< Job 8 >

1 Da svarede Bildad, Sukiten, og sagde:
پس بلدد شوحی در جواب گفت:۱
2 Hvor længe vil du tale disse Ting, og hvor længe skal din Munds Taler være et mægtigt Vejr?
«تا به کی این چیزها را خواهی گفت و سخنان دهانت باد شدید خواهد بود؟۲
3 Mon Gud skulde forvende Retten, og mon den Almægtige skulde forvende Retfærdighed?
آیا خداوندداوری را منحرف سازد؟ یا قادر مطلق انصاف رامنحرف نماید؟۳
4 Dersom dine Sønner have syndet imod ham, da har han givet dem hen i deres Overtrædelsers Vold.
چون فرزندان تو به او گناه ورزیدند، ایشان را به‌دست عصیان ایشان تسلیم نمود.۴
5 Men vil du søge hen til Gud og bede den Almægtige om Naade,
اگر تو به جد و جهد خدا را طلب می‌کردی و نزد قادر مطلق تضرع می‌نمودی،۵
6 og er du ren og oprigtig, da skal han vaage over dig og gøre, at din Retfærdigheds Bolig skal have Fred.
اگر پاک و راست می‌بودی، البته برای تو بیدارمی شد، و مسکن عدالت تو را برخوردارمی ساخت.۶
7 Og var dit første lidet, saa skal dit sidste blive saare stort.
و اگر‌چه ابتدایت صغیر می‌بود، عاقبت تو بسیار رفیع می‌گردید.۷
8 Thi, kære, spørg den henfarne Slægt og agt paa det, som deres Fædre have udgrundet;
زیرا که ازقرنهای پیشین سوال کن، و به آنچه پدران ایشان تفحص کردند توجه نما،۸
9 — thi vi ere fra i Gaar og vide intet; thi en Skygge ere vore Dage paa Jorden; —
چونکه ما دیروزی هستیم و هیچ نمی دانیم، و روزهای ما سایه‌ای برروی زمین است.۹
10 skulle de ikke belære dig, ja sige dig det, og fremføre Ord ud af deres Hjerte?
آیا ایشان تو را تعلیم ندهند وبا تو سخن نرانند؟ و از دل خود کلمات بیرون نیارند؟۱۰
11 Kan et Siv opvokse uden af Sump? kan Enggræs gro op uden Vand?
آیا نی، بی‌خلاب می‌روید، یا قصب، بی‌آب نمو می‌کند؟۱۱
12 Endnu staar det i sin Grøde, det rykkes ikke op; men før alt andet Græs borttørres det.
هنگامی که هنوز سبزاست و بریده نشده، پیش از هر گیاه خشک می‌شود.۱۲
13 Saa ere alle deres Veje, som glemme Gud; og den vanhelliges Haab slaar fejl.
همچنین است راه جمیع فراموش کنندگان خدا. و امید ریاکار ضایع می شود،۱۳
14 Thi hans Haab skal briste, og hans Tillid er som en Spindelvæv.
که امید او منقطع می‌شود، واعتمادش خانه عنکبوت است.۱۴
15 Han forlader sig fast paa sit Hus, men det skal ikke blive staaende; han holder sig til det, men det skal ikke staa fast.
بر خانه خودتکیه می‌کند و نمی ایستد، به آن متمسک می‌شودو لیکن قایم نمی ماند.۱۵
16 Han skyder frodigt op for Solen; og hans unge Skud brede sig ud over hans Have.
پیش روی آفتاب، تر وتازه می‌شود و شاخه هایش در باغش پهن می‌گردد.۱۶
17 Hans Rødder gro i hverandre om Stendyngen; han skuer op imod Stenhuset.
ریشه هایش بر توده های سنگ درهم بافته می‌شود، و بر سنگلاخ نگاه می‌کند.۱۷
18 Men oprykkes han fra sit Sted, da skal dette fornægte ham og sige: Jeg har ikke set dig.
اگر ازجای خود کنده شود، او را انکار کرده، می‌گوید: تو را نمی بینم.۱۸
19 Se, det er Glæden af hans Vej, og en anden vokser frem af Støvet.
اینک خوشی طریقش همین است و دیگران از خاک خواهند رویید.۱۹
20 Se, Gud forkaster ikke den retsindige og holder ikke fast ved de ondes Haand.
هماناخدا مرد کامل را حقیر نمی شمارد، و شریر رادستگیری نمی نماید،۲۰
21 Endnu skal han fylde din Mund med Latter og dine Læber med Frydeskrig.
تا دهان تو را از خنده پرکند، و لبهایت را از آواز شادمانی.۲۱
22 De, som hade dig, skulle klædes med Skam, og de ugudeliges Telt skal ikke mere findes.
خصمان توبه خجالت ملبس خواهند شد، و خیمه شریران نابود خواهد گردید.»۲۲

< Job 8 >