەدابێت؟ |
38 Mon Lykke og Ulykke ikke udgaa af den Højestes Mund?
| ئایا ڕوودانی چاکە و خراپە بە فەرمایشتی خودای هەرەبەرز نییە؟ |
39 Hvorfor klager et Menneske som lever? — enhver for sine Synder!
| بۆچی مرۆڤی زیندوو گلەیی بکات کاتێک لەسەر گوناهەکانی سزا دەدرێت؟ |
40 Lader os ransage vore Veje og efterspore dem og vende om til Herren!
| با هەڵسوکەوتمان بپشکنین و تاقی بکەینەوە و بگەڕێینەوە بۆ لای یەزدان. |
41 Lader os opløfte vort Hjerte tillige med vore Hænder til Gud i Himmelen!
| با دڵ و دەستمان بەرزبکەینەوە بۆ خودا لە ئاسمان، بڵێین: |
42 Vi, vi have syndet og været genstridige, du tilgav ikke.
| «ئێمە گوناهمان کرد و یاخی بووین، تۆش لێمان خۆش نەبوویت. |
43 Du tildækkede os med Vrede og forfulgte os, ihjelslog, sparede ikke,
| «خۆت بە تووڕەیی داپۆشی و ڕاوتناین، بەبێ بەزەیی ئێمەت کوشت. |
44 Du skjulte dig med en Sky, at ingen Bøn kunde trænge igennem.
| بە هەور خۆت داپۆشی بۆ ئەوەی نوێژەکانمان نەگاتە لات. |
45 Du gjorde os til Skarn og Udskud midt iblandt Folkene.
| ئێمەت کرد بە پاشەڕۆ و نەویستراو لەنێو گەلان. |
46 Alle vore Fjender opspilede deres Mund imod os.
| «هەموو دوژمنانمان دەمیان لێمان کردەوە. |
47 Der var Forfærdelse og Gru for os, Ødelæggelse og Undergang.
| ترس و تەڵە باڵی بەسەرماندا کێشا، لەناوچوون و وێرانی.» |
48 Mit Øje rinder med Vandbække over mit Folks Datters Undergang.
| چاوەکانم کانی فرمێسک هەڵدەڕێژن لەبەر ئەوەی گەلەکەم لەناوچوون. |
49 Mit Øje strømmer og bliver ikke stille, der er ingen Afladelse,
| چاوەکانم فرمێسک هەڵدەڕێژن و ناوەستن بەبێ پسانەوە، |
50 indtil Herren skuer ned og ser til fra Himmelen.
| تاوەکو یەزدان لە ئاسمانەوە تەماشای خوارەوە بکات و ببینێت. |
51 Mit Øje voldte min Sjæl Smerte over alle min Stads Døtre.
| ئەوەی دەیبینم گیانم ئازار دەدات لەبەر ئازاری کچانی شارەکەم. |
52 Hart jagede mig som en Fugl de, der vare mine Fjender uden Grund.
| ئەوانەی دوژمنی من بوون بەبێ هۆ وەک چۆلەکە ڕاویان کردم. |
53 De bragte mit Liv til at vorde stille i Graven og kastede en Sten over mig.
| بە زیندووێتی منیان فڕێدا ناو چاڵ، بەردیان تێمگرت. |
54 Der strømmede Vand ned over mit Hoved, jeg sagde: Det er forbi med mig.
| نوقومی ئاو بووم، گوتم: «خەریکە بمرم.» |
55 Jeg kaldte paa dit Navn, Herre! fra Graven, i det dybe.
| ئەی یەزدان، لە قووڵایی چاڵەوە بە ناوی تۆوە نزا دەکەم. |
56 Du har hørt min Røst; tilluk ej dit Øre for mit Suk, for mit Raab!
| گوێت لە دەنگم بوو: «گوێت دامەخە کاتێک هاوار و هانات بۆ دەهێنم.» |
57 Du holdt dig nær den Dag, jeg kaldte paa dig, du sagde: Frygt ikke!
| ئەو ڕۆژەی نزام بۆ کردیت نزیک بوویتەوە، فەرمووت: «مەترسە!» |
58 Herre! du har udført min Sjæls Sag, du har udløst mit Liv.
| ئەی پەروەردگار، بەرگریت لە کێشەی من کرد، ژیانی منت کڕییەوە. |
59 Herre! du har set den Uret, som sker mig, døm i min Sag!
| ئەی یەزدان، ستەمدیدەیی منت بینی. دادوەری کێشەکەم بکە! |
60 Du har set al deres Hævn, alle deres Tanker imod mig.
| هەموو تۆڵەسەندنەوەکەی ئەوانت بینی، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من. |
61 Herre! du har hørt deres haanende Tale, alle deres Tanker imod mig,
| ئەی یەزدان، گوێت لە ڕیسواکردنەکەیان بوو، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من؛ |
62 mine Modstanderes Ord og deres Anslag imod mig den ganske Dag.
| ئەوەی دوژمنەکانم بە درێژایی ڕۆژ لە دژی من باسی دەکەن و دەیچرپێنن. |
63 Sku, hvorledes de sidde, og hvorledes de staa op; jeg er deres Spottesang.
| تەماشایان بکە! هەستان و دانیشتنیان، بە گۆرانییەکانیان گاڵتەم پێ دەکەن. |
64 Du skal gengælde dem, Herre! efter deres Hænders Gerning.
| ئەی یەزدان، سزایان بدە، بەپێی کردەوەکانی دەستیان. |
65 Du skal give dem et Dække over Hjertet, din Forbandelse hører dem til.
| پێچە لەسەر دڵیان دابنێ، با نەفرەتت لەسەریان بێت! |
66 Du skal forfølge dem i Vrede, og ødelægge dem, at de ikke ere under Herrens Himmel.
| بە تووڕەییەوە ڕاویان بنێ و لەناویان ببە لەژێر ئاسمانی یەزداندا. |
