Job 6
1 Men Job svarede og sagde:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Gid min Harm maatte vejes, og man ligervis vilde lægge min Ulykke i Vægtskaaler!
«Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
3 Thi den er nu svarere end Sand i Havet; derfor bruse mine Ord frem.
Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
4 Thi den Almægtiges Pile ere i mig, min Aand inddrikker deres Gift; Guds Rædsler stille sig op imod mig.
Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
5 Mon Vildæselet skryder, naar det har Græs? eller mon Oksen bøger, naar den har Foder?
Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
6 Mon det vamle kan ædes uden Salt? eller er der Smag i det hvide om Æggeblommen?
Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
7 Hvad min Sjæl vægrede sig ved at røre, det er blevet mig som en usund Spise.
Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
8 Gid det, jeg begærer, maatte komme, og Gud vilde opfylde mit Haab!
Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
9 og at Gud vilde knuse mig, at han vilde lade sin Haand løs og afskære mig!
Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
10 Da havde jeg endnu Trøst og kunde glæde mig i Smerten, i hvilken han ikke skaaner; thi jeg har ikke fornægtet den helliges Tale.
Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
11 Hvad er min Kraft, at jeg skulde haabe? og hvad Ende venter mig, at jeg skulde forlænge mit Liv?
Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
12 Mon min Kraft er Kraft af Sten? mon mit Kød er af Kobber?
Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
13 Sandelig, der er ikke Hjælp i mig, og Kraften er vegen fra mig!
Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
14 Den ulykkelige kan kræve Medynk af sin Ven, selv om han forlader den Almægtiges Frygt.
İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
15 Mine Brødre have skuffet som en Bæk, som i Dalene Strømme, der fare forbi,
Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
16 de, der ere mørke af Is, i hvilke Sneen skjuler sig.
Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
17 Paa den Tid de optøes, da blive de borte; naar det bliver hedt, da forsvinde de fra deres Sted.
Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
18 Rejsetog bøje af fra deres Vej, de drage op i Ørken og omkomme.
Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
19 Rejsetog fra Thema skuede hen efter dem, vejfarende fra Seba satte Lid til dem.
Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
20 De bluedes, at de havde forladt sig paa dem; de kom lige til dem og bleve skuffede.
Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
21 Saaledes ere I nu blevne som intet; I se Rædsel og frygte.
İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
22 Mon jeg har sagt: Giver mig og skænker for min Skyld noget af eders Formue?
Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
23 eller redder mig af Fjendens Haand, og udløser mig af Voldsmænds Haand?
Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
24 Lærer mig, og jeg vil tie, og viser mig, hvori jeg har faret vild.
Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
25 Hvad ere Oprigtigheds Taler kraftige! Men hvad bevise eders Beviser?
Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
26 Agte I Ord for at være Bevis og den mistrøstiges Taler for Mundsvejr?
Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
27 Ja, I kunne kaste Lod om en faderløs og grave Grav for eders Næste.
Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
28 Og nu, om I ville, da vender Ansigtet til mig, og mon jeg skulde lyve for eders Ansigt?
İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
29 Kære, vender om, lader Uretfærdighed ikke ske; ja, vender om, endnu skal min Retfærdighed kendes i denne Sag!
Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
30 Mon der være Uret paa min Tunge? mon min Gane ikke skulde skelne, hvad ondt er?
Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?
