< Job 41 >

1 Kan du trække Leviathan op med en Krog? eller drage dens Tunge med en Snor, du lader synke ned?
Kaya mo bang palabasin ang leviatan gamit ang kawit sa pangingisda? O igapos ang mga panga niya gamit ang tali?
2 Kan du sætte et Sivreb i dens Næse eller gennembore dens Kæber med en Krog?
Kaya mo bang maglagay ng lubid sa ilong niya, o butasin ang panga niya gamit ang kawit?
3 Mon den vil gøre mange ydmyge Begæringer til dig eller tale milde Ord for dig?
Magsusumamo ba siya sa iyo nang paulit-ulit? Magsasabi ba siya ng mga malumanay na salita sa iyo?
4 Mon den vil gøre en Pagt med dig, at du kan tage den til Tjener evindelig?
Gagawa ba siya ng kasunduan sa iyo, na dapat mo siyang gawing alipin magpakailanman?
5 Kan du lege med den som med en Fugl? eller binde den fast, til Morskab for dine Smaapiger?
Makikipaglaro ka ba sa kaniya nang katulad sa ibon? Itatali mo ba siya para sa iyong mga aliping babae?
6 Skulle Deltagerne vel drive Handel med den? skulle de dele den ud iblandt Købmænd?
Tatawad ba ang mga pangkat ng mga mangingisda para sa kaniya? Hahatiin ba nila siya para makipagkalakalan sa mga mangangalakal?
7 Kan du fylde dens Hud med Spyd, dens Hoved med Harpuner?
Kaya mo bang punuin ang tagiliran niya ng mga salapang o ang ulo niya ng mga sibat sa pangingisda?
8 Læg din Haand paa den! Du vil huske den Kamp og ikke gøre det mere.
Ilagay mo ang iyong kamay sa kaniya minsan lamang, at maaalala mo ang labanan at hindi na ito gagawin.
9 Se, Haabet derom slaar fejl; styrter man ikke ned endog kun ved Synet af den?
Tingnan mo, ang pag-asa ng sinumang ginagawa iyon ay kasinungalingan; hindi ba mapapatirapa sa lupa sa pagtingin lamang sa kaniya?
10 Der er ingen saa dumdristig, at han tør tirre den; hvo er da den, der vil bestaa for mit Ansigt?
Walang matapang na maglalakas-loob na pukawin ang leviatan; sino ngayon, ang makatatayo sa harap ko?
11 — Hvo har givet mig noget først, at jeg skulde betale det? hvad der er under al Himmelen, det er mit —
Sino ang unang nagbigay sa akin ng anumang bagay na dapat ko siyang bayaran pabalik? Anuman ang nasa ilalim ng buong kalangitan ay sa akin.
12 jeg vil ikke tie om dens Lemmer og dens Styrkes Beskaffenhed og dens Legemsbygnings Yndelighed.
Hindi ako mananahimik tungkol sa mga binti ng leviatan, maging ang tungkol sa kaniyang kalakasan, maging ang kaniyang kaaya-ayang anyo.
13 Hvo har afklædt den dens ydre Bedækning? hvo tør komme ind imellem dens dobbelte Tandrækker?
Sino ang makatatanggal ng kaniyang panlabas na takip? Sino ang makapapasok sa kaniyang dobleng baluti?
14 Hvo har opladt dens Ansigts Døre? omkring dens Tænder er der Rædsel.
Sino ang makapagbubukas ng mga pinto ng kaniyang mukha— napalilibutan ng kaniyang mga ngipin na kakila-kilabot?
15 Dens Skjoldes Rande ere prægtige, lukkede som med et tæt Segl.
Ang kaniyang likod ay gawa sa mga hanay ng mga kalasag, magkakalapit na katulad ng saradong selyo.
16 Den ene er saa nær ved den anden, at der ikke kan komme Vejr ind imellem dem.
Magkalapit sila sa isa't isa na walang hangin na nakapapasok sa gitna nila.
17 Den ene hænger fast ved den anden; de gribe i hverandre og adskilles ikke.
Magkadugtong sila; magkadikit sila, para hindi sila mapaghihiwalay.
18 Dens Nysen lader Lys skinne, og dens Øjne ere som Morgenrødens Øjenlaage.
Kumikislap ang liwanag mula sa kaniyang pagsinghal; ang kaniyang mga mata ay tulad ng talukap ng bukang-liwayway.
19 Af dens Mund fare Blus, Ildgnister fare ud.
Mula sa bibig niya ay mga nag-aapoy na sulo, ang mga kislap ng apoy ay nagtatalsikan.
20 Af dens Næsebor udgaar Røg som af en sydende Gryde og af en Kedel.
Mula sa mga butas ng kaniyang ilong ay usok katulad ng kumukulong palayok sa apoy na pinaypayan para maging sobrang init.
21 Dens Aande kan stikke Ild i Kul, og en Lue gaar ud af dens Mund.
Ang kaniyang hininga ay sinisindihan ng mga uling para lumagablab; apoy ang lumalabas sa bibig niya.
22 Paa dens Hals hviler Styrke, og Angest hopper foran den.
Kalakasan ang nasa leeg niya, at sumasayaw ang takot sa harap niya.
23 Dens Køds Stykker hænge fast sammen; det er som støbt paa den, det kan ikke bevæges.
Magkakadugtong ang mga tupi ng kaniyang laman; nakakapit sila sa kaniya; hindi sila magagalaw.
24 Dens Hjerte er støbt fast som Sten, ja, støbt fast som den nederste Møllesten.
Ang kaniyang puso ay kasing tigas ng bato— sa katunayan, kasing tigas ng batong gilingan.
25 Naar den farer op, grue de stærke; af Angest forfejle de Maalet.
Kapag tinataas niya ang kaniyang sarili, kahit ang mga diyos ay natatakot; dahil sa takot, umaatras sila.
26 Angriber nogen den med Sværd, da bider det ikke paa, ej heller Spyd, Kastevaaben eller Lanse.
Kung tatamaan siya ng espada, wala itong magagawa— at maging ang sibat, palaso at iba pang matulis na sandata.
27 Den agter Jern som Straa, Kobber som raaddent Træ.
Ang tingin niya sa bakal ay parang dayami, at sa tanso ay parang bulok na kahoy.
28 Ingen Pil jager den paa Flugt, Slyngestene blive for den som Avner.
Hindi siya mapapatakbo ng palaso; sa kaniya ang mga bato ng tirador ay nagiging ipa.
29 Køllen agtes som Avner, og den ler ad det susende Glavind.
Ang mga pamalo ay parang dayami; pinagtatawanan niya ang sumusuray na paglipad ng sibat.
30 Under den ere skarpe Skæl, og det er, som den drager en Tærskeslæde hen over Dyndet.
Ang kaniyang mga pambabang bahagi ay tulad ng mga matatalim na piraso ng basag na palayok; iniiwan niya ang malaking bakas sa putik na para siyang karetang giikan.
31 Dybet syder som en Gryde; den gør Havet som en Salvekedel.
Pinabubula niya ang kailaliman katulad ng kumukulong tubig sa palayok; ginagawa niya ang dagat na parang palayok ng pamahid.
32 Den gør, at Vejen skinner efter den; man maatte holde Havet for graahaaret.
Pinakikinang niya ang landas na dinaanan niya; iisipin ng isang tao na ang kailaliman ay puti.
33 Der er ingen, som kat? lignes ved den paa Jorden, den er skabt til at være uden Frygt.
Sa lupa ay walang makapapantay sa kaniya, na ginawa para mamuhay nang walang takot.
34 Den ser ned paa alt højt; den er en Konge over alle stolte Dyr.
Nakikita niya ang lahat ng mayabang; siya ang hari ng lahat ng mga anak ng kayabangan.”

< Job 41 >