Job 40
1 Og Herren svarede Job og sagde:
Nu vervolgde Jahweh tot Job, en sprak:
2 Vil Dadleren gaa i Rette med den Almægtige? den, som anklager Gud, han svare herpaa!
Zal nu de bediller van den Almachtige zwijgen; Of weet de vitter op God hier nog antwoord op?
3 Da svarede Job Herren og sagde:
Maar Job antwoordde Jahweh, en sprak:
4 Se, jeg er ringe, hvad skal jeg give dig til Svar? jeg har lagt min Haand paa min Mund.
Ik ben lichtzinnig geweest: Wat zou ik hierop kunnen zeggen; Ik leg mijn hand op mijn mond.
5 Jeg har talt een Gang, men vil ikke svare mere; og to Gange, men vil ikke blive ved.
Ik heb eens gesproken, maar doe het niet weer; Tweemaal, maar ik begin niet opnieuw!
6 Og Herren svarede Job ud af Stormen og sagde:
Maar Jahweh vervolgde, en sprak tot Job in de storm
7 Bind op om dine Lænder som en Mand; jeg vil spørge dig, og undervis du mig!
Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
8 Vil du gøre min Ret til intet? vil du dømme mig at være uretfærdig, for at du kan være retfærdig?
Wilt ge ook nu nog mijn gerechtigheid loochenen, Mij in het ongelijk stellen, om gelijk te hebben?
9 Eller har du en Arm som Gud, og kan du tordne med Lyn som han?
Hebt ge dan een arm, zoals God, Kunt ge donderen met een stem als de zijne?
10 Pryd dig dog med Højhed og Herlighed, og ifør dig Ære og Pragt!
Tooi u dan eens met grootheid en luister, Bekleed u met glorie en majesteit!
11 Udgyd din overstrømmende Vrede, og se til hver en hovmodig, og ydmyg ham!
Stort eens uw toorn in stromen uit, En verneder, wat trots is, met uw blik;
12 Se til hver hovmodig, og tryk ham ned, og knus de ugudelige paa deres Sted!
Zie op alle hoogmoedigen neer, en trap ze ineen, Verpletter de bozen terstond;
13 Skjul dem i Støv til Hobe; fængsl deres Ansigt til Mørket!
Stop ze allen weg in de grond, Zet ze gevangen in het verborgen oord:
14 Og da vil ogsaa jeg bekende om dig, at din højre Haand kan frelse dig.
Dan zal Ik de eerste zijn, die u prijst, Omdat het uw rechterhand is, die u helpt!
15 Se dog Behemoth, som jeg skabte saavel som dig, den æder Græs som en Okse.
Maar zie, daar staat het Nijlpaard, dat Ik heb geschapen, Het vreet gras als een rund.
16 Se nu, dens Styrke er i dens Lænder, og dens Kraft er i dens Bugs Muskler.
Zie eens, wat kracht in zijn lenden, Wat sterkte in de spieren van zijn buik!
17 Den strækker sin Stjert ud som et Cedertræ; dens Boves Sener ere sammenslyngede.
Hij spant zijn staart als een ceder, De spieren van zijn dijen tot een bundel;
18 Benene i den ere som Kobberrør, dens Knogler ligesom en Jernstang.
Zijn schonken zijn koperen buizen, Zijn knoken als ijzeren staven.
19 Den er den første iblandt Guds Skabninger; han, som skabte den, rakte den dens Sværd.
Hij is het meesterwerk van God Gemaakt, om over zijn buurtschap te heersen!
20 Thi Bjergene bære Foder til den, og alle vilde Dyr paa Marken lege der.
Ja, de bergen brengen hem schatting, Met al het wild, dat daar speelt;
21 Den ligger under Lotusbuske i Skjul af Rør og Dynd.
Onder de lotus vleit hij zich neer, Verscholen in riet en moeras;
22 Lotusbuske dække den med Skygge; Piletræerne ved Bækken omgive den.
Lotusstruiken beschutten hem met hun schaduw, De waterwilgen staan om hem heen;
23 Se, Floden bliver vældig, men den flygter ej; den er tryg, om end Jordan svulmede op og naaede dens Mund.
Al raast de stroom, hij is niet bang, Onverschrokken, al stijgt de Jordaan tot zijn muil.
24 Kan nogen fange den lige for dens Øjne eller trække et Reb igennem dens Næse?
Wie durft hem bij zijn ogen grijpen, Zijn neus met harpoenen doorboren!
