Job 6
1 Men Job svarede og sagde:
OLELO mai la o Ioba, i mai la,
2 Gid min Harm maatte vejes, og man ligervis vilde lægge min Ulykke i Vægtskaaler!
Ina paha e kaupaona pono ia kuu luuluu, A e kauia ma ka mea kaupaona kuu ehaeha!
3 Thi den er nu svarere end Sand i Havet; derfor bruse mine Ord frem.
No ka mea, ano, ua oi kona kaumaha mamua o ke one o ke kai: Nolaila, ua ilihia ka'u mau huaolelo.
4 Thi den Almægtiges Pile ere i mig, min Aand inddrikker deres Gift; Guds Rædsler stille sig op imod mig.
No ka mea, o na pua pana o ka Mea mana, eia iloko o'u, A ke inu nei ka wela o ia mau mea i kuu uhane; O na mea weliweli o ke Akua, ke ku e mai nei ia'u.
5 Mon Vildæselet skryder, naar det har Græs? eller mon Oksen bøger, naar den har Foder?
E uwe anei ka hoki hihiu imua o ka weuweu? A ke uwo anei ka bipi maluna o kana mea ai?
6 Mon det vamle kan ædes uden Salt? eller er der Smag i det hvide om Æggeblommen?
E hiki anei ke aiia ka mea mananalo, ke ole ka paakai. He mea ono anei ke ewe o ka hua moa?
7 Hvad min Sjæl vægrede sig ved at røre, det er blevet mig som en usund Spise.
Aole au e hiki ke hoopa aku, Ua like ia me ka hoopailua o ko'u ai.
8 Gid det, jeg begærer, maatte komme, og Gud vilde opfylde mit Haab!
Ina paha e haawiia mai kuu mea e noi aku ai, Ina paha e haawi mai ke Akua i kuu mea i kuko aku ai!
9 og at Gud vilde knuse mig, at han vilde lade sin Haand løs og afskære mig!
A ina paha e oluolu ke Akua e ulupa mai ia'u, Ina e hookuu mai ia i kona lima, a e oki mai ia'u!
10 Da havde jeg endnu Trøst og kunde glæde mig i Smerten, i hvilken han ikke skaaner; thi jeg har ikke fornægtet den helliges Tale.
Alaila e oluolu hou iho no wau, A e hauoli aku au i ka eha: Mai aua mai ia; no ka mea, aole au i hoole i na olelo a ka Mea Hemolele.
11 Hvad er min Kraft, at jeg skulde haabe? og hvad Ende venter mig, at jeg skulde forlænge mit Liv?
Heaha kuu ikaika, i kakali aku ai au? Heaha hoi kuu hope, i hooloihi aku ai au i kuu ola?
12 Mon min Kraft er Kraft af Sten? mon mit Kød er af Kobber?
He ikaika anei ko'u e like me ka ikaika o na pohaku? He keleawe anei ko'u io?
13 Sandelig, der er ikke Hjælp i mig, og Kraften er vegen fra mig!
Aole anei ka'u kokua iloko o'u? A ua holo aku anei ka mea e pakele ai mai o'u aku la?
14 Den ulykkelige kan kræve Medynk af sin Ven, selv om han forlader den Almægtiges Frygt.
O ka mea ehaeha e alohaia oia e kona hoalauna; Aka, ua haalele aku ia i ka makau i ka Mea mana.
15 Mine Brødre have skuffet som en Bæk, som i Dalene Strømme, der fare forbi,
Ua hana hoopunipuni mai ko'u mau hoahanau, e like me ke kahawai; Ua nalowale aku lakou, e like me ka wai kahe o na awawa;
16 de, der ere mørke af Is, i hvilke Sneen skjuler sig.
I uliuli i ka waipaa, Malaila i hunaia'i ka hau.
17 Paa den Tid de optøes, da blive de borte; naar det bliver hedt, da forsvinde de fra deres Sted.
I ka wa e ololi ai lakou, ua hoopauia lakou; I ke kau wela, ua maloo aku la mai ko lakou wahi aku.
18 Rejsetog bøje af fra deres Vej, de drage op i Ørken og omkomme.
Ua huli ae na huakai ma ko lakou ala ilaila; Hele lakou a nalowale, a pau.
19 Rejsetog fra Thema skuede hen efter dem, vejfarende fra Seba satte Lid til dem.
Nana aku la, na huakai hele o Tema, A o na poe hele o Seba, i kakali aku ia lakou.
20 De bluedes, at de havde forladt sig paa dem; de kom lige til dem og bleve skuffede.
Ua hoka lakou, no ka mea, ua lana wale ka manao: Hele lakou ilaila, a hoohilahilaia lakou.
21 Saaledes ere I nu blevne som intet; I se Rædsel og frygte.
No ka mea, ua like oukou me ka mea ole; Ua ike oukou i ka popilikia, a makau iho la.
22 Mon jeg har sagt: Giver mig og skænker for min Skyld noget af eders Formue?
Ua olelo anei au, E lawe mai no'u? A e haawi mai i makana no'u mailoko mai o ko oukou waiwai?
23 eller redder mig af Fjendens Haand, og udløser mig af Voldsmænds Haand?
A e hoopakele paha oukou ia'u mai ka lima mai o ka enemi? A e hoola ia'u, mai ka lima mai o ka poe ikaika?
24 Lærer mig, og jeg vil tie, og viser mig, hvori jeg har faret vild.
E ao mai oukou ia'u, a e noho malie iho au: E hoike mai oukou ia'u i kuu mea i lalau ai.
25 Hvad ere Oprigtigheds Taler kraftige! Men hvad bevise eders Beviser?
Nani ka ikaika o na olelo oiaio! Aka, heaha la ka ka oukou olelo hoino e hooiaio ai?
26 Agte I Ord for at være Bevis og den mistrøstiges Taler for Mundsvejr?
Ke manao nei anei oukou e hoohewa i na hua olelo? A o na olelo a ka mea paupauaho, Ua like me ka makani?
27 Ja, I kunne kaste Lod om en faderløs og grave Grav for eders Næste.
Oiaio, ke hoohina nei oukou i ka mea makua ole, A ke eli iho oukou i lua no ko oukou hoalauna.
28 Og nu, om I ville, da vender Ansigtet til mig, og mon jeg skulde lyve for eders Ansigt?
Ano hoi, e noho malie oukou, e nana mai ia'u; No ka mea, ua akaka ia oukou, ke hoopunipuni au.
29 Kære, vender om, lader Uretfærdighed ikke ske; ja, vender om, endnu skal min Retfærdighed kendes i denne Sag!
E hoi hou, ke noi aku nei au ia oukou, mai hoolilo ia i hewa; Oia e hoi hou hoi, A o ko'u pono aia iloko o ia mea.
30 Mon der være Uret paa min Tunge? mon min Gane ikke skulde skelne, hvad ondt er?
He hewa anei iloko o kuu alelo? Aole anei au e ike i na mea hewa?
