Johannes 12
1 Seks Dage før Paaske kom Jesus nu til Bethania, hvor Lazarus boede, han, som Jesus havde oprejst fra de døde.
និស្តារោត្សវាត៑ បូវ៌្វំ ទិនឞដ្កេ ស្ថិតេ យីឝុ រ្យំ ប្រមីតម៑ ឥលិយាសរំ ឝ្មឝានាទ៑ ឧទស្ថាបរត៑ តស្យ និវាសស្ថានំ ពៃថនិយាគ្រាមម៑ អាគច្ឆត៑។
2 Der gjorde de da et Aftensmaaltid for ham, og Martha vartede op; men Lazarus var en af dem, som sade til Bords med ham.
តត្រ តទត៌្ហំ រជន្យាំ ភោជ្យេ ក្ឫតេ មត៌្ហា បយ៌្យវេឞយទ៑ ឥលិយាសរ៑ ច តស្យ សង្គិភិះ សាទ៌្ធំ ភោជនាសន ឧបាវិឝត៑។
3 Da tog Maria et Pund af ægte, saare kostbar Nardussalve og salvede Jesu Fødder og tørrede hans Fødder med sit Haar; og Huset blev fuldt af Salvens Duft.
តទា មរិយម៑ អទ៌្ធសេដកំ ពហុមូល្យំ ជដាមាំសីយំ តៃលម៑ អានីយ យីឝោឝ្ចរណយោ រ្មទ៌្ទយិត្វា និជកេឝ រ្មាឞ៌្ដុម៑ អារភត; តទា តៃលស្យ បរិមលេន គ្ឫហម៑ អាមោទិតម៑ អភវត៑។
4 Da siger en af hans Disciple, Judas, Simons Søn, Iskariot, han, som siden forraadte ham:
យះ ឝិមោនះ បុត្រ រិឞ្ករិយោតីយោ យិហូទានាមា យីឝុំ បរករេឞុ សមប៌យិឞ្យតិ ស ឝិឞ្យស្តទា កថិតវាន៑,
5 „Hvorfor blev denne Salve ikke solgt for tre Hundrede Denarer og given til fattige?”
ឯតត្តៃលំ ត្រិភិះ ឝតៃ រ្មុទ្រាបទៃ រ្វិក្រីតំ សទ៑ ទរិទ្រេភ្យះ កុតោ នាទីយត?
6 Men dette sagde han, ikke fordi han brød sig om de fattige, men fordi han var en Tyv og havde Pungen og bar, hvad der blev lagt deri.
ស ទរិទ្រលោកាត៌្ហម៑ អចិន្តយទ៑ ឥតិ ន, កិន្តុ ស ចៅរ ឯវំ តន្និកដេ មុទ្រាសម្បុដកស្ថិត្យា តន្មធ្យេ យទតិឞ្ឋត៑ តទបាហរត៑ តស្មាត៑ ការណាទ៑ ឥមាំ កថាមកថយត៑។
7 Da sagde Jesus: „Lad hende med Fred, hun har jo bevaret den til min Begravelsesdag!
តទា យីឝុរកថយទ៑ ឯនាំ មា វារយ សា មម ឝ្មឝានស្ថាបនទិនាត៌្ហំ តទរក្ឞយត៑។
8 De fattige have I jo altid hos eder; men mig have I ikke altid.”
ទរិទ្រា យុឞ្មាកំ សន្និធៅ សវ៌្វទា តិឞ្ឋន្តិ កិន្ត្វហំ សវ៌្វទា យុឞ្មាកំ សន្និធៅ ន តិឞ្ឋាមិ។
9 En stor Skare af Jøderne fik nu at vide, at han var der; og de kom ikke for Jesu Skyld alene, men ogsaa for at se Lazarus, hvem han havde oprejst fra de døde.
តតះ បរំ យីឝុស្តត្រាស្តីតិ វាត៌្តាំ ឝ្រុត្វា ពហវោ យិហូទីយាស្តំ ឝ្មឝានាទុត្ថាបិតម៑ ឥលិយាសរញ្ច ទ្រឞ្ដុំ តត៑ ស្ថានម៑ អាគច្ឆន។
10 Men Ypperstepræsterne raadsloge om ogsaa at slaa Lazarus ihjel;
តទា ប្រធានយាជកាស្តម៑ ឥលិយាសរមបិ សំហត៌្តុម៑ អមន្ត្រយន៑;
11 thi for hans Skyld gik mange af Jøderne hen og troede paa Jesus.
យតស្តេន ពហវោ យិហូទីយា គត្វា យីឝៅ វ្យឝ្វសន៑។
12 Den følgende Dag, da den store Skare, som var kommen til Højtiden, hørte, at Jesus kom til Jerusalem,
អនន្តរំ យីឝុ រ្យិរូឝាលម៑ នគរម៑ អាគច្ឆតីតិ វាត៌្តាំ ឝ្រុត្វា បរេៜហនិ ឧត្សវាគតា ពហវោ លោកាះ
13 toge de Palmegrene og gik ud imod ham og raabte: „Hosanna! velsignet være den, som kommer, i Herrens Navn, Israels Konge!”
ខជ៌្ជូរបត្រាទ្យានីយ តំ សាក្ឞាត៑ កត៌្តុំ ពហិរាគត្យ ជយ ជយេតិ វាចំ ប្រោច្ចៃ រ្វក្តុម៑ អារភន្ត, ឥស្រាយេលោ យោ រាជា បរមេឝ្វរស្យ នាម្នាគច្ឆតិ ស ធន្យះ។
14 Men Jesus fandt et ungt Æsel og satte sig derpaa, som der er skrevet:
តទា "ហេ សិយោនះ កន្យេ មា ភៃឞីះ បឝ្យាយំ តវ រាជា គទ៌្ទភឝាវកម៑ អារុហ្យាគច្ឆតិ"
15 „Frygt ikke, Zions Datter! se, din Konge kommer, siddende paa en Asenindes Føl.”
ឥតិ ឝាស្ត្រីយវចនានុសារេណ យីឝុរេកំ យុវគទ៌្ទភំ ប្រាប្យ តទុបយ៌្យារោហត៑។
16 Dette forstode hans Disciple ikke først; men da Jesus var herliggjort, da kom de i Hu, at dette var skrevet om ham, og at de havde gjort dette for ham.
អស្យាះ ឃដនាយាស្តាត្បយ៌្យំ ឝិឞ្យាះ ប្រថមំ នាពុធ្យន្ត, កិន្តុ យីឝៅ មហិមានំ ប្រាប្តេ សតិ វាក្យមិទំ តស្មិន អកថ្យត លោកាឝ្ច តម្ប្រតីត្ថម៑ អកុវ៌្វន៑ ឥតិ តេ ស្ម្ឫតវន្តះ។
17 Skaren, som var med ham, vidnede nu, at han havde kaldt Lazarus frem fra Graven og oprejst ham fra de døde.
ស ឥលិយាសរំ ឝ្មឝានាទ៑ អាគន្តុម៑ អាហ្វតវាន៑ ឝ្មឝានាញ្ច ឧទស្ថាបយទ៑ យេ យេ លោកាស្តត្កម៌្យ សាក្ឞាទ៑ អបឝ្យន៑ តេ ប្រមាណំ ទាតុម៑ អារភន្ត។
18 Det var ogsaa derfor, at Skaren gik ham i Møde, fordi de havde hørt, at han havde gjort dette Tegn.
ស ឯតាទ្ឫឝម៑ អទ្ភុតំ កម៌្មករោត៑ តស្យ ជនឝ្រុតេ រ្លោកាស្តំ សាក្ឞាត៑ កត៌្តុម៑ អាគច្ឆន៑។
19 Da sagde Farisæerne til hverandre: „I se, at I udrette ikke noget; se, Alverden gaar efter ham.”
តតះ ផិរូឝិនះ បរស្បរំ វក្តុម៑ អារភន្ត យុឞ្មាកំ សវ៌្វាឝ្ចេឞ្ដា វ្ឫថា ជាតាះ, ឥតិ កិំ យូយំ ន ពុធ្យធ្វេ? បឝ្យត សវ៌្វេ លោកាស្តស្យ បឝ្ចាទ្វត៌្តិនោភវន៑។
20 Men der var nogle Grækere af dem, som plejede at gaa op for at tilbede paa Højtiden.
ភជនំ កត៌្តុម៑ ឧត្សវាគតានាំ លោកានាំ កតិបយា ជនា អន្យទេឝីយា អាសន៑,
21 Disse gik nu til Filip, som var fra Bethsajda i Galilæa, og bade ham og sagde: „Herre! vi ønske at se Jesus.”
តេ គាលីលីយពៃត្សៃទានិវាសិនះ ផិលិបស្យ សមីបម៑ អាគត្យ វ្យាហរន៑ ហេ មហេច្ឆ វយំ យីឝុំ ទ្រឞ្ដុម៑ ឥច្ឆាមះ។
22 Filip kommer og siger det til Andreas, Andreas og Filip komme og sige det til Jesus.
តតះ ផិលិបោ គត្វា អាន្ទ្រិយម៑ អវទត៑ បឝ្ចាទ៑ អាន្ទ្រិយផិលិបៅ យីឝវេ វាត៌្តាម៑ អកថយតាំ។
23 Men Jesus svarede dem og sagde: „Timen er kommen, til at Menneskesønnen skal herliggøres.
តទា យីឝុះ ប្រត្យុទិតវាន៑ មានវសុតស្យ មហិមប្រាប្តិសមយ ឧបស្ថិតះ។
24 Sandelig, sandelig, siger jeg eder, hvis ikke Hvedekornet falder i Jorden og dør, bliver det ene; men dersom det dør, bærer det megen Frugt.
អហំ យុឞ្មានតិយថាត៌្ហំ វទាមិ, ធាន្យពីជំ ម្ឫត្តិកាយាំ បតិត្វា យទិ ន ម្ឫយតេ តហ៌្យេកាកី តិឞ្ឋតិ កិន្តុ យទិ ម្ឫយតេ តហ៌ិ ពហុគុណំ ផលំ ផលតិ។
25 Den, som elsker sit Liv, skal miste det; og den, som hader sit Liv i denne Verden, skal bevare det til et evigt Liv. (aiōnios g166)
យោ ជនេ និជប្រាណាន៑ ប្រិយាន៑ ជានាតិ ស តាន៑ ហារយិឞ្យតិ កិន្តុ យេ ជន ឥហលោកេ និជប្រាណាន៑ អប្រិយាន៑ ជានាតិ សេនន្តាយុះ ប្រាប្តុំ តាន៑ រក្ឞិឞ្យតិ។ (aiōnios g166)
26 Om nogen tjener mig, han følge mig, og hvor jeg er, der skal ogsaa min Tjener være; om nogen tjener mig, ham skal Faderen ære.
កឝ្ចិទ៑ យទិ មម សេវកោ ភវិតុំ វាញ្ឆតិ តហ៌ិ ស មម បឝ្ចាទ្គាមី ភវតុ, តស្មាទ៑ អហំ យត្រ តិឞ្ឋាមិ មម សេវកេបិ តត្រ ស្ថាស្យតិ; យោ ជនោ មាំ សេវតេ មម បិតាបិ តំ សម្មំស្យតេ។
27 Nu er min Sjæl forfærdet; og hvad skal jeg sige? Fader, frels mig fra denne Time? Dog, derfor er jeg kommen til denne Time.
សាម្ប្រតំ មម ប្រាណា វ្យាកុលា ភវន្តិ, តស្មាទ៑ ហេ បិតរ ឯតស្មាត៑ សមយាន៑ មាំ រក្ឞ, ឥត្យហំ កិំ ប្រាត៌្ហយិឞ្យេ? កិន្ត្វហម៑ ឯតត្សមយាត៌្ហម៑ អវតីណ៌វាន៑។
28 Fader, herliggør dit Navn!” Da kom der en Røst fra Himmelen: „Baade har jeg herliggjort det, og vil jeg atter herliggøre det.”
ហេ បិត: ស្វនាម្នោ មហិមានំ ប្រកាឝយ; តនៃវ ស្វនាម្នោ មហិមានម៑ អហំ ប្រាកាឝយំ បុនរបិ ប្រកាឝយិឞ្យាមិ, ឯឞា គគណីយា វាណី តស្មិន៑ សមយេៜជាយត។
29 Da sagde Skaren, som stod og hørte det, at det havde tordnet; andre sagde: „En Engel har talt til ham.”
តច្ឝ្រុត្វា សមីបស្ថលោកានាំ កេចិទ៑ អវទន៑ មេឃោៜគជ៌ីត៑, កេចិទ៑ អវទន៑ ស្វគ៌ីយទូតោៜនេន សហ កថាមចកថត៑។
30 Jesus svarede og sagde: „Ikke for min Skyld er denne Røst kommen, men for eders Skyld.
តទា យីឝុះ ប្រត្យវាទីត៑, មទត៌្ហំ ឝព្ទោយំ នាភូត៑ យុឞ្មទត៌្ហមេវាភូត៑។
31 Nu gaar der Dom over denne Verden, nu skal denne Verdens Fyrste kastes ud,
អធុនា ជគតោស្យ វិចារ: សម្បត្ស្យតេ, អធុនាស្យ ជគត: បតី រាជ្យាត៑ ច្យោឞ្យតិ។
32 og jeg skal, naar jeg bliver ophøjet fra Jorden, drage alle til mig.”
យទ្យឦ ប្ឫថិវ្យា ឩទ៌្វ្វេ ប្រោត្ថាបិតោស្មិ តហ៌ិ សវ៌្វាន៑ មានវាន៑ ស្វសមីបម៑ អាកឞ៌ិឞ្យាមិ។
33 Men dette sagde han for at betegne, hvilken Død han skulde dø.
កថំ តស្យ ម្ឫតិ រ្ភវិឞ្យតិ, ឯតទ៑ ពោធយិតុំ ស ឥមាំ កថាម៑ អកថយត៑។
34 Skaren svarede ham: „Vi have hørt af Loven, at Kristus bliver evindelig, og hvorledes siger da du, at Menneskesønnen bør ophøjes? Hvem er denne Menneskesøn?” (aiōn g165)
តទា លោកា អកថយន៑ សោភិឞិក្តះ សវ៌្វទា តិឞ្ឋតីតិ វ្យវស្ថាគ្រន្ថេ ឝ្រុតម៑ អស្មាភិះ, តហ៌ិ មនុឞ្យបុត្រះ ប្រោត្ថាបិតោ ភវិឞ្យតីតិ វាក្យំ កថំ វទសិ? មនុឞ្យបុត្រោយំ កះ? (aiōn g165)
35 Da sagde Jesus til dem: „Endnu en liden Tid er Lyset hos eder. Vandrer, medens I have Lyset, for at Mørke ikke skal overfalde eder! Og den, som vandrer i Mørket, ved ikke, hvor han gaar hen.
តទា យីឝុរកថាយទ៑ យុឞ្មាភិះ សាទ៌្ធម៑ អល្បទិនានិ ជ្យោតិរាស្តេ, យថា យុឞ្មាន៑ អន្ធការោ នាច្ឆាទយតិ តទត៌្ហំ យាវត្កាលំ យុឞ្មាភិះ សាទ៌្ធំ ជ្យោតិស្តិឞ្ឋតិ តាវត្កាលំ គច្ឆត; យោ ជនោៜន្ធការេ គច្ឆតិ ស កុត្រ យាតីតិ ន ជានាតិ។
36 Medens I have Lyset, tror paa Lyset, for at I kunne blive Lysets Børn!” Dette talte Jesus, og han gik bort og blev skjult for dem.
អតឯវ យាវត្កាលំ យុឞ្មាកំ និកដេ ជ្យោតិរាស្តេ តាវត្កាលំ ជ្យោតីរូបសន្តានា ភវិតុំ ជ្យោតិឞិ វិឝ្វសិត; ឥមាំ កថាំ កថយិត្វា យីឝុះ ប្រស្ថាយ តេភ្យះ ស្វំ គុប្តវាន៑។
37 Men endskønt han havde gjort saa mange Tegn for deres Øjne, troede de dog ikke paa ham,
យទ្យបិ យីឝុស្តេឞាំ សមក្ឞម៑ ឯតាវទាឝ្ចយ៌្យកម៌្មាណិ ក្ឫតវាន៑ តថាបិ តេ តស្មិន៑ ន វ្យឝ្វសន៑។
38 for at Profeten Esajas's Ord skulde opfyldes, som han har sagt: „Herre! hvem troede det, han hørte af os, og for hvem blev Herrens Arm aabenbaret?”
អតឯវ កះ ប្រត្យេតិ សុសំវាទំ បរេឝាស្មត៑ ប្រចារិតំ? ប្រកាឝតេ បរេឝស្យ ហស្តះ កស្យ ច សន្និធៅ? យិឝយិយភវិឞ្យទ្វាទិនា យទេតទ៑ វាក្យមុក្តំ តត៑ សផលម៑ អភវត៑។
39 Derfor kunde de ikke tro, fordi Esajas har atter sagt:
តេ ប្រត្យេតុំ នាឝន្កុវន៑ តស្មិន៑ យិឝយិយភវិឞ្យទ្វាទិ បុនរវាទីទ៑,
40 „Han har blindet deres Øjne og forhærdet deres Hjerte, for at de ikke skulle se med Øjnene og forstaa med Hjertet og omvende sig, saa jeg kunde helbrede dem.”
យទា, "តេ នយនៃ រ្ន បឝ្យន្តិ ពុទ្ធិភិឝ្ច ន ពុធ្យន្តេ តៃ រ្មនះសុ បរិវត៌្តិតេឞុ ច តានហំ យថា ស្វស្ថាន៑ ន ករោមិ តថា ស តេឞាំ លោចនាន្យន្ធានិ ក្ឫត្វា តេឞាមន្តះករណានិ គាឍានិ ករិឞ្យតិ។ "
41 Dette sagde Esajas, fordi han saa hans Herlighed og talte om ham.
យិឝយិយោ យទា យីឝោ រ្មហិមានំ វិលោក្យ តស្មិន៑ កថាមកថយត៑ តទា ភវិឞ្យទ្វាក្យម៑ ឦទ្ឫឝំ ប្រកាឝយត៑។
42 Alligevel var der dog mange, endogsaa af Raadsherrerne, som troede paa ham; men for Farisæernes Skyld bekendte de det ikke, for at de ikke skulde blive udelukkede af Synagogen;
តថាប្យធិបតិនាំ ពហវស្តស្មិន៑ ប្រត្យាយន៑។ កិន្តុ ផិរូឝិនស្តាន៑ ភជនគ្ឫហាទ៑ ទូរីកុវ៌្វន្តីតិ ភយាត៑ តេ តំ ន ស្វីក្ឫតវន្តះ។
43 thi de elskede Menneskenes Ære mere end Guds Ære.
យត ឦឝ្វរស្យ ប្រឝំសាតោ មានវានាំ ប្រឝំសាយាំ តេៜប្រិយន្ត។
44 Men Jesus raabte og sagde: „Den, som tror paa mig, tror ikke paa mig, men paa ham, som sendte mig,
តទា យីឝុរុច្ចៃះការម៑ អកថយទ៑ យោ ជនោ មយិ វិឝ្វសិតិ ស កេវលេ មយិ វិឝ្វសិតីតិ ន, ស មត្ប្រេរកេៜបិ វិឝ្វសិតិ។
45 og den, som ser mig, ser den, som sendte mig.
យោ ជនោ មាំ បឝ្យតិ ស មត្ប្រេរកមបិ បឝ្យតិ។
46 Jeg er kommen som et Lys til Verden, for at hver den, som tror paa mig, ikke skal blive i Mørket.
យោ ជនោ មាំ ប្រត្យេតិ ស យថាន្ធការេ ន តិឞ្ឋតិ តទត៌្ហម៑ អហំ ជ្យោតិះស្វរូបោ ភូត្វា ជគត្យស្មិន៑ អវតីណ៌វាន៑។
47 Og om nogen hører mine Ord og ikke vogter paa dem, ham dømmer ikke jeg; thi jeg er ikke kommen for at dømme Verden, men for at frelse Verden.
មម កថាំ ឝ្រុត្វា យទិ កឝ្ចិន៑ ន វិឝ្វសិតិ តហ៌ិ តមហំ ទោឞិណំ ន ករោមិ, យតោ ហេតោ រ្ជគតោ ជនានាំ ទោឞាន៑ និឝ្ចិតាន៑ កត៌្តុំ នាគត្យ តាន៑ បរិចាតុម៑ អាគតោស្មិ។
48 Den, som foragter mig og ikke modtager mine Ord, har den, som dømmer ham; det Ord, som jeg har talt, det skal dømme ham paa den yderste Dag.
យះ កឝ្ចិន៑ មាំ ន ឝ្រទ្ធាយ មម កថំ ន គ្ឫហ្លាតិ, អន្យស្តំ ទោឞិណំ ករិឞ្យតិ វស្តុតស្តុ យាំ កថាមហម៑ អចកថំ សា កថា ចរមេៜន្ហិ តំ ទោឞិណំ ករិឞ្យតិ។
49 Thi jeg har ikke talt af mig selv; men Faderen, som sendte mig, han har givet mig Befaling om, hvad jeg skal sige, og hvad jeg skal tale.
យតោ ហេតោរហំ ស្វតះ កិមបិ ន កថយាមិ, កិំ កិំ មយា កថយិតវ្យំ កិំ សមុបទេឞ្ដវ្យញ្ច ឥតិ មត្ប្រេរយិតា បិតា មាមាជ្ញាបយត៑។
