Job 6

1 Men Job svarede og sagde:

۱ و ایوب جواب داده، گفت:

2 Gid min Harm maatte vejes, og man ligervis vilde lægge min Ulykke i Vægtskaaler!

۲ «کاش که غصه من سنجیده شود. و مشقت مرا درمیزان با آن بگذارند.

3 Thi den er nu svarere end Sand i Havet; derfor bruse mine Ord frem.

۳ زیرا که الان از ریگ دریاسنگینتر است. از این سبب سخنان من بیهوده می‌باشد.

4 Thi den Almægtiges Pile ere i mig, min Aand inddrikker deres Gift; Guds Rædsler stille sig op imod mig.

۴ زیرا تیرهای قادرمطلق در اندرون من است. و روح من زهر آنها را می‌آشامد، و ترسهای خدا بر من صف آرایی می‌کند.

5 Mon Vildæselet skryder, naar det har Græs? eller mon Oksen bøger, naar den har Foder?

۵ آیا گورخر باداشتن علف عرعر می‌کند؟ و یا گاو بر آذوقه خودبانگ می‌زند؟

6 Mon det vamle kan ædes uden Salt? eller er der Smag i det hvide om Æggeblommen?

۶ آیا چیز بی‌مزه، بی‌نمک خورده می‌شود؟ و یا در سفیده تخم، طعم می‌باشد؟

7 Hvad min Sjæl vægrede sig ved at røre, det er blevet mig som en usund Spise.

۷ جان من از لمس نمودن آنها کراهت دارد. آنهابرای من مثل خوراک، زشت است.

8 Gid det, jeg begærer, maatte komme, og Gud vilde opfylde mit Haab!

۸ «کاش که مسالت من برآورده شود، و خداآرزوی مرا به من بدهد!

9 og at Gud vilde knuse mig, at han vilde lade sin Haand løs og afskære mig!

۹ و خدا راضی شود که مرا خرد کند، و دست خود را بلند کرده، مرامنقطع سازد!

10 Da havde jeg endnu Trøst og kunde glæde mig i Smerten, i hvilken han ikke skaaner; thi jeg har ikke fornægtet den helliges Tale.

۱۰ آنگاه معهذا مرا تسلی می‌شد ودر عذاب الیم شاد می‌شدم، چونکه کلمات حضرت قدوس را انکار ننمودم.

11 Hvad er min Kraft, at jeg skulde haabe? og hvad Ende venter mig, at jeg skulde forlænge mit Liv?

۱۱ من چه قوت دارم که انتظار بکشم و عاقبت من چیست که صبرنمایم؟

12 Mon min Kraft er Kraft af Sten? mon mit Kød er af Kobber?

۱۲ آیا قوت من قوت سنگها است؟ و یاگوشت من برنج است؟

13 Sandelig, der er ikke Hjælp i mig, og Kraften er vegen fra mig!

۱۳ آیا بالکل بی‌اعانت نیستم؟ و مساعدت از من مطرود نشده است؟

14 Den ulykkelige kan kræve Medynk af sin Ven, selv om han forlader den Almægtiges Frygt.

۱۴ حق شکسته دل از دوستش ترحم است، اگر‌چه هم ترس قادر مطلق را ترک نماید.

15 Mine Brødre have skuffet som en Bæk, som i Dalene Strømme, der fare forbi,

۱۵ اما برادران من مثل نهرها مرا فریب دادند، مثل رودخانه وادیها که می‌گذرند.

16 de, der ere mørke af Is, i hvilke Sneen skjuler sig.

۱۶ که از یخ سیاه فام می‌باشند، و برف در آنها مخفی است.

17 Paa den Tid de optøes, da blive de borte; naar det bliver hedt, da forsvinde de fra deres Sted.

۱۷ وقتی که آب از آنها می‌رود، نابود می‌شوند. و چون گرماشود، از جای خود ناپدید می‌گردند.

18 Rejsetog bøje af fra deres Vej, de drage op i Ørken og omkomme.

۱۸ کاروانیان از راه خود منحرف می‌شوند، و در بیابان داخل شده، هلاک می‌گردند.

19 Rejsetog fra Thema skuede hen efter dem, vejfarende fra Seba satte Lid til dem.

۱۹ کاروانیان تیما به آنهانگران بودند. قافله های سبا امید آن را داشتند.

20 De bluedes, at de havde forladt sig paa dem; de kom lige til dem og bleve skuffede.

۲۰ از امید خود خجل گردیدند. به آنجا رسیدند وشرمنده گشتند.

21 Saaledes ere I nu blevne som intet; I se Rædsel og frygte.

۲۱ زیرا که الان شما مثل آنهاشده‌اید، مصیبتی دیدید و ترسان گشتید.

22 Mon jeg har sagt: Giver mig og skænker for min Skyld noget af eders Formue?

۲۲ آیاگفتم که چیزی به من ببخشید؟ یا ارمغانی از اموال خود به من بدهید؟

23 eller redder mig af Fjendens Haand, og udløser mig af Voldsmænds Haand?

۲۳ یا مرا از دست دشمن رهاکنید؟ و مرا از دست ظالمان فدیه دهید؟

24 Lærer mig, og jeg vil tie, og viser mig, hvori jeg har faret vild.

۲۴ «مرا تعلیم دهید و من خاموش خواهم شد، و مرا بفهمانید که در چه چیز خطا کردم.

25 Hvad ere Oprigtigheds Taler kraftige! Men hvad bevise eders Beviser?

۲۵ سخنان راستی چقدر زورآور است! اما تنبیه شما چه نتیجه می‌بخشد؟

26 Agte I Ord for at være Bevis og den mistrøstiges Taler for Mundsvejr?

۲۶ آیا گمان می‌برید که سخنان را تنبیه می‌نمایید و سخنان مایوس را که مثل باد است؟

27 Ja, I kunne kaste Lod om en faderløs og grave Grav for eders Næste.

۲۷ یقین برای یتیم قرعه می‌اندازیدو دوست خود را مال تجارت می‌شمارید.

28 Og nu, om I ville, da vender Ansigtet til mig, og mon jeg skulde lyve for eders Ansigt?

۲۸ پس الان التفات کرده، بر من توجه نمایید، و روبه‌روی شما دروغ نخواهم گفت.

29 Kære, vender om, lader Uretfærdighed ikke ske; ja, vender om, endnu skal min Retfærdighed kendes i denne Sag!

۲۹ برگردید و بی‌انصافی نباشد، و باز برگردید زیرا عدالت من قایم است.

30 Mon der være Uret paa min Tunge? mon min Gane ikke skulde skelne, hvad ondt er?

۳۰ آیا در زبان من بی‌انصافی می‌باشد؟ و آیا کام من چیزهای فاسد را تمیز نمی دهد؟