Job 8
1 Da svarede Bildad, Sukiten, og sagde:
Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:
2 Hvor længe vil du tale disse Ting, og hvor længe skal din Munds Taler være et mægtigt Vejr?
Jak długo będziesz mówił takie rzeczy? [Jak długo] słowa z twoich ust [będą jak] gwałtowny wiatr?
3 Mon Gud skulde forvende Retten, og mon den Almægtige skulde forvende Retfærdighed?
Czy Bóg wypacza sąd? Czy Wszechmocny wypacza sprawiedliwość?
4 Dersom dine Sønner have syndet imod ham, da har han givet dem hen i deres Overtrædelsers Vold.
Jeśli twoi synowie zgrzeszyli przeciwko niemu, a on ich odrzucił za ich nieprawość;
5 Men vil du søge hen til Gud og bede den Almægtige om Naade,
Jeśli zwrócisz się pilnie do Boga i będziesz błagać Wszechmocnego;
6 og er du ren og oprigtig, da skal han vaage over dig og gøre, at din Retfærdigheds Bolig skal have Fred.
Jeśli jesteś czysty i prawy, wtedy na pewno obudzi się dla ciebie i poszczęści mieszkaniu twojej sprawiedliwości.
7 Og var dit første lidet, saa skal dit sidste blive saare stort.
A [choćby] twój początek był niewielki, jednak twój koniec bardzo się rozmnoży.
8 Thi, kære, spørg den henfarne Slægt og agt paa det, som deres Fædre have udgrundet;
Bo zapytaj, proszę, dawnych pokoleń i rozważ doświadczenie ich ojców;
9 — thi vi ere fra i Gaar og vide intet; thi en Skygge ere vore Dage paa Jorden; —
(My bowiem jesteśmy wczorajsi i nic nie wiemy, ponieważ nasze dni na ziemi są [jak] cień).
10 skulle de ikke belære dig, ja sige dig det, og fremføre Ord ud af deres Hjerte?
Czy oni nie pouczą cię i nie powiedzą ci, i czy z ich serc nie wypłyną słowa?
11 Kan et Siv opvokse uden af Sump? kan Enggræs gro op uden Vand?
Czy sitowie urośnie bez wilgoci? Czy trzcina urośnie bez wody?
12 Endnu staar det i sin Grøde, det rykkes ikke op; men før alt andet Græs borttørres det.
Chociaż jeszcze jest świeża i nieskoszona, prędzej usycha niż inna trawa.
13 Saa ere alle deres Veje, som glemme Gud; og den vanhelliges Haab slaar fejl.
Takie [są] drogi wszystkich, którzy zapominają Boga, i [tak] zginie nadzieja obłudnika.
14 Thi hans Haab skal briste, og hans Tillid er som en Spindelvæv.
Jego nadzieja zostanie podcięta, a jego ufność [będzie] jak pajęczyna.
15 Han forlader sig fast paa sit Hus, men det skal ikke blive staaende; han holder sig til det, men det skal ikke staa fast.
Oprze się o swój dom, ale się nie ostoi; uchwyci się go, ale nie przetrwa.
16 Han skyder frodigt op for Solen; og hans unge Skud brede sig ud over hans Have.
Zieleni się na słońcu i w ogrodzie jego świeża latorośl wyrasta.
17 Hans Rødder gro i hverandre om Stendyngen; han skuer op imod Stenhuset.
Jego korzenie są splątane wśród kamieni i wyrastają spośród nich.
18 Men oprykkes han fra sit Sted, da skal dette fornægte ham og sige: Jeg har ikke set dig.
Ale gdy go wyrwą z jego miejsca, wtedy miejsce to wyprze się go, [mówiąc]: Nie widziałem cię.
19 Se, det er Glæden af hans Vej, og en anden vokser frem af Støvet.
Takie oto [jest] szczęście jego drogi, a z ziemi wyrosną inni.
20 Se, Gud forkaster ikke den retsindige og holder ikke fast ved de ondes Haand.
Oto Bóg nie odrzuci [człowieka] prawego, ale złoczyńcom nie poda ręki;
21 Endnu skal han fylde din Mund med Latter og dine Læber med Frydeskrig.
Aż się napełnią twoje usta uśmiechem, a twoje wargi radością.
22 De, som hade dig, skulle klædes med Skam, og de ugudeliges Telt skal ikke mere findes.
Gdyż ci, którzy cię nienawidzą, okryją się hańbą, a namiotu niegodziwych [już] nie będzie.
