< Job 5 >

1 Raab, kære, om der er nogen, som svarer dig? og til hvem af de hellige vil du vende Ansigtet?
Roep nu, zal er iemand zijn, die u antwoorde? En tot wien van de heiligen zult gij u keren?
2 Thi Fortørnelse slaar en Daare ihjel, og Nidkærhed dræber den taabelige.
Want den dwaze brengt de toornigheid om, en de ijver doodt den slechte.
3 Jeg saa en Daare rodfæstet, og jeg forbandede hans Bolig hastelig.
Ik heb gezien een dwaas wortelende; doch terstond vervloekte ik zijn woning.
4 Hans Børn vare langt fra Frelse og nedtraadtes i Porten, og der var ingen, som reddede dem.
Verre waren zijn zonen van heil; en zij werden verbrijzeld in de poort, en er was geen verlosser.
5 Den hungrige opaad hans Høst og hentede den endog fra Tjørnehegnet, og Røverne opslugte hans Formue.
Wiens oogst de hongerige verteerde, dien hij ook tot uit de doornen gehaald had; de struikrover slokte hun vermogen in.
6 Thi Uretfærdighed skyder ikke frem af Støvet, og Møje vokser ikke op af Jorden;
Want uit het stof komt het verdriet niet voort, en de moeite spruit niet uit de aarde;
7 men et Menneske bliver født til Møje, ligesom Gnister maa flyve højt op.
Maar de mens wordt tot moeite geboren; gelijk de spranken der vurige kolen zich verheffen tot vliegen.
8 Dog jeg vilde søge hen til Gud, og til Gud vilde jeg rette min Tale;
Doch ik zou naar God zoeken, en tot God mijn aanspraak richten;
9 til ham, som gør store Ting, hvilke man ikke kan ransage, underlige Ting, saa der er intet Tal paa dem;
Die grote dingen doet, die men niet doorzoeken kan; wonderen, die men niet tellen kan;
10 ham, som giver Regn paa Jorden og lader Vand komme paa Markerne;
Die den regen geeft op de aarde, en water zendt op de straten;
11 for at sætte de ringe højt op, og at de sørgende ophøjes ved Frelse;
Om de vernederden te stellen in het hoge; dat de rouwdragenden door heil verheven worden.
12 ham, som gør de træskes Anslag til intet, at deres Hænder ikke kunne udføre Sagen;
Hij maakt te niet de gedachten der arglistigen; dat hun handen niet een ding uitrichten.
13 ham, som griber de vise i deres Træskhed, saa de underfundiges Raad hastelig omstødes;
Hij vangt de wijzen in hun arglistigheid; dat de raad der verdraaiden gestort wordt.
14 om Dagen løbe de an i Mørket og føle sig for om Middagen, som var det Nat.
Des daags ontmoeten zij de duisternis, en gelijk des nachts tasten zij in de middag.
15 Og han frelser en fattig fra Sværd, fra deres Mund og fra den stærkes Haand,
Maar Hij verlost den behoeftige van het zwaard, van hun mond, en van de hand des sterken.
16 saa der bliver Haab for den ringe, og Uretfærdighed maa lukke sin Mund.
Zo is voor den arme verwachting; en de boosheid stopt haar mond toe.
17 Se, saligt er det Menneske, som Gud straffer; derfor foragte du ikke den Almægtiges Tugtelse!
Zie, gelukzalig is de mens, denwelken God straft; daarom verwerp de kastijding des Almachtigen niet.
18 Thi han gør Smerte og forbinder; han saargør, og hans Hænder læge.
Want Hij doet smart aan, en Hij verbindt; Hij doorwondt, en Zijn handen helen.
19 I seks Angester skal han fri dig, og i syv skal intet ondt røre dig.
In zes benauwdheden zal Hij u verlossen, en in de zevende zal u het kwaad niet aanroeren.
20 I Hunger skal han frelse dig fra Døden og i Krig fra Sværdets Vold.
In den honger zal Hij u verlossen van den dood, en in den oorlog van het geweld des zwaards.
21 Du skal finde Skjul for Tungens Svøbe og ikke frygte for Ødelæggelse, naar den kommer.
Tegen den gesel der tong zult gij verborgen wezen, en gij zult niet vrezen voor de verwoesting, als zij komt.
22 Du skal le ad Ødelæggelse og Hunger og ikke frygte for Jordens Dyr;
Tegen de verwoesting en tegen den honger zult gij lachen, en voor het gedierte der aarde zult gij niet vrezen.
23 thi med Stenene paa Marken har du Pagt, og Markens Dyr skulle holde Fred med dig.
Want met de stenen des velds zal uw verbond zijn, en het gedierte des velds zal met u bevredigd zijn.
24 Og du skal forfare, at dit Telt har Fred, og du skal besøge din Bolig og intet savne.
En gij zult bevinden, dat uw tent in vrede is; en gij zult uw woning verzorgen, en zult niet feilen.
25 Og du skal forfare, at din Sæd skal blive mangfoldig, og din Afkom som Græs paa Jorden.
Ook zult gij bevinden, dat uw zaad menigvuldig wezen zal, en uw spruiten als het kruid der aarde.
26 Du skal komme til Graven i Alderdom, ligesom Neg optages i sin Tid.
Gij zult in ouderdom ten grave komen, gelijk de korenhoop te zijner tijd opgevoerd wordt.
27 Se dette, det have vi undersøgt, saa er det; hør det, og forstaa det vel!
Zie dit, wij hebben het doorzocht, het is alzo; hoor het, en bemerk gij het voor u.

< Job 5 >