< Johannes 11 >

1 Men der laa en Mand syg, Lazarus fra Bethania, den Landsby, hvor Maria og hendes Søster Martha boede.
Pasal khat amin Lazarus kitipa chu Bethany a cheng ahin, dammo na nei, chule asopiteni Mary leh Martha toh cheng khom ahi.
2 Men Maria var den, som salvede Herren med Salve og tørrede hans Fødder med sit Haar; hendes Broder Lazarus var syg.
Hiche numeinu Mary hi ahi, Pakai kengbul'a thao nu'a asama theh ngima chu;
3 Da sendte Søstrene Bud til ham og lod sige: „Herre! se, den, du elsker, er syg.‟
Chule amanin a-ucha lhon in Pakai Yeshua heng'a thu athot lhon'in hitin asei lhon e, “Pakai nangailut nasopi naloipa hi adammo lhehtai,” atilhon in ahi.
4 Men da Jesus hørte dette, sagde han: „Denne Sygdom er ikke til Døden, men for Guds Herligheds Skyld, for at Guds Søn skal herliggøres ved den.‟
Hichu Pakai Yeshuan ajah chun hitin aseiyin, “Lazarus dammo nahi thina a kichai ding ahipoi, Pathen loupina dinga kibol'a ahibouve ati, hiche jeh a chu Pathen Chapa loupi na hungsoh doh dinga kitah lang joh ahi,” ati.
5 Men Jesus elskede Martha og hendes Søster og Lazarus.
Pakai Yeshuan, Mary, Martha leh asopipa Lazarus alungset lheh jeng vang chun;
6 Da han nu hørte, at han var syg, blev han dog to Dage paa det Sted, hvor han var.
Hikom'a aum na mun'a chun Pakai Yeshua chu nini tobang aumbe nalaiyin ahi.
7 Derefter siger han saa til Disciplene: „Lader os gaa til Judæa igen!‟
Hichun aphat ahung lhin phat chun Pakai Yeshuan aseijui ho koma aseijin, “Eiho Judea gam langa kinungle kit tauhite ati.”
8 Disciplene sige til ham: „Rabbi! nylig søgte Jøderne at stene dig, og du drager atter derhen?‟
Ahin aseijuiten lung opkai na aneiyun, “Rabbi, ni ijat ham khat masanga chu Judea gam'a mihon songa selih ding nagot'u chula em,” atiuve.
9 Jesus svarede: „Har Dagen ikke tolv Timer? Vandrer nogen om Dagen, da støder han ikke an; thi han ser denne Verdens Lys.
Yeshuan adonbut'in, “Nikhat sunga hi nidan som le ni niseh a um ahi, chule sun a hi mi jousen lam ajotthei cheh ding ahi. Chuleh amahon kho amuthei nau chu ahileh vannoi vah anei jeh'u ahi.
10 Men vandrer nogen om Natten, da støder han an; thi Lyset er ikke i ham.‟
Ahin, jantengleh tijat natah jong aumin, kipal lhuh na thei jong aumin ahi, ajeh chu vah aumji tapon ahi,” ati.
11 Dette sagde han, og derefter siger han til dem: „Lazarus, vor Ven, er sovet ind; men jeg gaar hen for at vække ham af Søvne.‟
Hichun aman aseiyin, “Iloipau Lazarus a-imu lhatai” ati, “Amavang keima kache ding kaga thodoh ding ahi,” ati.
12 Da sagde Disciplene til ham: „Herre! sover han, da bliver han helbredet.‟
Hichun seijuiten adonbut uvin, “Pakai, Lazarus chu a'imut leh damvah ding tina ahitai,” atiuve.
13 Men Jesus havde talt om hans Død; de derimod mente, at han talte om Søvnens Hvile.
Ahin seijui ho geldan'a chu kicholdo dinga a'imut aseiyin angaitouvin, ahin Pakaiyin asei chu Lazarus thi ahitai atina ahi.
14 Derfor sagde da Jesus dem rent ud: „Lazarus er død!
Hichun Pakaiyin aseichet pehin, “Lazarus chu athitai.”
15 Og for eders Skyld er jeg glad over, at jeg ikke var der, for at I skulle tro; men lader os gaa til ham!‟
“Chuleh keima kakipah lheh e, ajeh chu nang hon natahsan theina dingu ahi, hijongle tun hungun ahenga cheu hite,” ati.
16 Da sagde Thomas (hvilket betyder Tvilling), til sine Meddisciple: „Lader os ogsaa gaa, for at vi kunne dø med ham!‟
Hichun Thomas minlhem ni neipa chun aloi aseijui ho lah'a aseitan, “Eiho jong cheu hitin, chu a Pakai toh gathi khom'u hite,” ati.
17 Da Jesus nu kom, fandt han, at han havde ligget i Graven allerede fire Dage.
Yeshua Bethany kho'a ahung lhun chun Lazarus chu lhan khuh'a avui nau ni li ahitai ti aseipeh uve.
18 Men Bethania var nær ved Jerusalem, omtrent femten Stadier derfra.
Bethany chu Jerusalem kom ahin, mile themkhat bouva gamla ahi;
19 Og mange af Jøderne vare komne til Martha og Maria for at trøste dem over deres Broder.
Chuleh Judah le midang tamtah achekhom'un, Mary leh Martha amani lungmon sah dinga hung'ah anaum'un ahi.
20 Da Martha nu hørte, at Jesus kom, gik hun ham i Møde; men Maria blev siddende i Huset.
Hiti chun Martha in Pakai ahungtai tithu ajah phat'in amanu chu achen Pakai chu aga kimupin Mary vangchu inmun'ah aum dentai.
21 Da sagde Martha til Jesus: „Herre! havde du været her, da var min Broder ikke død.
Hichun Martha in Yeshua koma aseitai, “Pakai nangma hilai mun'a hi ana um hile chun kasopi pa hi thilou ding ahi” ati.
22 Men ogsaa nu ved jeg, at hvad som helst du beder Gud om, vil Gud give dig.‟
Ahin tunjong Pathen in nathum chan napeh ding kahe nai ati.
23 Jesus siger til hende: „Din Broder skal opstaa.‟
Yeshuan amanu jah'a, “Nasopi pa thou kit ding ahi,” ati.
24 Martha siger til ham: „Jeg ved, at han skal opstaa i Opstandelsen paa den yderste Dag.‟
Marthan adonbut'in, “Henge kanom'e, Ni nunung nia thokit nia atho doh kit ding chu kahe nai,” ati.
25 Jesus sagde til hende: „Jeg er Opstandelsen og Livet; den, som tror paa mig, skal leve, om han end dør.
Hichun Yeshuan amanu jah'a hitin aseiye, “Keima hi thokitna le hinna chu kahi; chule koi hijongleh keima eitahsan chan chu thita jongleh thoudoh kit ding ahi.
26 Og hver den, som lever og tror paa mig, skal i al Evighed ikke dø. Tror du dette?‟ (aiōn g165)
Chuleh koi hijong leh ahinga keima eitahsan a chu itih hijongle thilou ding ahi. Martha hiche hi na tahsan em?” ati. (aiōn g165)
27 Hun siger til ham: „Ja, Herre! jeg tror, at du er Kristus, Guds Søn, den, som kommer til Verden.‟
Marthan adonbut'in, “Henge, Pakai Pathen katahsan'e, nangma hi Pathen Chapa Messiah vannoiya hung dinga chu nahi,” ati.
28 Og da hun havde sagt dette, gik hun bort og kaldte hemmeligt sin Søster Maria og sagde: „Mesteren er her og kalder ad dig.‟
Hiche chu asei jouvin achemang in asopinu Mary guhthimin akouvin, “Houhil chu hikoma aumin, nakouve,” ati.
29 Da hun hørte det, rejste hun sig hastigt og gik til ham.
Chuin Mary in hichu ajah jah in gangtah in akipat doh in ahenga achetai.
30 Men Jesus var endnu ikke kommen til Landsbyen, men var paa det Sted, hvor Martha havde mødt ham.
Pakai Yeshua chu khopam'a Martha toh akimu to nalhon a chu umnalai ahin;
31 Da nu Jøderne, som vare hos hende i Huset og trøstede hende, saa, at Maria stod hastigt op og gik ud, fulgte de hende, idet de mente, at hun gik ud til Graven for at græde der.
Hichun mipi ho Mary lha mon dinga umhon ama akipat doh'a kino thethu'a adalhah chu amu'u chun Lazarus lhan khuh langa gakap dingin agel'un, hichun amahon Mary nung chu ajuiyun ahi.
32 Da Maria nu kom derhen, hvor Jesus var, og saa ham, faldt hun ned for hans Fødder og sagde til ham: „Herre! havde du været her, da var min Broder ikke død.‟
Hiti chun Mary chu Yeshua umna alhun phat'in ama chu amun akengphang bul'ah abohkhup jengin ajah'a, “Pakai nangma hikoma um hile chun kasopipa thi lou dinga,” ati.
33 Da nu Jesus saa hende græde og saa Jøderne, som vare komne med hende, græde, harmedes han i Aanden og blev heftigt bevæget i sit Indre; og han sagde:
Hichun Yeshuan amanu aka amun ahin lhonpi mipi ho jong chu akau amun alung sunga lunghem tah le pohnat na neitah in a um uvin ahi.
34 „Hvor have I lagt ham?‟ De sige til ham: „Herre! kom og se!‟
Hichun Yeshuan ama ho chu adongin, “Hoiya nakoiyu hitam,” ati, mipi hon adonbut'un, “Pakai hungven,” atiuvin ahi.
35 Jesus græd.
Hichun Yeshua akaptai.
36 Da sagde Jøderne: „Se, hvor han elskede ham!‟
Hikom mun vel'a dingho chun aseiyun, “Veuvin iti angailut hitam,” atiuve.
37 Men nogle af dem sagde: „Kunde ikke han, som aabnede den blindes Øjne, have gjort, at ogsaa denne ikke var død?‟
Ahin koitobang loichun hitin aseiyun, “Hiche pa hin mitcho ho kho amu sah hilou ham, chule Lazarus jong chu athida sah thei chula em,” atiuvin ahi.
38 Da harmes Jesus atter i sit Indre og gaar hen til Graven. Men det var en Hule, og en Sten laa for den.
Hichun Yeshua chun lhan khuh ahin phah chun lunghem tah in aum in; chuleh alhan chu kohom khat ahin, akot chu song khat'a kising ahi.
39 Jesus siger: „Tager Stenen bort!‟ Martha, den dødes Søster, siger til ham: „Herre! han stinker allerede; thi han har ligget der fire Dage.‟
Yeshuan amaho jah'a aseiyin, “Song chu tangdoh'un,” ati. Chule athipa sopinu Martha chun ajah'a, “Pakai tun a uitai, ijeh inem itile ni li ahitai,” ati.
40 Jesus siger til hende: „Sagde jeg ikke, at dersom du tror, skal du se Guds Herlighed?‟
Hijeh chun Yeshuan adonbut'in, “Natahsan'u leh Pathen loupi na namu dingu ahi kati hilou ham?” ati.
41 Da toge de Stenen bort. Men Jesus opløftede sine Øjne og sagde: „Fader! jeg takker dig, fordi du har hørt mig.
Hichun amahon songpi chu atangdoh tauvin, hichun Yeshuan Vanlam aven “Pa nangman kataona na-ngai jeh in namin kathangvah e;
42 Jeg vidste vel, at du altid hører mig; men for Skarens Skyld, som staar omkring, sagde jeg det, for at de skulle tro, at du har udsendt mig.‟
Chuleh nangman kataona na-ngai jinge, ti keiman kahenai, ajeh chu kakimvel a mipi ding ho hin nangma sol kahi hi ahin tahsan thei na dinguva kati ahibouve,” ati.
43 Og da han havde sagt dette, raabte han med høj Røst: „Lazarus, kom herud!‟
Hichun Yeshuan hasap tah in asam in, “Vo Lazarus, hung thou doh'in,” ati.
44 Og den døde kom ud, bunden med Jordeklæder om Fødder og Hænder, og et Tørklæde var bundet om hans Ansigt. Jesus siger til dem: „Løser ham, og lader ham gaa!‟
Hichun Lazarus chu akhut akeng lhanpon a kitom pumin amai ultheh pon a kitom pumin lhan khuh a konin ahungdoh tan ahi. Hichun Yeshuan ajah uva, “Lhamun lang lamjot sah'un,” ati.
45 Mange af de Jøder, som vare komne til Maria og havde set, hvad han havde gjort, troede nu paa ham;
Hichun mipi tamtah Mary toh umjouse chun athilbol chu amu'uvin hichun Yeshua chu atahsan tauve.
46 men nogle af dem gik hen til Farisæerne og sagde dem, hvad Jesus havde gjort.
Ahin mipi lah'a mi kimkhat acheuvin Pharisee ho jah a Yeshua thilbol chengse chu agasei tauve.
47 Ypperstepræsterne og Farisæerne sammenkaldte da et Møde af Raadet og sagde: „Hvad gøre vi? thi dette Menneske gør mange Tegn.
Hijeh chun thempu pipui hole Pharisee ho houvaipo loi akikhom'un, “Eihon ipi ibol'u ham? Hichepa khun la melchihna tamtah abol jing jengin ahi.
48 Dersom vi lade ham saaledes blive ved, ville alle tro paa ham, og Romerne ville komme og tage baade vort Land og Folk.‟
Eihon ama hi tua banga iche jomsah jingu le mi jousen ama ahin tahsan cheh cheh dingu, hiche teng chule Rome solkal in eiho inam'u ahin i-Houin'u ahin eisuhchimpeh dingu ahitai” atiuve.
49 Men en af dem, Kajfas, som var Ypperstepræst i det Aar, sagde til dem:
Hiche laiphat tah'a thempu a ana pang chu Caiaphas ahin aman hitin aseiye, “Nang hon nathu seiyu hi ipi kiseina ham nahe pouve ati.
50 „I vide intet; ej heller betænke I, at det er os gavnligt, at eet Menneske dør for Folket, og at ikke det hele Folk skal gaa til Grunde.‟
Chujongle vannoi pumpi aboncha aman thah louna dinga miho dinga mikhat athi nangho dinga phajo ahi, tijong nagel pouve,” ati.
51 Men dette sagde han ikke af sig selv; men da han var Ypperstepræst i det Aar, profeterede han, at Jesus skulde dø for Folket;
Chuleh hiche ho hi Caiaphas in ama chama asei doh ahipon, thempu pipui hina'a gaova aphondoh'a, Pakai Yeshua hin vannoi nam jouse khel'a ahinkho apeh doh ding thu asei masah ahibouve.
52 og ikke for Folket alene, men for at han ogsaa kunde samle Guds adspredte Børn sammen til eet.
Chuleh Israel chate kisuh khom ding seh hilouvin, namtin jouse le Pathen chate jouse akikhop khoma pumkhat ahidoh na dinga jong ahi.
53 Fra den Dag af raadsloge de derfor om at ihjelslaa ham.
Hiti ahijeh chun, hichea pat chun Judaten Yeshua thana ding lung angaitouvin akihousom tauve.
54 Derfor vandrede Jesus ikke mere frit om iblandt Jøderne, men gik bort derfra ud paa Landet, nær ved Ørkenen, til en By, som kaldes Efraim; og han blev der med sine Disciple.
Hijeh chun Yeshua Judah ho lah'a lhangphongin avahle tapoi; chua kon chun Jerusalem adalhan, gamthip lama Ephraim khoa aseijui hotoh chua chun aum jing tauve.
55 Men Jødernes Paaske var nær; og mange fra Landet gik op til Jerusalem før Paasken for at rense sig.
Chuleh Judahte kalchuh kut ahung naitan, hichun kut masanga kisutheng dingin gamsunga Judahte jousen, Jerusalem ahin jon cheh tauvin ahi.
56 Da ledte de efter Jesus og sagde mellem hverandre, da de stode i Helligdommen: „Hvad mene I? Mon han ikke kommer til Højtiden?‟
Amahon Yeshua ahol'un, Houin vel'a adin uchun, khat le khat akihouvun, “Ipi na ngaito uvem? Yeshua chu kut'a hi hunglou ding ham?” akitiuve.
57 Men Ypperstepræsterne og Farisæerne havde givet Befaling om, at dersom nogen vidste, hvor han var, skulde han give det til Kende, for at de kunde gribe ham.
Hichun thempu pipui hole Pharisee hon, lhangphongtah in aphongun, koi hijongle Yeshua umna hea chun amat theina dinguva avetsah dinguvin mipi ho thu apeuvin ahi.

< Johannes 11 >