Job 38

1 Derefter svarede Herren Job ud af Stormen og sagde:

Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:

2 Hvo er den, som formørker Guds Raad med Tale uden Forstand.

Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?

3 Bind op om dine Lænder som en Mand, saa vil jeg spørge dig, og undervis du mig!

Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.

4 Hvor var du, der jeg grundfæstede Jorden? forkynd det, hvis du har Indsigt?

Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.

5 Hvo har sat dens Maal? du ved det vel? eller hvo udstrakte Snoren over den?

Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?

6 Hvorpaa ere dens Piller nedsænkede? eller hvo har lagt dens Hjørnesten?

Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?

7 der Morgenstjerner sang til Hobe, og alle Guds Børn raabte af Glæde.

Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.

8 Og hvo lukkede for Havet med Døre, der det brød frem, gik ud af Moders Liv,

Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?

9 der jeg gjorde Sky til dets Klædning og Mørke til dets Svøb,

Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;

10 der jeg afstak for det min Grænse og satte Stang og Døre for det

Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,

11 og sagde: Hertil skal du komme og ikke længere; og her skal være sat Grænse for dine stolte Bølger?

I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.

12 Har du i dine Dage givet Befaling til Morgenen? har du vist Morgenrøden dens Sted,

Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?

13 til at gribe Jorden ved dens Flige, saa at de ugudelige rystes bort fra den?

Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.

14 saa denne forvandler sig som Leret, hvori Seglet trykkes, og Tingene fremstille sig som i deres Klædebon,

Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.

15 og de ugudelige unddrages deres Lys, og den opløftede Arm sønderbrydes?

I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.

16 Er du kommen til Havets Kilder? og har du vandret paa Dybets Bund?

Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?

17 Have Dødens Porte opladt sig for dig? eller saa du Dødens Skygges Porte?

Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?

18 Har du overskuet Jordens Bredde? forkynd det, dersom du kender det alt sammen!

Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?

19 Hvor er Vejen did, hvor Lyset mon bo, og hvor er Mørkets Sted,

Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?

20 at du kunde bringe det til dets Landemærke, og at du kendte Stierne til dets Hus?

Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.

21 Du ved det; thi den Gang blev du jo født, og dine Dages Tal er stort!

Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?

22 Er du kommen til Forraadskamrene for Sneen, eller saa du Forraadskamrene for Hagelen,

Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?

23 hvilke jeg har sparet til Trængsels Tid, til Strids og Krigs Dag.

Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.

24 Hvor er den Vej, hvor Lyset deler sig, hvor Østenvejret spreder sig over Jorden?

Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?

25 Hvo brød Render til Vandskyl og Vej til Lynet, som gaar foran Torden,

Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?

26 for at lade regne paa det Land, hvor ingen er, i Ørken, hvor intet Menneske er,

Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;

27 for at mætte de øde og ødelagte Steder og bringe Græsbunden til at spire?

Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.

28 Har Regnen vel en Fader? eller hvo har avlet Duggens Draaber?

Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?

29 Af hvis Moderliv er Frost udgangen? og hvo fødte Rimfrost under Himmelen?

Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?

30 Vandet skjuler sig, som var det en Sten, og Dybets Overflade slutter sig sammen.

Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.

31 Kan du knytte Syvstjernens Baand, eller løse Orions Reb?

Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?

32 Kan du lade Dyrekredsens Stjerner komme frem til deres Tid? eller føre Bjørnen med dens Unger frem?

Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?

33 Kender du Himmelens Love? eller kan du bestemme dens Herredømme over Jorden?

I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?

34 Kan du opløfte din Røst til Skyen, at Vands Mangfoldighed maa skjule dig?

Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?

35 Kan du udlade Lynene, at de fare frem, og at de sige til dig: Se, her ere vi?

Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?

36 Hvo lagde Visdom i Hjertets Inderste? eller hvo gav Forstand i Tanken?

Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?

37 Hvo kan tælle Skyerne med Visdom? og hvo kan udgyde Himmelens Vandbeholdere,

Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?

38 idet Støv løber sammen til en Støbning, og Jordklumperne hænge ved hverandre?

Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?

39 Kan du jage Rov til Løvinden og fylde de unge Løvers Graadighed,

Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?

40 naar de lægge sig ned i deres Boliger og blive i Skjul for at lure?

Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?

41 Hvo skaffer Ravnen dens Føde, naar dens Unger skrige til Gud, naar de fare hid og did, fordi de intet have at æde?

Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?