Klagesangene 3
1 Teg er den Mand, som saa Elendighed ved hans Vredes Ris.
O WAU no ke kanaka i ike i ka popilikia, Malalo o ka laau o kona ukinki.
2 Mig ledede og førte han ind i Mørke og ikke til Lys.
Ua alakai oia ia'u, a ua lawe mai ia'u iloko o ka pouli, Aole iloko o ka malamalama.
3 Kun imod mig vendte han atter og atter sin Haand den ganske Dag.
He oiaio, ua huli ku e mai oia ia'u, Ua huli oia i kona lima e ku e ia'u a pau ka la.
4 Han gjorde mit Kød og min Hud gammel; han sønderbrød mine Ben.
Ua hoopau oia i ko'u io, a me ko'u ili; Ua uhai oia i ko'u mau iwi.
5 Han byggede imod mig og omgav mig med Galde og Møje.
Ua kukulu ku e mai oia ia'u, Ua hoopuni mai ia'u i ka awaawa, a me ke kaumaha.
6 Han lod mig bo i de mørke Steder som dem, der ere døde i al Evighed.
Ua hoonoho mai oia ia'u ma na wahi pouli, E like me ka poe i make i ka, wa kahiko.
7 Han tilmurede for mig, og jeg kan ikke komme ud, han gjorde min Lænke svar.
Ua hoopuni mai oia ia'u i ka pa, i ole au e puka iwaho; Ua hana oia i ko'u kaula keleawe a kaumaha.
8 Naar jeg end skriger og raaber, lukker han til for min Bøn.
I ka wa a'u e kahea aku ai, a nonoi aku, Pani mai la oia i ka'u pule ana.
9 Han har tilmuret mine Veje med hugne Stene, han har gjort mine Stier krogede.
Ua hoopuni mai oia ia'u me na pohaku i kalaiia; Ua hookeekee oia i ko'u mau alanui.
10 Han er bleven mig som en Bjørn, der ligger paa Lur, som en Løve i Skjul.
Ua like oia ia'u me ka bea e hoohalua ana, Me he liona la hoi ma na wahi malu.
11 Han lod mine Veje bøje af, og saa sønderrev han mig; han lagde mig øde.
Ua kapae oia i ko'u mau aoao, ua haehae mai ia'u; Ua hoolilo mai oia ia'u i mehameha.
12 Han spændte sin Bue og stillede mig som Maalet for Pilen.
Ua hoolena oia i kona kakaka, Ua kau oia ia'u me he hoailona la no ka pua.
13 Han lod Pile af sit Kogger trænge ind i mine Nyrer.
Ua hookomo mai oia i kona mau pua iloko o ko'u opu.
14 Jeg er bleven alt mit Folk til Latter, deres Spottesang den ganske Dag.
He mea akaaka no wau i ko'u poe kanaka a pau; O ko lakou mele akaaka, a pau ka la.
15 Han mættede mig med beske Urter, „han gav mig rigelig Malurt at drikke
Ua hoomaona mai oia ia'u i na mea awaawa, Ua hooona mai oia ia'u i ka laau awahia.
16 og lod mine Tænder bide i Grus, han nedtrykte mig i Aske.
Ua uhai oia i ko'u mau niho i na iliili, Ua uhi mai oia ia'u i ka lehu.
17 Og du bortstødte min Sjæl fra Fred, jeg har glemt det gode.
Ua kipaku mai oe i ko'u uhane mai ka maiu aku; Poina hoi ia'u ka pomaikai.
18 Og jeg sagde: Borte er min Kraft, og hvad jeg forventede fra Herren.
I iho la au, Ua hookiia kuu ikaika, A me ka laua ana o kuu manao, mai Iehova mai;
19 Kom min Elendighed og min Landflygtighed i Hu: Malurt og Galde!
E manao ana hoi au i ko'u popilikia a me ko'u eha, I ka laau awaawa, a me ka laau make.
20 Min Sjæl kommer det ret i Hu og er nedbøjet i mit Indre.
Ke manao nui nei ko'u uhane ia mea, Me ke kulou iho iloko o'u.
21 Dette vil jeg tage mig til Hjerte, derfor vil jeg haabe:
Ke hoihoi mai nei au i keia iloko o ko'u naau, A nolaila, ua laua kuu manao.
22 Det er Herrens Miskundhed, at vi ikke ere fortærede; thi hans Barmhjertighed har ingen Ende.
No ka lokomaikai o Iehova, aole kakou i anaiia; No ka pau ole hoi o kona aloha.
23 Den er ny hver Morgen, din Trofasthed er stor.
He hou mai no i na kakahiaka a pau; Ua nui loa no kou oiaio.
24 Herren er min Del, siger min Sjæl, derfor vil jeg haabe til ham.
O Iehova no ko'u kuleana, wahi a kuu uhane, Nolaila e lana'i kuu manao ia ia.
25 Herren er god imod dem, som bie efter ham, imod den Sjæl, som spørger efter ham.
Ua maikai o Iehova i ka poe kakali ia ia, I ka uhane hoi i imi aku ia ia.
26 Det er godt, at man haaber og er stille til Herrens Frelse.
He mea maikai ke lana ka manao, no ka hoolaia mai e Iehova, me ka ekemu ole hoi.
27 Det er en Mand godt, at han bærer Aag i sin Ungdom.
He mea maikai i ke kanaka ke lawe i ka auamo i kona wa opiopio.
28 Han vil sidde ene og tie; thi han lægger det paa ham.
Ke noho mehameha ia me ka ekemu ole, No ka mea, [na ke Akua no] i kau ia mea maluna ona.
29 Han vil trykke sin Mund imod Støvet, om der maaske kunde være Forhaabning.
Ke waiho hoi ia i kona waha ma ka lepo, Ina paha e loaa ia ia ka laua o ka manao.
30 Han vil vende Kinden imod den, som slaar ham, han vil mættes med Forhaanelse.
Ke haawi no hoi oia i kona papalina i ka mea nana ia e hahau; Ke hoopihaia oia i ka hoowahawahaia.
31 Thi Herren skal ikke forkaste evindelig.
Aole nae e kipaku mau loa aku o ka Haku;
32 Thi dersom han bedrøver, da skal han dog forbarme sig efter sin store Miskundhed.
Ina e hookaumaha mai oia, e aloha mai no ia, E like me ka nui o kona lokomaikai.
33 Thi det er ikke af sit Hjerte, at han plager og bedrøver Menneskens Børn.
Aole no kona makemake ia e hookaumaha mai ai, A hoeha i na keiki a kanaka.
34 For at knuse alle de bundne paa Jorden under sine Fødder,
E hahi malalo iho o kona mau wawae, I na mea pio a pau o ka honua,
35 for at bøje en Mands Ret for den Højestes Ansigt,
E hoohuli ae i ka pono o ke kanaka, Mai ka maka ae o ka Mea kiekie,
36 for at forvende et Menneskes Retssag — skuer Herren ikke ned.
E hana kekee i ke kanaka i kona hookolokoloia, Aole i apono mai ka Haku ia mau mea.
37 Hvo er den, som har sagt noget, saa at det skete, uden at Herren befaler det?
Owai ka mea nana e olelo, a ko no, Ke kauoha ole mai ka Haku?
38 Mon Lykke og Ulykke ikke udgaa af den Højestes Mund?
Mai ka waha mai o ka Mea kiekie, Aole i puka mai ka hewa, a me ka maikai,
39 Hvorfor klager et Menneske som lever? — enhver for sine Synder!
No ke aha la e ohumu ai ke kanaka e ola ana, O ke kanaka hoi no kona hoopaiia?
40 Lader os ransage vore Veje og efterspore dem og vende om til Herren!
E huli kakou i ke ano o ko kakou mau aoao, E hoao hoi, a e hoi hou aku ia Iehova.
41 Lader os opløfte vort Hjerte tillige med vore Hænder til Gud i Himmelen!
E hapai kakou i ko kakou mau naau a me na lima, I ke Akua iloko o ka lani.
42 Vi, vi have syndet og været genstridige, du tilgav ikke.
Ua hana hewa aku makou, a na kipi, Aole no hoi oe i kala mai.
43 Du tildækkede os med Vrede og forfulgte os, ihjelslog, sparede ikke,
Ua uhi mai oia ia makou i ka huhu, a ua hoomaau mai; Ua pepehi mai oe, aole i aloha mai.
44 Du skjulte dig med en Sky, at ingen Bøn kunde trænge igennem.
Ua uhi no oe ia oe iho i ke ao, I komo ole aku ai ka pule.
45 Du gjorde os til Skarn og Udskud midt iblandt Folkene.
Ua hoonoho oe ia makou i lepo i kahiliia. A i mea i hoowahawahaia iwaena o na kanaka.
46 Alle vore Fjender opspilede deres Mund imod os.
Ua hamama ku e mai ia makou na waha a pau o ko makou poe enemi.
47 Der var Forfærdelse og Gru for os, Ødelæggelse og Undergang.
Eia no imua o makou, ka makau a me ka lua, O ka lukuia, a me ke anaiia.
48 Mit Øje rinder med Vandbække over mit Folks Datters Undergang.
Ke kahe nei na muliwai ma ko'u mau maka, No ke anaiia o ke kaikamahine o ko'u poe kanaka.
49 Mit Øje strømmer og bliver ikke stille, der er ingen Afladelse,
Ko kulu nei no ko'u maka, aole hooki, Aole hoi i hoomaha,
50 indtil Herren skuer ned og ser til fra Himmelen.
A nana mai o Iehova, a ike, mai ka lani mai.
51 Mit Øje voldte min Sjæl Smerte over alle min Stads Døtre.
Ke hoeha ko'u maka i ko'u naau, no na kaikamahine a pau o ko'u kulanakauhale.
52 Hart jagede mig som en Fugl de, der vare mine Fjender uden Grund.
Me he manu la i hahai hala ole mai ai ko'u poe enemi ia'u me ka ikaika.
53 De bragte mit Liv til at vorde stille i Graven og kastede en Sten over mig.
Ua hooki lakou i ko'u ola ma ka lua, Ua hoolei mai i ka pohaku maluna o'u.
54 Der strømmede Vand ned over mit Hoved, jeg sagde: Det er forbi med mig.
Kahe ae la na wai maluna o kuu poo, Alaila, olelo iho la au, Ua hookiia mai au.
55 Jeg kaldte paa dit Navn, Herre! fra Graven, i det dybe.
Kahea aku la au i kou inoa, o Iehova, Mailoko ae o ka lua hohonu.
56 Du har hørt min Røst; tilluk ej dit Øre for mit Suk, for mit Raab!
Ua lohe no oe i ko'u leo; Mai huna oe i kou pepeiao, i ko'u hanu ana, a me ko'u kahea ana.
57 Du holdt dig nær den Dag, jeg kaldte paa dig, du sagde: Frygt ikke!
Hookokoke mai no oe i ka la a'u i kahea aku ai la oe; I mai la hoi oe, Mai makau.
58 Herre! du har udført min Sjæls Sag, du har udløst mit Liv.
E ka Haku, ua kokua mai oe ia'u i ka hoopiiia o kuu uhane; Nau no i hoolapanai i ko'u ola.
59 Herre! du har set den Uret, som sker mig, døm i min Sag!
E Iehova, ua ike no oe i ko'u hookaumahaia, Nau no e hooponopono i ko'u hihia.
60 Du har set al deres Hævn, alle deres Tanker imod mig.
Ua ike no oe i ko lakou hoomaau ana a pau, A me ko lakou mau manao ku e ia'u a pau.
61 Herre! du har hørt deres haanende Tale, alle deres Tanker imod mig,
E Iehova, ua lohe no oe i ko lakou hoowahawaha ana, A me ko lakou mau manao ku e ia'u a pau:
62 mine Modstanderes Ord og deres Anslag imod mig den ganske Dag.
I na olelo a ka poe i ala ku e mai ia'u, A me ko lakou imi ku e ia'u a pau ka la.
63 Sku, hvorledes de sidde, og hvorledes de staa op; jeg er deres Spottesang.
E nana i ko lakou noho ana ilalo, a me ko lakou ku ana iluna, owau no ko lakou mele akaaka.
64 Du skal gengælde dem, Herre! efter deres Hænders Gerning.
E hoihoi oe i ka hoopai ana maluna o lakou, e Iehova, E like hoi me ka hana ana a ko lakou mau lima.
65 Du skal give dem et Dække over Hjertet, din Forbandelse hører dem til.
E haawi oe ia lakou i ke kaumaha o ka naau, I kou hoino hoi, ia lakou.
66 Du skal forfølge dem i Vrede, og ødelægge dem, at de ikke ere under Herrens Himmel.
Me ka huhu oe e hahai aku ai, A e luku aku ia lakou, mailalo aku o na lani o Iehova.
